Kozyra A - Mitologia japońska.pdf

(43560 KB) Pobierz

A G N IE S Z K A K O Z Y R A

MITOLOG IA

O P O W IE Ś C I O BO G AC H I D E M O N A C H

KO N TEKSTY K U LTU R O W E

H IS T O R IA I W SPÓ ŁC ZESNO ŚĆ

AGNIESZKA KOZYRA

MITOLOGIA

JAPOŃSKA

OPOWIEŚCI O BOGACH I DEMONACH

KONTEKSTY KULTUROWE

HISTORIA I WPÓŁCZESNOŚĆ

SERI A MI T Y C Z N A

ParkEdukacja

A u to r k a :

Agnieszka Kozyra

Projekt okładki i układu typograficznego:

Anna Gogolewska

Opracowanie redakcyjne:

Magdalena Matyja-Pietrzyk

Korekta:

Katarzyna Rojek (pracowniatekstu.pl), Paulina IGelan

Indeks:

Paulina Kielan

Skład i łamanie:

Luba Ristujczina

Fotoedycja:

Magdalena Matyja-Pietrzyk

Obróbka ilustracji:

Paweł Stwora ■

Redakcja techniczna:

Maryla Broda

Warszawa - Bielsko-Biała 2011

ISBN 978-83-262-1002-0

Wydawnictwo Szkolne PWN sp. z o.o.

ParkEdukacja

ul. Mieszka I 38

43-300 Bielsko-Biała

tel./faks (33) 822 90 80, 822 90 90, tel. (33) 822 97 97

Wydanie I

Druk ukończono w październiku 2011 r

Druk i oprawa: Olsztyńskie Zakłady Graficzne S.A.

Prof. Jolancie Tubielewicz, która wprowadziła

mnie w świat mitologii Japonii

ota

edytorska

W niniejszej pracy zastosowano transkrypcję międzynarodową (Hepburna), zgodnie z którą:

• większość samogłosek należy wymawiać tak jak w języku polskim, z wyjątkiem:

- „y”, którą należy wymawiać jak spółgłoskę „j”;

- samogłosek opatrzonych znakiem wydłużenia, które należy wymawiać jak samogłoski po

dwójne i akcentować (6 = oo; u = uu);

• większość spółgłosek należy wymawiać tak jak w języku polskim, z wyjątkiem:

- „ch”, które należy wymawiać jak „ć”;

- „sh”, które należy wymawiać jak „ś”;

- „j”, które należy wymawiać jak „dź”;

- „z”, które należy wymawiać jak „dz”;

- „w”, które należy wymawiać jak „1”;

- „ts”, które należy wymawiać jak „c”.

Nazwy własne mające polskie odpowiedniki zapisano w formie spolszczonej1 (przy pierwszym wystąpieniu

podano dodatkowo ich wersję transkrybowaną).

Zgodnie z japońską tradycją w zapisie nazw osobowych przyjęto szyk: nazwisko i imię. Imiona i nazwiska

zakończone na „-o”, „-6” i ,,-e” pozostawiono w wersji nieodmienionej. Imiona i nazwy są tłumaczone tylko

w tych przypadkach, gdy mają istotne znaczenie dla treści mitu, oraz w cytatach z

Kojiki

w przekładzie Wies

ława Kotańskiego. W imionach bogów zostały pominięte określenia i zwroty wywyższające.

W nazewnictwie świątyń słowa „Jinja”, „Taisha”, „Jingu” zostały potraktowane jako część nazw świątyń,

wskazująca na ich pozycję w hierarchii: Jingu („pałac bogów”) określa przybytki rangi najwyższej (na przyk

ład Ise Jingu), Taisha („wielka siedziba bóstw”) - rangi średniej (na przykład Izumo Taisha) i Jinja („miejsce

przebywania bogów”) - rangi najniższej (na przykład Hirano Jinja).1

1 W przypadku polskiego zapisu nazwy góry Fuji wbrew ustaleniom Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami

Rzeczypospolitej Polskiej przyjęto pisownię Fudzi, aby nie utrwalać błędnej wymowy.

Kozyra A - Mitologia japońska.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: