Juchacz P. W., Sokrates. Filozofia w działaniu.pdf

(6324 KB) Pobierz
PISMA FILOZOFICZNE – TOM XC
Piotr W. Juchacz
Sokrates
Filozofia w dzia³aniu
UNIWERSYTET IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU
WYDAWNICTWO NAUKOWE INSTYTUTU FILOZOFII
POZNAÑ 2004
KOLEGIUM WYDAWNICZE
Tadeusz Buksiñski
(przewodnicz¹cy),
Boles³aw Andrzejewski,
Grzegorz Heckert, Jarema Jakubowski (sekretarz),
Barbara Kotowa, Anna Pa³ubicka, Jan Such
Recenzent
prof. dr hab. Tadeusz Buksiñski
Projekt ok³adki
Bianka Rolando
© Copyright by Piotr W. Juchacz, 2004
ISBN 83-7092-079-9
WYDAWNICTWO NAUKOWE INSTYTUTU FILOZOFII
UNIWERSYTETU IM. ADAMA MICKIEWICZA W POZNANIU
60-569 Poznañ, ul. Szamarzewskiego 89c,
tel. (0-61) 866 60 52, fax 829 21 47, e-mail: wnifuam@amu.edu.pl
www.main.amu.edu.pl/~insfil/publikacje/wydaw/
/wydawnictwo.htm
DRUK: WYDAWNICTWO I DRUKARNIA UNI-DRUK s.j.
61-485 Poznañ, ul. 28 Czerwca 1956 r. 223/229
tel. (0-61) 831-11-86, 831-11-90, fax (0-61) 831-11-94,
e-mail: unidruk@defacto.icnet.pl
www.unidruk.poznan.pl
Spis treœci
Rozdzia³ I
Rozwa¿ania wstêpne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
Rozdzia³ II
Sokrates Vlastosa I: Ironista i filozof moralny . . . . . 30
Rozdzia³ III
Sokrates Vlastosa II: Obywatel i filozof polityczny . 41
Rozdzia³ IV
Sokrates: demokrata czy oligarcha? . . . . . . . . . . . . 58
Rozdzia³ V
Perswazja i przymus. Analiza filozoficzna I sceny
Politei
Platona . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114
Rozdzia³ VI
Grzech zaniechania? Obywatel Sokrates
i ateñska
polis
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 125
Rozdzia³ VII
Sokrates a sfera publiczna . . . . . . . . . . . . . . . . . . 148
Rozdzia³ VIII
Demokracja woluntarystyczna a filozofia
jako powo³anie i ‘prawdziwa polityka’ . . . . . . . . . 185
Appendix
Przegl¹d wspó³czesnej anglosaskiej literatury
sokratejskiej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 233
Bibliografia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 257
Rozdzia³ I
Rozwa¿ania wstêpne
Znaczenie tego, co robi³ Sokrates, polega³o na
samej aktywnoœci myœlenia. Lub mówi¹c ina-
czej: myœleæ i ¿yæ w pe³ni by³o jednym i tym
samym i st¹d wynika³o, ¿e myœlenie musi stale
zaczynaæ od nowa: jest to aktywnoœæ, która to-
warzyszy ¿yciu i dotyczy takich pojêæ, jak
sprawiedliwoœæ, szczêœcie...
Hannah Arendt,
Myœlenie
U progu narodzin refleksji filozoficznej odnajdujemy
dwie odmienne wizje miejsca i roli filozofa w spo³eczeñ-
stwie. Pierwsz¹ z nich prezentuje Pitagoras w rozmowie
z Leonem, w³adc¹ Fliuntu. Na jego pytanie „któ¿ to s¹ ci
filozofowie i czym¿e ró¿ni¹ siê od innych ludzi”, Pitago-
ras odrzek³:
¿e wydaje mu siê, i¿ ¿ycie ludzkie przypomina ów zjazd,
który siê odbywa z najwiêksz¹ okaza³oœci¹ podczas uro-
czystych igrzysk ca³ej Grecji. Albowiem jak jedni ubie-
gaj¹ siê tam o s³awê i zaszczytny wieniec, innych zaœ
sprowadza chêæ zarobku i zysku na kupnie i sprzeda¿y,
tak s¹ te¿ tacy, i to chyba najbardziej szlachetni, którzy
10
Sokrates. Filozofia w dzia³aniu
nie szukaj¹ ani poklasku, ani zysku, lecz przybyli po to,
¿eby zobaczyæ i pilnie siê przypatrzyæ, co i w jaki sposób
siê tam odbywa, tak samo i my przyszliœmy do tego ¿ycia
i œwiata, jak gdyby z jakiegoœ miasta na jakiœ uroczysty
zjazd, jedni by s³u¿yæ s³awie, inni pieni¹dzom, a rzadko
zdarzaj¹ siê tacy, co za nic maj¹c wszystko, gorliwie do-
ciekaj¹ istoty rzeczy: tych nazywa mi³oœnikami m¹droœ-
ci, to jest w³aœnie filozofami”
1
.
Pitagorejska przypowieϾ sytuuje filozofa niejako obok
lub ponad zmiennym ¿yciem spo³eczno-politycznym
i wyznacza mu rolê „pilnego” – aczkolwiek biernego – ob-
serwatora.
Alternatywny obraz odnajdujemy przygl¹daj¹c siê po-
staci Sokratesa, takiego, jakim go znamy z wczesnych dia-
logów Platona.
Okreœlaj¹c w platoñskiej
Apologii
swoj¹ pozycjê w Ate-
nach, Sokrates przyrównuje siê do gza, który siada miastu
na kark, a jest
ono niby koñ wielki i rasowy, ale taki du¿y, ¿e gnuœnieje
i potrzebuje jakiegoœ ¿¹d³a, ¿eby go budzi³o. I zdaje mi
siê, ¿e czymœ takim dla miasta ja w³aœnie jestem, – po-
wiada dalej Sokrates; ja, który was ci¹gle budzê i na-
k³aniam, i zawsze besztam ka¿dego z osobna po ca³ych
dniach, to tu, to ówdzie przysiadaj¹c
2
.
Powy¿sza wypowiedŸ stanowi równoczeœnie przejaw
sokratejskiej wizji roli filozofa w spo³eczeñstwie; zada-
niem filozofa jest nieustanna troska o jego moralny i inte-
lektualny rozwój oraz bezpoœrednie zaanga¿owanie w ak-
tualnie tocz¹cych siê debatach i dyskusjach spo³ecznych
1
2
Cycero,
Tusc. disp.
V 3,79.
Platon,
Obrona Sokratesa
30e-31a.
Zgłoś jeśli naruszono regulamin