Historia i otoczenie organizacji.pdf

(5336 KB) Pobierz
Historia i otoczenie psychologii organizacji – literatura i wykłady 2014/2015
M
ARY
J
O
H
ATCH
, „T
EORIA ORGANIZACJI
R
OZDZIAŁ
1. T
EORIE ORGANIZACJI
.
Pogląd modernistyczny – istnieje obiektywna, fizyczna rzeczywistość, a wobec tego każda perspektywa jest tylko
innym punktem widzenia tej samej rzeczy. Nauka zaś polega na określaniu, które teorie są najtrafniejsze
(porównania empiryczne).
Pogląd symboliczno-interpretujący i postmodernistyczny – wiedzy nie można sprawdzać przez porównanie jej z
prawdziwym światem, ponieważ prawdziwy świat jest konstrukcją złożoną z naszych doświadczeń, idei i
konstatacji. Subiektywną rzeczywistość tak naprawdę konstruują różne rzeczywistości.
M
ARY
J
O
H
ATCH
, „T
EORIA ORGANIZACJI
R
OZDZIAŁ
2. H
ISTORIA ORGANIZACJI
.
Socjologia przemysłu i fazy uprzemysłowienia Toma Burnsa.
1. Faza pierwsza
Wykorzystanie maszyn w celu poszerzenia i powiększenia wydajności pracy.
Fabryki: brygadziści, dyrektorzy; wykonywanie tych samych, powtarzalnych prac.
2. Faza druga (okres przemysłowy, lata 50.-60. XIX wieku)
Produkcja fabryczna dzieli się na wytwarzanie żywności, produkcję maszyn, przetwarzanie
chemikaliów, żelaza i stali. Złożone procesy produkcyjne.
Rozbudowa systemów organizacji: kontrola, rutynowość, specjalizacja. Wzrost szczebli
menedżerskich, administracji.
Usprawnienia transportowe i komunikacyjne, większa wolność handlu, zainteresowanie
społeczeństwa konsumpcją wytworów uprzemysłowienia.
3. Faza trzecia (teraz, postindustrializm)
Produkcja dościga i prześciga spontaniczny popyt wewnętrzny kraju.
Zależność organizacji od wzrostu powoduje zwiększenie ich wrażliwości na oczekiwania
konsumentów, umiędzynarodowianie się firm, nowe zdobycze techniki dzięki badaniom.
Zwiększone nastawienie na wydajność ekonomiczną firmy staje się wymogiem skierowanym do
wszystkich członków organizacji, co prowadzi do aktywnego stylu działania organizacji.
1
Historia i otoczenie psychologii organizacji – literatura i wykłady 2014/2015
Okres przemysłowy
|
Okres postindustrialny
Społeczeństwa industrialne
organizują się wokół kontroli siły roboczej w produkcji towarów,
postindustrialne
koncentruje się na zdobywaniu wiedzy i wykorzystywaniu informacji. Kształtuje metody zdobywania,
przetwarzania i rozpowszechniania informacji. Wzrost sektora usług, upadek wytwórczości. Zdolność dzielenia
się wiedzą i informacją prowadzi do powstania gospodarki globalnej. Czy doprowadzi do zmiany struktury
organizacji z pionowej do poziomej? Czy zrezygnujemy z hierarchii na rzecz sieci powiązań komunikacyjnych
(organizacja
postindustrialna)?
2
Historia i otoczenie psychologii organizacji – literatura i wykłady 2014/2015
Organizacje postindustrialne: organizacje wirtualne, joint ventures, współpraca strategiczna. Ważne: znikają
granice organizacji, prawie stapia się z otoczeniem zewnętrznym. Znikają granice między grupami wewnętrznymi
(działy). Mniej będzie hierarchii, nawet miejsc pracy: podział na tymczasowe zespoły, skupienie na współpracy z
innymi. Nacisk przede wszystkim na samokształcenie i gonienie ciągłych zmian.
Klasyczna szkoła teorii organizacji.
Nurt socjologiczny –
zmienność wizerunku i ról istniejących w społeczeństwi organizacji
sformalizowanych oraz wpływ uprzemysłowienia na charakter pracy i konsekwencje dla pracowników
(Durkheim, Weber, Marks).
Nurt klasyczny –
skupienie na problemach praktycznych, przed którymi stoją menadżerowie organizacji
przemysłowych (Taylor, Fayol, Bernard). Adam Smith – na styku tych nurtów.
Adam Smith (1776) – podział pracy.
Honorowe miejsce w badaniach historycznych.
Karol Marks – teoria kapitału.
Praca stanowi fundament świata społecznego. To coś, co wyłania się z potrzeb
fizycznych określonych przez podstawowy stosunek pomiędzy człowiekiem a jego otoczeniem fizycznym.
Ludzka potrzeba przetrwania, wywodząca się z obecnych w świecie fizycznym zagrożeń i możliwości, prowadzi
do powstania świata społecznego i kulturowego. Ten świat podlega stosunkom władzy między ludźmi
wchodzącymi w skład zbiorowości opartej na pracy i organizującej pracę. Kapitalizm opiera się na
fundamentalnej sprzeczności interesów kapitału i interesów świata pracy. Każda ze stron uważa, że nadwyżka, z
jaką sprzedajemy produkty, należy się właśnie jej. Istotna jest kwestia kontroli, jaką kapitaliści stosują na
pracownikach, by obniżyć koszty pracy i produkować tańsze produkty. Systemy kontroli kapitaliści budują, bo
dysponują większą niż robotnicy siłą polityczną. Mogą wtedy dzielić pracę, stosować zróżnicowane formy
wynagrodzenia. Definiując pracę jako koszt produkcji, a nie jako środek osiągania wspólnego dobra społecznego,
pozbawia się robotników prawa do efektu ich własnej pracy, co Marks określa jako alienację: praca jest
ruchomością, którą można kupować i sprzedawać na zasadzie wymiany rynkowej. Ludzie zatem pozostają w
stosunkach jedynie instrumentalnych, opartych na wartości ekonomicznej ich potencjału
Emile Durkheim (1893) – zmiana pojęcia podziału pracy.
Obejmuje nie tylko organizacje produkcyjne, ale też
przemianę społeczeństw rolniczych w społeczeństwa przemysłowe pod czas rewolucji przemysłowej. Ta zmiana
to wzrost specjalizacji, hierarchiczności i wzajemnej zależności zadań (czyli to, co definiuje złożone
organizacje ;)). Durkheim wspominał również o nieformalnych aspektach pracy – społecznych potrzebach
robotników, tak zwana ludzka strona firmy.
Frederick Winslow Taylor – naukowa teoria zarządzania, zarządzanie przez jakość.
Aplikacja nauki do
wykrycia najskuteczniejszych technik pracy wykonywanej ręcznie. Czyli, jak wyprodukować najwięcej, pod
nadzorem, przez wyspecjalizowanych pracowników. System akordowy – wynagrodzenia za ilość wykonanej
pracy. Przeniesienie kontroli z brygadzistów na kierownictwo. Taylor walczył z markowaniem pracy –
organiczaniu swojej wydajności w celu maksymalizacji dochodów i zapewnienia sobie oraz innym stałego
zatrudnienia (im dłużej wykonujemy pracę tym więcej osób potrzeba). Krytykowany za nieuwzględnianie
czynnika ludzkiego, zaufania, współpracy robotników z kierownictwem. Tayloryzm to inaczej zarządzanie jako
czynnik kontroli. Postulaty Taylora:
Naukowo planowane metody pracy.
Selekcja pracowników (dobór do stanowiska,
wykorzystywanie najlepszych pracowników do
testowania nowych metod).
Wysoki stopień formalizacji zadań
(maksymalnie szczegółowe instrukcje –
istnieje wszak jeden najlepszy sposób
wykonania zadania).
Kooperacja: administracja odpowiada za
całość i tworzy warunki, inżynierowie i
technicy wymyślają i wprowadzają nowe
metody; robotnicy wykonują zadania wskazane
przez administracje metodami wymyślonymi
przez ininżynierów).
Ścisła kontrola.
Akord, akord i jeszcze raz akord!
3
Historia i otoczenie psychologii organizacji – literatura i wykłady 2014/2015
Specjalizacja: oddzielenie planowania i
instruktażu od wykonania (pracy umysłowej
od fizycznej)
Tayloryzm ma wiele wspólnego z
fordyzmem.
Wiara w momożliwość „zaplanowania”
organizacji.
Koncentracja na indywidualnym stanowisku
(metody usprawniania pracy fizycznej, analiza
ruchów, badanie czasu wykonywania zadań).
„Rozdrabnianie” i standaryzacja pracy.
Postulat specjalizacji kierowników
(wielokrotne podporządkowanie).
Przekonanie o ekonomicznej motywacji
człowieka.
Systematyzujące, praktyczne zalecenia
(planować, przedstawiać politykę w postaci
formalnych reguł, być stanowczym,
otrzymywać rozpiętość kontroli na poziomie
sześciu osób).
Lilian i Frank Gilbrethowie: poczatki ergonomii i psychologii ininżynieryjnej.
Badanie ruchów (tor, długość,
szybkość, powtarzalność) – 17 zasadniczych grup ruchów (threbligów). Techniki służące wyodrębnieniu ruchów
elementarnych (usprawnianie potrzebnych, eliminacja zbędnych). Przystosowywanie stanowiska pracy do układu
ruchów. Oczekiwany efekt: wzrost wydajności oraz spadek zmęczenia pracowników.
Henri Fayol – zasady racjonalnego zarządzania działaniami organizacyjnymi.
W swojej pracy określał
najlepszy sposób zarządzania. To myślenie modernistyczne, według którego istnieje jeden, najlepszy model
zarządzania.
Esprit de corps –
wspólnota uczuć i harmonia pracowników są ważne, kultura organizacji. Funkcje
kierownicze: planowanie, organizowanie, wydawanie poleceń, koordynacja, kontrola. Koncentracja na systemie i
organizacji (strukturze i zasadach zarządzania) a nie pojedynczym stanowisku.
Podział pracy (im większy tym lepszy)
Autorytet (formalny i osobisty)
Dyscyplina (przestrzeganie przepisów, ale
wynika te z dobrego przywództwa,
sprawiedliwych umów i rozsądnych kar za
wykroczenia)
Centralizacja
Hierarchia
Ład (każdy człowiek i każda rzecz na
właściwym miejscu we właściwym czasie;
każdy człowiek powinien zajmować
stanowisko dla niego najodpowiedniejsze)
Jedność rozkazodawstwa
Jednolitość kierowania (jeden cel, jeden plan =
jeden kierownik)
Podporządkowanie interesu osobistego
interesowi ogółu
Wynagrodzenie (sprawiedliwe zarówno z
punktu widzenia pracodawcy jak i pracownika)
Odpowiednie traktowanie pracowników
(przychylność i sprawiedliwość przełoonych)
Stabilność personelu
Inicjatywa (swoboda tworzenia nawet kosztem
pewnych błędów)
Esprit de corps (duch jedności – kształtowany
wg Fayola przede wszystkim w sposób
nieformalny)
Max Weber – o zaletach biurokracji.
Są trzy typy władzy organizacyjnej (panowania prawomocnego):
panowanie tradycyjne (władza jest elementem świętego porządku świata), panowanie charyzmatyczne (poprzez
uznanie niezwykłych talentów, zasług, zdolności magicznych...) i panowanie racjonalne/legalne (władza jest
wynikiem ustanowionych praw, przepisów – władza biurokratyczna). Biurokracja ma racjonalne zalety:
Ciągłość organizacyjna funkcji urzędowych
Podział zadań
Przejrzysta hierarchia organizacyjna
Zarządzanie oparte na wy standaryzowanym
rozkazodawstwie
Oddzielenie członkostwa w instytucji od jej
Techniczne kwalifikacje kryterium selekcji
kandydatów
Wysokość wynagrodzenia ścisłe powiązana z
pozycja w hierarchii
Instytucja zatrudniająca pracownika jest jego
jedynym miejscem pracy (ma mu zapewnić
4
Historia i otoczenie psychologii organizacji – literatura i wykłady 2014/2015
własności
Pisemne formułowanie wszelkich aktów
administracyjnych i decyzji
Dobrowolne, prawne umowy z pracownikami
awans)
Pracownicy nie mogą przywłaszczać sobie
stanowisk
Praca na wszystkich szczeblach jest
systematycznie kontrolowana
Biurokracja sprawuje panowanie racjonalno-legalne. Tak jak technologia racjonalizuje otoczenie fizyczne, tak
biurokracja racjonalizuje życie społeczne. Racjonalność formalna: techniki obliczeniowe, racjonalność materialna:
pożądane cele działania kierujące wykorzystaniem technik obliczeniowych. Nie docenianie roli racjonalności
materialnej powoduje, że wpadamy w pułapkę wiecznych obliczeń i traktowania ludzi jak kółka w wiecznie
pracującym mechanizmie.
Chester Barnard – durkheimowskie nieformalne aspekty pracy jako podstawowa funkcja skutecznego
dyrektora.
Dyrektorzy mogą przekształcać organizacje w systemy społeczne oparte na współpracy przez:
wskazywanie celów, motywowanie. Doniosłość konfliktu dla organizacji.
Efekt Hawthorne
– zjawisko będące źródłem błędów podczas prowadzenia badań na grupie ludzi, wynikające z
tego, że wiedzą oni o tym, że uczestniczą w eksperymencie. Zjawisko to odkryte zostało przez
Eltona Mayo
podczas badań nad wydajnością pracy wśród pracowników Western Electric Company w fabryce "Hawthorne
Works"(USA), gdy badacze próbowali mierzyć w jakich warunkach oświetleniowych wydajność pracy będzie
wzrastać. Okazało się że wydajność pracy wzrastała zarówno w grupach eksperymentalnych jak i kontrolnych,
czego przyczyną było, jak wnioskowali badacze, zaangażowanie się naukowców w proces badawczy i ich ciągła
obecność, dzięki czemu osoby badane starały się pracować coraz bardziej wydajnie w trakcie trwania
eksperymentu. Sam eksperyment polegał na tym, że po podzieleniu badanych na grupę eksperymentalną i
kontrolną w pierwszej zmieniano jakiś czynnik badając jego wpływ na wydajność, a w drugiej nie zmieniano nic.
Zauważono, że gdy polepszono np. oświetlenie, wydajność w pierwszej jak i w drugiej grupie wzrosły. Gdy
pogorszono ten czynnik wydajność znów nieznacznie wzrosła w obu grupach. Gdy wprowadzono przerwy na
posiłki znów produkcja wzrosła w obu grupach. Gdy potem powrócono do „zwyczajnych” warunków okazało się,
że produkcja dzienna i tygodniowa wzrosła jak nigdy wcześniej. Ten wzrost wydajności pracy wytłumaczono tym,
że pracownicy poczuli, że mają własną wartość, że mogą na coś wpływać, wytworzyło się poczucie sterowania
własnym losem, a pracownicy poczuli się „dowartościowani” i byli bardziej zadowoleni, a przez to pracowali
wydajniej.
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin