Zatrucia jadami stawonogów.pdf

(2811 KB) Pobierz
Zatrucia jadami zwierzęcymi – zatrucia
jadami stawonogów (pająki, skorpiony)
Damian Adamczyk
Rafał Staroń
Stawonogi
Skorupiaki
Pajęczaki
Owady
Znaczna liczba gatunków
stawonogów wyposażona
jest w aparat jadowy.
Pająk ptasznik
(Avicularia
avicularia)
Długość ciała 60 – 80 mm.
Ciało ciemnobrunatne pokryte brązowymi
włoskami.
Występowanie: Brazylia, Gujana, Trynidad.
Gruczoły jadowe znajdują się wewnątrz
szczękoczułków.
Objawy zatrucia:
ból w miejscu ukłucia (zanika po kilku
minutach),
ogólne zmęczenie,
powolne ruchy kończyn i brak koordynacji,
senność,
zatrzymanie pracy płuc i serca (ciężkie
zatrucie).
Średnia ilość jadu w gruczole ptasznika wynosi
ok. 6 mg.
Dawka śmiertelna dla człowieka jest o wiele
większa.
Wytwarza jad o działaniu neurotropowym,
porażający twór siatkowaty mózgu.
Bardziej niebezpieczne dla człowieka są ukąszenia
pająków z rodzaju
Latrodectus.
Pająki te, o długości
ok. 30 mm, występują na obszarach ciepłej strefy
klimatycznej świata.
Przedstawicielami tego rodzaju są:
Latrodectus mactans
– „czarna wdowa”,
Latrodectus mactans tredecimuguttatus
– pająk
karakurt.
Jad jest wprowadzany za pomocą szczękoczułków.
Jad tych pająków działa bardzo szybko i powoduje ostre
zatrucie.
Zaliczany jest do toksyn działających pobudzająco na układ
sympatyczny, wywołuje skurcz niektórych grup mięśni.
W niektórych przypadkach obserwuje się krótkotrwałą utratę
przytomności i amnezję.
Występuje również agrafia (niemożność pisania), abulia
(brak woli, stanowczości) i zaburzenia mowy.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin