1.HUBA SOSNY
Patogen:Phellinus Pini
SYMPTOMATOLOGIA:ZEW-obecnośc na strzale owocników patogena,który znajduje się w miejscach gdzie wyrastaly gałęzie,kształt konsolowaty,konsystencji drewnowatej,ostre brzegi,górna czesc prawie czarna,dolna oliwkożółta.Po opadnieciu owocników(ok.50lat) lekke wgłebienia i resztki ciemnej subst owocnikowej.Pustkowatosc-opukiwanie drzewa siekiera.Ślepe owocniki-nabrzmienie zawierające skupienia w postaci ubitej ciemno brunatnej grzybni.
WEW-widoczne na przekrojach zakażonych strzał w postaci zgnilizny białej jamkowatej tylko na twardzieli.Na przekroju poprzecznym strzały w kształcie półksiężyców,barwa czerwona.Czerwona zgnilizna pierścieniowaWystepowanie owocników wiąże się z obecnością zgnilizny poźnej
ETIOLOGIA:rozmnażanie za pomoca zarodników podstawkowych.Zakażenie ranowe-zarodnik patogena unoszony przez prady powietrzne osiadzie na resztce obłamanej gałęzi i wykiełkuje ale wtedy gdy strzepka kiełkowa dostanie się do twardzieli
WARUNKI SPRZYJAJACE:wzrasta wraz z wiekiem drzew, ,najobfitszy wysiew na wiosne i jesien,temp10st,sprzyjaja opady i wysoka wilgotność.
OCHRONA:w okresie czyszczen usuwac rozpieracze,które dzieki grubogałęzistosci szybciej ulegaja zakażeniu,w trakcie trzebiezy drzew w wieku25-35lat podkrzesywać galezie do 2cmna h2-4m,przy pow. Strzaly jesienia,do 6-8m,żywych nie okrzesywac 40 lat usuwac wszystkie drzewa zarażone z owocnikami i owocnikami ślepymi,unikac okaleczen podczas np. zrywki drzew,brac pod uwage pustowatosc,dbac o zwarcie d-stanu sprzyjające naturalnemu oczyszczaniu,oddzielac drewno chore od zdrowego
MACZNIAK PRAWDZIWY DĘBU:1
PATOGEN:Microsphaera alphitoides
SYMPTOMATOLOGIA:Pierwsze objawy świeżo na wiośne rozwiniętych pedach.Młode liście i pedy na pow delikatny biały nalot,marszcza się,ciemnieja i szybko zamieraja.Nieco pozniej maczne naloty rozszerzające na całoe pow blaszek.Chore liscie i pedy przy silnym porażeniu stopniowo obumieraja co przejawia się brunatnieniem i czernieniem a potem opadnieciem.Straty powoduja zmniejszenie przyrostu,a u młodszych śmierć.
ETIOLOGIA:Patogen zimuje w postaci grzybni,która usadawia się tylo w ograniczonej liczbie pąkow gosp,które rozwijając się na wiosne sa od razu ze wszystkimi młodymi liscmi opanowywane przez grzybnie mączniaka(zakazenie pierwotne)-wytwarza konidia przedostające się powietrznie na zdrowe liscie,kiełkuja na nich powodując zakażenie wtórne- grzybnia powietrzna powtarzające się nastepnie wielokrotnie stp. Sezonów umiera w zabitej przez siebie tkance(bezwzględny)
WARUNKI SPRZYJAJACE:suche,słoneczne,ciepłe wiosny i lata-tworzenie konidiów,do ich kiełkowania wilgoc w postaci kropel.Podatnosc konstytucyjna czyli u młodych cienki nabłonek.Wystawienie na bezposrednia insolacje.
OCHRONA:opryskiwanie preparatami siarkowymi,nie pielenie szkółek z chwastow aby był cien co przeszkadza w rozprzestrzenianiu się chwastów,wysiewanie lubinu,wczesny wysiew żołędzi lub siew jesienny z dala od d-stanow debowych,możliwość biologiczna-uzycie nadpasozyta sprawcy który ma zdolność niweczenia grzybni
WIOSENNA OSUTKA SOSNY
PATOGEN:Lophodermium pinastri l. seditiosum
Poraża igły niezależnie od wieku drzew,najgroźniejsze dla 1-5letnich
SYMPTOMATOLOGIA:na zakażonych igłach pojawiaja się najpierw male żółtawe ostro zarysowane plamki.Jezeli sprawca jest L.pinastri to już we wrzesniu mogą wystąpić małe żółte poprzeczne kreski obejmujące obwód igieł,pozniej te kreski czernieja.Rowniez od wrzesnia mogą się już zaczac przebarwienia całych Igiel od koloru żółtobrunatnego do brązowego z czerwonymi odcieniami,przebarwienie to w ciagu jesieni i zimy przybiera na sile i osiaga najwieksza intensywność na początku nstp. Wiosny gdzie pojawiaja się małe czarne pkt-piknidia.Gdy grzybnia wnika z igieł do pedu siewka zamiera.
ETIOLOGIA:l.pinastri starsze,l.seditiosum-mlodsze,l.pinastri-miseczki po opadnieciu Igiel ze szpara ujsciowa,warga czerwona lub ciemnoszara pod kutikula i w skorce,l.seditiosum,wargi szare lub zielonkawe pod skorka miseczka nie ma poprzecznych kresek,przy dużej wilgotonosci wyrzut zarodnikoww maju/czerwcu i jesienia,zarodnik workowy przylepia się do igly i kielkuje przez szparke do miękiszu drzewnegopyknidia17c
WARUNKI SPRZYJAJACE:podatność dziedziczna,która zmniejsza się wraz z wiekiem,znaczniejsze opady w lecie i wystarczajaca ilość wody w glebie 14-17c przyspiesza tworzenie się miseczek patogena i ich dojrzewanie,wilgotna wiosna i lato,łagodna jesien i zima,gesty siew lub sadzenie,zmiany klimatu obnizenia temp
OCHRONA:rasy malo podatne na osutke,zabiegi profilaktyczne i terapeutyczne-fungicydy,wprowadzanie sadzonek wolnych od osutki korzystny stosunek lodygi do korzenia,sadzonki przesortowane,wprowadzanie sosny z innymi gat w odpowiednio liźnej wieźbie,uprawianie najodporniejszych ras sosny,terminy dokonywania zabiegów chemicznych,technika i jakość fungicydu Zineb,ocienanie grzad przez włókninę gzdie patogen ma utrudniona droge do igiel,lokalizacja szkółek przy młodych d-stanach sosnowych jest niebezpieczna
OPIEŃKOWA ZGNILIZNA KORZENI
PATOGEN:rodzaj Armillaria
Wiek drzew porażonych to od 3do starodrzewia,największe straty w młodniku i dragowinie,atakuje korzenie i szyje korzeniowa potem podstawe pnia
SYMPTOMATOLOGIA:opóźnienia rozwoju,u iglastych silna reakcja pędu szczytowego-gdy atak choroby jest nagły i silny to objawia się to przebarwieniem igliwia,początkowo lekke chloroza,potem igły stają się bardziej brązowe.W końcowych fazach obfite wycieki żywiczne.Na zamierających lub już obumarłych drzewach lisc i iglastych porazonych przez opieńkę stwierdzic można obecność śnieżnobiałych,grubych płatów grzybniowych miedzy drewnem a korą korzeni lub pni.Po zamarciu drzewa i obluźnienia się kory płaty grzybniowe przekształacaja się w ryzomorfy.Dalszym objawem na zamarłych już drzewach są owocniki opieńki pojawiające się jesienią.Korzenie i porażone czesci pnia ulegaja białej zgniliźnie do drewna bielastego.Gdy zgnilizna jest już zaawansowana na przekrojach drewna nieregularne ciemnobrunatne lub czarne linie zwane sklerjocjami-są to zbite warstwy grzybni zbudowanej z grubościennych strzepek patogena.
ETIOLOGIA:owocniki w kształcie kapelusza na trzonie,na spodzie kapelusza blaszki w których występują podstawki z zarodnikami.Ryzomorfa po zbliżeniu się do korzenia roś-gospodarza przyczepia się odgaleziami do jego pow za pomoca strzepek czepnych i wydzielonego lepkiego sluzu ,który wysychając powoduje silne przylęgniecie koncowej partii-strzepki wnikaja do promieni rdzeniowych i do cewek,szczególnie do przewodów żywicznych.
Fazy:a)kiełkowanie zarodników podstawkowych b)powstawanie jednozarodnikowych haploidalnych szczepów grzyba c)zrosniecie się 2haploidalnych szczepów w grzybnie 2n d)wytworzenie w grzybni elementów sklerocjowych e)wytworzenie ryzomorfy f)ukształtowanie się owocników i powstanie zarodników podstawkowych 1n
Optima rozwojowe-25st,pH 4. Lepsze pniaki liściastych niż iglastych,korzenie świerka niż jodły,pniaki i korzenie po scince letniej niż zimowej,za życia iglaste lepsze niż liściaste, ,niedostatek wody,zanieczyszczenie atmosfery i gleby
OPIEŃKA CIEMNA-Armillaria obscura:d-stany świerkowe,młodsze d-stany sosnowe,liczne owocniki w gęstych skupieniach,wokół martwych lub żywych pniaków.Kapelusz owocnika czerwonobrunatny,potem zółtoczerwonobrunatny,trzon cylindryczny,na całej jego długości kosmki
WARUNKI SPRZYJAJACEiglaste bardziej podatne niż liściaste,czynniki abiotyczne i biotyczne,srodowiski,ph zanieczyszczenia,niedostatek h2o
OCHRONA:przebudowa w d-stan różnogat,używać do zalesień rodzimy materiał nasienny,unikac zakładania d-stanów iglastych po lisciastych,w uprawach wyrywanie zamierających i obumarłych drzewek razem z korzeniami,przy zabiegach pielęgnacyjnych,sanitarnych i uzupełniających usuwac drzewa chore i obumarłe,okorowywac pniaki
HUBA KORZENI
PATOGEN:Heterobasidion annosum
Atakuje świerka i sosnę,potem modrzew,jodła w każdym wieku.Drzewa młode do ok10roku zabija,a u starszych powoduje długotrwała chorobe-rozkład korzeni i dolnych partii pnia.
SYMPTOMATOLOGIA:u drzew starszych chorobe można stwierdzic dopiero po ścieciu drzewa.huba korzeni powoduje zgnilizny drewna przenikającej z korzenia do pnia.Pierwszym objawem u iglaków jest przebarwienie drewna na czerwono lub purpurowoczerwono,w późnym stadium zgnilizny drewno zmienia barwe na bladobrunatnawą i pojawiają się nieco wydłuzone białe kieszonki lub jamki z czarna plamką w środku,także oddzielenie się warstwy drewna wzdłuż pow styku pierścienie przyrostu rocznego.Potem drewno zmienia się w prawie bezkształtna mase ,a we wnętrzu pnia tworzy się dziuplasta przestrzen,rozklad GL twardzieli,na zamarłych grzybnia przeksztalca się w owocniki.U młodszych przybiera zabarwienie bladozielone po czym brązowieja i zamieraja,drewno ulega białej zgniliźnie jamkowatej,na szyi korzeniowej owocniki.
ETIOLOGIA:owocniki przyrośnięte,gorna strona poczatkowa czewonobrazowa,brzegi białawe pozniej kremowe,zakażenie odbywa się za pomoca-przenikania patogena z korzenia chorego do zdrowego,wnikaniu patogena przez rany(najgorsze poziome) i przez nieuszkodzona tkanke okrywajaca młody zdrowy korzen o grubości nie przekraczającej ok3cm.przez gryzonie i wyplukiwanie przez wode deszczowa
WARUNKI SPRZYJAJĄCE:jednowiekowe monokultury,młodszy niż starszy wiek drzew,d-stany iglaste,trzebierze wykonywane w lecie i jesieni ,usuwanie drzew grubychpozostawienie pniaków w stanie nieokorowanym
OCHRONA:w okresie czyszczen aż do pierwszych trzebiezy należy usuwac drzewa obumarłe wraz z korzeniami,trzebierze dokonywac w okresie wczesnowiosennymlub w zimie,jeśli trzebierze musza być wykonane w lecie lub jesienia to stosujemy biologiczne lub mechaniczne zabezpieczenia świeżych pniaków przez biopreparat,mechaniczna polega na korowaniu lub scieciu krażka(biologicznie chem i mech) scinanie krążków z pniakowo ok. 2tyg do kilku m-cy po trzebiezy,najpierw zalesiac liściastymi i potem iglastymi
ZGORZEL SIEWEK:
PATOGEN:Rhizoctonia solani
a)Zgorzel przedwschodowa gdy kiełki drzew w ogóle nie ukazuja się na pow gleby,czernieja zamieraja w glebie b) powschodowa-siewki zaatakowane po ukazaniu się na pow gleby
SYPTOPMATOLOGIA:do objawów zgorzeli powschodowej należy szczernienie korzenia głównego i daleko idące zniszczenia korzeni bocznych,przeweżenie i poczernienie łodyżek u nasady i przewracanie się siewek w koncowym etapie(przy wilgotnej pogodzie gniją,a przys suchej zasychaja i brunatnieją)U liściastych pojawiaja się na podliścieniowej czesci i na lisciach brunatne lub czerwonawe niekształtne plamy często zlewające.
Siewki porażone grzybem-pierwsze liscie wyprostowane,przebarwiające się od szczytu i brzegów,długo zachowujący kolor zielony i słabo wykształcony pączek na szczycie
ETIOLOGIA:gł grzyby rodzj.Fusarium,rzedu Peronosporales,Pythium. Rhizoctonia solani jest bardzo agresywna do siewek szczególnie sosny,wytwarza tylko strzepki wegetatywne i małe liczne skleroty,z tych elementów na wiosne infekcje pierwotne,zimuje w resztkach roslin fusarium oxysporum wytwarza konidia i chlamidospory,zakazenie przez grzybnie wegetatywna z obumarlych roślin,po2 tyg max porazenia,phytophora cactorum wytwarza oospory(przetrwalniki) które zamieniaja się w zarodnie plywkowe które przez strzepke kielkowa wnikaja do korzeniacykl-zarodnia plywkowa-plywki-zakazenie siewek,w pozniejszym stadium powstaja oospory i zimuja z resztkami rosliny
WARUNKI SPRZYJAJĄCE:wysoka wilgotność gleby przy równoczesnym obniżeniu temp,wyschniecie gleby duza zawartośc azotu w glebie,znaczne ilości toksyn wydzielanych przez patogeny.Gdy siewka musi przejść na samodzielne odżywianie co prowadzi do krótkotrwałego kryzysu energetycznego w metabolizmie
OCHRONA:profilaktyka dyspozycyjna-unikanie gleb ciezkich wilgotnych zle zdrenowanych i piaszczystych,wybieranie GL lekkich gleb,lekkich głębokich,świeżych,ph5,ochrona przed wiatrami,na N stoku po N stronie d-stanu,przykrywanie chrustem lub kratami,siew w ogrzana GL nie za gleboko gesto i pozno,unikac azotu,rodzimy mat siewny,nasiona ciemne i duze infekcyjnaszkolski z innych gat drzewcem zaprawianie nasion,dezynfekcja GL,biologiczne zabezpieczenie korzeni,izolowanie pdloza,fungicydy i terapia.
ZAMIERANIE PĘDÓW SOSNY:
PATOGEN:Gremmeniella abietina
SYMPTOMATOLOGIA:gł.sosna zwyczajna,wiek 5-25lat.Na wiosne igły zakażonych siewek przyjmuja zabarwienie szarozielone i wysychaja,paki na pedach nie pekaja a zeszłoroczne igły zaczynają od dołu brunatniec.5-15letnich sosnach –zakażone w okresie wiosennym tegoroczne pędy nie wytwarzaja stp..wiosny nowych pedów lub krótsze(jesiania ulegly przeżywiczeniu osłabły lub zamarly),znajdujące się w w gornej czesci igły brunatnieja i przedwczesnie opadają,a w przypadku silniejszych ataków drzewa umierają.W rok póżnej z paków przybyszowych wytwarzaja się często jasnozielone skupienia pedów przypominające czarcie miotły.Charakterystyczne dla choroby sa wytwarzające się na porazonych pedach gł i bocznych podóżne raki drzewne
ETIOLOGIA:pyknidia ukazuja się na wiosne lato na zabitych ale nie opadłych iglach,miseczki rok pozniejZakażenie odbywa się za pomocą konidiów i zarodników workowych patogena,po wytworzeniu się nowych pędów,najdalej do lipca.Nastepuje ono przez nieuszkodzone miejsca na pąku oraz pedy krótkie i inne miejsca na pedzie długim,choc możliwe jest przez rany.Pierwsze objawy choroby w postaci wycieków żywicy i obumierania tkanek wew nich pod koniec roku
WARUNKI SPRZYJAJĄCE:wysoka wilgotnośc i niskie temp,d-stany rosnące w miejscach zacisznych,zacienionych,w obniżeniach terenowych,w pobliżu cieków rzek zbytnio zageszczonych d-stanach,pogorszenie stosunkow wodnych,
OCHRONA::stosowanie odpornych odmian,odpowiednie pielęgnowanie d-stanów i kształtowanie srod leśnego,ograniczenie źródeł zarazka,odpowiednio luźna więźba,wczesnie podejmowac czyszczenia i trzebierze,w wypadku pojawienia się pierwszych ognisk porażenia bezzwłocznie przystępować do ciec sanitarnych, unikac styku z takim samym d-stanem,usowac drzewa zakazone sąsiednie,chem opryskiwanie,opryskiwanie wodna zawiesina bakterii
HOLENDERSKA CHOROBA WIĄZÓW
PATOGEN:Ophistoma ulmi
Porażeniu ulegają całe drzewa,od najmłodszych do najstarszych
SYMPTOMATOLOGIA:Objaw ostry-liście na niektórych gałęziach nagle więdna i zamieraja,po czym dotyka to cała korone i drzewo w ciagu1-2lat umiera.
Objaw przewlekły-czestszy,stopniowe przerzedzenie się listowia w całej koronie,coraz wiecej lisci żółknie i opada,po kilkunastu latach od zakażenia drzewo umiera.Drzewo może także powrócic do zdrowia-porazone gałęzie opadaja ale nie dochodzi do dalszych zakażeń .Na przekrojach gałązek pni a czasem korzeni występują objawy chorobowe w postaci brunatnych przebarwień,na przekroju poprzecznym koncentrycznie układające się serie kropek zlokalizowanych w najmłodszych słojach
ETIOLOGIA:konidia ulokowane przez ogłodki ulokowane w ranie kiełkuja(zakazenie wtorne),ich strzepki wnikaja do naczyn,rozprowadzane z prądem soków naczyniowych do najdalszych czesci korony, w wyniku obrony drzewo wytwarza sus gumowe i wcistki i zamiera,grzybnia zyje 1 rok .Najgroźniejssze sa zakażenia na przełomie maja i czerwca
WARUNKI SPRZYJAJACE;obecnośc w pobliżu zdrowych wiązów miejsc lęgowych dla ogłódków,jak osłabione,źle się rozwijające lub niedawno ścięte i nieokorowane drewno wiązowe.Ciepła i słoneczna późna wiosna,gdyz pobudza ogłódki do lotu
OCHRONA;wprowadzenie odmian odpornych,niszczyc pniaki i nieokorowane drewnoz niedawno wyciętych drzew,usowac drzewa chore i obumarle przed 15 kwietnia przed wylotem ogłodków,met pulapkowa ,wykladanie drzew w kwietniu i pod koniec lipca,potem spalenie i okorowanie,zabezpieczanie wiązów insektycydem
ZAMIERANIE DĘBÓW
PATOGEN:Ceratocystis
Choroba w każdym wieku,najbardziej uciązliwa w starszych kasach wieku,dąb sz.bardziej podatny niż bez sz.
SYMPTOMATOLOGIA;Liscie od korony w doł marszcza się,bledna,brozowieja i przedwczesnie opadaja,w tym czasie na porażonych pniach ukazuja się brunatne lub czarnobrunatne podłużne plamy,a pod kora intensywniejsz smugi tego koloru,wyciek brudnej cieczy,.Od chwili pojawienia się plam,drzewa w okresie pół roku zamierają,mogą tez powrócic do zdrowia.
ETIOLOGIA:pod kora zakażonych,zamierających lub martwych drzew patogen wytwarza na szarych lub jasnobrunatnych podkładach masy endokonidiów,zasiedla on naczynia zakażonych drzew.2 sposoby przenoszenia-a)przez owady b)zrosty korzeniowe.W drewnie o wilgotności 20%patogen ginie
WARUNKI SRZYJAJACE:stresy upodatnajace je na chorobe,susze,obniżenia wód gruntowych,żery owadzie,imisje przemysłowe,bardziej na brzegach d-stanów niż wew
OChRONA:zabiegi profilaktyki-drzewa chore wycinac i okorowywac.Jesli za blisko sa chore obok zdrowych to oddzielamy je rowkami o głębokości 60cm.Jesli się nie da tego co wyżej to wycinamy wszystkie i tez zdrowe w promieniu 15m,a pniaki traktowac herbicydem,dolki z vapamem,szukanie odmian odpornych
Metoda kwarantanny- kwarantanna roślin jest jedną z form profilaktyki, której celem jest niedopuszczenie do wprowadzenia i rozwleczenia groźnych chorób i szkodników z kraju do kraju (kwarantanna zewnętrzna), bądź też ograniczenie rozprzestrzeniania się chorób i szkodników roślin wewnątrz danego kraju (kwarantanna wewnętrzna)". Na podstawie odpowiednich przepisów prawnych w sprawie kwarantanny roślin, które w zależności od aktualnych potrzeb ulegają co pewien czas zmianom, działa w Polsce Państwowa Inspekcja Ochrony Roślin i nasiennictwa, która kontroluje cały ruch graniczny w zakresie handlu roślinami i ich produktami bądź częściami (nasionami, drewnem itp.). W razie stwierdzenia choroby, szkodnika lub chwastu, uznanego przez ustawodawstwo kwarantannowe za groźne dla kraju, Inspekcja zarządza, zwrot danego materiału roślinnego do wysyłającego lub zniszczenie go. Aby PIÓR mogła spełnić swe zadania, obrót w międzynarodowym handlu materiałem roślinnym może się odbywać tylko przez określone punkty graniczne, gdzie materiał ten jest zatrzymywany na okres potrzebny do jego zbadania. Dalszy transport dopuszcza się jedynie na podstawie urzędowego zaświadczenia (świadectwa fitosanitarnego) stwierdzającego, że materiał jest wolny od występowania chorób, szkodników itp., wymienionych na aktualnej liście obiektów kwarantannowych. Do znanych przykładów zastosowania metody kwarantannowej należą m.in. zakaz przewożenia z Europy do Ameryki Północnej sadzonek sosny wejmutki, jaki obowiązywał na początku dwudziestego wieku.W tym wypadku chodziło o uniknięcie zawleczenia na kontynent amerykański rdzy kory wejmutki
METODA MECHANICZNA-Środki mechaniczne służące do ochrony przed chorobami są proste w zastosowaniu i często tanie. Do ważniejszych można zaliczyć
— niszczenie roślin chorych lub ich części w celu zlikwidowania pierwszych ognisk chorób zakaźnych
— niszczenie ekonomicznie mniej ważnych roślin-gospodarzy w wypadku występowania patogenów dwudomowych
— mechaniczne usuwanie patogena z gospodarza,
Pierwsze objawy wystąpienia choroby zakaźnej w uprawach roślin ograniczają się zwykle do pewnych odosobnionych ich ognisk. Tak bywa ze zgorzelą siewek, pomorem topoli, opadziną modrzewia, hubą korzeni itp. Aby zatem zapobiec rozprzestrzenieniu się choroby na całą szkółkę leśną, uprawę, drzewostan, zadrzewienie parkowe itp., wskazane jest, w miarę możności, natychmiastowe niszczenie chorych roślin, stanowiących pierwsze ogniska porażenia, lub przynajmniej ich zlokalizowanie. Należy zniszczyć (przez spalenie lub zakopanie w ziemi) chore rośliny lub chore ich narządy, np. w wypadku zgorzeli siewek lub holenderskiej choroby wiązu, bądź zlokalizować chorobę.Mechaniczne zabiegi miewają charakter zarówno zabiegów profilaktyki infekcyjnej jak i terapii, a niekiedy służą także profilaktyce dyspozycyjnej. Kiedy na przykład z drzew usuwa się narządy lub tkanki opanowane przez jemiołę, raki drzewne lub czarcie miotły, zabiegi takie działają zarówno lecząco jak i profilaktycznie. Usunięcie bowiem sprawcy choroby z organizmu gospodarza powoduje jego wyleczenie oraz zapobiega dalszemu rozprzestrzenianiu się sprawcy na inne jego osobniki. Natomiast strącanie owocników hub z pni drzew leśnych jest zabiegiem o znaczeniu czysto zapobiegawczym, gdyż nie leczy, lecz tylko likwiduje możliwość dalszego rozsiewania zarodników patogena. Wreszcie podkrzesując 20 — 30-letnie sosny lub ogławiając młode wiązy, można w pierwszym wypadku spowodować zmniejszenie możliwości infekcji przez grzyb Phellinuspini, a w drugim przez Ophiostoma ulmi, a więc osiągnąć efekty, o które zabiega profilaktyka dyspozycyjna. Cykl rozwojowy wielu patogenów grzybowych jest związany z dwoma różnymi roślinami-gospodarzami, usuwając więc z promienia osiągalności grzyba jednego z tych gospodarzy, uniemożliwia się jego występowanie na drugim. Oczywiście, przy tym sposobie walki trzeba poświęcić ekonomicznie mniej ważnego gospodarza na rzecz drugiego, cenniejszego. Typowymi przykładami patogenów dwudomowych, tj. rozwijających się na dwóch gospodarzach, są grzyby rdzawnikowe. Na przykład u nas zaleca się tępienie nalotów osikowych w uprawach sosnowych i w ich pobliżu w celu ich ochrony przed porażeniem przez grzyb Melampsorza pinitorąua, powodujący zniekształcenie pędów sosny. Szerokie zastosowanie znajdują też zabiegi mechaniczne w postaci tzw. cięć sanitarnych czy korowania pniaków, związane z ochroną przed opieńka , hubą korzeni czy zamieraniem pędów sosny .
METODA BIOLOGICZNA-wykorzystywanie do walki z chorobami roś org antagonistycznych przez ich wprowadzenie do środ glebowego lub traktowanie nimi pow zagrozonych roś.Produkcja biopreparatów.Powszechnym w Polsce zabiegiem biol jest traktowanie świeżych potrzebieżowych pniaków drzew iglastych zawiesina zarodników antagonistycznego w stosunku do grzyba heterobasidion annosum(sprawca choroby)grzyba Phlebiopsis gigantea.Metoda szeregów biotycznych- a)wyizolowanie z odpowiedniej czesci srod ros-gosp wystarczająco kompletnego zbiorowiska mikroorg b)ustalenie wpływu całości tego zbiorowiska na rozwój patogena c)tworzenie biopreparatów zawierających mikroorg antagonistyczne
METODA CHEMICZNA-stosowanie chemicznych środków.Zalety:a)fungitoksycznośc i niesprzyjanie powstawania odpornych szczepów patogenów b)nieszkodliwość dla rosogosp,ludzi i zwierzta c)wysoka zwliżalnosc i przyczepność d)zdolność przemieszczana się z 1miejsca ros na 2 e)niska cena ...
cllaudiiee