oblicza_sztuki_.doc

Dzień tygodnia
i  temat zajęć

Przebieg zajęć

Aktywność dzieci

Poniedziałek

16.02.2015

Teatralne dekoracje

1.    Wizyta Teatru Pod Orzełkiem – teatr kukiełkowy

Dzieci oglądają teatrzyk.

2.    „Florentynka w teatrze” – słuchanie opowiadania. (zał. 1)

Dzieci słuchają opowiadania i rozmawiają o jego treści. Dzieci rozmawiają z nauczycielem o przygodzie Florentynki, opowiadają ze szczegółami przebieg zdarzeń. Udzielają odpowiedzi na pytania: Jaki strój należy włożyć do teatru? Jak należy zachowywać się w teatrze? Od czego zależy nastrój w teatrze? Następnie nauczyciel omawia z dziećmi wygląd sali teatralnej,  w takiej sali znajduje się: scena, kurtyna, widownia, balkon, dekoracja. 

3.    „Maskarada” – improwizacja ruchowa z zatrzymaniem ruchu

Dzieci wyobrażają sobie, że są na balu w starym, mrocznym zamczysku. Podczas utworu tańczą spontanicznie w parach albo osobno i udają, że są zwykłymi gośćmi. Kiedy nauczyciel zatrzymuje nagranie, każde dziecko zatrzymuje się, tworząc jakąś figurę: straszną, groźną, dziwną (wyrażają to również mimiką) – zamieniają się w dziwne stwory.

4.    Co znajdziemy w teatrze? – zabawa dydaktyczna

Na dywanie leżą ilustracje związane z teatrem (np. scena, dekoracja, pacynka, bilet itp.) – ilustracji jest tyle, ile jest dzieci, na odwrocie zapisane są cyfry od 1 do 10. Dzieci otrzymują karteczki z działaniem matematycznym, dzieci rozwiązują zadania i odsłaniają obrazek z cyfrą, która jest wynikiem działania. 

Dzieci odsłaniając obrazek mówią, co on przedstawia. N-l zwraca uwagę na poprawne budowanie zdań w wypowiedziach dzieci. Po odkryciu wszystkich ilustracji dzieci zastanawiają się, a następnie układają obrazki w kolejności od rzeczy, które widzą zaraz po wejściu do teatru, aż do końca przedstawienia.

5.    „Gramy różne role” – zabawa naśladowcza przy muzyce

Nauczyciel odtwarza „Menueta” F. Gosseca, pokazuje ruchy do naśladowania i mówi: Wyobraźcie sobie, że przeglądacie się w lustrze (dzieci trzymają krążek gimnastyczny jak lustro i udają, że się w nim przeglądają), czeszecie sobie włosy (nauczyciel daje dzieciom czas na naśladowanie każdej wymienianej czynności), dziewczynki malują usta, chłopcy się golą, przygotowujecie się na bal. Sprawdzacie w lustrze, jak wyglądacie od stóp do głowy, jak wyglądacie z tyłu i uśmiechacie się. Hop! Jesteście już na balu, a w ręku trzymacie wachlarze (krążki stają się wachlarzami). Jest gorąco, więc wachlujecie się delikatnie, obserwujecie innych gości zza wachlarza, kłaniacie się im, tańczycie.

6.    Teatr – karta pracy (zał.2)

Dzieci na karcie pracy wskazują scenę, aktora, kurtynę, balkon, suflera, widownię. Następnie naklejają sylaby tak, by powstała właściwa nazwa do odpowiedniego miejsca. Napisy dzieci mogą odwzorowywać z tablicy, na której będzie widniała ilustracja teatru oraz nazwy poszczególnych elementów.

ZADANIE DLA DZIECI ZDOLNYCH

Robią to samo, tyle, że głoskują wyrazy i same dobierają literki do ułożenia poszczególnych wyrazów (nie odwzorowują ich jak pozostałe dzieci ).

7.     „Tajemnicze maski” – prezentacja masek i wykonanie ćwiczenia na karcie pracy („Karty pracy cz. 3” s. 33)

8.    „Uwięziona królewna” – tworzenie twórczych opowiadań na podstawie ilustracji w „Kartach pracy” („Karty pracy cz. 3” s. 34)

Wtorek 17.02.2015

Spotkanie z rzeźbą

1.    „Zaczarowany worek” – zagadki dotykowe

Nauczyciel umieszcza w worku drobne przedmioty o różnych fakturach. Zawiązuje oczy kolejnym dzieciom. Dzieci losują jedną rzecz i przez dotyk próbują określić jej ciężar, strukturę, wielkość. Na koniec podają przypuszczalną nazwę lub rozpoznają wylosowany przedmiot

2.    „Różnorodność rzeźb” – oglądanie zdjęć

Na podłodze leżą poukładane obrazkiem do dołu zdjęcia przedstawiające różne rzeźby (dla każdego dziecka inna rzeźba), na odwrocie zapisany jest szyfr literowy (litery wielkie pisane), dzieci otrzymują karteczki z zapisanym szyfrem literowym (litery małe pisane). Dzieci odnajdują swój zaszyfrowany obrazek, odkrywają go i próbują określać, co one przedstawiają, z jakich materiałów powstały(np. rzeźby: rzeźba pomnikowa -  Zygmunt III Waza na kolumnie, rzeźby dekoracyjne -  popiersie Marszałka, rzeźba współczesna– Ciuk Cezara, oraz rzeźbę z drewna).

3.    Rzeźy – zabawy z klockami glotto

N-l dzieli dzieci na grupy dwuosobowe. Z pośród obrazków z rzeźbami, każda grupa wybiera dla siebie jeden obrazek i każda grupa otrzymuje zestaw klocków glotto. Następnie n-l prezentuje nazwę każdej z rzeźb, a zadaniem dzieci jest ułożenie z klocków takiej samej nazwy. 

4.    Jaka to rzeźba – zabawa grupowa

Dzieci chodzą po sali, gdy nauczyciel klaśnie w ręce, zatrzymują się, n-l pokazuje obrazek z rzeźbą, a dzieci próbują wykonać ze swojego ciała podobna rzeźbę.

5.    „Rzeźby” – zabawa dramowa w parach

Dzieci w parach inicjują zabawę polegającą na wykonaniu żywej rzeźby. Jedno dziecko jest rzeźbiarzem, a drugie – rzeźbą. „Artysta” modeluje „rzeźbę” według swojej koncepcji.

Następnie dzieci zamieniają się rolami. Nauczyciel fotografuje wszystkie „rzeźby”. Wywołane zdjęcia „rzeźb” można wykorzystać do innych zabaw naśladowczych.

6.    „Moja rzeźba” – wykonanie figurki z plasteliny na szklanej butelce – zajęcia popołudniowe

Dzieci wykonują wymyślony przez siebie projekt rzeźby z uwzględnieniem proporcji i estetyki pracy. Plastelinowe konstrukcje są umieszczane na cokole z butelki. Nauczyciel zwraca uwagę na cel eksponowania rzeźby. Wszystkie prace są prezentowane na wystawie

7.    „Różnorodność rzeźb”(„Karty pracy cz. 3” s. 31)

Zajęcia popołudniowe

8.    Glottodydaktyka – wprowadzenie liter: p,b

Środa 18.02.2015

Architektura dawniej i dziś

1.    „Dawne i współczesne budowle” – rozmowa kierowana na podstawie zgromadzonych zdjęć, ilustracji

Dzieci próbują dostrzec i nazwać szczegóły charakterystyczne dla minionych epok, (dostrzegają  np. małe okna, witraże w oknach, liczne kolumny). Wskazują, co najbardziej im się podoba i argumentują wybór. Nauczyciel podkreśla, że projektowaniem budynków zajmują się architekci i że najpierw powstaje szczegółowy projekt na papierze, dopiero później się go realizuje, czyli buduje.

2.    Budowle – układanka typu puzzle

Nauczyciel dzieli dzieci na zespoły dwuosobowe, każdy zespół otrzymuje puzzle do ułożenia, każdy ma inny obrazek. Obrazki przedstawiają budynki, które wchodzą w skład miejskiej architektury (np. domy, bloki, kościół, szpital itp). Po ułożeniu każdy zespół opowiada o swoim obrazku. N-l zwraca uwagę na poprawne budowanie zdań przez dzieci.

3.    Budujemy miasto – zabawa matematyczno – językowa – konstrukcyjna

N-l przygotowuje duży karton z rozrysowaną „mapą” miasta, czyli rozrysowane uliczki, pudełeczko z klockami glotto (litery, które dzieci już poznały) i pudełeczko z karteczkami z działaniami matematycznymi oraz pudełko z „domkami” (domkami są klocki zrobione z masy solnej). Dzieci po kolei losują po jednej „rzeczy” z każdego pudełka, mówią jaką literkę wylosowały i rozwiązują działanie matematyczne i biorą tyle domków, ile wskazuje ich działanie matematyczne. Gdy skończą swoje zadanie wskazują na która ulica ma być o nazwie ich literki (n-l zaznaczą wyznaczoną ulicę wpisując jego nazwę np. „dz”), po czym dziecko układa na tej ulicy właściwą ilość domków.

...