Antysemityzm, antyjudaizm, antygoizm_1924.pdf

(449 KB) Pobierz
K S .
J Ó Z E F
K R U S Z Y Ń S K I
ANTYSEMITYZM
ANTYJUDAIZM
ANTYG01ZM
WYDAWNICTWO
KSIĘGARNI
POWSZECHNEJ
I DRUKARNI DIECEZJALNEJ WE WŁOCŁAWKU
1924
http://rcin.org.pl
A
N
T
y
S
E
M
Ty
Z
M
1. Wrogi kierunek przeciwko żydom, ujawniający się
we wszystkich krajach, w których znajduje się wielkie sku-
* pienie żydowskie, nazwano antysemityzmem. Współczesny
antysemityzm powstał razem ze syjonizmem i jego rozwój
szedł w parze z rozwojem syjonizmu.
Zwrot przeciwko żydom, nazwany w ubiegłem stuleciu
antysemityzmem, jest tak starym, jak samo żydostwo. Od
czasu rozproszenia żydostwa występuje on dość często na
widownię i posiada uzasadnienie przedewszystkiem w na­
strojach żydostwa względem narodów chrześcijańskich.
Stwierdzono po niezliczone razy, iż żydzi zachowywali
się zawsze niepoprawnie, a często obierali wrogie stano­
wisko względem narodów chrześcijańskich, wśród których,
czy też obok których mieszkali. Skoro tylko stało się to wia-
domem, wśród tych ostatnich powstawał zawsze nieprzy­
jazny odruch w stosunku do żydostwa.
Wynikające na tern tle zatargi aż do końca ośmnastego
wieku posiadały charakter miejscowy i bardzo rzadko prze­
nosiły się poza granice jednego kraju. Gdy więc istniał
zatarg na tle stosunków z żydami nap. w Anglji, jednocześnie
w Niemczech panowała zgoda i t. d.
Żydostwo aż do końca 18 wieku nie występowało na
zewnątrz jako jednolita zorganizowana masa, ożywiona temi
samemi dążnościami i uprawiająca jedną i tą samą politykę.
Były więc zatargi krajowe, ponieważ i żydzi uchodzili za
krajowców.
http://rcin.org.pl
6
Zatargi wypływały po większej części z pobudek reli­
gijnych, politycznych i ekonomicznych. O ile pobudki usta­
wały, układały się warunki mniej więcej po linji zgodnego
pożycia. Lata pokrywały zapomnieniem dawniejsze winy i ży-
dostwo mogło nadal prowadzić swoje odrębne życie, odda­
jąc się tym samym zajęciom i tym samym dążeniom, które
w przeszłości były przyczyną zatargu. Większe tylko prze­
winienia, zwłaszcza o ile w związku z niemi wchodziła w grę
polityka, sprowadzały bardziej smutne następstwa, kończące
się niekiedy katastrofą wyrzucania z kraju niepoprawnych
i nielojalnych przybyszów. Takie koleje przechodzili żydzi
we wszystkich krajach zachodniej i południowej Europy.
Od początku 19-go wieku międzynarodowe stanowisko
żydów uległo zasadniczej zmianie. Rewolucja francuska
przyniosła zmianę w dotychczasowych stosunkach z żydami,
odkrywając jednocześnie duchowe oblicze żydostwa, tak
starannie do tego czasu ukrywane. Jak po wszystkich prze­
wrotach, dokonanych w krajach chrześcijańskich, tak i po
rewolucji francuskiej, żydostwo postanowiło jaknajwięcej
zdobyć dla siebie korzyści.
Wkrada się w zamknięte do tej pory dziedziny życia
chrześcijańskiego, garnie się przedewszystkiem do oświaty
w tern przekonaniu, że jest to droga prowadząca najszybciej
do osiągnięcia odwiecznych celów, jakie sobie stawiało ży­
dostwo w walce za światem chrześcijańskim. Zrozumieli
żydzi jak wielką uzyskają broń, o ile zostaną urzeczy­
wistnione hasła, rzucone przez Jakóba Rousseau, o t. zw.
„prawach człowieka”. Praw tych domagali się usilnie we
wszystkich krajach bez względu na warunki i przywileje,
z jakich przedtem korzystali.
Stanowisko, jakie w walce o te prawa zajęli żydzi,
otworzyło oczy narodom chrześcijańskim, że nie ma się do
http://rcin.org.pl
7
czynienia z ludem rozbitym i rozproszonym, czy organizacją
wyznaniową, gotową poza utrzymaniem wolności swego wy­
znania poddać się całkowicie i bez zastrzeżeń prawom kra­
jowym. Przekonano się, że jest to społeczeństwo jedno,
bardzo silne nietylko spójnią religijną, ale narodową, gotowe
bronić wspólnemi siłami postulatów, choćby te szły wbrew
żywotnym sprawom narodu, z którego gościny żydostwo
korzysta.
Zrozumiano dalej, że nie tylko na punkcie przekonań
religijnych, ale także politycznych, istnieje porozumienie
pomiędzy całą masą żydowską. Niema Żydów—Niemców
czy Anglików i t. d., są tylko żydzi mieszkający w Niem­
czech czy Anglji i życie narodu, wśród którego mieszkają,
zarówno jak i losy kraju, oceniane są wartością korzyści,
jakie mogą zdobyć dla siebie.
Ruch syjonistyczny, który rozwinął się w krajach
chrześcijańskich po otrzymaniu „praw człowieka”, utrwalił
narody chrześcijańskie w przekonaniu, że mają do czynienia
ze społeczeństwem całkiem obcem, mogącem nawet zająć
śtanowisko wrogie wobec kraju, o ile będzie to odpowiadało
jego własnym postulatom.
Syjonizm zdarł maskę z oblicza żydów i oświadczył
jasno: nie jesteśmy Niemcami, Francuzami, Polakami, lecz
jesteśmy żydami i takimi pragniemy pozostać.
2. Rola żydów musiała uledz zmianie. Błędne byłoby
dalsze zapatrywanie się na żydów, jako na krajowców, za­
chowujących swoją odrębność, tylko pod względem religij­
nym. W miarę tego, jak rozwijał się ruch syjoński, widzimy
jakby odruch samoobrony wśród różnych społeczeństw
chrześcijańskich. Przyjęto z bolesnem uczuciem do wiado­
mości nowe nastroje wśród żydostwa. Przekonano się, że
nadzieje na asymilację są tylko mrzonkami. Zwłaszcza
http://rcin.org.pl
.
'
■I
8
w Niemczech powitano niechętnie ruch syjonistyczny,
który zadawał kłam dotychczasowemu przekonaniu o zu-
pełnem zgermanizowaniu żydów mieszkających w Niem­
czech. Nawet rodziny żydowskie, które przedtem przyjęły
chrześcijaństwo i zajmowały wysokie stanowiska w świecie
naukowym, czy urzędniczym, zaczęły sprzyjać ruchowi sy­
jońskiemu, solidaryzując się z jego dążeniami politycznemi.
Dla tych właśnie powodów, najprzód w Niemczech,
powstał ruch antysemicki. Nieprawdą jest, jak twierdzą po­
wszechnie autorowie żydowscy, że antysemityzm wywodzi
swój początek z Rosji, względnie z Rumunji. Myśl prze­
niesienia początków tego ruchu do Rosji i Rumunji jest zu­
pełnie celowa, ma bowiem na względzie wykazanie, że po­
wstał on z ciemnoty i uprzedzenia, ze średniowiecznych za­
bobonów i nienawiści rasowej.
Niemcy pierwsi rzucili światło na wewnętrzną wartość
i znaczenie syjońskiego ruchu. Nieprzychylny nastrój wzglę­
dem żydów zaczął ogarniać coraz to szersze sfery społecz­
ne, przyczyniając się w wielu miejscach do wywołania anty­
żydowskich rozruchów.
Fale antysemityzmu, poczętego w Niemczech, szybko
przepływają granice niemieckiego państwa. Przedostają
się do Austrji i tutaj wywołują daleko silniejsze wzburzenie.
Od r. 1881, to jest zaraz po pierwszym zjeździe syjonis­
tycznym, odbytym w Katowicach, ruch antyżydowski wzma­
ga się nieustannie. Napróżno prasa żydowska, już dobrze
w tym czasie zorganizowana, stara się odwrócić uwagę od
żydów. Chrześcijańskie pisma zaczynają nieomal codzien­
nie poruszać kwestję żydowską, przytaczają ciągle nowe
fakty nieprzyjaznego zachowania się żydów względem chrześ­
cijan.
a
http://rcin.org.pl
Zgłoś jeśli naruszono regulamin