Katecheza 30
Chcę być światłem Pana Jezusa
Cel:
Ukazanie dzieciom na konkretnych przykładach z życia, jak mogą być światłem Pana Jezusa.
Pomoce:
Wiersz Z. Jasnoty „Słoneczny promień” i odpowiedni do niego obraz, świeca, rekwizyty potrzebne do inscenizacji opowiadania Kasia chce być światłem Pana Jezusa.
Wprowadzenie:
Po modlitwie dzieci siadają obok katechety, który recytuje wiersz Zofii Jasnoty „Słoneczny Promień”
Słoneczny promień wpadł przez okno,
podbiegł do łóżka śpiącej Kasi
i jak wesoły piesek
zaczął się do niej mile łasić.
Pogładził pięty wystające
Zaczepił rączkę, błysnął w oczy,
skakał, roześmiał się i figlował,
Aż musiał sen na bok musiał uskoczyć.
Kasia zbudziła się – uklękła,
w pokoju grały złote blaski
Boże, dopomóż ten dzień przeżyć
by nie zmarnować żadnej łaski.
Po recytacji wiersza katecheta pokazuje dzieciom stosowną do niego ilustrację.
– O kim opowiada wiersz?
– Co Kasia robiła?
– O czym jeszcze opowiada wiersz?
– Co robił promyk słońca?
– Jak zrobiło się w pokoju, gdy do niego wpadł promyk słońca?
– Co zrobiła Kasia, gdy się przebudziła?
– O co prosiła Boga w swojej modlitwie?
Rozwinięcie:
Wstańcie teraz i podejdźcie do świecy stojącej obok nas na sali. Katecheta zapala świecę i mówi: Promyk słońca, który wpadł do pokoju Kasi, rozjaśnił całe mieszkanie i oznajmił, że rozpoczął się nowy dzień. Zapalona świeca przypomina nam, że Pan Jezus jest naszym światłem i pragnie, abyśmy my byli światłem dla innych ludzi. W jaki sposób małe dziecko może być światłem Pana Jezusa? Dowiemy się o tym podczas wspólnej zabawy pt. Kasia chce być światłem Pana Jezusa do której was wszystkich zapraszam. Katecheta i dzieci podchodzą do stolika, na którym znajdują się różne rekwizyty potrzebna do odegrania poszczególnych ról z opowiadania, np.: dla słońca – opaska na głowę i żółta pelerynka; dla mamy -kapelusz; dla staruszki koszyk z jabłkami ; dla sklepowej – fartuch i chusteczka; dla chorej koleżanki – poduszka i koc; dla Anioła Stróża – opaska na głowę i inne według inwencji katechety. Ponad to świeczka dla Anioła Stróża i do każdej scenki. Katecheta rozdziela role tak, aby wszystkie dzieci wzięły udział w zabawie i wyznacza im odpowiednie miejsce na sali.
Będziemy przedstawiać opowiadanie: Kasia chce być światłem Pana Jezusa. W czasie mojego opowiadania każdy niech uważnie słucha. Gdy usłyszy swoją rolę, niech ją przedstawi. Katecheta włącza cichą i spokojną muzykę, potem rozpoczyna opowiadanie. Po każdym zdaniu czeka , aż dzieci zrozumieją i przedstawią swoją rolę. Rozpoczynamy opowiadanie przy świecy. Kasia śpi, a promyk słońca wpada do jej pokoju. Opowiadanie obejmuje cały dzień małego dziecka; w domu, na ulicy, w sklepie, w przedszkolu, odwiedziny chorej koleżanki, zabawa w domu, i sen. Za każdym dobrem uczynkiem stoi Anioł Stróż zapala światło, które wziął na początku z dużej świecy. Opowiadanie kończy się modlitwą Kasi, podziękowaniem Bogu za cały dzień i sen
Zastosowanie:
Po zabawie dzieci siadają wokół katechety.
Przed chwilą przedstawiłyśmy opowiadanie pt. Kasia chce być światłem Pana Jezusa. Muszę przyznać, że wszystkie dzieci odegrały swoje role bardzo pięknie. Myślę, że teraz potraficie odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób małe dziecko tak jak Kasia może być światłem Pana Jezusa? Dzieci nawiązują do opowiadania – gdy się modli, pomaga starszej pani, jest uprzejmy w sklepie, pomoże koledze w przedszkolu, odwiedzi chorą koleżankę, itp.
Teraz niech każde z was chwilę pomyśli, jak jeszcze dziś może być światłem Pana Jezusa, co może zrobić, aby wokół siebie zapalić światło Pana Jezusa? - wypowiedzi dzieci.
Aby nasze dobre pragnienia, które wypowiedziałyście, spełniły się, poprośmy Pana Jezusa, który jest naszym Świtałem. Dzieci podchodzą do zapalonej świecy i proszą o wytrwanie w swoich dobrych postanowieniach powtarzając słowa: „Prosimy cię Panie Jezu.”.
skaja67