PRZEGLAD_SEKS_39.pdf

(6411 KB) Pobierz

KWARTALNIK

❚

LIPIEC/WRZESIE¡ 2014

❚

TOM X

❚

ZESZYT 3

przegląd

SEKSUOLOGICZNY

SEXOLOGICAL

REVIEW

ZWIÑZKI MI¢DZY AKTYWNOÂCIÑ FIZYCZNÑ

A FUNKCJONOWANIEM SEKSUALNYM

– przeglàd literatury

mgr Jaros∏aw Stusiƒski

lek. med. Anita B∏a˝ejewska

prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz

ISSN 2353-8988

WP¸YW SPOSOBU OD˚YWIANIA SI¢

I AKTYWNOÂCI FIZYCZNEJ

NA POTENCJ¢ SEKSUALNÑ I LIBIDO

dr med. Anna Lewitt-Dzielak

JAKOÂå ZWIÑZKU

A WYWIERANIE WP¸YWU

NA PARTNERA W MA¸˚E¡STWACH

I ZWIÑZKACH NIEFORMALNYCH

prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz

mgr psych. Monika Szymaƒska

mgr psych. Adrian Iwaƒski

FENYLOETYLOAMINA

– MI¸OÂå, HORMONY I SEKS

prof. dr hab. med. Zygmunt Zdrojewicz

stud. Rados∏aw Konieczny

stud. Paulina Papier

stud. Filip Szten

www.lew-starowicz.pl

SPIS TREÂCI

Szanowni Czytelnicy,

Prace publikowane, w najnowszym nu-

merze Przeglàdu Seksuologicznego, poza

wartoÊcià poznawczà zawierajà wiele porad

praktycznych, s∏u˝àcych zdrowiu seksualne-

mu i udanym relacjom w zwiàzkach.

Pierwsza z nich opisuje rol´ aktywnoÊci

fizycznej dla zdrowia seksualnego. Temu

tematowi poÊwi´ca si´ obecnie coraz wi´cej uwagi. PodkreÊla

si´ znaczenie aktywnoÊci fizycznej w eliminacji czynników ryzyka

zaburzeƒ seksualnych, zwi´kszenia skutecznoÊci leczenia tych

zaburzeƒ. Ma∏o natomiast sà znane zagro˝enia dla zdrowia

seksualnego wynikajàce z niektórych form aktywnoÊci fizycznej

np. jazdy na rowerze. W pracy opisano przyczyny tego zjawiska

i Êrodki zaradcze.

Druga praca zas∏uguje na uwag´, bowiem niewiele jest

w polskim piÊmiennictwie seksuologicznym informacji na temat

wp∏ywu od˝ywania si´, na zdrowie seksualne i reprodukcyjne.

Czytelnicy znajdà w niej praktyczne rady dotyczàce optymalnej

dietetyki, dla zachowania zdrowia seksualnego i p∏odnoÊci,

a tak˝e przestrog´ dla osób poddajàcych si´ intensywnemu od-

chudzaniu.

W trzeciej pracy poznajemy rejestr cech udanych zwiàzków,

a tak˝e metody stosowane przez partnerów z zwiàzków formal-

nych i nieformalnych, wobec drugiej osoby. Program badawczy

nale˝y traktowaç jako komunikat z badaƒ i zach´t´ do ich roz-

szerzenia na wi´kszà populacj´.

Czwarta praca zajmuje si´ popularnà obecnie „chemià seksu

i mi∏oÊci”. Post´p badaƒ naukowych w tym zakresie jest impo-

nujàcy. W pewnym zakresie koresponduje ona z drugà, bowiem

podaje praktyczne rady od˝ywania si´ sprzyjajàce „chemii seksu

i mi∏oÊci”.

