Krążownik Yahagi 1942.pdf

(11670 KB) Pobierz
JAPONIA
Technika morska
BROŃ
Krążowniki
1942
Krążownik lekki typu Agano – IJN Yahagi
IJN Yahagi.
Stocznia:
Stocznia Marynarki w Sasebo.
Położenie stępki:
11.11.1941.
Wodowanie:
25.10.1942.
W
służbie:
29.12.1943.
Los okrętu: zatopiony
07.04.1945
roku przez amerykańskie samoloty z lotniskowców Task Force 58.
Dane taktyczno-techniczne. Wyporność standardowa:
6614 t.
Wyporność pełna:
8534 t.
Długość całkowi-
ta:
174,5 m.
Długość na linii wodnej:
172 m.
Szerokość:
15,2 m.
Zanurzenie:
6,12 m.
Napęd:
4 turbiny parowe Kan-
pon o mocy łącznej 100000 KM, 6 kotłów trójwalczakowych wodnorurkowych typu Kanpon Ro Go, 3 śruby o trzech pió-
rach i średnicy 3,30 m.
Prędkość maksymalna:
35 węzłów.
Zasięg:
1160 mil morskich przy prędkości 35 węzłów, 6000
mil morskich przy prędkości 18 węzłów.
Zapas paliwa:
1405 t.
Uzbrojenie:
6 dział kalibru 152,4 mm Typ 52 L/50 w wie-
żach dwudziałowych (3 x II), zapas amunicji po 162 na lufę; 8 dział plot kal. 76,2 mm Typ 98 L/60 z zapasem po 250 na-
bojów na lufę, 32-61 działek przeciwlotniczych kal. 25 mm Typ 96 z zapasem po 2500 nabojów na lufę, 2 wyrzutnie tor-
pedowe 610 mm Typ 92 model 4 (2 x IV), zapas 16 torped Typ 93; 18 bomb głębinowych Typ 95 lub Typ 2.
Wyposaże-
nie lotnicze:
katapulta i 2 wodnosamoloty.
Załoga:
wg projektu 700 ludzi (39 oficerow, 12 chorążych oraz 649 podofice-
rów i marynarzy).
Preliminarz budżetu na rok 1940/1941 przewidywał budowę 2 krążowników projektu C-41, co pozwoliło na poło-
żenie w dniu
11 listopada 1941
roku stępki pod nową jednostkę w Stoczni Marynarki Wojennej w Sasebo na pochylni
zwolnionej po wodowaniu Agano. Krótko przed wodowaniem okrętu, które nastąpiło w dniu
25 października 1942
roku
jednostce nadano nazwę Yahagi od strumienia w prefekturze Aichi. Yahagi był drugim w dziejach japońskiej marynarki
wojennej okrętem noszącym tę nazwę, która zastąpiła stary, bo pochodzący jeszcze z roku 1912 krążownik, wycofany ze
służby w 1940 roku. Dowódcą nowej jednostki wyznaczono kmdr Matake Yoshimura, który szybko sformował załogę,
dzięki czemu możliwe było oficjalne włączenie okrętu w skład floty w dniu
29 grudnia 1943
roku. W tym samym dniu
Yahagi został wyznaczony okrętem flagowym
10. Flotylli Niszczycieli
(DesRon 10) Trzeciej Floty pod flagą kontradm.
Susumu Kimura, zastępując Agano leczący rany po atakach lotniczych z listopada 1943. Początkowo po wejściu do służ-
by krążownik przeszedł dokowanie w Sasebo i prowadził intensywne szkolenie bojowe na wodach Japonii. Ostatecznie
jednak przed wysłaniem okrętu na południowe wody, gdzie miał działać, postanowiono wzmocnić jego artylerię przeciw-
lotniczą małego kalibru. Prace te zostały przeprowadzone w Arsenale w Kure w dniach
28 stycznia
-
3 lutego 1944
roku,
a w ich wyniku liczba luf
dział plot. kal. 25 mm Typ 96
wzrosła do
32
(8 x III i 8 x I).
W dniu
4 lutego 1944
roku Yahagi opuścił Kure i wyruszył do Singapuru trasą przez Iwakuni, Sumoto na wyspie
Awaji Shima, Kii Suido oraz Wyspy Paracelskie. 13 lutego krążownik osiągnął Singapur by następnie przejść na kotwico-
wisko Lingga, gdzie kontynuowano szkolenie załogi. W okresie do połowy maja 1944 jednostka przeprowadziła jedynie 3
2
krótkie rejsy do Singapuru. W dniu
11 maja
okręt wraz z bliźniaczym Noshiro i innymi siłami Floty Operacyjnej przeszedł
na Tawi Tawi w Archipelagu Sulu, gdzie prowadził ćwiczenia i oczekiwał rozpoczęcia operacji A-GO, której celem było
zniszczenie amerykańskich sił morskich działających w rejonie Zachodnich Karolinów i Palau. Wraz z głównymi siłami
Floty Operacyjnej Yahagi i DesRon 10 opuścił Tawi Tawi
13 czerwca 1944
roku kierując się na Morze Filipińskie. Między
19 a 20 czerwca 1944 roku krążownik uczestniczył w Bitwie na Morzu Filipińskim w składzie Zespołu A wiceadm. Jisabu-
ro Ozawa szczęśliwie unikając strat. Co więcej w dniu 19 czerwca wraz z niszczycielem Urakaze podjął z morza 570
rozbitków z lotniskowca Shokaku zatopionego przez Cavalla (SS-244) kmdr ppor. Hermana J. Kosslera. Po bitwie jed-
nostka wraz z Flotą Operacyjną wycofała się na północ i uzupełniając po drodze paliwo w Zatoce Nakagusuku na Okina-
wie bezpiecznie dotarła w dniu
24 czerwca 1944
roku do bazy Hashirajima.
Na przełomie
czerwca
i
lipca 1944
Yahagi podobnie jak bliźniaczy Noshiro przechodzi dokowanie i modernizację
w Kure. W jej toku okręt wyposażono w nowy radar rozpoznania powietrznego 13 Go oraz rozpoznania nawodnego 22
Go Kai 4M. Równocześnie po raz kolejny zwiększono małokalibrową artylerię plot., doprowadzając liczbę luf
dział plot.
kal. 25 mm Typ 96
do
48
(10 x III i 18 x I).
Po zakończeniu re-
montu; krążownik
8 lipca
opuścił Kure i z ładunkiem
wojskowym wyruszył do Sin-
gapuru trasą przez Zatokę
Nakagusuku na Okinawie i
Manilę na Filipinach. Singapur
jednostka osiągnęła 19 lipca
by następnie przejść na ko-
twicowisko Lingga, gdzie po-
zostawała aż do października.
W międzyczasie szkolący
załogę okręt był jedynie do-
kowany w Singapurze w
dniach 17-28 sierpnia. Z
dniem
1 sierpnia 1944
roku
Yahagi wraz z 6 niszczycie-
lami wszedł w skład Zespołu
A sił wiceadm. Kurita realizujących plan operacji SHO 1 GO. Siły te opuściły Lingga
18 października
przechodząc wpierw
do Zatoki Brunei, a później kierując się przez Morze Sibuyan ku miejscu amerykańskiego lądowania w Zatoce Leyte.
Okręt w dniu
25 października 1944
roku uczestniczył w bitwie pod Samar z zespołem amerykańskich lotniskowców
eskortowych Taffy 3.
W trakcie tego starcia wyprowadzający do ataku torpedowego 4 niszczyciele DesRon 10 krążownik został około
godz. 09.05 trafiony pociskiem kal. 127 mm wystrzelonym z USS Johnston (DD-557). Pocisk uszkodził mesę oficerską,
lecz równocześnie atakujące samoloty pokładowe z lotniskowców eskortowych spowodowały straty wśród obsługi nie-
osłoniętych dział plot. kal. 25 mm oraz niewielki pożar dziobowego zespołu wyrzutni torpedowych kal. 610 mm, który
szybko ugaszono. Yahagi z 8 rannymi i zabitymi na pokładzie wycofał się z pola walki osiągając
28 października
Brunei.
W dniu
15 listopada 1944
roku Yahagi został, zastępując zatopiony Noshiro, wyznaczony okrętem flagowym nowej
10.
3
Flotylli Niszczycieli
(DesRon 10) pod dowództwem kontradm. Keizo Komura, utworzonej z ocalałych niszczycieli roz-
wiązanej 2. i 10. Flotylli.
W dniu
16 listopada 1944
roku krążownik opuścił Brunei kierując się ku brzegom Japonii wraz z zespołem pozo-
stałości sił Połączonej Floty, w którego skład wchodziły 3 okręty liniowe, w tym Yamato oraz 3 lub 4 niszczyciele. Po dro-
dze amerykański okręt podwodny Stalion II (SS-315) dowodzony przez kmdr ppor. Eli T. Reicha zdołał posłać na dno
stary okręt liniowy Kongo oraz niszczyciel Urakaze. Sam Yahagi zdołał bezpiecznie osiągnąć ojczyste wody i
24 li-
stopada
został skierowany na remont do Arsenału w Sasebo, w czasie którego ponownie zwiększono liczbę
dział plot.
kal. 25 mm Typ 96
do
58
luf (10 x III i 28 x I). Remont zakończono 16 grudnia, a 20 tego miesiąca nastąpiła zmiana na
stanowisku dowódcy krążownika, które objął kmdr Tameichi Hara.
W dniu 22 grudnia 1944 roku okręt opu-
ścił Kure i przeszedł do bazy Hashirajima, gdzie
zgromadzono resztki jednostek Drugiej Floty i w
której przez najbliższe 3 miesiące, aż do końca
marca 1945
roku, przeprowadzał wspólne ćwi-
czenia z okrętem liniowym Yamato. Zakres ćwi-
czeń był siłą rzeczy mocno ograniczony brakiem
paliwa na jaki cierpiała japońska marynarka wo-
jenna. Oba okręty wraz z 8 niszczycielami utwo-
rzyły dowodzony przez wiceadm. Seiichi Ito tzw.
Zespół Dywersyjno-Uderzeniowy,
któremu
przypadło zadanie przeprowadzenia operacji pod
kryptonimem TEN 1 GO przeciwko amerykań-
skim siłom inwazyjnym na Okinawie. W dniach
29 marca
-
6 kwietnia 1945
roku zespół oczeki-
wał na rozkaz podjęcia działań, który nadszedł 6
kwietnia. Wówczas o godz. 16.00 Yahagi pod
flagą kontradm. Komura opuścił wraz z 8 nisz-
czycielami bazę Tokuyama kierując się wraz z
okrętem liniowym Yamato ku brzegom Okinawy.
Japońskie zamiary znane były jednak
Amerykanom, którzy starannie monitorowali aktywność nieprzyjaciela, co pozwoliło na zgotowanie mu „godnego przyję-
cia". Od godz. 12.20
7 kwietnia 1945
roku Yamato idący w otoczeniu niszczycieli Zespołu Dywersyjno-Uderzeniowego
stał się celem falowych ataków lotnictwa pokładowego Task Force 58 wiceadm. M.A. Mitschera. Ataki nie ominęły rów-
nież Yahagi, już o godz. 12.26 samoloty torpedowe TBM-1C Avenger zdołały ulokować torpedę lotniczą Mk XIII w prawą
burtę krążownika na wysokości maszynowni, co natychmiast unieruchomiło okręt, czyniąc go łatwym celem. Wkrótce
kolejne trafienia bomb 250 kg oraz torped wywołały pożar na dziobie i rufie, a także przechył na prawą burtę. Aby uchro-
nić jednostkę przed zniszczeniem w wyniku przypadkowego trafienia dowódca kmdr Hara rozkazał wyrzucić własne tor-
pedy.
Kolejna fala samolotów zaatakowało unieruchomiony okręt około godz. 13.45 i mimo zaciekłej obrony plot. (Ja-
pończycy twierdzą, że zdołali zestrzelić co najmniej 2 z atakujących maszyn) uzyskały kolejne trafienia bombami oraz
torpedami w prawą burtę. Po zainkasowaniu 7 torped oraz licznych bomb Yahagi w dniu
7 kwietnia 1945
roku około
godz. 14.05 przewrócił się na prawą burtę i poszedł na dno w punkcie o współrzędnych 30°47'N i 128°08'E. Wraz z okrę-
tem zginęło 445 członków załogi na czele z z-cą dowódcy kmdr Nobuichi Uchino (pośmiertnie awansowanym do stopnia
kontradm.), pozostałych zaś, w tym kontradm. Komura i kmdr Hara uratowały niszczyciele Hatsushimo i Yukikaze, które
osiągnęły bezpiecznie Sasebo z rozbitkami na pokładzie 8 kwietnia 1945 roku. W dniu 20 czerwca 1945 roku krążownik
Yahagi został oficjalnie skreślony z listy Cesarskiej Floty.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin