Niszczyciel Akizuki 1941.pdf

(3429 KB) Pobierz
JAPONIA
Technika morska
BROŃ
Niszczyciele
1941
Niszczyciel typu Akizuki – IJN Akizuki
IJN Akizuki
(Jesienny Księżyc). Stocznia:
Maizuru Kaigun Kosha w Maizuru.
Położenie stępki:
30.07.1940.
Wodowanie:
02.07.1941.
W służbie:
11.06.1942.
Los okrętu: zatopiony
25.10.1944
roku przez amerykańskie samoloty z
TF.38 koło przylądka Engano (Luzon) na pozycji 20°29'N, 126°36'E.
Dane taktyczno-techniczne. Wyporność standardowa:
2701 t.
Wyporność pełna:
3700 t.
Długość całkowi-
ta:
134,2 m.
Długość na linii wodnej:
132 m.
Szerokość:
11,6 m.
Zanurzenie:
4,2 m.
Napęd:
2 turbiny parowe o mocy
łącznej 52000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby.
Prędkość maksymalna:
33 węzły.
Zasięg:
8300 mil morskich przy prędkości
18 w.
Zapas paliwa:
1097 t.
Uzbrojenie po wejściu do służby:
8 dział uniwersalnych kalibru 100 mm Typ 98 w wieżach
dwudziałowych (4 x II), zapas amunicji po 300 na lufę; 4 działka przeciwlotnicze 25 mm Typ 96 na stanowiskach podwój-
nych, 4 wyrzutnie torpedowe 610 mm Typ 92 model 4 (1 x IV), zapas 8 torped Typ 93; 4 miotacze bomb głębinowych Typ
94, 2 zrzutnie bg (54-72 bomby głębinowe).
Załoga:
od 263 do 335 osób.
Stępkę pod budowę prototypowej
jednostki, która otrzymała nazwę Akizuki po-
łożono w dniu
30 lipca 1940
roku w stoczni
Maizuru Kaigun Kosha
(Arsenał Morski) w
Maizuru. Po niemal rocznej budowie niszczy-
ciel został wodowany
2 lipca 1941,
zaś
11
czerwca 1942
roku oficjalnie wcielono go do
służby. Dowództwo okrętu objął kmdr por. Y.
Koga.
Służba Akizuki, który zaprojektowany został jako niszczyciel przeznaczony do zapewnienia osłony przeciwlotni-
czej zespołom szybkich lotniskowców, podporządkowana została temu celowi. Już pierwszym zadaniem bojowym było
eskortowanie lotniskowca
Zuikaku,
którego los na trwałe związał z niszczycielem, w toku przygotowań japońskich sił do
działań w rejonie Aleutów.
Szybko jednak okazało się, że funkcje eskortowe nie ograniczają się jedynie do lotniskowców, czego dowodem
może być zapewnianie osłony
transportowca Kamagura Maru
w rejsie do Makasaru.
W
sierpniu 1942
roku zapadła decyzja o przerzuceniu okrętu na południowy Pacyfik w rejon Wysp Salomona,
dokąd niszczyciel odszedł eskortując transportowiec Naruto Maru kierując się do Rabaulu. Zmiana dyslokacji jednostki
wiązała się z podjęciem przez Amerykanów operacji desantowych na Guadalcanal, wody którego wody już wkrótce stać
się miały podstawowym teatrem działań bojowych floty japońskiej. Akizuki znalazł się w składzie
Grupy Uderzeniowej
wiceadm. C. Nagumo obejmującej lotniskowce
Zuikaku
i
Shokaku,
której zadaniem było unieszkodliwienie okrętów US
Navy operujących na wodach archipelagu.
Zespół japoński starł się z siłami amerykańskimi w dniach
24-25 sierpnia 1942
r. w rejonie wschodnich Wysp Sa-
lomona, nie odnosząc istotniejszych sukcesów, co więcej w toku operacji straty poniósł konwój z oddziałami desantu,
który zamierzano wysadzić na wyspie. Niszczyciel powrócił do Rabaulu by od tej pory rozpocząć realizację zadań zwią-
zanych z dostarczaniem uzupełnień dla japońskich oddziałów walczących na Guadalcanal. W końcu września jednostkę
przerzucono do wysuniętej bazy na wyspie Shortland, a już
3 października
uczestniczyła ona w rejsie transportowca
wodnosamolotów Nisshin na Guadalcanal. W dniu
7 października
Akizuki został włączony w skład
61. Dywizjonu Nisz-
czycieli 3. Floty.
2
Porażka sił japońskich
11 października 1942
roku w bitwie u przylądka Esperance spowodowała opóźnienie w
planowanym desantowaniu oddziałów w pobliżu lotniska Henderson Field, do którego doszło dopiero w nocy
15 paź-
dziernika.
W toku tej operacji Akizuki pełnił rolę jednostki flagowej d-cy eskorty kontradm. T. Takama.
Nowym zadaniem japońskiej floty było zabezpieczenie przejście morzem konwoju z oddziałami 2. DP, którą wy-
sadzono na Guadalcanal w celu opanowania lotniska. Gdy sytuacja militarna na wyspie uległa dodatkowemu skompliko-
waniu wskutek słabego tempa natarcia japońskiej piechoty, dowództwo postanowiło wysadzić dodatkowy desant w bez-
pośrednim sąsiedztwie Henderson Field. Zadanie wsparcia ogniowego nowego desantu otrzymały niszczyciele kontradm.
Takama, które podniósł flagę na krążowniku Yura. Wśród niszczycieli znajdował się również Akizuki. Zmierzając do rejo-
nu desantowania zespół japoński zaatakował grupę amerykańskich jednostek pomocniczych wykonujących zadanie
transportowe. W toku starcia zatonął holownik Seminole i patrolowiec YP-284, jednak Japończycy zdradzili swą obec-
ność, dzięki czemu oddziały walczące na Guadalcanal zdołały się przygotować na ich przyjęcie. Akizuki w toku operacji
ratowania rozbitków z zatopionego krążownika Yura został uszkodzony w wyniku bliskich eksplozji bomb, skutkiem czego
na pewien czas utracił możliwość ruchu. Załoga wstępnie usunęła uszkodzenia i okręt o własnych silach dotarł 27
paź-
dziernika
do Rabaulu, gdzie jednostka warsztatowa Hakkai Maru przygotowała niszczyciel do powrotu na wody Japonii.
Okręt
6 listopada
osiągnął Yokosukę, gdzie został skierowany na remont do doku. Remont zakończono
16 grudnia,
a
31
tego miesiąca jednostka wyszła znów na południe, tym razem eskortując lotniskowiec
Zuikaku.
W dniu
4 stycznia 1943
zespół osiągnął Truk, a już 6 stycznia Akizuki pod flagą kontradm. S. Kimura odszedł trasą przez Rabaul do wysuniętej
bazy na wyspie Shortland.
W dniu
19 stycznia 1943
roku
okręt wyszedł w morze z pomocą dla
storpedowanego transportowca Miho
Maru, jednak po drodze sam padł ofiarą
ataku amerykańskiego okrętu podwodne-
go Nautilus (SS-168), który odpalił w jego
kierunku 2 torpedy. Jedna z torped trafiła
w prawą burtę powodując poważne
uszkodzenia oraz śmierć 14 i ranienie dalszych 63 członków załogi, w tym kontradm. Kimura. Mimo częściowego zalania
maszynowni i naruszenia elementów konstrukcji, niszczyciel zdołał utrzymać prędkość 20 węzłów i bezpiecznie osiągnąć
bazę na wyspie Shortland. Szybko ewakuowano jednostkę na Truk, gdzie prace naprawcze zakończone w dniu
11 mar-
ca 1943
roku, podjęła jednostka warsztatowa Akashi. Po naprawie Akizuki opuścił Truk jako eskorta zmierzającego na
Saipan transportowca Tokio Maru.
Szybko okazało się jednak, że remont przeprowadzony na Truk był dalece niewystarczający, bowiem już
14 mar-
ca
w rejonie Saipanu doszło do poważnej awarii nadwyrężonej wybuchem torpedy konstrukcji kadłuba niszczyciela. Pę-
kła stępka okrętu na wysokości mostka, co spowodowało powstanie szczeliny w kadłubie i jego deformację. Do wnętrza
dostawała się woda, która omal nie doprowadziła do zatonięcia okrętu. Aby zapobiec najgorszemu kanonierka Shoei
Maru doholowała Akizuki do brzegu i osadziła go na mieliźnie. Tym razem prace nad ściągnięciem z mielizny i prowizo-
ryczną naprawą pozwalającą na holowanie do Japonii, zabrały
3 miesiące,
a w ich toku zdemontowano rufowe wieże
artyleryjskie i mostek niszczyciela. Dopiero w dniu
24 czerwca 1943
roku transportowiec Shinko Maru rozpoczął holowa-
nie uszkodzonego niszczyciela do Nagasaki, gdzie jednostkę zadokowano i rozpoczęto remont. Remont ten trwał do
31
października,
a w międzyczasie nastąpiła zmiana na stanowisku dowódcy, które objął kmdr por. T. Ogata.
W końcu
listopada 1943
roku niszczyciel został skierowany
na Truk w eskorcie lotniskowców
Shokaku
i
Chitose,
a następnie
wykonywał zadania transportowe na Kavieng i Kwajalein. W dniu
1
lutego 1944
roku Akizuki został przebazowany na Palau, a w dniach
16-21 tego miesiąca na nowe kotwicowisko Lingga w rejonie Singapu-
ru.
W czasie bitwy na Morzu Filipińskim wczesnym
latem 1944
roku Akizuki wchodził w skład 10. Eskadry Niszczycieli kontradm.
Kimury, działającej w ramach Zgrupowania A wiceadm. Ozawa. W
dniu
19 czerwca 1944
roku okręt uczestniczył w akcji ratowania roz-
bitków z lotniskowca
Taiho,
flagowca wiceadm. Ozawy, zatopionego
przez amerykański okręt podwodny Albacore. Japońska operacja A-
Go zakończyła się niepowodzeniem, bowiem do
26 czerwca 1944
roku główne siły uderzeniowe floty zostały rozbite. W
tej sytuacji niszczyciel powrócił na wody metropolii, gdzie do października prowadził intensywne szkolenie bojowe.
W dniu
20 października 1944
roku Akizuki wyszedł znów, jak się później okazać miało po raz ostatni, na połu-
dnie. Tym razem trasa wiodła na wody Filipin, zaś niszczyciel wchodził w skład eskorty zespołu lotniskowców wiceadm.
Ozawy wysłanego w charakterze przynęty dla sił US Navy. Zadaniem sił Ozawy było odciągnięcie od miejsca desanto-
wania Amerykanów na Filipinach i związanie walką zabezpieczających lądowisko jednostek tak by japońskie ciężkie okrę-
ty artyleryjskie mogły zniszczyć z morza ogniem swych dział walczące już na lądzie oddziały piechoty. Ozawa wdał się w
rejonie na północny wschód od przylądka Engano w walkę z Zespołem Operacyjnym 38 (Task Force TF-38) dowodzo-
nym przez wiceadm. Marca Mitschera, którego lotnictwo pokładowe szybko wyeliminowało swych japońskich przeciwni-
ków, co pozwoliło na przystąpienie rankiem
25 października
do dobijania z powietrza ocalałych okrętów. Około godz.
09.00 w dniu
25 października 1944
roku Akizuki został trafiony torpedą lotniczą, której eksplozja spowodowała zatonię-
cie okrętu wraz z większością załogi na pokładzie po zaledwie 5 minutach w punkcie o współrzędnych 20°29'N i
126°30'E. Za sprawców zatopienia uznano samoloty torpedowe zespołu TF.38, lecz według części źródeł, był to atakują-
cy równolegle amerykański okręt podwodny USS Halibut. Zginęło 183 członków załogi, niszczyciel eskortowy Maki ura-
tował 146 ludzi łącznie z dowódcą. Okręt skreślono z listy floty
10 grudnia 1944
roku.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin