Krew z krwi.pdf

(3277 KB) Pobierz
KsiąŜka jest
udostępniona
przez prywatną bibliotekę:
http://www.spojrzenie.com
Zachęcamy do zakupu oryginału.
Przypominamy o konieczności usunięcia z dysku tego pliku po
upływie 3 tygodni.
Tytu³ orygina³u
BLOODLINE OF THE HOLY GRAIL
Copyright© Chevalier Labhran 1996
First published in Great Britain in 1996
by Element Books Limited, Shaftesbury, Dorset
For the Polish translation
Copyright © 1998 by Wydawnictwo Da Capo
For the Polish edition
Copyright © 1998 by Wydawnictwo Da Capo
Wydanie I
PRZEDMOWA
Krew z krwi Jezusa jest wybitnym osiągnięciem na polu
badań genealogicznych. Rzadko historyk dociera do tak
niezwykłych faktów, jak te przedstawione w niniejszej ksiąŜce.
NaleŜy je uznać za rewelacje, są one wręcz fascynujące. Ta
ksiąŜka to prawdziwa skarbnica wiedzy o początkach
chrześcijańskiego Kościoła w Europie i w państwach
stworzonych przez krzyŜowców.
Być moŜe pewne aspekty tej ksiąŜki wydadzą się heretyckie.
KaŜdy ma prawo do takiego sądu, jako
Ŝe
przedstawione w niej
fakty odbiegają od ortodoksyjnej tradycji. Kawaler Labhrański
spenetrował do głębi dostępne manuskrypty i archiwa
dotyczące tematu, wykraczając daleko poza granice
konwencjonalnej wiedzy. Wydobytą na
światło
dzienne prawdę
zaprezentowano tu w sposób niezwykle wyrazisty, interesujący,
a takŜe nieco prowokacyjny.
Dzięki tej pracy moŜemy zapoznać się z wielowiekową
historią spisków, intryg i matactw władców i ich otoczenia.
Przez około dwa tysiące lat o losach milionów ludzi decydowały
pojedyncze, często chimeryczne osobistości, które wynaturzyły
duchowe aspiracje naszej cywilizacji. Autor tej pracy odwaŜnie
przeciwstawił się zaleŜnościom pętającym rozliczne tajne
związki naszego dziedzictwa. Czyniąc to wskrzesił historię
prześwietnej królewskiej dynastii, uciszonej przez Kościół.
Teraz, w nowej erze nauki, niech zwycięŜy prawda, a Feniks raz
jeszcze powstanie z popiołów.
JKM ksiąŜę Albany, Michał głowa królewskiego Domu
Stewartów
1
ŹRÓDŁA
RODOWODU
KOMU SŁUśY GRAAL?
Po powstaniu
Ŝydowskim
w Jerozolimie w I wieku n.e.
wszelkie zapiski dotyczące pochodzenia Jezusa Mesjasza z
rodu Dawida rzekomo uległy zniszczeniu na rozkaz rzymskich
dowódców. JednakŜe tego aktu destrukcji bynajmniej nie
doprowadzono do końca i potomkowie Jezusa, którzy ponieśli
mesjańskie dziedzictwo z Bliskiego Wschodu na Zachód,
zachowali stosowne dokumenty. Jak potwierdza Historia
kościelna Euzebiusza, biskupa Cezarei
1
, z IV wieku, nazywano
ich desposynes (starogr. potomkowie Mistrza)
2
, wedle
wzniosłego stylu zarezerwowanego wyłącznie dla rodziny
Jezusa
3
. Do niej naleŜało tajne dziedzictwo królewskiego domu
Judy – dynastii istniejącej do dziś.
W ksiąŜce zbadamy czcigodną historię tej królewskiej linii,
rozwijając szczegółowy genealogiczny opis rodu Mesjasza
(Sangrala,
Świętego
Graala) wywodzącego się bezpośrednio od
Jezusa i jego brata Jakuba. Zaczniemy od zbadania opowieści
Starego i Nowego Testamentu z innej perspektywy niŜ
dotychczasowa. Nie będzie to pisanie na nowo historii, a
jedynie powrót do
źródeł
wiedzy. Chcemy jednak uniknąć
powtarzania w nieskończoność mitów celowo zniekształconych
przez ludzi mających w tym zakulisowy interes.
Niewątpliwie znajdą się osoby, które będą podwaŜać to, co
zostało tu opisane. Inni natomiast kurczowo będą się trzymać
ogólnie przyjętych stereotypów, w czambuł potępiając tę
ksiąŜkę. MoŜna tylko mieć nadzieję,
Ŝe
waga owych krytyk
będzie dokładnie odmierzona, gdyŜ – jak to zauwaŜył w 1922 r.
wielebny Lewis z Glastonbury – ostrze krytyki często kieruje się
w stronę autora, podczas gdy ofiara zyskuje dzięki takim
atakom.
