wszystkie-wojny-sa-wojnami-bankierow-4026.pdf

(1306 KB) Pobierz
Wszystkie wojny są wojnami bankierów
Wiem, że dużo osób ma olbrzymią trudność w zrozumieniu jak wiele wojen
jest wywoływanych jedynie w celu narzucenia państwom prywatnych banków
centralnych, dlatego podzielę się z Wami kilkoma przykładami, abyście
zrozumieli dlaczego władze USA są uwikłane w tak wiele wojen przeciwko tak
wielu krajom. Jest wiele precedensów.
Amerykańska Rewolucja w Stanach Zjednoczonych była głównie skierowana przeciwko ustawie O
Walucie króla Jerzego III, która zmusiła kolonistów do prowadzenia wymiany gospodarczej wyłącznie
z użyciem oprocentowanych banknotów drukowanych przez Bank Anglii. Po zwycięstwie rewolucji w
USA ustanowiono radykalnie odmienny system gospodarczy, w którym władze emitowały własną
walutę opartą na określonych wartościach (Colonial Scrip), aby prywatne banki jak Bank Anglii nie
pasożytowały na bogactwie narodu poprzez oprocentowanie banknotów.
„Odmowa przez króla Jerzego III prawa koloniom do używania uczciwego systemu pieniężnego, który
uwalniał zwykłych ludzi od pułapek finansowych manipulatorów, była prawdopodobnie główną
przyczyną rewolucji.” – Benjamin Franklin, Ojciec Założyciel USA
Ale banki nie mają znaczenia, jeśli nie poświęcą się intrygom by zdobyć Wasze bogactwo, i wiedzą
bardzo dobrze jak łatwo jest skorumpować przywódców narodu. Już rok po sławnej wypowiedzi
Mayera Amschela Rotszylda „Pozwólcie mi emitować i kontrolować walutę kraju a nie będzie mnie
obchodzić kto ustanawia prawa” bankierom udało się założyć nowy prywatny bank centralny First
Bank of the United States, głównie dzięki staraniom głównego poplecznika Rotszyldów w USA
Aleksandra Hamiltona. Ten bank założony w 1791 do czasu wygaśnięcia swojej 20-letniej licencji
praktycznie doprowadził gospodarkę do ruiny, wzbogacając przy tym bankierów. Kongres odmówił
przedłużenia licencji i zasygnalizował chęć powrotu do waluty emitowanej przez państwo, od której
bankierzy nie otrzymywaliby żadnych procentów. W odpowiedzi Nathan Mayer Rotszyld zagroził
„Albo licencja zostanie przedłużona, albo USA zostanie uwikłane w katastrofalną wojnę”. Kongres
wciąż odmawiał, a Nathan Mayer Rotszyld głośno komentował: „Dajmy bezczelnym Amerykanom
nauczkę! Zróbmy z nich znowu kolonię!”. W 1812 r. Wielka Brytania finansowana przez
kontrolowany przez Rotszyldów Bank Anglii sprowokowała wojnę z USA aby odzyskać swoją kolonię i
narzucić jej niewolnictwo wobec Banku Anglii, lub też wpędzić USA w tak wielkie długi, że zostaną
zmuszone do przedłużenia licencji prywatnemu bankowi centralnemu. Plan się powiódł. Pomimo
wygrania wojny przez USA Kongres był zmuszony do udzielenia licencji na emisję oprocentowanej
waluty nowemu bankowi Second Bank of the United States. Po raz kolejny bankierzy kontrolowali
krajową podaż pieniądza i nie obchodziło ich, kto ustanawia prawa ani ilu żołnierzy brytyjskich i
amerykańskich trzeba było poświęcić.
Kraj znowu wpadł w zadłużenie, bezrobocie i biedę w wyniku drapieżności prywatnego banku
centralnego i w 1832 Andrew Jackson z powodzeniem startował w wyborach prezydenckich w walce
o drugą kadencję pod hasłem „Jackson, Nie Bank!”. Dotrzymując danego słowa Jackson zablokował
przedłużenie licencji Second Bank of the United States.
„Panowie ! Ja również bacznie przyglądałem się działalności Banku USA. Moi ludzie obserwowali
Was przez długi czas i jestem przekonany, że wykorzystaliście fundusze banku do spekulacji chlebem
naszego kraju. Kiedy wygrywaliście dzieliliście zyski pomiędzy siebie, gdy przegrywaliście
obciążaliście stratami bank. Mówicie, że jeśli skonfiskuję fundusze i rozwiążę bank to tysiące rodzin
zostaną zrujnowane. Być może Panowie, ale jest to Wasz grzech ! Jeślibym pozwolił Wam
kontynuować działalność doprowadzilibyście do ruiny 50 tysięcy rodzin i byłby to mój grzech !
Jesteście gniazdem żmij i złodziei. Jestem zdeterminowany by Was wykorzenić, i zaklinam się na
Wiecznego (ściągając uderzenie jego pięści w stół), że Was wykorzenię !” – Andrew Jackson wkrótce
przed wygaśnięciem licencji banku, stenogram spotkania z komitetem obywateli Filadelfii w Lutym
1834, pochodzi z Andrew Jackson and the Bank of the United States (1928) by Stan V. Henkels.
Wkrótce po tym jak prezydent Jackson – jedyny w historii USA, który spłacił cały krajowy dług –
rozwiązał Second Bank of the United States, dokonano próby zamachu na niego, która zawiodła
ponieważ oba pistolety zamachowca Richarda Lawrence‚a nie wypaliły. Lawrence powiedział później,
że gdyby zmarł Jackson, „pieniądze byłyby bardziej dostępne”.
Oczywiście system szkolnictwa spełnia życzenia bankierów by trzymać pewne wydarzenia z historii
w ukryciu, podobnie jak korporacyjne media na polecenie Monsanto ukrywają niebezpieczeństwa
GMO a sekty wyznawców Globalnego Ocieplenia starają się zatuszować fakt, że Ziemia stopniowo
ochładza się od 16 lat. Nie powinno więc dziwić, że prawdziwe powody Wojny Secesyjnej są mało
znane przeciętnym Amerykanom.
Kiedy Konfederaci dokonali secesji, bankierzy znowu zwietrzyli okazję by dokonać obfitych żniw na
zadłużeniu i zaoferowali Lincolnowi sfinansowanie unifikacji, ale liczyli sobie 30%. Lincoln
skomentował, że nie ma zamiaru uwalniać Czarnych kosztem zniewolenia Białych wobec bankierów i
używając swoich prerogatyw wyemitował nową państwową walutę Greenback. Było to bezpośrednie
zagrożenie władzy i bogactwa bankierów, którzy szybko zareagowali.
„Jeśli ta oszukańcza polityka finansowa pochodząca z Północnej Ameryki stanie się obowiązującą, to
władze będą emitować swoją walutę bez żadnych kosztów. Spłacą zadłużenie i będą od niego wolne.
Będą posiadały wszystkie zasoby pieniężne potrzebne do prowadzenia handlu. Zapanuje prosperity
niespotykane w historii świata. Umysły i bogactwo z całego świata podążą do Północnej Ameryki. To
państwo musi zostać zniszczone albo ono zniszczy wszystkie monarchie na świecie” – The London
Times o decyzji Lincolna by wyemitować Greenbacks w celu sfinansowania Wojny Secesyjnej zamiast
pożyczać od bankierów na 30%.
W 1872 r. bankierzy z Nowego Jorku wysłali listy do każdego banku w USA ponaglając je by
sfinansowały prasę krytyczną wobec waluty Lincolna.
„Drogi Panie: Zalecamy by zrobił Pan wszystko co w swojej mocy by sponsorować znane gazety
dzienne i tygodniowe … by przeciwstawić się emisji banknotów Greenback, a także by wycofać się z
promocji i sponsorowania wszystkich, którzy nie są skłonni przeciwstawić się emisji pieniędzy przez
państwo. Niech państwo bije monety, a banki emitują banknoty. Przywrócenie obiegu państwowej
waluty zapewni ludziom środki pieniężne i poważny sposób zmniejszy Pańskie zyski jako banku i
pożyczkodawcy” – Triumphant plutocracy; the story of American public life from 1870 to 1920, by
Lynn Wheeler.
„Nie możemy pozwolić na wprowadzenie tzw. Greenbacków do obiegu w żadnym okresie, ponieważ
nie możemy ich kontrolować” – Triumphant plutocracy; the story of American public life from 1870
to 1920, by Lynn Wheeler.
„Niewolnictwo zostanie prawdopodobnie zniesione w wyniku wojny, i ruchomości w postaci
niewolników znikną. Ja oraz moi europejscy przyjaciele popieramy to, ponieważ niewolnictwo opiera
się na posiadaniu siły roboczej i pociąga za sobą konieczność opieki nad niewolnikami, podczas gdy
plan europejski pod wodzą Banku Anglii zakłada, że kapitał będzie kontrolował siłę roboczą poprzez
kontrolowanie płac. MOŻNA TEGO DOKONAĆ KONTROLUJĄC WALUTĘ.” – Triumphant plutocracy;
the story of American public life from 1870 to 1920, by Lynn Wheeler
Naciskane przez prywatne banki, kraje większości europy popierały Konfederatów przeciwko Unii,
oczekując, że porażka Lincolna oznacza koniec Greenbacków. Francja i Brytania rozważały
bezpośredni atak by pomóc secesjonistom, ale były trzymane w szachu przez Rosję, która właśnie
skończyła z pańszczyzną i miała państwowy bank centralny podobny do tego jaki został określony w
założeniach Stanów Zjednoczonych. Bez groźby interwencji ze strony Europy Unia wygrała wojnę a
Lincoln wyraził chęć dalszej emisji Greenbacków. Jednak po zabójstwie Lincolna przez zamachowca
zostały one wycofane z obiegu a naród amerykański zmuszony do powrotu do gospodarki opartej na
oprocentowanych banknotach emitowanych przez prywatny bank (zob. też „walutowe” powody
zamachów na prezydentów McKinleya i Garfielda).
