poradnik_edu_zintegrowana_cz_3_wiosna.pdf

(17316 KB) Pobierz

EDUKACJA

ZINTEGROWANA

PORADNIK DLA NAUCZYCIELA

klasy drugiej szkoły podstawowej

CZĘŚĆ

POBIERZ

CZĘŚĆ 3.

PORADNIKA

WIOSNA

Małgorzata Boćko

Alicja Grzybowska

Magdalena Oleksy-Zborowska

EDUKACJA ZINTEGROWANA

PORADNIK DLA NAUCZYCIELA

klasy drugiej szkoły podstawowej

CZĘŚĆ

AUTORKI

Małgorzata Boćko, Alicja Grzybowska, Magdalena Oleksy-Zborowska

REDAKTOR PROWADZĄCA

Renata Faron-Radzka

REDAKCJA MERYTORYCZNA

Agnieszka Górecka

REDAKCJA JĘZYKOWA

Agnieszka Gzylewska

PROJEKT I OPRACOWANIE GRAFICZNE

Katarzyna Mickiewicz

(z wykorzystaniem motywu z okładki

Naszej szkoły,

zaprojektowanej przez Katarzynę Trzeszczkowską)

OPRACOWANIE GRAFICZNE I SKŁAD

Paweł Jaros

RYSUNKI

Elżbieta Śmietanka-Combik

Andrzej Gosik

(pszczoła, mrówka – w karcie pracy nr 62)

WYDAWCA

Ośrodek Rozwoju Edukacji

Al. Ujazdowskie 28, 00-478 Warszawa

tel. 22 345 37 00, fax: 22 345 37 70

www.ore.edu.pl

Wydanie I

Warszawa 2015

ISBN 978-83-64915-36-9 (całość)

ISBN 978-83-65450-29-6 (część 3)

Trzecia część poradnika jest rozpowszechniana na zasadach wolnej licencji

Creative Commons – Uznanie Autorstwa 3.0 Polska

z wyjatkiem wiersza Marcina Brykczyńskiego

Jak się masz... w szpitalu?

Warunki korzystania z wiersza na stronie

www.naszaszkola.men.gov.pl

EDUKACJA ZINTEGROWANA

PROJEKT „ZDROWIE”

EDUKACJA ZINTEGROWANA

MARZEC

– 22. TYDZIEŃ NAUKI

W szpitalu

CELE OPERACYJNE

Uczeń:

• rozmawia na temat sytuacji wywołujących u niego lęk oraz

o sposobach radzenia sobie w trudnych sytuacjach;

• słucha uważnie opowiadania

W szpitalu

Roksany

Jędrzejewskiej-Wróbel;

• przedstawia szpital za pomocą symbolu rysunkowego;

• wyszukuje w tekście informacje dotyczące szpitalnych

zwyczajów;

• zastanawia się, jak można urozmaicić czas dzieciom

przebywającym w szpitalu;

• poszukuje informacji o pracownikach szpitala;

• układa dialog pacjenta z lekarzem;

• potrafi wezwać pomoc;

• poznaje prawa małego pacjenta.

NAWIGACJA

PODRĘCZNIK:

Nasza szkoła. Podręcznik do szkoły podstawowej. Klasa 2.

Część 3,

s. 4–7

KARTY PRACY:

karta pracy nr 44

AKTYWNOŚCI UCZNIA

• słuchamy opowiadania

W szpitalu;

• rysujemy symbol szpitala;

• znajdujemy w tekście fragmenty dotyczące zaskakujących

sytuacji w szpitalu;

• wymieniamy, co ułatwiłoby dzieciom pobyt w szpitalu;

• układamy i przedstawiamy rozmowę lekarza z pacjentem;

• ćwiczymy rozmowę telefoniczną z dyspozytorem

jednostki ratownictwa;

• poznajemy prawa dziecka przebywającego w szpitalu.

LITERATURA:

Pacewicz A., Pacewicz P., Czetwertyńska G., Puciłowska M.,

Sterna D., Konarzewska M., Jaworski K., (2014),

Czytamy i od-

krywamy,

Warszawa: Centrum Edukacji Obywatelskiej.

POMYSŁY NA REALIZACJĘ Z KOMENTARZEM

CZEGO UNIKAM

Uczniowie siadają w kręgu. Nauczyciel przedstawia dzie-

ciom pacynkę i zapowiada, że będzie ona opowiadać im

swoją krótką historię, np. o wizycie u dentysty lub u lekarza

pediatry. Prowadzący animuje pacynkę, która „mówi” o swo-

ich obawach związanych z tą wizytą, o swoich uczuciach. Na

koniec pacynka „zadaje” dzieciom pytanie: Czego wy unika-

cie, dlatego że tego nie lubicie albo dlatego że się tego bo-

icie? Dziecku, które zgłasza się do odpowiedzi, nauczyciel

podaje pacynkę. To dziecko, a potem inni chętni uczniowie

mogą wyrazić swoje uczucia, udzielając głosu lalce. Gdy

chętne dzieci się wypowiedzą, wszyscy wspólnie próbują

znaleźć przyczyny lęków oraz pomysły na ich zmniejszenie.

Przykłady:

Boję się szczepień. W czasie szczepienia odwracaj

głowę i szczyp się drugą ręką w udo. Boję się burzy. Zasłoń okna,

włącz głośno muzykę i tańcz.

PRACA Z TEKSTEM

W SZPITALU

(podręcznik, s. 4–7)

Dzieci dobierają się w pary. Nauczyciel przygotowuje listę

kilkunastu wyrazów – słów kluczy. Czyta je uczniom, zanim

zapoznają się z tekstem zamieszczonym w podręczniku,

aby wzbudzić ich zainteresowanie opowiadaniem. Dzieci

w parach losują przygotowane wyrazy. Na ich podstawie

próbują odgadnąć tematykę opowiadania.

Przykładowe wyrazy:

szpital, skierowanie, pałac Królowej

Śniegu, motyle, wenflon, przemarsz lekarzy, czarodziejska

biblioteka, papierowe kwiaty, salowy, kolorowe koperty.

Uczniowie mogą również stworzyć listę pytań, na które

chcieliby uzyskać odpowiedź (lub przewidują, że znajdą tę

odpowiedź w tekście).

Nauczyciel czyta opowiadanie, a uczniowie śledzą tekst.

Następnie prowadzący rozmawia z dziećmi na temat treści

czytanki, a uczniowie porównują swoje przewidywania

z faktami przedstawionymi w tekście. Wspólnie zastana-

wiają się, jak mógłby wyglądać symbol szpitala, w którym

przebywała Maja, a następnie rysują go w zeszytach.

LISTA SZPITALNYCH ZDZIWIEŃ MAI,

CZYLI STRACHY NA LACHY

Dzieci dobierają się w czwórki. Zapisują fragmenty ukazują-

ce sytuacje, które zdziwiły bohaterkę opowiadania. Potem

wybierają sobie dwie sytuacje z opowiadania, rozmawiają

na ich temat i tworzą do każdej z nich ilustrację. Wspólnie

zastanawiają się, jakie obawy związane z pobytem w szpita-

lu mogła mieć Maja. Następnie uczniowie prezentują swoje

prace, komentując każdy fragment (rysunek), np. w nastę-

pujący sposób:

• Mai wydawało się, że wbijanie igieł bardzo boli, a okazało

się, że nic nie poczuła, gdy pani pielęgniarka założyła jej

wenflon.

• Maja myślała, że będzie sama w sali szpitalnej, a tymcza-

sem obok leżała Hania, z którą wygłupiały się po kolacji.

CO ZROBIĆ, ABY DNI W SZPITALU MIJAŁY SZYBCIEJ?

Każdy uczeń zastanawia się, co można zrobić, aby urozma-

icić dzieciom pobyt w szpitalu. Swoje pomysły uczniowie

rysują na kartkach. Potem prezentują swoje prace innym

dzieciom.

Przykłady:

Można zorganizować przedstawienie teatralne dla

dzieci w szpitalu, projekcję filmów itp.

CZY W SZPITALU SĄ TYLKO PACJENCI I LEKARZE?

Uczniowie w grupach tworzą listę wszystkich pracowników

szpitala. W przypadku lekarzy wypisują znane im specjaliza-

cje. Nauczyciel dla ułatwienia przygotowuje karteczki z na-

zwami osób pracujących w szpitalu oraz nazwami pracowni-

ków innych instytucji. Dzieci wybierają pracowników szpitala

i wspólnie wyjaśniają, czym zajmują się te osoby.

WYWIAD LEKARSKI

Dzieci pracują w parach. Przygotowują dialog pacjenta z le-

karzem, uwzględniając specjalizację lekarza. Nauczyciel su-

geruje, że lekarz może być ortopedą, okulistą, dentystą itp.

Wcześniej uczniowie wspólnie zastanawiają się, o czym

trzeba poinformować lekarza. Dzieci mogą zapisać, a potem

odczytać dialog lub zaprezentować go, odgrywając scenkę.

CO KRYJE APTECZKA SZKOLNA

Uczniowie przypominają sobie, jak wygląda znak informują-

cy o pomocy medycznej. Spośród wielu znaków BHP przy-

gotowanych przez nauczyciela starają się wskazać właściwy.

Razem z nauczycielem zastanawiają się, gdzie może znajdo-

wać się apteczka szkolna. Odszukują ją, analizują jej zawar-

tość, a na koniec zapisują do zeszytów elementy jej wypo-

sażenia.

JAK WEZWAĆ POMOC?

Dzieci przypominają sobie numery telefonów alarmowych.

Zastanawiają się, jakie informacje należy przekazać opera-

torowi podczas wzywania pomocy. Robią notatki w zeszy-

tach. Nauczyciel zapisuje na tablicy sugestie uczniów. Dzie-

ci wysłuchują nagrania lub czytanej przez nauczyciela

rozmowy telefonicznej przedstawiającej wzywanie pomo-

cy, po czym uzupełniają brakujące elementy w swoich

wcześniejszych zapisach. Próbują uzasadnić każdą przeka-

zywaną informację, np.:

• „Przedstawiam się, aby…”.

• „Informuję o miejscu wypadku po to, żeby…”.

• „Opisuję wypadek, aby…”.

CZY DZIECI – PACJENCI SZPITALA MAJĄ SWOJE PRAWA?

Nauczyciel poleca przeczytanie wiersza

Jak się masz…

w szpitalu?

Marcina Brykczyńskiego

(karta

pracy nr 44)

oraz

wykonanie polecenia na podstawie tego utworu.

EDUKACJA ZINTEGROWANA

PROJEKT „ZDROWIE”

EDUKACJA ZINTEGROWANA

MARZEC

– 22. TYDZIEŃ NAUKI

Jak dbać o zdrowie?

CELE OPERACYJNE

Uczeń:

• poszukuje kreatywnych rozwiązań, tworzy nowe definicje;

• tworzy listę czynników i sytuacji wpływających

na zdrowie, łączy przyczynę ze skutkiem;

• planuje kolejne czynności podczas pracy metodą projektu;

• umiejętnie wyszukuje potrzebne informacje, dokonuje ich

selekcji;

• realizuje zadania projektu, współdziałając w grupie;

• odkrywa związek między podejmowanymi decyzjami

a własnym zdrowiem;

• proponuje ćwiczenia do porannej gimnastyki, prezentuje

je innym uczniom.

NAWIGACJA

PODRĘCZNIK:

Nasza szkoła. Podręcznik do szkoły podstawowej. Klasa 2.

Część 3,

s. 8–9

PORADNIK:

Część 2, s. 36–37

ZASOBY:

SCHOLARIS:

ZDROWIE…? ILUSTRACJE PRZEDSTAWIAJĄCE

RÓŻNE CZYNNIKI I SYTUACJE

ZDROWIE I HIGIENA. PREZENTACJA MULTIMEDIALNA

LITERATURA:

Jąder M., (2009),

Efektywne i atrakcyjne metody pracy

z dziećmi,

Kraków: Impuls.

SCENARIUSZE:

„Jak badamy pogodę?”. Praca metodą projektu

AKTYWNOŚCI UCZNIA

• zastanawiamy się, czym jest zdrowie, tworzymy własne

definicje;

• tworzymy listę czynników wpływających na nasze

zdrowie;

• dzielimy się przemyśleniami na temat zdrowia;

• pracujemy metodą projektu;

• proponujemy poranne ćwiczenia, prezentujemy je w klasie,

zwracamy uwagę na dokładne wykonanie ćwiczeń.

POMYSŁY NA REALIZACJĘ Z KOMENTARZEM

TYSIĄC DEFINICJI SŁOWA „ZDROWIE”

Uczniowie tworzą nowe, niecodzienne definicje słowa

„zdrowie”. Ćwiczenie to powinno trwać na tyle długo, aby

wyczerpać wszystkie oczywiste propozycje i pozwolić

uczniom na kreatywne poszukiwanie coraz bardziej zaska-

kujących i niezwykłych rozwiązań.

UCZYMY SIĘ – UCZYMY INNYCH

Dzieci zastanawiają się, jakie czynniki mają wpływ na zdro-

wie (np. uprawianie sportu, zdrowe odżywianie, higiena, od-

poczynek, radość). Po ustaleniu wspólnej listy nauczyciel

dzieli klasę na tyle zespołów, ile czynników zostało wymie-

nionych. Każdy zespół otrzymuje zagadnienie do przedsta-

wienia (w postaci tekstu, rysunku, schematu) na dużym kar-

tonie, np.: „Sport a zdrowie”, „Co to znaczy zdrowe

odżywianie?”, „Co to znaczy żyć higienicznie?”. Po upływie

określonego czasu członkowie każdej z grup prezentują

swoje prace na forum klasy.

JAK DOWIEDZIEĆ SIĘ CZEGOŚ O ZDROWIU?

(podręcznik, s. 8–9)

Uczniowie słuchają tekstu

Jak dbać o zdrowie?

czytanego

przez nauczyciela. Następnie w grupach wymieniają oso-

by, od których klasa 2 a postanowiła zdobyć informacje

dotyczące zdrowia. Na koniec dzieci uważnie czytają

pytania zapisane na ilustracji w podręczniku.

POSZUKUJEMY ODPOWIEDZI NA PYTANIE:

JAK DBAĆ O ZDROWIE METODĄ PROJEKTU?

Nauczyciel przypomina, na czym polega praca metodą pro-

jektu. Zachęca dzieci do odwołania się do doświadczeń

związanych z pracą tą metodą na wcześniejszych lekcjach

(poradnik, część 2, s. 36–37).

Planujemy pracę

Uczniowie formułują szczegółowe cele projektu. Listę pro-

blemów tworzą na podstawie pytania: Czego chcemy się

dowiedzieć na temat zdrowia? Każde dziecko zapisuje swo-

ją propozycję na karteczce. Potem uczniowie tworzą grupy,

dobierając się zgodnie z podobieństwem zagadnień. Jest to

określenie celów szczegółowych poprzez podział na kon-

kretne zadania.

Przykłady zagadnień:

Czy to prawda, że niektóre zwierzęta

pomagają w procesie leczenia? Gdzie znaleźć witaminy? Dla-

czego serce raz przyspiesza, a raz zwalnia?

Dzieci po określeniu tematu, którym będą się zajmować,

opracowują w grupach harmonogram projektu. Powinien

on zawierać spis wszystkich działań, terminy ich realizacji

(projekt trwa dłużej niż jeden dzień) oraz listę osób odpo-

wiedzialnych za realizację poszczególnych zadań. Dzieci za-

stanawiają się również, w jaki sposób będą gromadzić infor-

macje dotyczące każdego z zagadnień. Ustalają zasady

prezentacji zebranych informacji i sposób udzielania infor-

macji zwrotnej (forma oceny efektów pracy).

Realizujemy zadania

Uczniowie opracowują poszczególne problemy, poszukują

informacji w różnych źródłach, analizują je, konfrontują róż-

ne punkty widzenia, podejmują dyskusje w obrębie grupy.

Nauczyciel obserwuje pracę poszczególnych zespołów, po-

maga dzieciom realizować zadania projektu. Jeśli uczniowie

zgłaszają kłopoty, prowadzący radzi, podpowiada, konsul-

tuje. Następnie uczniowie opracowują wyniki swojej pracy

i przygotowują plan prezentacji wyników projektu.

Prezentujemy wyniki

Dzieci prezentują wyniki realizacji poszczególnych części

projektu. Mogą to być rysunki z komentarzem, plakaty, film

nagrany telefonem komórkowym, nagranie dźwiękowe (np.

wywiad), książeczka, poradnik, ulotka, inscenizacja, prezen-

tacja multimedialna.

Ewaluacja – podsumowanie działań i wyciągnięcie wniosków

z każdego etapu pracy nad projektem

Uczniowie oceniają wyniki swojej pracy, rozmawiają o wkła-

dzie pracy, zaangażowaniu każdego dziecka. Nauczyciel

omawia działania całej grupy oraz każdego ucznia indywi-

dualnie. Zwraca uwagę na zaangażowanie, wysiłek, sposób

rozwiązywania problemów i wnioskowania, umiejętność

doboru źródeł informacji i korzystania z nich, organizację

prezentacji.

Zajęcia realizowane metodą projektu mogą stanowić pod-

stawę działań w dłuższym okresie. Mogą też być realizowa-

ne jako aktywność dodatkowa dla uczniów szczególnie za-

interesowanych tematem.

SPORT TO ZDROWIE

Uczniowie kolejno proponują ćwiczenia – elementy poran-

nej gimnastyki. Pozostałe dzieci naśladują pomysłodawczy-

nię/pomysłodawcę, a nauczyciel czuwa nad prawidłowym

wykonaniem ćwiczeń, udziela rad i wskazówek.

• Ćwiczenia oddechowe, np. z unoszeniem rąk przy wde-

chu, skłonem przy wydechu.

• Ćwiczenia rozciągające, np. aktywne ziewanie z rozciąga-

niem się w górę, na boki, skłony głowy w przód, tył, na bok,

przyciąganie kolan do klatki piersiowej w leżeniu, koci

grzbiet, skłony w przód w staniu, skrętoskłony.

• Ćwiczenia nóg, np. marsz w miejscu, wznoszenie się na pal-

ce i pięty, przysiady, wymachy nóg w przód, w tył, na boki.

• Ćwiczenia mięśni brzucha, np. przenoszenie ugiętych nóg

na prawą i lewą stronę w leżeniu na plecach, brzuszki

z ugiętymi nogami.

• Ćwiczenia mięśni grzbietu, np. przetaczanie się z leżenia

tyłem do leżenia przodem, podnoszenie tułowia w leżeniu

przodem, nożyce w leżeniu na brzuchu.

poradnik_edu_zintegrowana_cz_3_wiosna.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: