Czołg PzKpfw II Ausf. A 1938.pdf

(8000 KB) Pobierz
NIEMCY
Technika lądowa
BROŃ
Czołgi
1938
Czołg lekki PzKpfw II Ausf. A
Panzerkampfwagen II Ausf. A
Dane taktyczno-techniczne PzKpfw II Ausf. A
Typ:
czołg lekki.
Lata produkcji:
1938-
1940.
Długość:
4,81 m.
Szerokość:
2,28 m.
Wysokość:
2,02 m.
Prześwit:
34 cm.
Masa
bojowa:
9500 kg.
Opancerzenie:
5-20 mm.
Trakcja:
gąsienicowa.
Napęd:
sześciocylindro-
wy, rzędowy, gaźnikowy, górnozaworowy, czte-
rosuwowy, chłodzony cieczą silnik Maybach HL
62 TRM o mocy 140 KM.
Transmisja:
mecha-
niczna, ZF Aphon SSG45, 6 biegów do przodu i
1 wsteczny.
Podwozie:
połączone ramą nośną
trzy wózki po dwa koła nośne, górna krawędź
gąsienic podtrzymywana przez trzy koła, resory
ćwierćeliptyczne.
Długość oporowa gąsienicy:
2,4 m.
Rozstaw gąsienic:
1,78 m.
Szerokość
gąsienicy:
30 cm.
Ilość ogniw gąsienicy:
108.
Nacisk na grunt:
0,76 kg/cm
2
.
Paliwo:
benzyna
76.
Pojemność zbiorników paliwa:
170 l (dwa
zbiorniki o pojemności 102 i 68 l).
Zużycie
paliwa na 100 km:
140 l w terenie i 90 l na
drodze.
Zasięg:
125 km w terenie i 190 km
na drodze.
Prędkość maksymalna:
40 km/h
na drodze.
Promień skrętu:
4,8 m.
Łącz-
ność:
radiostacja krótkofalowa FuG 5 o mo-
cy 15 W i odbiornik FuG 2,
Przyrządy ce-
lownicze:
teleskopowy celownik optyczny
Zeiss TZF 4 o 2,5 krotnym powiększeniu.
Pokonywanie przeszkód:
wzniesienia 30
O
,
ściany 63 cm, rowy 1,8 m, brody 0,92 m.
Uzbrojenie:
działko KwK 30 kalibru 20 mm
(z zapasem 180 naboi), karabin maszynowy
MG34 7,92 mm (zapas 3525 naboi).
Załoga:
3 osoby (dowódca-celowniczy, ładowniczy-
radiotelegrafista, mechanik-kierowca).
2
W połowie
1937
roku Urząd
Uzbrojenia Armii Lądowej zdecydo-
wał o zakończeniu rozwoju kon-
strukcji czołgu PzKpfw II i wdrożeniu
do masowej produkcji wariantów
wielkoseryjnych
Panzerkampfwa-
gen II Ausf. A, B
i
C.
W 1937 roku
(prawdopodobnie w marcu 1937
roku) do produkcji zostały włączone
również zakłady Henschel w Kassel.
Miesięczna produkcja wynosiła 20
czołgów. W marcu 1938 roku za-
kończono produkcję w fabryce
Henschel, a rozpoczęto w zakła-
dach Altmarkische Ketten-fabrik
GmbH (Alkett) Berlin-Spandau, któ-
re docelowo miały montować mie-
sięcznie 30 czołgów PzKpfw II. W
1939 roku Alkett rozpoczął produk-
cję czołgów średnich PzKpfw III.
W czołgach
PzKpfw II
Ausf. A
(4 LaS/100 - numery
23001-24000) wprowadzono nastę-
pujące zmiany konstrukcyjne: za-
stosowano
zsynchronizowaną
skrzynię biegów ZF Aphon SSG46,
silnik gaźnikowy Maybach HL 62
TRM (zmodyfikowany silnik HL 62
TR) o mocy 103 kW (140 KM) przy
2600 obr./min i o pojemności sko-
kowej 6234 cm
3
, nowy typ szczelin
obserwacyjnych kierowcy, radiosta-
cję ultrakrótkofalową (dotąd stoso-
wano krótkofalowe). Rozpoczęto
montowanie dodatkowej osłony
podstawy wieży, bowiem podczas
testów na poligonie w Kummersdor-
fie w 1936 roku zauważono, że w
wyniku ostrzału podstawy wieży
często następowało jej zablokowa-
nie. Wyprodukowano
100
egzem-
plarzy tej wersji.
Doświadczenia
wojny
domowej w Hiszpanii wykazały,
że niemieckie czołgi lekkie Pz-
Kpfw l i II w porównaniu z czoł-
gami lekkimi potencjalnego prze-
ciwnika
dysponują
słabszym
uzbrojeniem i mają cieńszy pan-
cerz. Radykalne wzmocnienie
uzbrojenia nie było możliwe ze
względów konstrukcyjnych (małe
wieże) i technicznych (uznano, że
odpowiednim uzbrojeniem będzie
armata kalibru 50 mm KwK 39
L/60, która nie była jeszcze goto-
wa). Właściwości bojowe czołgów
PzKpfw II można było więc po-
prawić jedynie przez pogrubienie
opancerzenia. W czołgach Pz-
Kpfw II Ausf. A wzmocniono te
części pancerza, które były
szczególnie narażone na ogień
nieprzyjaciela. Pancerz czołowy
wieży (jarzmo broni) wzmocniono
płytami pancernymi o grubości
14,5 mm i 20 mm, płytę czołową
3
kadłuba pogrubiono o 20 mm. Przebudowano także przód kadłuba. Zamiast płyty ukształtowanej w formie łuku zamonto-
wano dwie płyty pancerne połączone pod kątem 70°. Jedna płyta miała grubość 14,5 mm, a druga 20 mm. Warto dodać,
że opisane modyfikacje nie zostały wykonane we wszystkich czołgach, najczęściej przebudowy dokonywano podczas
remontów. Zdarzało się, że w jednej jednostce służyły czołgi zmodyfikowane i niezmodyfikowane. Po zakończeniu kam-
panii wrześniowej wprowadzono, kolejne ulepszenie. Podstawa wieży została osłonięta metalowym kątownikiem przyni-
towanym do kadłuba, który osłaniał mechanizm obrotowy wieży przed zaklinowaniem spowodowanym ostrzałem nieprzy-
jaciela. Podobny kątownik montowano z tyłu wieży.
Uzbrojeniem
głów-
nym czołgów PzKpfw II Ausf.
A było działko automatyczne
20 mm KwK 30 L/55 kalibru
20 mm umieszczone w sze-
ściokątnej obrotowej, wieży
zbudowanej z płyt pancer-
nych
przyspawanych
do
szkieletu z kątowników stalo-
wych. Umieszczona niesyme-
trycznie (po lewej stronie
kadłuba) wieża obracana była
przy pomocy dwóch ręcznych
manipulatorów. Działko KwK
30 było czołgową wersją
działka
przeciwlotniczego
Flak 30. Amunicja umieszczona była w 10-cio pociskowych magazynkach bębnowych. Zapas amunicji wynosił 180 poci-
sków (podczas wojny zwiększono do 320 sztuk). W wieży obok działka umieszczony był karabin maszynowy Rheinmetall-
Borsig MG-34 kalibru 7,92 mm z zapasem amunicji 1425 naboi (od 1940 r. 2100 sztuk) w bębnach po 75 sztuk. W płasz-
czyźnie pionowej lufa działka mogła przemieszczać się w zakresie od -9,5 do +20°.
Od momentu rozpoczęcia masowej produkcji seryjnej w pojazdach PzKpfw II Ausf. A zastosowano
silnik
gaźni-
3
kowy Maybach HL 62 TRM o mocy 140 KM przy 2600 obr/min i o pojemności skokowej 6234 cm i zsynchronizowaną
skrzynię biegów ZF Aphon SSG46. Wszystkie te modele posiadały sprzęgło suche dwutarczowe, układ olejowy zamknię-
ty, gaźnik Solex 40 JFF II, pompę paliwową typu Pallas Nr 62601. Paliwo (etylina 76) znajdowało się w dwóch zbiornikach
(102 l i 68 l).
Łączność
radiową między pododdziałami zapewniały czołgom PzKpfw II radiostacje nadawczo-odbiorcze FuG 5
o zasięgu do 5 km przy nadawaniu w czasie postoju (fonia) i 9 km w czasie marszu (klucz). W skład radiostacji wchodził
10-cio watowy nadajnik typu c i odbiornik Fu2 typ e. Częstotliwość pracy radiostacji mieściła się w zakresie fal ultrakrót-
kich w paśmie 27,20-33,30 MHz.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin