Niszczyciel Blue 1937 DD-387.pdf

(6611 KB) Pobierz
USA
Technika morska
BROŃ
Niszczyciele
Bagley-class destroyer – USS Blue DD-387
1937
Niszczyciel typu Bagley – USS Blue DD-387
USS Blue DD-387.
Stocznia:
Norfolk Navy Yard, Portsmouth.
Położenie stępki:
25.09.1935.
Wo-
dowanie:
27.05.1937.
W służbie:
14.08.1937.
Los okrętu:
samozato-
piony
w rejonie wyspy Guadalcanal
(09°17'S,160°02'E)
23 sierpnia 1942
roku.
Dane taktyczno-techniczne. Wy-
porność standardowa:
1646 t.
Wy-
porność maksymalna:
2245 t.
Dłu-
gość całkowita:
104,00 m.
Długość
na linii wodnej:
101,80 m.
Szero-
kość:
10,80 m.
Zanurzenie kon-
strukcyjne:
6,00 m.
Urządzania
napędowe:
4 kotły Babcock & Wil-
cox, 4 turbiny typu General Electric, 2
śruby; moc projektowa 46000 KM,
faktyczna (próby) 47000 KM (przy
1969 t).
Prędkość maksymalna:
projektowa 37 węzłów, próby - 36,80
węzła.
Zapas paliwa:
509,0 t.
Zasięg
projektowy:
6500 Mm /12 w., fak-
tyczne (warunki bojowe): 6940 Mm /12
w., 4360/20 w. (2200 t).
Średnica zwro-
tu:
792 m/30 w.
Uzbrojenie pierwotne:
4 działa uniwersalne kal. 127 mm L/38
(4 x I), 4 wkm plot Browning kal. 12,7
mm (4 x I), 16 wyrzutni torped kal. 533
mm (4 x IV), 2 zrzutnie bomb głębino-
wych;
1945:
4 działa uniwersalne kal.
127 mm L/38 (4 x I), 2 działka plot kal.
40 mm Bofors (1 x II), 6-8 działek kal. 20
mm plot Oerlikon (6-8 x I), 16 wyrzutni
torpedowych kal. 533 mm (4 x IV), 2 zrzutnie bomb głębinowych, 4 miotacze bomb głębinowych.
Załoga:
158 ludzi (8
oficerów i 150 podoficerów i marynarzy, warunki pokojowe).
Stępka pod niszczyciel
USS Blue
została położona w stoczni
Norfolk Navy Yard, Portsmouth 25 września
1935
roku. Okręt wodowano
27 maja 1937 roku,
a wprowadzono go do służby
14 sierpnia 1937
roku.
2
Blue
po wejściu do służby w 1937
roku odbywał szkolenie w rejonie Karaibów,
po czym dopiero w
1938
roku został prze-
rzucony na Pacyfik, gdzie stał się
okrętem
flagowym 7. dywizjonu niszczycieli,
for-
macji wchodzącej w skład floty pancerników
Floty Pacyfiku. Do
kwietnia 1940
roku, wraz
z pozostałymi jednostkami, bazował w
San
Diego,
po czym został przerzucony do Pearl
Harbor, skąd wychodził na ćwiczenia. W
lutym
i
marcu 1941
roku znajdował się w
stoczni w Puget Sound na remoncie. Po
jego zakończeniu zaliczył ćwiczenia w rejo-
nie San Diego po czym powrócił do macie-
rzystej bazy na Hawajach.
7 grudnia
zastał okręt w bazie, jed-
nak nie poniósł szkód i jeszcze tego same-
go dnia wyszedł w morze na patrol przeciw
okrętom podwodnym. To zadanie wykony-
wał do końca roku i na początku
stycznia
1942.
Po czym wziął udział w rajdzie lotni-
skowca Enterprise na pozycje japońskie,
powracając do Pearl pod koniec lutego.
Marzec i kwiecień spędził na konwojowaniu statków handlowych na trasie San Francisco - Pearl Harbor, po czym popły-
nął na południe, do Wellington w Nowej Zelandii. Tam dołączył do
Task Force 62
i wziął udział w
operacji Watchtower,
inwazji na wyspę Guadalcanal, gdzie wspierał ogniem lądującą piechotę morską. W czasie nocnej bitwy koło wyspy Savo,
w nocy
8
na
9 sierpnia 1942
roku, nie ucierpiał. Eskortował transportowce w drodze powrotnej na Nową Zelandię, odłą-
czając się w rejonie Nowej Kaledonii, gdzie załoga odpoczęła.
W rejon Guadalcanalu powrócił
21 sierpnia,
w nocy 21 na 22 sierpnia, około 3 nad ranem, został
ciężko uszkodzony torpedą z
japońskiego niszczy-
ciela Kawakaze.
Próby uratowania okrętu okazały
się bezskutecznie i
23 sierpnia
zapadła decyzja o
jego samozatopieniu w Cieśninie Żelazne Dno.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin