DOG ARGENTYŃSKI 292.pdf
(
164 KB
)
Pobierz
FCI-Standard N° 292 / 02. 08. 2012/
DOG ARGENTYŃSKI
DOGO ARGENTINO
Wersja polska: październik 2012
2
POCHODZENIE
: Argentyna.
DATA PUBLIKACJI
10.11.2011.
OBOWIĄZUJĄCEGO
WZORCA
:
UŻYTKOWOŚĆ
: Pies do polowania na grubą zwierzynę.
KLASYFIKACJA F.C.I.
:
Grupa 2 Pinczery, sznaucery
molosy i szwajcarskie
psy do bydła.
Sekcja 2.1 Molosy typu mastyfa.
Bez prób pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Rasa ta pochodzi z prowincji
Cordoba w centralnej Argentynie. Jej twórcą był dr Antonio Nores
Martinez, ceniony chirurg (1907-1956). Do utworzenia nowej rasy
posłużył się on dawnym „bojowym psem z Cordoby”, rasą znaną z
siły i wytrzymałości, powstała z kojarzeń buldogów i bulterierów.
Doktor Martinez wybierał spośród nich osobniki o białej maści,
nożycowym zgryzie, ciężkich głowach i długich kufach. Psy te
kojarzone były z buldogami, dogami niemieckimi mastyfami
pirenejskimi, bulterierami, bokserami, dogami de Bordeaux i
wilczarzami irlandzkimi. Każde takie kojarzenie dawało początek
odrębnej rodzinie. W rodzinach tych dokonywano selekcji tak,
że
w
roku 1947 rasa była już ustabilizowana pod względem wyglądu i
genotypu. Wtedy też powstał jej wzorzec, przedstawiony na zebraniu
Stowarzyszenia Myśliwych w Buenos Aires.
Siła, wytrzymałość, węch i dowaga czynią z dogów argentyńskich
najlepsze psy do polowania w sforze na dziki, pekari a także pumy i
inne drapieżniki, zagrażające zwierzętom domowym, hodowanym na
rozległym i zróżnicowanym obszarze Argentyny. Takie też było
założenie doktora Antonio Noresa. W roku 1964 rasa została uznana
przez Federacion Cinologicia Argentina i Sociedad Rural Argentina,
które otworzyły dla niej księgi wstępne. Uznanie przez FCI miało
miejsce w roku 1973. Było to możliwe dzięki ogromnej pracy, pasji i
FCI-St. n° 292/29. 01. 1999
3
wysiłkom doktora Augustina Nores Martinez, brata twórcy rasy i
instytucjonalnemu wsparciu FCA i Klubu hodowców rasy.
WRAŻENIE OGÓLNE
: Pies atletycznej budowy, mezomorficzny,
normalnie i harmonijne zbudowany, dobrze umięśniony i ruchliwy,
daje wrażenie siły, energii i mocy, z którym kontrastuje przyjazny i
łagodny
wyraz. Maść jednolicie biała, z co najwyżej pojedynczą,
ciemną plamką na głowie.
WAŻNE PROPORCJE
: Głowa typu mezocefalicznego, tzn.
mózgoczaszka i kufa są jednakowej długości.
Wysokość w kłębie jest nieco większa od wysokości w zadzie.
Głębokość klatki piersiowe powinna stanowić co najmniej 50%
wysokości w kłębie
Długość tułowia jest maximum o 10% większa od wysokości w
kłębie.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT
: Pies cichy, nigdy nie szczeka,
gdy goni za zwierzyną ma doskonały węch i spryt. Jest wylewny,
zwinny, mocny, krzepki i nadzwyczaj odważny. Nigdy nie może być
agresywny wobec ludzi, na tę cechę zwracać trzeba dużą uwagę.
Właściciela obdarza bezwarunkowa i nieograniczoną miłością.
GŁOWA
: Typu mezocefalicznego, wygląda na mocną i silną, linie
profilu zbieżne.
MÓZGOCZASZKA :
Czaszka : Krótka, wysklepiona w płaszczyźnie strzałkowej i
poprzecznej. Co spowodowane jest dobrze rozwiniętymi mięśniami
żwaczami
i mięśniami szyi.
Guz potyliczny : Niewidoczny, całkowicie zakryty przez mocno
rozwinięte mięsnie szyi.
Stop : Wyraźny, ale nie przesadnie głęboki ani ostro zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA : Tej samej długości, co mózgoczaszka.
FCI-St. n° 292/29. 01. 1999
4
Nos : Mocna, czarna pigmentacjia, otwarte nozdrza.
Kufa : Mocna, jej długość jest równa długości mózgoczaszki. Profil
wklęsły.
Wargi : Przylegające, o luźnych kącikach, nigdy nie obwisłe, czarna
pigmentacja.
Uzębienie : Szczęki mocne i dobrze dopasowane, niedopuszczalny
przodozgryz ani tyło zgryz. Zęby duże, zdrowe, mocno i równo
osadzone w dziąsłach, bez kamienia nazębnego. Pożądane kompletne
uzębienie. Zgryz nożycowy, dopuszczalny cęgowy.
Policzki : Duże, wyraźne, pokryte grubą skórą bez fałd.
Oczy : ciemne lub orzechowe, powieki pożądane czarne.
Średniej
wielkości, kształtu migdała, raczej frontalnie i szeroko. Wyraz bystry
i ożywiony, ale jednocześnie stanowczy.
Uszy : Osadzone wysoko i równolegle, daleko od siebie, co
spowodowane jest szerokością czaszki. Ze względu na użytkowość
psa powinny być przycięte na długość nie więcej niż 50% naturalnej,
stojące i trójkątne. Jeśli nie są przycięte, powinny być
średniej
długości, szerokie, grube, płaskie i zaokrąglone na końcach.
Porośnięte gładką sierścią, nieco krótszą od tej na pozostałych
partiach ciała; niewielkie plamki koloru na uszach nie powinny być
uznawane za wadę. W spokoju obwisłe, zakrywają tylną część
policzków. Przy pobudzeniu mogą być półstojące.
SZYJA
: Gruba, mocna, wysklepiona
łukowato.
Skóra na spodniej
stronie gruba, tworzy niewielkie fałdy, ale nie podgardle. Jej
elastyczność spowodowana jest znaczna ilością luźnej tkanki
łącznej.
TUŁÓW
: Prostokątny; długość tułowia (od stawu barkowego do
guza siedzeniowego) może być o 10% większa od wysokości w
kłębie.
Linia górna : Z wysokim kłębem,
łagodnie
opadająca ku tyłowi,
oglądana z boku w
żadnym
miejscu nie jest zapadnięta. Wzdłuż
kręgosłupa widoczna jest bruzda pomiędzy silnie rozwiniętymi
mięśniami grzbietu.
Kłąb : Szeroki, wysoki, wyraźny.
Grzbiet : Szeroki i mocny, lekko opadający.
Lędźwie : Krótkie, szerokie, mocno umięśnione.
Zad : Krótki i szeroki, lekko opadający.
FCI-St. n° 292/29. 01. 1999
5
Klatka piersiowa : Szeroka i głęboka. Oglądana z przodu i z boku
spodnią krawędzią sięga
łokcia.
Pojemna klatka o długich i
umiarkowanie wysklepionych
żebrach
zapewnia dobrą wydolność
oddechową.
Brzuch : Lekko podciągnięty w stosunku do klatki piersiowej, ale w
żadnym
razie charci. Mocno napięte mięśnie brzucha i słabizny.
OGON
: Długi, ale nie sięga dalej, niż do stawu skokowego. W
spokoju zwisa swobodnie, przy pobudzeniu
łukowato
wzniesiony
powyżej grzbietu.
KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE
Wygląd ogólny: proste, pionowe, palce krótkie i zwarte.
Łopatki
: Bardzo mocne, o wyraźnym umięśnieniu, ale nie
przeładowane. Ustawione skośnie.
Ramię: Tej samej długości, co
łopatka,
skośne.
Łokcie
: Krzepkie, pokryte skóra grubsza i elastyczną, bez fałd czy
zmarszczek, przylegające do klatki piersiowej.
Przedramię : Tak samo długie, jak ramię, prostopadłe do podłoża,
proste, o mocnym kośćcu i mięśniach.
Nadgarstek : Szeroki, nie wystający poza linie przedramienia, bez
zniekształceń kości czy fałd skóry.
Śródręcze
: Trochę płaskie, lekko, ale nieprzesadnie nachylone
względem podłoża.
Łapa
: O krótkich i zwartych palcach. Opuszki grube, twarde,
pożądane czarne.
KOŃCZYNY TYLNE :
Wygląd ogólny: Dobrze umięśnione, krótkie
śródstopie
i zwarta
łapa
bez wilczych pazurów. Umiarkowanie kątowane.
Udo : Długość proporcjonalna do całość, mocne, z dobrze
rozwiniętymi i widocznymi mięśniami.
Kolano: Dobrze kątowane.
Podudzie: Nieco krótsze od uda i równie dobrze umięśnione.
FCI-St. n° 292/29. 01. 1999
Plik z chomika:
wspom_nienie
Inne pliki z tego folderu:
DOG KANARYJSKI 346.pdf
(36 KB)
TERIER BRAZYLIJSKI 341.pdf
(199 KB)
OWCZAREK AUSTRALIJSKI 342.pdf
(82 KB)
BLACK AND TAN COONHOUND 300.pdf
(44 KB)
CANAAN DOG 273.pdf
(122 KB)
Inne foldery tego chomika:
Pieski
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin