Szklarski Alfred_Tomek Wilmowski_01_Tomek w krainie kangurow.rtf

Alfred Szklarski

TOMEK
W KRAINIE
KANGURÓW

Tomek Wilmowski

tom 1

Spis treści:

Zemsta

Tajemniczy gość

Spotkanie z ojcem

Niespodzianka na Aligatorze

Wróżbita z Port Saidu

Cejloński słoń i Bengalski tygrys

Między cyklonem a kłami tygrysa

Doradca z Melbourne

Pionierzy australijscy

Opór krajowców

Wielkie łowy na kangury

Wyprawa na dzikie dingo

Opowieść o Pawle Strzeleckim

W burzy piaskowej

Idźcie stąd precz natychmiast

Polowanie w pobliżu farmy Allana

Zagubieni w skrobie

Niemy przyjaciel

Poszukiwacze złota i buszrendżerzy

Pomoc nadchodzi

Na górze Kościuszki

Tajemnica starego O’Donella

ZEMSTA

Lada chwila miał rozbrzmieć dzwonek na koniec przerwy pomiędzy lekcjami. Korytarz z wolna pustoszał, uczniowie znikali w klasach, cisza ogarniała szkolne mury. Jeszcze tylko grupka czwartoklasistów kręciła się w pobliżu głównych, schodów i drzwi pokoju nauczycielskiego.

W miarę jak zbliżał się koniec pauzy, nieśmiała nadzieja zaczynała kiełkować w sercach myszkujących po korytarzu chłopców. Krasawcewa, nauczyciela geografii, nie było dotąd ani w kancelarii, ani w pokoju nauczycielskim. Może więc zachorował i nie przyjdzie w ogóle do szkoły? A może szczęśliwy los zdarzy, że przynajmniej się spóźni, jak mu się to często przytrafiało.

W grupce szeptem rozmawiającej na korytarzu rej wodził Tomek Wilmowski, dobrze zbudowany blondyn, który z ożywieniem pocieszał swych zdenerwowanych kolegów:

– Mówię wam, że „piły” nie ma w budzie. Stwierdziłem sam i ręczę za to. Może jego gospodyni, wychodząc na miasto po sprawunki, przez zapomnienie zamknęła drzwi na klucz? To byłaby heca! Czy wyobrażacie sobie „piłę” z notesem w ręku miotającego się bezsilnie po mieszkaniu? Och, gdybym to mógł zobaczyć!

Twarze chłopców rozjaśniły się na samą myśl o takiej wspaniałej możliwości. Trudno się nawet było dziwić, że snute przez Tomka domysły napawały jego kolegów nadzieją i radością. Zaledwie niecałe trzy tygodnie dzieliły ich do wakacji letnich, a tymczasem Krasawcew, czy też jak go uczniowie nazywali „piła”, zapowiedział, że przed swym przyspieszonym wyjazdem do Rosji pozostawi „polskim buntowszczykom” taką pamiątkę, iż popamiętają go przez cały następny rok „zimowania” w tej samej klasie. Mogło to tylko oznaczać zaostrzenie kursu dyrekcji gimnazjum przeciw czwartoklasistom.

...