Wydział Lekarski
SYLABUS DO ĆWICZEŃ 2014-2015
„Roztwory wodne, jako środowisko Życia” 3h ćw
Wiedza (treści programowe)
Treści programowe z punktu 1, 2,3,4 i 5 student posiada ze szkoły średniej i powinien je powtórzyć przed przystąpieniem do zajęć.
1.Pojęcie rozpuszczalności w roztworach wodnych, krzywa rozpuszczalności, iloczyn rozpuszczalności, IR.
2.Czynniki wpływające na rozpuszczalność związków nieorganicznych, organicznych i gazów.
3. Związek między budową chemiczną a rozpuszczalnością
4. Wyrażenie koncentracji substancji w roztworach (wzory matematyczne) i obliczenia stężeń.
5. Pojęcie pH i pOH oraz ich wzajemne przeliczanie ze stężenia molowego, procentowego
Szczegółowy program kształcenia w zakresie wiedzy:
1. Bilans wodny organizmu i woda ustrojowa.
2. Gospodarka wodno-elektrolityczna: skład elektrolitowy, pH różnych wybranych płynów ustrojowych (ślina, sok żołądkowy, mocz, żółć, osocze, płyn mózgowo rdzeniowy)
3. Mikro-, makro-składniki i pierwiastki śladowe ustroju. Podaż i transport. Pierwiastki toksyczne.
4. Elementy równowagi ustroju w odniesieniu do izowolemii, izojonii i izohydrii.
5. Rozcieńczenia proste i geometryczne
Formy realizacji:krótkie referaty, dyskusja.
1. Ćwiczenia laboratoryjne realizowane wg. „Podręcznika laboratoryjnego z chemii medycznej” praca zbiorowa pod redakcją Prof. dr hab. Iwony Kątnik – Prastowskiej, AM Wrocław, 2009
1. Sporządzanie roztworów soli z naważki soli.
2. Rozcieńczanie proste roztworu bazowego
3. Rozcieńczanie geometryczne roztworu bazowego
4. Test paskowy –oznaczanie poziomu glukozy i pH w roztworze moczu.
EFEKTY KSZTAŁCENIA
Uzyskane kompetencje
W zakresie wiedzy student:
1. Odróżnia budowę związków chemicznych w aspekcie rozpuszczalności
2. Oblicza stężenia roztworów: %, mg%, molowe, promilowe i wzajemnie przelicza
3. Wymienia elementy równowagi ustroju w odniesieniu do izowolemii, izojonii izohydrii
4. Odróżnia podstawowe mikro-, makro-pierwiastki i pierwiastki śladowe ustroju.
5. Zna ich podstawowe znaczenie, podaż i transport.
6. Zna podstawowe konsekwencje niedoboru oraz nadmiaru minerałów w organizmie
7. Wymienia toksyczne składniki bionieorganiczne.
8. Wyjaśnia toksyczność wybranych jonów metali – rtęć, kadm, ołów
9. Porównuje skład chemiczny i pH wybranych płynów fizjologicznych: ślina, sok żołądkowy, mocz, żółć, osocze, płyn mózgowordzeniowy.
10. Zna definicje i równania matematyczne konieczne do prawidłowego wykonania obliczeń chemicznych.
W zakresie umiejętności student potrafi:
1. Wykonać roztwór o dowolnym stężeniu
a. z naważki substancji
b. przez rozcieńczenie roztworu bazowego
2. Obsługiwać proste przyrządy pomiarowe: pipety automatyczne i szklane, szkło pomiarowe, wagi analityczne, ocenia dokładność wykonywanych pomiarów.
3. Zinterpretować wyniki testu paskowego
4. Potrafi wyciągnąć wnioski czy otrzymany wynik mieści się w normie fizjologicznej.
5. Dokumentować wyniki swoich doświadczeń w dzienniku laboratoryjnym.
6. Obliczać stężenia roztworów: %, mg%, molowe, promilowe i wzajemnie je przelicza.
7. Obliczać zawartość substancji w roztworze w mmolach/dL, mg/ml, ng/ml.
8. Wymienić podstawowe składniki elektrolitowe i pH w płynach ustrojowych (sok żołądkowy, ślina, osocze, żółć
9. Podać najważniejsze elektrolity ustroju, makro- i mikropierwiastki
10. Podać definicje izowolemii, izojonii i izohydrii, bilansu wodnego w odniesieniu do elementów równowagi ustroju
11. Podać skład elektrolitowy płynu pozakomórkowego i wewnątrzkomórkowego
12. Podać sumaryczne wartości stężeń kationów i anionów w tych przestrzeniach
13. Wymienić najważniejsze aniony i kationy płynu pozakomórkowego i wewnątrzkomórkowego
14. Podać podstawowe objawy niedoboru lub nadmiaru minerałów w organizmie
15. Podać podstawowe objawy zatrucia metalami ciężkimi
Kompetencje
1. Akceptuje pracę w zespole
2. Chętnie uczestniczy w zajęciach
3. Integruje się z grupą i akceptuje standardy zachowań etycznych.
4. Przestrzega zasad zachowania bezpieczeństwa w laboratorium chemicznym.
Roztwory buforowe 3h ćw
Treści programowe z punktu 1, 2,3 student posiada ze szkoły średniej i powinien je powtórzyć przed przystąpieniem do zajęć.
Definicje:
1. kwasów i zasad wg Lewisa oraz Brønsteda i Lowry’ego;
2. stałej i stopnia dysocjacji,
3. iloczynu jonowego wody, pH, pOH i czynników wpływających na wartość pH/pOH roztworu.
4. Podstawowe wzory matematyczne stosowane do obliczeń
Bufory: rodzaje, skład i właściwości
1. Równanie Hendersona-Hasselbalcha dla buforów kwaśnych i zasadowych.
2. Pojęcie pojemności buforowej oraz wpływ mocnych kwasów i zasad na pojemność buforową.
3. Wpływ rozcieńczenia na pH buforu oraz jego pojemność buforową.
Bufory płynów ustrojowych jako elementy utrzymania homeostazy
4. Bufor białczanowy, hemoglobinowy, fosforanowy i wodorowęglanowy.
5. Udział krwi, płuc i nerek w utrzymaniu fizjologicznego pH w organizmie ludzkim.
6. Transport tlenu i dwutlenku węgla w ustroju.
7. Wartości parametrów równowagi kwasowo-zasadowej w stanie fizjologicznym. Pojęcie kwasicy i alkalozy.
Obliczenia chemiczne
1. Obliczanie wartości pH i pOH roztworów jednoskładnikowych i buforów.
2. Obliczanie pojemności buforowej roztworów buforowych.
3. Obliczanie zmian wartości pH/pOH buforu po dodaniu do niego mocnego kwasu lub mocnej zasady.
Formy realizacji: krótkie referaty, dyskusja.
2. Ćwiczenia realizowane wg. .„Podręcznika laboratoryjnego z chemii medycznej” praca zbiorowa pod redakcją Prof. dr hab. Iwony Kątnik – Prastowskiej, AM Wrocław, 2009
1. Sporządzanie roztworów buforowych
2. Wyznaczanie pojemności buforowej przez miareczkowanie roztworu buforowego mocna zasadą i mocnym kwasem
3. Badanie właściwości buforujących albumin białka jaja kurzego
4. Wpływ rozcieńczenia na wartość pH buforu
5. Sporządzanie krzywej miareczkowania z otrzymanych wyników
W zakresie wiedzy Student zna:
1. Zakresy wartości pH i pOH dla buforów kwaśnych i zasadowych,
2. Pojęcie pojemności buforowej;
3. Podstawowe typy buforów (kwasowy, zasadowy, mieszanina soli kwasów wieloprotonowych);
4. właściwości roztworów buforowych;
5. zależność pomiędzy stężeniem buforu a jego pojemnością buforową;
6. wpływ rozcieńczenia na wartość pH i pojemność buforową buforu;
7. typy krzywych miareczkowania oraz zasady miareczkowania kwasów i zasad.
8. parametry równowagi kwasowo-zasadowej, mechanizm działania buforów płynów ustrojowych oraz ich znaczenie w homeostazie organizmu;
9. parametry równowagi kwasowo-zasadowej w roztworach wodnych;
10. czynniki wpływające na wartość pH/pOH roztworu buforowego.
11. zna definicje i równania matematyczne konieczne do prawidłowego wykonania obliczeń chemicznych.
1. odróżnić typ buforu na podstawie jego składu (kwasowy, zasadowy, mieszanina soli kwasów wieloprotonowych);
2. sporządzić roztwór buforowy;
3. zmierzyć wartość pH roztworu buforowego;
4. narysować i zinterpretować krzywą miareczkowania buforu kwasem i zasadą;
5. obliczyć pojemność buforową roztworu buforowego;
6. wykazać wpływ rozcieńczenia na wartość pH roztworu buforowego
7. wykazać buforujące właściwości buforu białczanowego;
8. wyjaśnić sposób działania i rolę buforów płynów ustrojowych w utrzymaniu homeostazy organizmu człowieka;
9. odróżnić stan fizjologiczny od patologicznego na podstawie stosunku wartości komponenty metabolicznej do oddechowej w równaniu Hendersona-Hasselbalcha dla buforu węglanowego;
10. opisać objawy zaburzenia równowagi kwasowo zasadowej w organizmie ludzkim.
11. obliczyć wartość pH i pOH roztworów jednoskładnikowych i roztworów buforowych
12. obliczyć pojemność buforową buforu
13. obliczyć zmianę wartości pH buforu po dodaniu do niego mocnego kwasu lub mocnej zasady;
14. ocenić krytycznie uzyskane wyniki obliczeń.
15. posługuje się podstawowymi technikami laboratoryjnymi, takimi jak miareczkowanie, pehametria;
16. obsługuje proste przyrządy pomiarowe (pehametry, pipety automatyczne, mieszadła magnetyczne) oraz ocenia dokładność wykonywanych pomiarów
1...
Mateusssz