Mam nadziej´, ˝e Czytelnicy skorzystajà z proponowanych

porad dla w∏asnej i pacjentów jakoÊci ˝ycia seksualnego.

prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz

ZWIÑZKI MI¢DZY AKTYWNOÂCIÑ

FIZYCZNÑ A FUNKCJONOWANIEM

SEKSUALNYM – przeglàd literatury ------3

mgr Jaros∏aw Stusiƒski

lek. med. Anita B∏a˝ejewska

prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz

WP¸YW SPOSOBU OD˚YWIANIA SI¢

I AKTYWNOÂCI FIZYCZNEJ

NA POTENCJ¢ SEKSUALNÑ I LIBIDO

-----9

dr med. Anna Lewitt-Dzielak

JAKOÂå ZWIÑZKU A WYWIERANIE

WP¸YWU NA PARTNERA

W MA¸˚E¡STWACH

I ZWIÑZKACH NIEFORMALNYCH

-------17

prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz

mgr psych. Monika Szymaƒska

mgr psych. Adrian Iwaƒski

FENYLOETYLOAMINA

–MI¸OÂå, HORMONY I SEKS

------------27

prof. dr hab. med. Zygmunt Zdrojewicz

stud. Rados∏aw Konieczny

stud. Paulina Papier, stud. Filip Szten

przegląd

Komitet redakcyjny:

SEXOLOGICAL REVIEW

SEKSUOLOGICZNY

KWA RTA L N I K

❚

T O M X

❚

Z E S Z Y T 3

❚

N U M E R 3 9

redaktor naczelny

– prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz

sekretarz redakcji

– dr n. hum. Alicja D∏ugo∏´cka

Patronat naukowy:

Zak∏ad Seksuologii Medycznej

i Psychoterapii CMKP w Warszawie

Rada naukowa:

–

prof. dr hab. med. Eli Coleman (Minneapolis)

prof. dr hab. med. Barbara Darewicz (Bia∏ystok)

prof. dr hab. med. Romuald D´bski (Warszawa)

prof. dr hab. med. S∏awomir A. Dutkiewicz (Kielce)

prof. dr hab. Tadeusz Ga∏kowski (Warszawa)

prof. dr hab. med. Ryszard Gellert (Warszawa)

prof. dr hab. med. Louis Joseph Ignarro (Los Angeles)

prof. dr hab. med. Kazimierz Krajka (Gdaƒsk)

prof. dr hab. hum. Stanislav Kratochvíl (Brno)

prof. dr hab. med. Ryszard Piotrowicz (Warszawa)

prof. dr hab. med. Tomasz Pertyƒski (¸ódê)

prof. dr hab. Aleksander Ronikier (Warszawa)

dr n. med. Ronny Shtarkshall (Jeruzalem)

prof. dr hab. med. Petr Weiss (Praha)

prof. dr hab. med. Beverly Whipple (Nev Jersey)

prof. dr hab. med. Kevan Wylie (Sheffield)

prof. dr hab. med. Jaroslav Zveˇina (Praha)

ˇr

Opracowanie graficzne:

M-art, Jolanta Merc

Wydawca:

Adres korespondencyjny:

Przeglàd Seksuologiczny

Zak∏ad Seksuologii Medycznej i Psychoterapii CMKP

Polskie Towarzystwo Medycyny Seksualnej

ul. Czerniakowska 231, 00-416 Warszawa

e-mail: danapress@wp.pl

Wszelkie prawa zastrze˝one. Kopiowanie w cz´Êci

lub w ca∏oÊci bez uzyskania zezwolenia wydawcy

jest zabronione.

Przeglàd Seksuologiczny, lipiec/wrzesieƒ 2014, nr 39

ZWIÑZKI MI¢DZY AKTYWNOÂCIÑ

FIZYCZNÑ A FUNKCJONOWANIEM

SEKSUALNYM – przeglàd literatury

mgr Jaros∏aw Stusiƒski, lek. med. Anita B∏a˝ejewska,

prof. dr hab. med. Zbigniew Lew-Starowicz

Streszczenie

Wp∏yw aktywnoÊci fizycznej na zdrowie seksualne jest skomplikowany i niejednoznaczny. Niniejszy przeglàd

literatury zg∏´bia t´ problematyk´ na podstawie ostatnich doniesieƒ, na temat roli sportu w profilaktyce

i leczeniu dysfunkcji seksualnych, hipogonadyzmu u sportowców oraz wp∏ywu jazdy na rowerze na funkcje

seksualne.

S∏owa kluczowe:

aktywnoÊç fizyczna, zdrowie seksualne

RELATIONSHIPS BETWEEN ACTIVITY AND SEXUAL FUNCTIONING – a literature review

The effect of physical activity on sexual health is complex and ambiguous. This literature review explores

these issue on the basis of recent reports on the role of sport in the prevention and treatment of sexual

dysfunction, hypogonadism in sportsmen and the impact of cycling on sexual function.

Key words:

physical acticity, sexual health

PRACA RECENZOWANA

WST¢P

Powszechnie zak∏ada si´, ˝e aktywnoÊç

fizyczna ma pozytywny wp∏yw zarówno

na zdrowie w sensie ogólnym, jak i na jego

poszczególne aspekty, w tym zdrowie sek-

sualne. Choç w przekonaniu tym jest wiele

racji to pami´taç trzeba, ˝e relacja ta jest

z∏o˝ona i wymaga szeregu uszczegó∏owieƒ.

Z tego te˝ wzgl´du przygotowany zosta∏ ni-

niejszy przeglàd opracowaƒ zg∏´biajàcych

zwiàzki mi´dzy aktywnoÊcià fizycznà a funk-

cjonowaniem seksualnym, które ukaza∏y si´

w The Journal of Sexual Medicine.

ROLA SPORTU W PROFILAKTYCE

I LECZENIU DYSFUNKCJI

SEKSUALNYCH

Rola aktywnoÊci fizycznej w leczeniu za-

burzeƒ erekcji zosta∏a sprawdzona przez

Maio i in. Badania przeprowadzono w grupie

60 m´˝czyzn zg∏aszajàcych zaburzenia

Przeglàd Seksuologiczny, lipiec/wrzesieƒ 2014, nr 39

erekcji przed rozpocz´ciem badania oraz

po 3 miesiàcach leczenia. Badanych po-

dzielono na 2 grupy. W grupie A podawano

wy∏àcznie inhibitor fosfodiesterazy typu 5

(PDE5i), podczas gdy w grupie B stosowano

PDE5i w po∏àczeniu z regularnym (≥ 3 go-

dzin/tydzieƒ) aerobikiem. Âredni czas ak-

tywnoÊci fizycznej wynosi∏ 3,4 godzin na

tydzieƒ w grupie B i 0,43 godzin w grupie A.

Zu˝ycie energii w grupie B wynosi∏o 1868 kcal

na tydzieƒ lub 22,8 ekwiwalentów metabo-

licznych (MET) na tydzieƒ. Na podstawie ba-

daƒ kwestionariuszem IIEF-15 i pomiaru ca∏-

kowitego st´˝enia testosteronu (TT) mo˝na

stwierdziç, ˝e PDE5i w po∏àczeniu z aktyw-

noÊcià fizycznà by∏o skuteczniejsze w lecze-

niu zaburzeƒ erekcji ni˝ samo podawanie

PDE5i [1].

Zwiàzek mi´dzy aktywnoÊcià fizycznà

a funkcjami erekcji u m∏odych i zdrowych

m´˝czyzn zosta∏ poddany weryfikacji przez

mrg Jaros∏aw

Stusiƒski

lek. med. Anita

B∏a˝ejewska

Zak∏ad Seksuologii

Medycznej

i Psychoterapii CMKP

prof. dr hab. med.

Zbigniew

Lew-Starowicz

Zak∏ad Psychoterapii i

Rehabilitacji Seksualnej

Wydzia∏ Rehabilitacji

Warszawa

Hsiao i in. Analizie poddano wyniki uzyska-

ne od 27 badanych (34,6%) wiodàcych sie-

dzàcy tryb ˝ycia (≤ 1400 kcal/tydzieƒ) i 51

pacjentów (65,4%) aktywnych fizycznie

(> 1400 kcal/tydzieƒ). Okaza∏o si´, ˝e sie-

dzàcy tryb ˝ycia zwiàzany by∏ ze zwi´kszonà

dysfunkcyjnoÊcià w nast´pujàcych dziedzi-

nach kwestionariusza IIEF: erekcji (44,4%

vs.

21,6%; p = 0,04), funkcji orgazmu

(44,4%

vs.

17,7%; p = 0,01), zadowolenia ze

stosunku (59,3% w porównaniu z 35,3%; p

= 0,04) i ogólnego zadowolenia (63,0%

w porównaniu z 35,3%; p = 0,02). Wyniki

w zakresie wymiaru pragnienia seksualnego

by∏y zbli˝one w obu grupach (51,9%

vs.

41,2%; p = 0,37). Ponadto w grupie bada-

nych wiodàcych siedzàcy tryb ˝ycia zazna-

cza∏a si´ tendencja do wi´kszej dysfunkcyj-

noÊci w aspekcie ca∏kowitego wyniku w IIEF

(44,4%

vs.

23,5%; p = 0,057). Dane te pozwa-

lajà stwierdziç, ˝e wi´ksza aktywnoÊç fizyczna

wià˝e si´ z lepszym funkcjonowaniem seksu-

alnym u m∏odych i zdrowych m´˝czyzn [2].

Khoo i in. dokonali porównania wp∏ywu

ma∏ej i du˝ej cz´stotliwoÊci (ang.

low volume

– LV i

high volume

– HV) çwiczeƒ fizycznych

o umiarkowanej intensywnoÊci na funkcje

seksualne, st´˝enie testosteronu, dolegliwo-

Êci ze strony dolnych dróg moczowych

(LUTS), funkcje Êródb∏onka oraz jakoÊç ˝y-

cia (QoL) u m´˝czyzn z oty∏oÊcià brzusznà.

Na podstawie wyników uzyskanych od 75

badanych ustalono, ˝e iloÊç çwiczeƒ w tygo-

dniu by∏a istotnie wi´ksza w grupie HV (236

9 minut) ni˝ w grupie LV (105

9 minut).

W grupie HV zanotowano znacznie wi´kszy

wzrost w zakresie wyników kwestionariusza

IIEF-5 (2,6

0,5 pkt), wy˝sze st´˝enia testo-

steronu (2,06

0,46 nmol/l) i zmniejszenie

masy cia∏a (-5,9

0,7 kg; -6,2%), obwodu

w talii (-4,9

0,8 cm; -4,9%) oraz masy tkan-

ki t∏uszczowej (-4,7

1,0 kg; -14,5%) ni˝

w grupie LV (-2,9

0,7 kg, -3,0%; -2,7

0,7 cm, -2,5%; -1,1

0,8 kg, -3,2%, 0,79

0,46 nmol/l oraz 1,8

0,5 pkt.). Popraw´ za-

notowano tak˝e w zakresie wyników IPSS

i SF-36 oraz RHI. Wyniki te pozwalajà wnio-

skowaç, ˝e çwiczenia aerobowe o umiarko-

wanym nasileniu wykonywane przez ponad

200 minut tygodniowo przynoszà wi´kszà

popraw´ w kontekÊcie funkcji seksualnych,

testosteronu, wagi, obwodu w talii i masy

tkanki t∏uszczowej ni˝ w przypadku mniej-

szej cz´stoÊci çwiczeƒ [3].

Przeglàd Seksuologiczny, lipiec/wrzesieƒ 2014, nr 39

Kim i in. wykazali, ˝e uprawianie jogi mo˝e

byç pomocne w leczeniu dysfunkcji seksual-

nych u kobiet cierpiàcych na zespó∏ meta-

boliczny. W badaniu wzi´∏o udzia∏ 41 kobiet

z zespo∏em metabolicznym w wieku 30–60

lat, które podzielono na 2 grupy. Pierwsza

grupa kobiet uczestniczy∏a w trwajàcych 12

tygodni zaj´ciach jogi, podczas gdy druga

wpisana zosta∏a na list´ oczekujàcych. Wy-

niki uzyskane w kwestionariuszu Female Se-

xual Function Index wykaza∏y, ˝e w grupie

kobiet çwiczàcych jog´ zaobserwowano

istotnà popraw´ w zakresie wymiarów pod-

niecenia (0,74

1,18

vs.

0,16

0,82, odpo-

wiednio; p = 0,042) i lubrykacji (0,72

1,12

vs.

0,06

0,87, odpowiednio; p = 0,008). Co

wi´cej, zaobserwowano znacznie wi´kszà

popraw´ w zakresie zmniejszenia skurczo-

wego ciÊnienia krwi w grupie çwiczàcej jog´

w porównaniu z wynikami uzyskanymi

w grupie kontrolnej po 12 tygodniach bada-

nia (-3,5

13,7 w porównaniu z 14,7

2,0;

p = 0,040) [4].

HIPOGONADYZM U SPORTOWCÓW

Di Luigi i in. podj´li prób´ oszacowania cz´-

stoÊci wyst´powania i objawów nierozpo-

znanego niedoboru testosteronu u starzejà-

cych si´ sportowców. Ârednia wieku w pró-

bie z∏o˝onej z 183 sportowców p∏ci m´skiej

wynosi∏a 61,9

7,5 roku (zakres 50–75).

Ci´˝ki lub ∏agodny niedobór testosteronu

zaobserwowano odpowiednio u 12% i 18%

sportowców. Najwy˝szà cz´stoÊç wyst´po-

wania takiego statusu hormonalnego zaob-

serwowano powy˝ej 70 r.˝. (27,5% i 25,0%,

odpowiednio). St´˝enie TT nie korelowa∏o

z wiekiem, czasem trwania treningu czy wy-

nikami ankietowymi. Nie zaobserwowano

ró˝nic w zakresie niespecyficznych obja-

wów hipogonadyzmu oraz zaburzeƒ erekcji

(ocenianych na podstawie wyników w IIEF-

-15) i objawów depresji (ocenianych na pod-

stawie wyników w CES-D). Badania wykaza∏y,

˝e znaczna cz´Êç starzejàcych si´ sportow-

ców mia∏a niezdiagnozowany niedobór te-

stosteronu, przy czym w wielu przypadkach

przebiega∏ on bezobjawowo. Dlatego uwa˝a

si´ obecnie, ˝e samo zebranie wywiadu mo-

˝e byç niewystarczajàce w diagnostyce

hipogonadyzmu u starzejàcych si´ sportow-

ców [5].

Di Luigi i in. przebadali 10 trenujàcych

m´˝czyzn rasy kaukaskiej z bardzo niskimi

st´˝eniami testosteronu(<8 nmol/l) w celu

zweryfikowania skutecznoÊci w przywraca-

niu eugondalnych profili androgenów w su-

rowicy i moczu po podawaniu enantanu te-

stosteronu (ang.

testosterone enanthate –TE)

i preparatu testosteronu w ˝elu (ang.

testo-

sterone ˝el –TG).

Przyj´tymi przez autorów

g∏ównymi ocenianymi parametrami hormo-

nalnymi by∏y st´˝enia ca∏kowitego testoste-

ronu w surowicy (TT), dihydrotestosteronu

(DHT), testosteronu biodost´pnego (CFT,

cBioT), 17 – estradiolu i glukuronianów te-

stosteronu w moczu. St´˝enia androgenów

w surowicy i metabolitów testosteronu

w moczu oceniano u tych samych pacjen-

tów przed i raz w tygodniu przez 5 tygodni,

zarówno po pojedynczym wstrzykni´ciu do-

mi´Êniowym TE (250 mg), jak i w trakcie co-

dziennego stosowania TG (50 mg/dzieƒ te-

stosteronu). U 50% badanych stwierdzono

wzrost st´˝enia TT do wartoÊci znacznie

przekraczajàcych st´˝enia fizjologiczne, któ-

re utrzymywa∏y si´ do 7 dni po podaniu TE

oraz w 4% próbek pobranych od pacjentów

stosujàcych preparaty TG. St´˝enia DHT

w surowicy by∏y wysokie, zarówno po TE

(wszyscy ochotnicy w dniu 7 i 50% w dniu

14), jak i podczas aplikacji TG (32% wszyst-

kich próbek). W stosunkowo ma∏ej liczbie

próbek stwierdzono prawid∏owe st´˝enia

CFT i cBioT, zarówno po TE, jak i TG (odpo-

wiednio w 20% i 44%). W 15% do 60% ca∏-

kowitej liczby próbek st´˝enia metabolitów

w moczu (zale˝ne od zastosowanej terapii

i profilu androgenów w surowicy) mieÊci∏y

si´ w zakresie normy. Oprócz dobrze zna-

nych zmian Êredniego st´˝enia TT w surowi-

cy, wykazano wysoki odsetek próbek (suro-

wicy i moczu) z nieprawid∏owymi st´˝eniami

androgenów, które wykaza∏y przewag´ tera-

pii TG w porównaniu z TE w zakresie bezpie-

czeƒstwa. Autorzy stwierdzajà, ˝e monitoro-

wanie TRT tylko za pomocà oceny st´˝enia

TT mo˝e byç niedok∏adne z powodu wahaƒ

st´˝enia pozosta∏ych krà˝àcych we krwi an-

drogenów [6].

JAZDA NA ROWERZE A FUNKCJE

SEKSUALNE

Wp∏yw jazdy na rowerze

na m´skie funkcje seksualne

Huang i in. dokonali przeglàdu literatury

medycznej dotyczàcej wp∏ywu jazdy na ro-

Przeglàd Seksuologiczny, lipiec/wrzesieƒ 2014, nr 39

werze na wyst´powanie zaburzeƒ erekcji

u m´˝czyzn, z którego wynika, ˝e jazda

na rowerze przekraczajàca 3 godziny tygo-

dniowo wià˝e si´ z niezale˝nym wzrostem

ryzyka (RR = 1,72) wyst´powania tego ro-

dzaju dysfunkcji seksualnej o umiarkowa-

nym i ci´˝kim nasileniu. W badaniach kon-

trolnych dotyczàcych wyst´powania umiar-

kowanych i ci´˝kich zaburzeƒ erekcji okaza-

∏o si´, ˝e dotyczà one odpowiednio 4,2%

i 4% rowerzystów w porównaniu do dopaso-

wanych wiekiem 1,1% biegaczy (p

≤

0,018)

i 2% p∏ywaków (p = 0,05). Autorzy wskazu-

jà na nast´pujàce zabiegi pozwalajàce

na zmniejszenie tego ryzyka: zmiana siode∏-

ka rowerowego z wystajàcym nosem

na beznose, zmiana postawy na bardziej

wyprostowanà/pó∏le˝àcà, zmiana materia∏u

siode∏ek (GEL) i przechylenie siode∏ka w dó∏

[7]. WÊród wymienionych czynników naj-

wi´kszym zainteresowaniem badaczy cie-

szy∏a si´ rola kszta∏tu siode∏ka.

Breda i in. dokonali porównania nowego

modelu siode∏ka rowerowego (SMP) z jed-

nym z najcz´Êciej stosowanych przez zawo-

dowych kolarzy modelów siode∏ka w zakre-

sie ich wp∏ywu na struktury naczyniowe dna

miednicy. W tym celu w grupie 29 zdrowych

rowerzystów rejestrowano ciÊnienie parcjal-

ne tlenu w naczyniach pràcia (w pomiarze

przez skórnym) (PtcO2) w trzeciej i dziesià-

tej minucie w warunkach statycznego sie-

dzenia. Nast´pnie, wartoÊci PtcO2 rejestro-

wane by∏y przez 15 minut, gdy rowerzyÊci

byli nachyleni pod kàtem 60 stopni i w stabil-

nych warunkach hemodynamicznych. Sio-

de∏ko SMP okaza∏o si´ byç skuteczne w za-

kresie ograniczania kompresji w obr´bie

miednicy [8].

Carpes i in porównali wp∏yw dwóch ró˝-

nych obcià˝eƒ podczas peda∏owania oraz

dwóch rodzajów siode∏ek na ciÊnienie w ob-

r´bie dna miednicy u 11 m´˝czyzn i 11 ko-

biet rekreacyjnie je˝dzàcych na rowerze (tj.

mniej ni˝ 2 godziny tygodniowo). Pomiaru

ciÊnienia dokonywano na powierzchni sio-

de∏ka podczas peda∏owania przy obcià˝eniu

150 i 300 W, u˝ywajàc zwyk∏ego modelu

oraz modelu side∏ka z otworami. Wyniki

u obu p∏ci w zakresie Êredniego ciÊnienia nie

ró˝ni∏y si´. Przy zastosowaniu zwyk∏ego sio-

de∏ka zwi´ksza∏a si´ wartoÊç Êredniego ci-

Ênienia przy wzroÊcie obcià˝enia u m´˝-

czyzn. Natomiast przy zastosowaniu siode∏-

Plik z chomika:

Klaryssas

Inne pliki z tego folderu:

Paweł Paszek - Literatura życia otwartego.pdf (2002 KB)
Badanie psychologiczne.pdf (343 KB)
Beisert M Izdebska A 2012 Wykorzystanie seksualne dzieci.pdf (359 KB)
Cyberseks.pdf (312 KB)
Dysfunkcje seksualne mężczyzn nieheteroseksualnych.pdf (330 KB)

PRZEGLAD_SEKS_39.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: