Żywoty Świętych Pańskich na wszystkie dni roku - Wrzesień.pdf

(4225 KB) Pobierz
Żywoty Świętych Pańskich na
wszystkie dnie roku -
Wrzesień
ks. Piotr Skargao. Prokop Leszczyńskio.
Otto Bitschnau
Karol Miarka, Mikołów — Warszawa, 1910
Pobrano z Wikiźródeł dnia 17.11.2016
Wrzesień: poświęcony czci Aniołów
Stróży.
Dnia.
Str.
Intencya na miesiąc Wrzesień
Uroczystość Aniołów Stróży
1.
Idzi, Opat
2.
Stefan, Król Węgierski
3.
Bronisława, Norbertanka
4.
Rozalia z Viterbo, Dziewica
5.
Wawrzyniec Justynian, Patryarcha
6.
Magnus, Opat
7.
Piotr Claver, Jezuita
8.
Urocz. Narodz. Najśw. Maryi Panny
Uroczystość Najśw. Imienia Maryi
855
859
862
866
870
873
875
878
881
884
887
9.
Korbinian, Biskup
10.
Mikołaj z Tolentynu, Wyznawca
11.
Pulcherya, Panna i Cesarzowa
12.
Gwidon, Wyznawca
13.
Notburga, Służebnica
14.
Uroczystość Podwyższenia Krzyża św.
15.
Katarzyna Genueńska, Wdowa
16.
Cypryan, Doktor Kościoła
17.
Hildegarda, Ksieni
18.
Tomasz z Wilanowa, Arcybiskup
19.
Januaryusz, Biskup i Męczennik
20.
Władysław z Gielniowa
21.
Mateusz, Apostoł i Ewangelista
22.
Maurycy i legion jego, Męczennicy
23.
Tekla, Panna i Męczenniczka
24.
Gerard, Biskup i Męczennik
25.
Pelagiusz, Młodzieniaszek i Męczennik
26.
Cypryan i Justyna, Męczennicy
27.
Kosma i Damian, Męczennicy
27.
Wieleb. ks. Piotr Skarga
28.
Wacław, Król czeski i Męczennik
29.
Uroczystość św. Michała Archanioła
30.
Hieronim, Doktor Kościoła
891
894
897
900
903
905
908
912
915
917
920
923
927
930
932
935
935
938
943
945
946
951
955
Tekst jest
własnością publiczną
(public
domain).
Szczegóły licencji na stronach
autorów:
Piotr Skarga, Prokop Leszczyński, Otto Bitschnau von Tschagguns.
Intencya na miesiąc Wrzesień.
O gorliwości w poznaniu Wiary świętej.
aukę Wiary świętej w dwojaki sposób poznać można.
Pierwszy sposób jest bardzo niedostateczny, a polega
na tem, że tak jak uczniowie w szkole uczą się
różnych przedmiotów, nie aby z nich mniej lub więcej
korzystać, ale żeby zdać egzamin przed profesorem, lub żeby
się wiedzą swoją popisywać, tak też niektórzy uczą się religii
jakby zwykłego przedmiotu szkolnego, dlatego że taki panuje
zwyczaj. Tacy nieraz umieją na każde zapytanie, odnoszące się
do rzeczy wiary wcale trafnie odpowiedzieć, — ale w gruncie
rzeczy nie wiele o tę znajomość wiary dbają, a tem mniej
jeszcze w codziennem życiu nią się powodują. U nich
znajomość wiary uczepiła się pamięci, może nawet i rozumu,
ale nie dotarła ani do woli, ani do ich serca i pospolicie nie
mają z niej pożytku, lecz przeciwnie narażeni są na ono słowo
Pańskie: O n s ł u g a, k t ó r y p o z n a ł w o l ę P a n a s w e g o,
a n i e n a g o t o w a ł a n i u c z y n i ł w e d l e w o l i J e g o,
w i e l c e b ę d z i e k a r a n.
 Drugiego,
już zupełnie dobrego sposobu poznawania świętej
Wiary trzymają się ci wszyscy, co rozumieją z św. Pawłem, że
Wiara nasza święta, czyli nauka Chrystusowa jest cała
mądrością, a to nie ludzką, ani przez ludzi wymyśloną, ale
m ą d r o ś c i ą B o ż ą, od Boga nam daną i do Boga też
prowadzącą. Tacy wyznają z św. Piotrem, że to są s ł o w a
ż y w o t a w i e c z n e g o i dlatego z pokorą i wdzięcznością je
przyjmują, cenią je nad wszelką naukę ludzką, coraz lepiej
rozumieć i coraz doskonalej w całem życiu i postępowaniu
swojem do niej zastosować się usiłują. Do nich się stosuje ono
błogosławione słowo Pana naszego: K t o z B o g a j e s t,
s ł ó w B o ż y c h s ł u c h a. Niestety, są inni jeszcze, którzy
Wiary świętej albo mało tylko, albo prawie wcale nie znają, ani
też o nią dbają. Takimi są przedewszystkiem poganie, którym
nikt jeszcze nie opowiedział Ewangelii t. zn. po naszemu:
wesołej nowiny o Panu Jezusie i Krzyżu Jego. Aleć oni, po
ludzku mówiąc, nie są temu winni; raczej winne temu
zachodzące okoliczności. Winni też rodzice i krewni, którzy
jeszcze od biedy godzą się na to, jeśli syn lub krewniak ich
pragnie zostać księdzem, żeby wcześniej lub później objąć
stanowisko jako tako dostatnie; — ale jeśli którego młodego
pociąga łaska Boża i dusza mu się rwie do zakonu, zwłaszcza
takiego co po dawnemu wysyła swoich do pogańskich krajów
na trudy bezpłatne, na pracę wśród głodu i chłodu, a nieraz i na
męczeństwo, — to niebo i ziemię poruszają, żeby temu
młodemu z głowy wybić i z serca wyrwać to, co oni nazywają
mrzonkami, a w rzeczywistości są to, „wysokie myśli synów
Bożych.“ O tych biednych, ciemnych poganach wierzę i
Zgłoś jeśli naruszono regulamin