W końcu w 1913 r. prywatne banki centralne z Europy, w szczególności Rotszyldowie z Anglii i
Warburgowie z Niemiec, spotkali się ze swoimi amerykańskimi finansowymi partnerami na wyspie
Jekylla w Georgii (warto poczytać jak niezwykłe środki ostrożności podjęli by spotkanie pozostało w
tajemnicy – jak obecnie ACTA) by stworzyć nowy kartel bankowy i prywatny Third Bank of the
United States, całkowicie kontrolujący podaż pieniądza w USA. By uniknąć wrogości opinii
publicznej związanej z poprzednimi bankami zmieniono nazwę na „The Federal Reserve” pozorując
quasi-państwowość banku, gdy w rzeczywistości Federal znaczy tu tyle samo co w prywatnej firmie
kurierskiej Federal Express. W rzeczy samej w 2012 r. pozew Bloomberg News przeciw Bankowi
Rezerwy „Federalnej” o prawo dostępu do informacji został odrzucony ze względu na to, że FED jest
firmą prywatną, a nie państwową, które to obowiązuje ustawa o Dostępie do Informacji (FOIA). 1913
okazał się przełomowym rokiem dla gospodarki począwszy od uchwalenia 16. poprawki do
konstytucji dotyczącej „podatku dochodowego”, o której się fałszywie twierdzi, że została
ratyfikowana.
„Myślę, że gdyby ponownie przyjrzeć się ratyfikacji 16 poprawki, dotyczącej podatku dochodowego,
po skrupulatnym zbadaniu okazałoby się, że nigdy wystarczająca liczba stanów jej nie ratyfikowała.”
– U.S. District Court Judge James C. Fox, Sullivan Vs. United States, 2003. pdf →
http://whatreallyhappened.com/WRHARTICLES/SullivanVUSA.pdf
Później w tym samym roku najwyraźniej nie chcąc ryzykować uchwalania kolejnej wątpliwej
poprawki Kongres podczas Grudniowej przerwy świątecznej pod nieobecność posłów przeciwnych
przegłosował ustawę o Banku Rezerwy Federalnej FED. Było to w jawnej sprzeczności z Konstytucją,
która wyłącznie Kongresowi daje prawo licencjonowania państwowych pieniędzy, by scedować to
prawo na kogoś innego potrzebna jest poprawka. Jednak ustawa przeszła i prezydent Woodrow
Wilson ją podpisał rewanżując się bankierom za dotacje podczas kampanii wyborczej. Później
żałował tej decyzji.
„Jestem najbardziej nieszczęśliwym człowiekiem. Nieświadomie zrujnowałem mój kraj. Wielki
uprzemysłowiony kraj jest teraz kontrolowany przez system kredytu. Nasza władza nie opiera się już
na swobodzie wyrażania opinii, ani na przekonaniach, ani na głosie większości ale jest władzą
podlegającą zdaniu i przymuszeniu małej grupy dominujących ludzi.” – Woodrow Wilson 1919.
więcej
cytatów
→
http://www.themoneymasters.com/the-money-masters/famous-quotations-on-banking/
Rok później rozpoczęła się I Wojna Światowa i jest ważne, by pamiętać, że przed utworzeniem Banku
Rezerwy Federalnej nigdy wojna światowa nie miała miejsca.
Wojna wybuchła pomiędzy Austro-Węgrami a Serbią ale szybko przeniosła się na Niemcy, których
potęga gospodarcza była zagrożeniem dla Wielkiej Brytanii cierpiącej z powodu upadającego funta,
co wynikało ze zbyt wielkiej działalności finansowej kosztem rozwoju rolnictwa, przemysłu i
infrastruktury (podobnie jak obecnie w USA). Chociaż przed wojną w Niemczech był prywatny bank
centralny to jego aktywność była dobrze uregulowana a inflacja pod kontrolą. Rząd zapewniał
inwestycje w wewnętrzny rozwój gospodarczy, Niemcy były mocarstwem. W mediach Niemcy były
przedstawiane jako głównych sprawców wojny. Zostały nie tylko pokonane ale ich potencjał
przemysłowy kompletnie zniszczony. Traktat Wersalski nakazywał Niemcom wypłatę reperacji
wojennych wszystkim uczestniczącym stronom, pomimo że nie wywołały wojny. Wartość reperacji
równała się mniej więcej trzykrotnej wartości samych Niemiec. Prywatny bank centralny, w którym
rząd się bardzo zadłużył, wymknął się spod państwowej kontroli i wystąpiła galopująca inflacja,
głównie dzięki walutowym spekulacjom, naród niemiecki był w ciągłej pułapce długu.
Upadek gospodarczy Republiki Weimerskiej umożliwił dojście do władzy Narodowym Socjalistom.
Ich pierwszym finansowym ruchem była emisja nieoprocentowanej państwowej waluty. Bez
obciążenia pieniędzy w obiegu przez oprocentowanie Niemcy rozkwitły i szybko zaczęły odbudowę
przemysłu. W mediach mówiono o „Niemieckim Cudzie”. Magazyn TIME umieścił Hitlera na okładce
jako Człowieka roku 1938 doceniając niesamowitą poprawę poziomu życia ludności Niemiec i
eksplozję ich przemysłu.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin