Bolesław Prus - Szkice i obrazki.pdf

(2491 KB) Pobierz
Szkice i obrazki
Bolesław Prus
Gebethner i Wolff, Warszawa, 1935
Pobrano z Wikiźródeł dnia 14.08.2016
BOLES ŁAW PRUS
(ALEKSANDER GŁOWACKI)
SZKICE
i
OBRAZKI
TOM I
TOM II
TOM III
TOM IV
NAKŁAD
G E B E T H N E R A I W O L F FA
WA R S Z AWA
OKŁADKĘ PROJEKTOWAŁ EDWARD MANTEUFFEL
[1]
D R U K A R N I A N A R O D O WA W K R A K O W I E
1935
 W
czterech tomach S z k i c ó w i o b r a z k ó w (r.
1885, wydawnictwo Spółki Nakładowej
Warszawskiej) zgrupował Prus dwadzieścia trzy
utwory, które powstawały między rokiem 1876 i 1885.
Wszystkie one poprzednio były drukowane w
czasopismach lub w wydawnictwach ulotnych.
 Najwcześniejszem
opowiadaniem jest P r z e k l ę t e
s z c z ę ś c i e (t. I), drukowane w r. 1876 w „Kurjerze
Warszawskim“ od Nr. 103; w następnym roku w
temże piśmie ukazywały się D u s z e w n i e w o l i (t.
IV) od Nr. 24; w roku 1880, tak samo w „Kurjerze
Warszawskim“ pojawiają się: N o w y R o k (t. I) w
Nr. 2, A n i e l k a (t. III) pod tytułem „Chybiona
powieść“ od Nr. 76, oraz N a p o g r a n i c z u (t. II)
pod tytułem „Nad granicą“ od Nr. 267. Rok 1881
przynosi w tymże „Kurjerze“ K a t a r y n k ę (t. I) od
Nr. 224. W roku 1882 K a m i z e l k ę (t. I) od Nr. 292
oraz „szkic“ pod tytułem O n (t. II) w Nr. 355 drukują
„Nowiny“, w których także w roku 1883 ukazują się
M i l k n ą c e g ł o s y (t. I) pod tytułem „Milknące
echa“ w Nr. 1, w „Kurjerze Warszawskim“ zaś w
tymże roku pojawiają się G r z e c h y d z i e c i ń s t w a
(t. II) od Nr. 98a. W roku 1884 mamy aż dziesięć
pozycyj: w Nr. 1 „Kurjera Warszawskiego“ pod
ogólnym tytułem „Bajki“ Prus wydrukował Ż y w y
t e l e g r a f (t. I) jako „Żyjący telegraf“, K o c h a —
n i e k o c h a ?!... (t. I), O r e s t e s a i P y l a d e s a (t.
II) i P l e ś ń ś w i a t a (t. I) (jako piąty utwór w
„Bajkach“ ukazało się „Zwierciadło“, dotychczas
nigdzie nie przedrukowywane; patrz „Nowele,
opowiadania, fragmenty“ w obecnej edycji); w temże
piśmie od Nr. 103 wychodzi S t a r a b a j k a (t. I); w
„Gazecie Rolniczej“ od Nr. 14 pojawia się P a n
D u d k o w s k i i j e g o f o l w a r k (t. II) —
(wiadomości tej uprzejmie udzielił mi p. J.
Gomulicki), E c h a m u z y c z n e (t. II) drukował
tygodnik tej samej nazwy od Nr. 38 (informację tę
zawdzięczam p. dyr. St. Dembemu); w „Wędrowcu“ w
Nr.Nr. 50 i 51 ukazał się obrazek „P r z y k s i ę ż y c u“
(t. I) oraz w Nr. 52 „szkic“ P o d w ó j n y c z ł o w i e k
(t. II) pod tytułem „Człowiek podwójny“; wreszcie
N a w a k a c j a c h (t. I) pomieścił Prus w zbiorowem
wydawnictwie „Na pomoc“ (str. 22). Na rok 1885
przypadają ostatnie trzy utwory; dwa z nich drukuje
„Kurjer Warszawski“, a mianowicie: W g ó r a c h (t.
I) w Nr. 1, oraz „szkic“ P o m i n i ę t y (t. I) w Nr. 169;
C i e n i e (t. I) znajdują się w wydawnictwie „Dla
pogorzelców“, str. 34-5.
 Teksty
utworów, zawartych w S z k i c a c h i
o b r a z k a c h, są przeważnie na nowo przez Prusa
opracowane i w stosunku do pierwodruków wykazują
nieraz różnice bardzo znaczne (o zmianach w
A n i e l c e i P r z e k l ę t e m s z c z ę ś c i u informuje E.
Brifflówna w art. „Do krytycznego wydania pism
Prusa“ — „Ruch Literacki“ Nr. 1—2 1933 r.; tamże
omówienie „Miesiąca nektarowego“ i „Sierocej
Zgłoś jeśli naruszono regulamin