Christer Mjaset - Lekarz, ktory wiedzial za duzo.pdf

(2314 KB) Pobierz

Plik jest zabezpieczony znakiem wodnym

===OVxrU2taY1UwVWdRZ15mBDMAMlNjUDJUNwRnAmMAYQI=

Widok tego miejsca nie sprawił mu przyjemności.

Idąc ścieżką od parkingu krytego przy Szpitalu

Uniwersyteckim Akershus, Mads Helmer niechętnie

zerkał na drugą stronę ulicy. Za ogrodzeniem wznoszono

budynki, które wkrótce miały pomieścić nowy szpital, na

dalszym planie zaś ujrzał starego kolosa, który w ciągu

nadchodzącego roku miał opustoszeć, a potem zostać

zburzony. Wzdrygnął się i ruszył dalej. Silny, śródlądowy

mróz zdążył już przeszyć go do szpiku kości. Lørenskog

był po prostu zimną dziurą, pustkowiem, a on aż nazbyt

często żałował, że jego noga kiedykolwiek tu postała.

Chciał mieć to za sobą.

Drżąc z zimna, przeszedł przez ulicę obok przystanku

autobusowego. Zbliżało się wpół do czwartej, skończyła

się pierwsza zmiana. Tłum pracowników szpitala płynął

w przeciwnym kierunku. Mads niewzruszenie wbijał

wzrok w cienką warstwę śniegu na drodze i chował

twarz w szaliku. Ostatnia rzecz, której teraz pragnął, to

natknąć się na znajomego. Dość już, że skupiał się na

nieuniknionej konfrontacji z ordynatorem Petterem

Flodem. Idąc, starał się oddychać spokojnie. Flod nie bez

wahania przystał na krótkie spotkanie. Spytał przez

telefon, w czym rzecz, ale Mads oparł się pokusie

wykrzyczenia mu tego w słuchawkę. Należało zachować

cierpliwość. Po raz ostatni przycisnął rękę do torby, by

upewnić się, że ma ze sobą to, co trzeba. Pewnie. Teczka

była na właściwym miejscu. Teraz wystarczyło dobrze

rozegrać karty. Może uda mu się wówczas wyrwać