Glass Cathy - Córeczka tatusia.pdf

(1074 KB) Pobierz
Tytuł oryginału: Daddy’s Little Princess
Projekt okładki: Paweł Panczakiewicz/PANCZAKIEWICZ ART.DESIGN
Redaktor prowadzący: Ewa Orzeszek-Szmytko
Redakcja techniczna: Anna Sawicka-Banaszkiewicz
Skład wersji elektronicznej: Robert Fritzkowski
Korekta: Katarzyna Szajowska
Zdjęcie na okładce: © Augustino/Fotolia.com
© Cathy Glass 2014
© for the Polish translation by Anna Rajca
© for the Polish edition by MUZA SA, Warszawa 2016
Cathy Glass asserts the moral right to be identified as the author of this work.
ISBN 978-83-287-0367-4
Warszawskie Wydawnictwo Literackie
MUZA SA
Wydanie I
Warszawa 2016
Spis treści
Jak to się zaczęło
Rozdział pierwszy – Bliska płaczu
Rozdział drugi – Pan Miś Śpioch
Rozdział trzeci – Zdjęcia
Rozdział czwarty – Coś niewłaściwego
Rozdział piąty – Marianne
Rozdział szósty – Coraz bardziej niespokojna
Rozdział siódmy – Wyrzuty sumienia
Rozdział ósmy – Mądra sowa
Rozdział dziewiąty – Odbieranie niewinności
Rozdział dziesiąty – Cisza przed burzą
Rozdział jedenasty – Niewiedza
Rozdział dwunasty – Wielka rozpacz
Rozdział trzynasty – Pełna rodzina
Rozdział czternasty – Spotkanie
Rozdział piętnasty – Lojalność wobec krzywdziciela
Rozdział szesnasty – Dobrze ci tutaj?
Rozdział siedemnasty – Wyjątkowy prezent
Rozdział osiemnasty – Sprawy przybierają nieoczekiwany obrót
Rozdział dziewiętnasty – Doktor Jones
Rozdział dwudziesty – On jest mój!
Rozdział dwudziesty pierwszy – Rozmowa przez telefon
Rozdział dwudziesty drugi – Wisienka na torcie
Rozdział dwudziesty trzeci – Pewnie mnie nienawidzi
Rozdział dwudziesty czwarty – Nowa przyjaciółka
Rozdział dwudziesty piąty – Decyzja
Rozdział dwudziesty szósty – Wizyta
Rozdział dwudziesty siódmy – Pocztówka
Rozdział dwudziesty ósmy – Para na dziedzińcu szkolnym
Epilog
Podziękowania
Jak to się zaczęło
Podczas pisania tej książki – historii o Beth – musiałam cofnąć się do czasów, gdy Adrian miał sześć
lat, a Paula dwa. Prowadziłam wtedy rodzinę zastępczą dopiero od kilku lat. W tamtych czasach szkoleń
dla opiekunów było niewiele, nie otrzymywali oni także wyczerpujących informacji o rodzinach,
z których pochodzą dzieci. Rzucano ich na „głęboką wodę” i zostawiano, by radzili sobie sami,
a opiekunowie albo „płynęli do brzegu”, albo „tonęli”, nie wytrzymując zbyt dużych obciążeń. Gdy teraz
o tym myślę, aż dreszcz mnie przechodzi na wspomnienie różnych niebezpiecznych sytuacji, na które ja
i moja rodzina byliśmy narażeni. Zastanawiam się też, patrząc z perspektywy czasu – wielu lat
prowadzenia rodziny zastępczej i szeregu odbytych szkoleń – czy w pewnych sytuacjach zachowałabym
się inaczej. Może niekiedy podjęłabym inne decyzje, lecz nie w przypadku Beth. Jestem przekonana, że
jeśli o nią chodzi, postąpiłabym tak samo, gdyż pewne zachowania są niedopuszczalne i trzeba położyć
im kres, by ocalić dziecko.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin