Neil Gordon - Reguła milczenia.pdf

(1810 KB) Pobierz

Dla moich rodziców – z podziwem i miłością

CZĘŚĆ PIERWSZA

Śpij, moje kochanie.

Co się z tobą stanie?

Jak obrączka z lombardu

krążysz z rąk do rąk.

Miłość gdzieś się zgubiła,

choć niedawno tu była.

A ty nie wiesz, kochanie,

gdzie się podział twój dom.

Co w tym życiu liczy się?

Ten, co stracił żonę, wie.

Chrissie Hynde,

Calineczka

Data: 3 czerwca 2006

Od: „Tatuś”<malyj@cusimanorganics.com>

Do: „Isabel Montgomery”<isabel@exmnster.uk>

DW: lista mailingowa Komitet

Temat: mail 1

Moja najdroższa Izzy,

wszyscy rodzice to źli rodzice. To chcę ci powiedzieć na samym

wstępie. Wszyscy rodzice to źli rodzice, a im szybciej to zrozumiesz,

tym łatwiej będzie ci podjąć decyzję.

Bo czy mogłoby być inaczej? Wszystko, co wam wmawiamy od

urodzenia, to gówno prawda. Mówimy wam, że rodzice się kochają,

że istnieje różnica między złem i dobrem i że wszystko zawsze

dobrze się kończy. A potem dorastacie i okazuje się, że mamusia

i tatuś nie mogą na siebie patrzeć, nikogo nie obchodzi, że bogaci to

świnie, a biedni to dobrzy ludzie, wojna trawi prawie cały świat

i właściwie wszystko skończy się całkowicie i ze szczętem źle.

Tę część pomijamy. Nie mówimy, że nie mamy najbledszego

pojęcia, skąd się wzięliśmy, dlaczego tu jesteśmy, i że jeden Bóg

wie, dokąd zmierzamy. Przy czym nie wiemy, czy Bóg w ogóle

istnieje.

Rozumiesz? Kłamiemy, a zatem jesteśmy złymi rodzicami.

Zgadza się? Nie kłócę się z tobą, Isabel. Nie proszę cię

o wybaczenie, zrozumienie ani współczucie. Okłamałem cię, nie

powiedziałem ci, kim naprawdę jestem, kim jesteś ty – a potem cię