7.
Łódź, 7.02.2005 r.
Do Sądu Okręgowego w Łodzi
V Wydział Karny Odwoławczy
za pośrednictwem
Sądu Rejonowego w Łodzi
IV Wydział Karny
Oskarżony: Jan Kowalski
sygn. akt: IV K 236/04
APELACJA
od wyroku Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dn. 14.01.2005 r.,
doręczonego wraz z uzasadnieniem w dn. 3.02.2005 r.
1) Na zasadzie art. 444, 425 § 2 oraz 447 § 2 k.p.k. zaskarżam powyższy wyrok dotyczący oskarżonego w części rozstrzygającej o karze.
2) Na zasadzie art. 438 pkt 4 k.p.k. wyrokowi temu zarzucam:
– rażącą niewspółmierność orzeczonej wobec oskarżonego Jana Kowalskiego kary w stosunku do popełnionego przez niego czynu poprzez niezastosowanie art. 69 § 1 i 2 k.k., dotyczącego warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary.
3) Wnoszę o: zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec Jana Kowalskiego kary 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania.
Uzasadnienie
Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi IV Wydziału Karnego z dnia 14.01.2005 r. Jan Kowalski został skazany na karę 2 lat pozbawienia wolności i grzywnę w wysokości 20 stawek dziennych po 30 zł każda za popełnienie przestępstwa określonego w art. 279 § 1 k.k.
Jan Kowalski jest młodocianym, ma zaledwie 18 lat i do tej pory nie był karany. Oskarżony jest obecnie zatrudniony w P.R.W. sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. J. Kowalski jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, opiekuje się natomiast chorą matką. W miejscu zamieszkania cieszy się dobrą opinią, nie pije alkoholu i nie używa narkotyków. Wynika to z przeprowadzonego w trakcie postępowania wywiadu środowiskowego (k. 25–26).
Oskarżony J. Kowalski został złapany na gorącym uczynku popełniania przestępstwa. Skradziony przez niego radioodtwarzacz został zwrócony właścicielowi, a podczas toczącego się postępowania karnego oskarżony J. Kowalski wykazał skruchę i żal z powodu popełnienia czynu.
Sąd pierwszej instancji przy orzekaniu o karze, którą musi ponieść oskarżony, nie uwzględnił przedstawionych wyżej okoliczności przemawiających na korzyść oskarżonego, czym naruszył art. 53 k.k. Zgodnie zaś z art. 54 k.k. sąd, wymierzając młodocianemu karę za popełnione przez niego przestępstwo, powinien kierować się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Istotnymi przesłankami przy ustalaniu prawidłowej kary młodocianemu sprawcy winien być stopień jego zdemoralizowania, tryb życia przed popełnieniem przestępstwa, zachowanie się po jego popełnieniu oraz motywy i sposób działania. Umieszczenie oskarżonego J. Kowalskiego w zakładzie karnym na okres 2 lat z całą pewnością nie spełni zakładanych wobec niego celów wychowawczych, wręcz przeciwnie, może doprowadzić do jego demoralizacji.
Sąd pierwszej instancji naruszył również art. 69 § 1 i 2 k.k. mówiący o warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary. Sąd nie zastosował warunkowego zawieszenia wykonania kary, mimo iż ustawowe przesłanki zostały spełnione. Sąd nie wziął przede wszystkim pod uwagę postawy oskarżonego prezentowanej w trakcie postępowania karnego oraz jego sytuacji rodzinnej. Zawieszenie wykonania orzeczonej wobec J. Kowalskiego kary umożliwi mu opiekę nad matką, dalszą pracę, a także prowadzenie normalnego życia. Cele postępowania zostały względem oskarżonego spełnione, ponieważ J. Kowalski wyraził żal i skruchę z powodu popełnienia przestępstwa.
Z przedstawionych faktów wynika, że orzeczona względem Jana Kowalskiego przez sąd pierwszej instancji kara 2 lat pozbawienia wolności jest rażąco niewspółmierna do popełnionego przez niego czynu.
Z tych też względów apelację niniejszą zmierzającą do zmiany zaskarżonego wyroku uważam za zasadną.
Jan Kowalski
Załączniki:
1) odpis apelacji.
nitro22pl