MIKROBIOLOGIA – mgr Paulina Usarek
TYPY PODŁÓŻ:
Agar krwawy – podłoża diagnostyczne z dodatkiem krwi należą do podłóż wzbogaconych, a więc umożliwiają wzrost bakterii o dużych wymaganiach pokarmowych. Podłoże krwawe zawiera dodatek krwi, 5-10% odwłóknionej krwi baraniej.
Podłoże MacConkey’a – podłoże diagnostyczno-wybiórcze, służy do izolacji PG- z materiałów klinicznych. Zawartość soli żółciowych i fioletu krystalicznego hamuje wzrost bakterii gramdodatnich i tych gramujemnych, które mają duże wymagania wzrostowe. Zawartość laktozy jako jedynego cukru w tym podłożu umożliwia różnicowanie pałeczek na laktozododatnie, czyli takie, które mają zdolność do rozkładu laktozy i laktozoujemne, czyli takie, które nie mają zdolności do rozkładu laktozy. W obecności barwnika wskaźnikowego – czerwieni obojętnej – wskutek zależnego od rozkładu laktozy zakwaszenia środowiska, kolonie rozkładające laktozę zabarwiają się na kolor różowy, a laktozoujemne pozostają bezbarwne lub przyjmują kolor podłoża.
· Bakterie laktozododatnie – E. coli są otoczone różową strefą wytrąconych kwasów żółciowych
· Pałeczki laktozoujemne – Shigella, Salmonella, Pseudomonas, Serratia - mają bezbarwne kolonie.
Podłoże z żółcią i eskuliną BE (bile-eskuline agar) (tzw. coco-gel) – podłoże przeznaczone do izolacji i identyfikacji paciorkowców, enerokoków. Bakterie z rodzaju Enterococcus mogą rosnąć w obecności żółci i mają zdolność do hydrolizy eskuliny, jednego ze składników podłoża. W skład podłoża wchodzi również cytrynian amonowo-żelazowy. Podczas wzrostu eskulina jest rozkładana do eskuletyny i glukozy. Zaczernienie pożywki powoduje właśnie eskuletyna, która wiąże się z cytrynianem amonowoelazowym w kompleksy.
· Zaczernienie pożywki powodują wszystkie enterokoki i paciorkowce z grupy D (Streptococcus bovis)
· Niektóre paciorkowce jamy ustnej (S. salivarius, S. mutans, S. mitis, S. constellatus,) – mogą powodować jasnoszare zabarwienie.
Podłoże Chapmana – jest to podłoże diagnostyczno-wybiórcze przeznaczone do izolacji gronkowców z materiałów klinicznych. Duże stężenie NaCl (7,5%) hamuje wzrost flory towarzyszącej, a szczególności bakterii gramujemnych. Podłoże zawiera mannitol. Rozkład mannitolu przez S. aureus powoduje zabarwienie się kolonii i podłoża na żółto, inne gronkowce (gronkowce koagulazoujemne) nie rozkładające mannitolu mają różowe kolonie różowe.
Podłoże Muellera-Hinton – podłoże rutynowo stosowane do oznaczania lekowrażliwości metodą krążkowo-dyfuzyjną. Nie zawiera składników, które utrudniałyby dyfuzję lub wchodziły w interakcje ze związkiem zawartym w krążku. Dodatek do podłoża krwi baraniej umożliwia wykonanie antybiogramu metodą krążkową bakterii o dużych wymaganiach odżywczych (Mueller-Hinton z krwią) np. paciorkowców z rodzaju Streptococcus.
TYPY HEMOLIZY:
Hemoliza α – polega na wystąpieniu dookoła zielonkawej, matowej strefy na skutek przekształcania hemoglobiny w methemoglobinę.
Przykłady: paciorkowce zieleniące (paciorkowce z rodziny viridans – odpowiedzialne za zapalenia wsierdzia, próchnicę zębów, S. mitis, S. mutans, S. oralis), S. pneumoniae,
Hemoliza β – polega na przejaśnieniu podłoża wokół kolonii na skutek całkowitego rozpuszczenia erytrocytów i wyługowaniu barwinka.
Przykłady: S. agalactiae, S.pyogenes
Hemoliza γ – to brak hemolizy, otoczenie kolonii nie zmienia się, a bakterie powodujące ten typ hemolizy określa się mianem niehemolizujących.
Przykłady: E. faecalis E. faecium
Cechy różnych kolonii różnych bakteryjnych:
§ Wielkość – średnica w mm
§ Kształt – okrągły, nieregularny, rozgałęziony, nitkowaty, mogą nie tworzyć pojedynczych kolonii tylko zarastać całe podłoże lub kolonie rozpełzające się po podłożu
§ Brzeg kolonii – gładki, falisty, regularny, nieregularny, płatowaty regularny lub nieregularny, ząbkowany regularny lub nieregularny, nitkowaty
§ Powierzchnia kolonii – gładka, pomarszczona, lśniąca, matowa
§ Barwa i przejrzystość – przezroczysta, mętna, opalizująca, nieprzejrzysta, barwna (zdolność do wytwarzania pigmentu: S. aureus – kremowe lub żółtawe, Micrococcus – żółte, Pseudomonas na MH – zielony, żółty, niebieski, czerwony)
§ Konsystencja (struktura) – zwarta, drobnoziarnista, gruboziarnista, luźna
§ Profil kolonii – płaski, wzniosły, soczewkowaty niski/wysoki, pępkowaty, kraterowy
Literatura:
Diagnostyka bakteriologiczna – red. naukowy Eligia M. Szewczyk
Lauviah666