Ukraina - zbiorowa aneksacja (25.03.2014r).docx

(23 KB) Pobierz

Ukraina: zbiorowa aneksacja. "Dla firm takich jak Cargill, Chevron i Monsanto to zyskowna kopalnia złota "

Ukraine: The Corporate Annexation. “For Cargill, Chevron, Monsanto, It’s a Gold Mine of Profits”

http://www.globalresearch.ca/ukraine-the-corporate-annexation-for-cargill-chevron-monsanto-its-a-gold-mine-of-profits/5375170

JP Sottile – 25.03.2014

 

Kiedy USA i UE nakładają sankcje na Rosję z powodu przejęcia przez nią Krymu, JP Sottile ujawnia zbiorową aneksację Ukrainy. Dla Cargilla, Chevronu i Monsanto Ukraina to kopalnia złota dla zysków z agrobiznesu i eksploatacji energii.

Potencjał dla rolnictwa / agrobiznesu jest tu zdumiewający… produkcja może się podwoić… ukraińskie rolnictwo może stać się prawdziwą kopalnią złota.

12 stycznia 2014 roku 50.000 "pro-zachodnich" Ukraińców wkroczyło na kijowski Plac Niepodległości żeby zaprotestować przeciwko rządowi prezydenta Viktora Yanukovycha. [reported 50,000 “pro-Western” Ukrainians]

Podsycony po części atakiem lidera opozycji Yuriya Lutsenko, protest zaznaczył początek końca 4-letniego rządu Yanukovycha. [an attack on opposition leader Yuriy Lutsenko]

Tego samego dnia Financial Times reported [FT] poinformował o ważnej umowie amerykańskiego tytana rolniczego - Cargilla.

Zaufanie biznesu nigdy się nie zachwiało

Pomimo zamieszania w ukraińskiej polityce po odrzuceniu przez Yanukovycha dużej umowy handlowej z UE tylko 7 tygodni wcześniej, Cargill był na tyle pewien przyszłości, że za $200 mln kupił akcje ukraińskiej UkrLandFarming.

Według FT, UkrLandFarming jest największym na świecie kultywatorem ziemi i drugim największym producentem jaj. A to nie są jedyne jaja w coraz bogatszym koszyku Cargiilla. [second biggest egg producer]

13 grudnia 2013 Cargill ogłosił zakup akcji w terminalu zboża w Novorossiysku na rosyjskim wybrzeżu M Czarnego. [purchase of a stake in a Black Sea grain terminal]

Port ten – na wschód od rosyjskiej ważnej strategicznie i historycznie krymskiej bazy morskiej – daje im główne wejście na rynki rosyjskie i dodaje je do listy wielkich korporacji rolniczych [Big Ag] inwestujących w porty wokół M Czarnego, zarówno w Rosji jak i na Ukrainie. [investing in ports around the Black Sea]

Na Ukrainie Cargill jest od ponad 20 lat, inwestuje w elewatory zbożowe i przejmuje wiodącego producenta paszy dla zwierząt w 2011. I w oparciu o inwestycje w UkrLandFarming, Cargill był zdecydowanie pewien siebie po chaosie wywołanym niepodpisaniem umowy z UE. [over two decades / Ukrainian animal feed company / post-EU deal chaos.]

Jest to jaskrawe zaprzeczenie dźwiękom dzwonów alarmowych włączonych przez amerykańskie media, wojowniczych polityków na Kapitolu i zakłopotanych decydentów w Białym Domu.

Niestabilność – jaka niestabilność?

Jest to jeszcze bardziej jaskrawe w porównaniu z niepokojem wyrażanym przez Morgana Williamsa, prezesa Amerykańsko-Ukraińskiej Rady Biznesu [US-Ukraine Business Council - UUBC], która, jak czytamy na ich witrynie, "promowała relacje biznesowe od 1995".

Williams udzielił wywiadu dla International Business Times 13 marca, i pomimo okazanej przez Cargilla chęci inwestowania, powiedział: "Brak stabilności zmusił biznes do zajmowania się codziennymi interesami, a nie robieniem planów przyszłych inwestycji, ekspansją i zatrudnianiem większej liczby pracowników".

W rzeczywistości, Williams, który pełni drugi obowiązek jako dyrektor spraw rządowych w prywatnej firmie kapitałowej SigmaBleyzer, stwierdził: "Plany biznesowe doszły do martwego puktu".

Widocznie nie wiedział o inwestycjach Cargilla, co jest dziwne biorąc pod uwagę fakt, że mógł po prostu zadzwonić do Van A Yeuttera, wiceprezesa ds. korporacyjnych w Cargill, i zapytać go o dosyć aktywny plan biznesowy firmy.

Nie ulega wątpliwości, że Williams ma numer telefonu Yuettera, bo ten jest w komitecie wykonawczym [the Executive Committee] tej samej UUBC. Jest to także dość przyjazny klub inwestycyjny.

Patrząc na dane o nim w SigmaBleyzer profile, Williams “rozpoczął działalność na Ukrainie w 1992". Będąc doświadczonym 'monterem' dla Big Ag w USA, musi mieć przyjazne relacje z komitetem wykonawczym.

Luminarze amerykańskiego wielkiego rolnictwa – Monsanto, Eli Lilly, Dupont, John Deere …

A co to jest za komitet – istna lista 'kto jest kim'. Wśród luminarzy działających nieustannie i niewątpliwie bezinteresownie na rzecz lepszej, wolniejszej Ukrainy, są:

·         Melissa Agustin, dyrektor, międzynarodowych spraw rządowych i handlu w Monsanto

·         Brigitte Dias Ferreira, doradca, sprawy międzynarodowe w John Deere

·         Steven Nadherny, dyrektor, stosunki instytucjinalne w CNH Industrial, producent sprzętu rolniczego

·         Jeff Rowe, dyrektor regionalny w DuPont Pioneer

·         John F Steele, dyrektor, sprawy międzynarodowe w Eli Lilly & Co.

I, oczywiście, Van A Yeutter z Cargilla. Ale Cargill nie jest odosobniony w ciepłych uczuciach wobec Ukrainy. Jak doniósł Reuters reported w maju 2013, Monsanto – największa na świecie firma nasiennicza – planuje zbudować  na Ukrainie za $140 mln “nie-GM (modyfikowaną genetycznie) fabrykę nasion kukurydzy". […]

Monsanto ogłosiła [Monsanto announced] ”program rozwoju zatytułowany 'Spichlerz zbożowy przyszłości', a jego celem jest pomoc rolnikom polepszyć jakość życia".

Ta inicjatywa wyłoży dotacje do $25,000 dla rozwoju programów zapewniających "szanse edukacyjne, upodmiotowienie społeczności czy rozwój małych przedsiębiorstw".

Ogromne znaczenie ekonomiczne

Dobrze wymyślony szyld 'Spichlerz zbożowy przyszłości' wiele mówi, bo wcześniej Ukraina znana była jako 'spichlerz' Związku Sowieckiego. Według CIA [CIA ranks] sowiecka Ukraina była na drugim miejscu po Matce Rosji jako "najważniejszy ekonomicznie składnik byłego Związku Sowieckiego".

Pod wieloma względami, ukraińska ziemia uprawna stanowiła kręgosłup ZSRR. Jej urodzajny czarnoziem dawał ponad 1 / 4 produktów rolniczych ZSRR. Eksportował znaczne ich ilości do innych republik, a gospodarstwa produkowały 4 razy więcej niż następna republika na liście.

Choć produkcja Ukrainy spadła w pierwszej dekadzie po rozpadzie Związku Sowieckiego, w ostatnich latach sektor rolniczy spektakularnie się rozzrastał.

Kiedy Europa walczyła by otrząsnąć się z wielkiej recesji, w 2013 rolnictwo Ukrainy wzrosło o 13,7%.

Ukraińska gospodarka rolnicza jest bardzo dobra. Rosyjska nie jest. Hamowana przez skutki zmian klimatycznych i 25 mln ha nieuprawianej ziemi, Rosja pozostaje w tyle za swoim byłym spichlerzem. [climate change / 25 million hectares]

Zdaniem Centrum Badań Wschodnich [According to the Centre for Eastern Studies], ukraiński eksport rolniczy wzrósł z $4.3 mld do $17.9 w 2012, i w porównaniu z ZSRR w czasie rozkwitu, obecnie rolnictwo stanowi 25% całkowitego eksportu. Ukraina jest także największym eksporterem pszenicy i kukurydzy na świecie. A kukurydza to nie tylko produkt spożywczy, to również etanol. 

Karmienie Europy

Ale ludzie muszą jeść – zwłaszcza w Europie. Jak oszacował Frank Holmes z US Global Investors [assessed in 2011], Ukraina ma stać się rzeźnikiem Europy. Trudno jest transportować mięso, a Ukraina ma idealne położenie geograficzne dla zaspokojenia głodu Europy.

Dwa dni po zakupie przez Cargilla UkrLandFarming, Global Meat News doniósł o ogromnym [reported a huge forecasted spike] prognozowanym skoku eksportu "każdego rodzaju" ukraińskiego mięsa, wzroście o 8,1% ogółem i o 71.4% wieprzowiny.

Nic dziwnego, że Eli Lilly ma przedstawiciela w UUBC. Jej Elanco Animal Health unit jest głównym producentem suplementów paszowych.

Warto także zauważyć, że planowana przez Monsanto fabryka nasion nie jest GMO, być może przeczuwając pojawiający się nieprzyjazny dla GMO na rynku europejskim wzrastający apetyt na produkty organiczne [growing appetite]. Jeśli chodzi o zyskowną przyszłość wielkiego rolnictwa w Europie, stawka nie może być wyższa.

Długi łańcuch strat dla Rosji

Dla Rosji i jej trudnej gospodarki rolniczej, jest to kolejny łańcuch strat względem amerykańskiej ingresji  - od ekspansji NATO w Europie wschodniej do amerykańskiej obecności na jej południu i umowy o wydobywaniu gazu łupkowego podpisanej niedawno na Ukrainie z Chevronem.

A zatem, dlaczego Big Ag tak rozrabiała na Ukrainie, nawet w obliczu takiej niepewności i przewidywanej reakcji Rosji?

Odpowiedź jest taka, że nasiona na Ukrainie z Rosji wysiewano przez ostatnie dwie dekady dzięki trwającemu sojuszowi zimno wojennemu między korporacjami i polityką zagraniczną. To jest wersja "Głębokiego państwa" [Deep State], która zwykle wiąże się z przemysłem naftowym i obronnym, ale także istnieje w innym amerykańskim mocno dotowanym przemyśle - rolnictwie.

 

Morgan Williams jest w centrum sojuszu Big Ag z amerykańską polityką zagraniczną, to znaczy, że [SigmaBleyzer touts] Sigma Bleyzer wychwala współpracę p. Williamsa z "różnymi agencjami rządu USA, członkami Kongresu, komisjami Kongresu, ambasadą Ukrainy w USA, międzynarodowymi instytucjami finansowymi, ośrodkami badawczymi i innymi organizacjami biznesu, handlu, inwestycji USA-Ukraina i rozwoju gospodarczego".

Wolność – dla amerykańskiego biznesu

Jako prezes UUBC, William ma dostęp do kohorty Rady – Davida Kramera, prezesa Freedom House. Oficjalnie organizacja pozarządowa, miała powiązania z jawnymi i tajnymi wysiłkami na rzecz 'demokracji' [linked / covert ‘democracy’ efforts] w miejscach w których drzwi nie są otwarte dla amerykańskich interesów – amerykańskich korporacji.

Freedom House, National Endowment for Democracy [NED] i National Democratic Institute, pomagały finansować i wspierać ukrańską 'pomarańczową rewolucję' w 2004 [helped fund and support]. Freedom House jest bezpośrednio finansowany [funded directly] przez rząd USA,  NED i amerykański Departament Stanu.

David Kramer jest byłym zastępcą sekretarza stanu ds. europejskich i euro-azjatyckich, i jak mówi jego Freedom House bio page, wcześniej był współpracownikiem Projektu Nowego Amerykańskiego Wieku [the Project for the New American Century].

$5 mld od Nuland dla ukraińskiej 'demokracji'

To stawia Kramera i 'montera' Big Ag, Morgana Williamsa, w towarzystwie współzałożyciela PNAC, Roberta Kagana, który, zbiegiem okoliczności, jest mężem Victorii "F*ck the EU" Nuland, obecnej asystentki sekretarza stanu ds. europejskich i euro-azjatyckich.

Co ciekawe, p. Nuland przemawiała 13 grudnia w Fundacji Amerykańsko-Ukraińskiej, wychwalając zalety ruchu Euromajdanu jako usobienie "zasad i wartości stanowiących kamień węgielny dla wszystkich wolnych demokracji" [extolling the virtues / Euromaidan].

Nuland powiedziała również, że Stany Zjednoczone zainwestowały ponad $5 mld we wsparcie "europjskich aspiracji" Ukrainy – co oznacza oderwanie Ukrainy od Rosji. Swoje uwagi wygłosiła na podium ozdobionym a Chevron logo.

Jej kolega i rozmówca telefoniczny ambasador USA na Ukrainie Geoffrey Pyatt [Ambassador to Ukraine Geoffrey Pyatt helped Chevron] także pomógł ugotować 50-letni kontrakt na gaz łupkowy w rosyjskiej kuchni.

Coca-Cola, Exxon-Mobil, Raytheon

Choć wydarzenie to sponsorował Chevron, nie ma go na liście jako [not listed as a supporter] sponsora Fundacji. Ale są na niej Coca-Cola Company, ExxonMobil i Raytheon jako główni sponsorzy. I bliski kręgów wpływu na liście jest też UUBC, też jako sponsor. […]

Morgan Williams powiedział dla the International Business Times:

"Tu potencjał rolniczy jest zdumiewający… produkcja może się podwoić. Świat potrzebuje żywność jaką Ukraina wyprodukuje w przyszłości. Ukraińskie rolnictwo może być prawdziwą kopalnią złota".

Oczywiście, jego priorytetem jest zapewnienie żeby chleb mających dobre koneksje firm był dobrze posmarowany masłem w byłym spichlerzu Rosji. I nie ma lepiej powiązanej grupy zainteresowanej Ukrainą niż amerykańskie korporacje rolnicze [American agribusiness].

Biorąc pod uwagę oficjalne amerykańskie zaangażowanie w ukraińską politykę, łacznie z ciekawym faktem, że ambasador Pyatt zadeklarował amerykańską pomoc nowemu rządowi w zbadaniu i wykorzenieniu korupcji, pozornie ryzykowna inwestycja strategiczna Cargilla prawdopodobnie nie była w końcu aż tak ryzykowna [pledged US assistance].

 

 

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin