#00-Nag-Ham_Kodeks V.pdf

(268 KB) Pobierz
tłumaczenie i redakcja naukowa:
Wincenty Myszor
(bez 5)
BIBLIOTEKA
Z NAG HAMMADI
Kodeks V
1. List Eugnostosa (dublet) / 2
2. Apokalipsa Pawła / 14
3. Pierwsza Apokalipsa Jakuba / 21
4. Druga Apokalipsa Jakuba / 32
5. Apokalipsa Adama / 42
1.
List Eugnostosa
(dublet)
2
1.
List Eugnostosa
(NHC V, 1,
p.1 – 17)
(70,1) Eugnostos błogosławiony do swoich. Bądź-
cie pozdrowieni.
[Wymagane pouczenie]
[Chciałbym], abyście poznali, że wszyscy ludzie,
którzy urodzili się od założenia (5) świata, aż do
dzisiaj, są prochem. Szukają jednak Boga, kim jest
i jak istnieje i go nie znaleźli. Mędrcy wśród nich
raczej z ustanowienia (10) świata wyprowadzili
wniosek dla prawdy, ale wniosek ten nie osiągnął
prawdy. Ustanowienie bowiem, o którym się mówi,
pojawia się w trzech poglądach u (15) wszystkich
filozofów. Dlatego nie zgadzają się z sobą w ogóle.
Jedni z nich mówią o świecie, że wyszedł z siebie
samego, inni (20), że opatrzność [go wyprowadzi-
ła], zaś jeszcze inni, że to Los [sprawił]. Ale to
żaden z nich. To trzy głosy, o których mówiłem
wcześniej, żaden z nich (71,1) nie zalicza się do
prawdy. To, co jest z siebie samego, tworzy puste
życie. opatrzność jest głupotą, a Losu (5) nie moż-
na zrozumieć. Kto jest w stanie poza tymi trzema
poglądami, o których wpierw mówiłem, dojść do
1.
List Eugnostosa
(dublet)
3
innego poglądu, jest w stanie objawić (10) Boga
prawdy i zgodzić się we wszystkim, co go dotyczy.
[Bóg najwyższy]
Ten jest nieśmiertelny, chociaż znajduje się pośrod-
ku ludzi śmiertelnych. Ten, który istnieje, jest nie
do opisania. (15) Żadna władza go nie poznała,
żadna moc, żadne podporządkowanie, żaden natu-
ralny porządek od założenia świata, tylko on sam.
On to bowiem jest nieśmiertelny i (20) wieczny, bo
nie ma w nim żadnego rodzenia. Każdy kto się uro-
dził, zginie. On zaś jest niezrodzony, bez początku
(arche). Bo każdy, kto ma początek, ma także
koniec. N ikt nie panuje (72,1) nad nim. Nie ma on
imienia, bo kto ma imię, jest stworzeniem pocho-
dzącym od kogoś innego, kto mu nadaje imię. Jest
bez imienia. nie ma postaci ludzkiej, bo kto ma (5)
postać ludzką, jest stworzeniem pochodzącym od
kogoś innego. Ma swój własny wygląd. nie jest to
wygląd taki, w jaki myśmy przyjęli albo jaki
widzieliśmy, lecz jest to wygląd obcy [dla nas],
(10) obcy bardziej niż wszelka inna rzecz, lepszy
od wszystkiego. Spogląda na wszystkie strony
i widzi siebie samego w sobie samym. Jest nie-
ogarniony. Jest nieuchwytny. (15) Jest kimś, kto
stale trwa jako niezniszczalny. Jest kimś, kto nie
ma niczego sobie podobnego. Jest niezmiennie
dobry. Jest kimś bez braku. Jest kimś, kto stale
trwa. Jest błogosławiony. Jest nie (20) do pojęcia,
1.
List Eugnostosa
(dublet)
4
gdyż zwykle pojmuje tylko sam siebie. Jest nieog-
raniczony, jest niedościgły, jest doskonały, gdyż nie
ma (73,1) w nim braku. Jest błogosławiony, nie-
zniszczalny. Mówi się o nim, że jest ojcem Pełni.
[Początek objawienia]
Jeszcze nie objawił się nikt z tych, którzy się obja-
wili. (5) Wielkość i Moce są w nim, gdyż on
wszystko ogarnia, a jego nie ogarnia nic. To on
bowiem jest całkowicie Umysłem, (10) rozważa-
niem i namysłem, roztropnością i Mocą. One wszy-
stkie są mocami równymi sobie. One stanowią źró-
dło wszystkiego. ich cały ród istnieje aż po ich (15)
kres w pierwotnej wiedzy niezrodzonego. nie doszli
jeszcze do [swego] objawienia. Istniało więc zróż-
nicowanie wśród niezniszczalnych eonów.
[Droga do niezniszczalności]
(20) W ten sposób zrozumiemy: wszelka rzecz,
która wyszła ze zniszczenia będzie niszczona, po-
nieważ wyszła ze zniszczenia. Ten, kto (74,1) jest
z niezniszczalności, nie będzie zniszczony, lecz
stanie się niezniszczalny, jako ten, który powstał
z niezniszczalności. Mnóstwo (5) ludzi pobłądziło,
bo nie poznali tej istniejącej różnicy, a to oznacza,
że umarli. To wystarczy aż do tego miejsca. nie ma
możliwości, aby oddać naturę [rzeczy] za pomocą
słów, (10) które właśnie wypowiedziałem o błogo-
sławionym, niezniszczalnym Bogu prawdy. Jeśli
1.
List Eugnostosa
(dublet)
5
ktoś chciałby uwierzyć w te słowa, które zostały tu
wyłożone, ten powinien przemyśleć: (15) od tego,
co ukryte, aż do pełni objawienia, a wtedy to
poznanie pouczy go, jak wiara w to, co nie jest
objawione, ma potwierdzenie w tym, co objawione.
[Ojciec tworzący siebie samego]
(20) A początek wiedzy jest taki: Pan pełni zgod-
nie z prawdą nie nazywa się „Ojcem”, ale Praojcem
(propator), gdyż Ojciec jest początkiem (75,1)
tego, który objawia. natomiast ten, który jest bez
początku, to Praojciec (propator), który widzi sie-
bie samego w sobie samym jak (5) w zwierciadle,
gdyż objawił się w podobieństwie do Prawdziwego
Ojca (Autopator), to znaczy „Rodzącego siebie”
(Autogenetor), tego, który jest naprzeciw siebie sa-
mego, ponieważ jest przed niezrodzonym, egzystu-
jącym wcześniej (10). Jest wprawdzie równy we
wszystkim wobec tego, który jest przed nim, ale nie
jest równy wobec niego w mocy. Po nim objawił
on mnóstwo występujących naprzeciw niego bytów
„samorodnych” (autogenes) (15) równych mu wie-
kiem, mocą, chwałą niezliczoną. A zwykle nazywa
się je pokoleniem, nad którym nie ma panowania,
pośród panowań, jakie są dane. Przeciwnie, (20)
całe mnóstwo jest na tym miejscu takich, nad który-
mi nie ma panowania. A nazywa się ich dziećmi
niezrodzonego ojca, tego, który jest niepojęty
(76,1), napełniony nieprzemijającym blaskiem i
Zgłoś jeśli naruszono regulamin