Mikołaj_Gogol-Biografia_.pdf

(70 KB) Pobierz
Mikołaj Gogol
Rosyjski moralista
4 marca mija 150. rocznica śmierci Mikołaja Gogola, rosyjskiego prozaika i
dramaturga. Przyszedł na świat 1 kwietnia 1809 r. w Soroczyńcach Wielkich,
w ukraińskiej rodzinie ziemiańskiej. Uczył się w Połtawie, potem w Nieżynie.
Od 1828 r. mieszkał w Petersburgu, próbując swoich sił najpierw jako aktor,
urzędnik (1929-31), później jako nauczyciel i wykładowca uniwersytecki
(1934).
petersburskich, m.in. w groteskowej
opowieści "Nos" oraz "Płaszczu". Sławę
Gogola ugruntować miała jednak
twórczość dramatyczna. W 1835 r. wydał
słynną komedię "Ożenek", zaś jego
zdolności jako komediopisarza
potwierdził "Rewizor" (1836), na
podstawie pomysłu A. Puszkina.
Występując jako moralista ośmieszał
cały aparat władzy carskiej. Krytykę
administracji łączył jednocześnie z
przekonaniem o ogromnych
możliwościach i pozytywnym potencjale
rosyjskiego ludu. Najważniejszym jego
dziełem pisarskim były "Martwe dusze",
w których łączą się elementy powieści
łotrzykowskiej i opisy podróży
literackiej. Złożoną z luźnych epizodów
powieść łączy postać przedsiębiorczego
oszusta Czyczykowa, a obok
groteskowych scen z życia prowincji
znalazły się dygresje o wielkim
przeznaczeniu Rosji. Gogol nie szczędził
krytyki warstwie ziemiańskiej,
bezpardonowo oskarżał ją o moralną
obojętność. Istotną rolę w kształtowaniu
jego poglądów wywierały przekonania
religijne.
Lata 1836-41 spędził za granicą,
m.in. w Paryżu i w Rzymie, gdzie
powstało jego główne dzieło "Martwe
dusze". Po powrocie do Rosji i wydaniu
pierwszej części swojej powieści
wyjechał znowu za granicę. W 1840 r.
rozpoczął pisanie drugiej części
"Martwych dusz", ale po kilku latach
dokonał zniszczenia dzieła i rozpoczął
pracę pisarską od nowa. Ukończone
dzieło zniszczył na kilka dni przed
śmiercią w 1852 r. W 1848 r.
pielgrzymował do Ziemi Świętej.
Wczesne utwory Gogola osnute są na
kanwie życia ukraińskiej wsi. Bystrą
obserwację obyczajowości łączył z
baśniową fantastyką - legendami,
baśniami, zwyczajami i ludowymi
wierzeniami. W utworach zawartych w
tomie "Wieczory na chutorze koło
Dikańki" bohaterowie uosabiają moralną
czystość i umiejętnie pokonują zło.
Istotną rolę w dalszej twórczości Gogola
odegrało przeświadczenie, że jego
twórczość jest narzędziem Opatrzności.
W 1835 r. ukazał się jego cykl opowieści
i szkiców historycznych "Arabeski". W
utworach swych zaczął jednocześnie
nawiązywać do realiów
PM
Nasz Dziennik
3 marca 2002
Zgłoś jeśli naruszono regulamin