KsiąŜka ta jest przeznaczona dla czytelnika obdarzonego
otwartym umysłem, dociekliwego, uduchowionego. Informacje w
niej zawarte są związane z odkrywczymi interpretacjami
staroŜytnych dokumentów z Ziemi
Świętej
– rękopisów znad
Morza Martwego i wielu
świętych
tekstów staroŜytności,
ukrytych przed okiem ogółu ku wygodzie mniejszości. Fakty
zaczerpnięto równieŜ z wielu celtyckich annałów i kronik
wczesnego
średniowiecza
oraz z archiwów Europy chroniących
pamięć królów,
świętych
i rycerzy.
Przez wieki cicha zmowa Kościoła i władców była silniejsza
niŜ spadek Mesjasza. Osiągnęła szczyt, gdy cesarski Rzym
odmienił bieg chrześcijaństwa, sprzeniewierzając się swoim
ideałom, co czyni zresztą do dnia dzisiejszego.
Wiele, zdawałoby się, nie powiązanych ze sobą faktów to
dzieje nieprzerwanych prześladowań rodu Mesjasza. Od wojen
Ŝydowskich
z I wieku, poprzez osiemnastowieczną rewolucję
amerykańską i dalej, angielskie i europejskie rządy wespół z
Kościołami – anglikańskim i rzymskokatolickim – nieustannie
prowadziły politykę opartą na matactwach i machinacjach.
Ruchy
o
poglądach
zbliŜonych
do
Kościoła
rzymskokatolickiego,
odmawiając
prawa
pierworództwa
królewskiemu domowi Judy, wprowadzały na tron marionetkowe
reŜimy, takie jak brytyjski dom hanowersko-koburski.
Podniesieni w ten sposób do godności władcy mieli za zadanie
podtrzymać określone religijne doktryny, podczas gdy inne
głosiły religijną wstrzemięźliwość.
Teraz, gdy bliskie jest nowe milenium, nadszedł czas refleksji
i reformy cywilizowanego
świata
– a dokonując jej naleŜy
rozwaŜyć błędy i dokonania przeszłości. Nic tak dobrze nie
słuŜy temu celowi, jak zapiski kronik Sangreala.
Pojęcie
Święty
Graal powstało w
średniowieczu
jako
sformułowanie literackie oparte (jak to będzie przedstawione
później) na błędnej interpretacji zapisków. Jest to bezpośrednie
tłumaczenie Saint Graal i wcześniejszych form San Graal i
Sangreal. StaroŜytny Zakon Sangreala, dynastyczny Zakon
Szkockiego Królewskiego Domu Stewartów łączy się
bezpośrednio z kontynentalnym europejskim Zakonem
Królestwa Syjonu
4
(Zakon Syjonu – Klasztor Naszej Pani z
Syjonu). Rycerze obu zakonów byli zwolennikami Sangreala,
czyli (jak wskazano wyŜej) królewskiej krwi (Sang Real) Judy –
linii
Świętego
Graala.
Poza fizycznym aspektem dynastyczny
Święty
Graal ma
wymiar duchowy. Symbolizowało go wiele przedmiotów, ale
najczęściej mówiono o kielichu, zwłaszcza takim, który zawiera
lub zawierał kiedyś krew Jezusa. Ponadto przedstawiono
Graala jako winorośl, pnącą się przez kroniki przeszłości.
Owocem winorośli jest winne grono, z którego powstaje wino.
Pod tym względem symboliczne elementy kielicha i wina łączą
się, gdyŜ wino od dawna traktowano jako krew Jezusa. Ta
tradycja jest umiejscowiona w samym sercu sakramentu
Eucharystii (Komunii
Świętej)
i wiecznie
Ŝywa
krew kielicha
Graala reprezentuje wieczny rodowód Mesjasza.
W ezoterycznej (tajemnej) mądrości Graala, kielich i winorośl
wyraŜają ideał słuŜby, podczas gdy krew i wino odpowiadają
wiecznemu
duchowi
spełnienia.
Stąd
teŜ
duchowe
poszukiwanie Graala jest pragnieniem spełnienia za
pośrednictwem słuŜby i bycia obsługiwanym. To, co bywa
nazywane Regułą Graala, samo w sobie jest parafrazą kondycji
ludzkiej, gdyŜ wszyscy poszukując – słuŜymy, a słuŜąc –
dochodzimy do celu. Regułę wynaturzyła zasada skąpstwa
ciąŜąca nad społecznością ludzką, o czym
świadczy
hasło
„przeŜywają najsilniejsi"; całe sformułowanie jest tradycyjnie
tłumaczone jako ewolucja drogą doboru naturalnego, albowiem
dzisiaj jest jasne,
Ŝe
bogactwo, nie zdrowie to podstawa siły w
społeczeństwie. Innym kryterium jest posłuszeństwo prawu.
Ale nad wszystkimi rozwaŜanymi pryncypiami góruje inny
wymóg – trzymania się ustalonych zwyczajów i bicia pokłonów
przed boŜkami władzy. Ten warunek wstępny nie ma
Ŝadnego
związku z posłuszeństwem wobec prawa lub z przyzwoitym
zachowaniem – to wszechmocny zakaz krytyki tego, co jest;
zakaz głoszenia opinii niezgodnych z powszechnie
Zgłoś jeśli naruszono regulamin