Podstawy_elektroniki_i_akustyki_-_Wykład_1 (1).pdf

(1139 KB) Pobierz
Podstawy
elektroniki i
akustyki
Wykład dla Elektroradiologii
Początki elektrotechniki i
elektroniki
Za początek ery elektryczności można uznać zbudowanie
ogniwa elektrycznego (baterii) w
1799 roku przez A.G.A.
Voltę.
Za początek ery radia oraz radiotechniki a później
elektroniki można uznać pierwsze bezprzewodowe
przesłanie sygnału elektrycznego, którego dokonał
Gugliemo Marconi w 1895r.
Jednak nie należy niedoceniać znaczenia wielu innych
wydarzeń jak np.
1827r. – G.S. Ohm
odkrywa oporność
elektryczną i prawo Ohma.
1827r.- C. Wheatstone
konstruuje mikrofon.
1846r. G. Kirchhoff
definiuje prawa zwane obecnie
prawami Kirchhoffa.
Początki elektrotechniki i
elektroniki
1861r. do 1873r. - J. C. Maxwell
opublikował prace, w których zebrał i
przedstawił w formie równań wcześniejszą wiedzę o zjawiskach
elektromagnetycznych. Były to między innymi: nieistnienie pojedynczego
(odosobnionego) bieguna magnetycznego, generowanie pola elektrycznego
przez ładunki elektryczne (prawo Gaussa), generowanie pola elektrycznego
przez zmienne pola magnetyczne (prawo Faradaya). Ponadto dodając od
siebie równoważność między prądem elektrycznym a zmieniającym się polem
elektrycznym w generowaniu pola magnetycznego rozszerzył prawo
Ampère’a. Z równań tych można wyprowadzać nie tylko wcześniej znane
prawa ale przewidywać wiele nowego, w tym np. fale elektromagnetyczne
rozchodzące się z prędkością światła (patrz dodatek A).
W 1874 r. F. Braun
odkrywa, że pewne kryształy (jak galena) w pewnych
warunkach (kontakt z metalowym drutem) przewodzą prąd tylko w jedną
stronę.
W 1885 r. W.
Stanley wynajduje transformator.
Podstawowe definicje
Ładunki elektryczne zwykle oznaczamy symbolem
q
lub
Q.
Elektryczny ładunek jednostkowy to
1 C
(1 kulomb ≈
6.24x10
18
elektronów, elektron posiada ładunek o
wartości:
- e
= - 1.6x10
-19
C ). Elektron obdarzony jest
ładunkiem przeciwnym do protonu. Przyjęto, że
elektron posiada ładunek ujemny a proton dodatni. W
zasadzie każdy obiekt materialny może przyjąć
określony ładunek elektryczny. Stając się
naładowanym ujemnie zawiera nadmiar elektronów,
naładowany dodatnio staje się w wyniku niedoboru
elektronów.
Prąd elektryczny
Prąd elektryczny
– każdy uporządkowany (skierowany)
ruch
ładunków elektrycznych.
Jednostką natężenia prądu elektrycznego w układzie
SI
jest
amper
[A].
Bardzo często określenie prąd elektryczny używa się
zamiennie z natężeniem prądu elektrycznego.
Ruch ładunku jest wywołany ruchem
cząstek
obdarzonych ładunkiem, zwanych nośnikami prądu.
Nośnikami prądu elektrycznego mogą być
elektrony,
jony
bądź
dziury,
czyli puste miejsca po
elektronach.
W
metalach
swobodnie przemieszczają się jedynie
elektrony, dlatego prąd elektryczny w metalach jest
ruchem elektronów przewodnictwa. W
półprzewodnikach nośnikami prądu są elektrony i dziury.
W rozrzedzonych gazach nośnikami ładunku
elektrycznego są elektrony i jony.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin