Analiza zawartości - przykład.doc

Wizerunek pary prezydenckiej kreowany przez tygodnik „Angora”

Wstęp

              Od wyborów prezydenckich w 2005, w których zwycięstwo odniósł kandydat z Prawa i Sprawiedliwości, Lech Kaczyński, opinię publiczną dzielą poglądy dotyczące oceny sprawowania przez niego funkcji prezydenta. Częstym argumentem są porównania pary prezydenckiej i stylu władzy jaki prezentują, z ich poprzednikami – Aleksandrem i Jolantą Kwaśniewskimi. Główne punkty porównań stanowią: prezencja, sposób wypowiadania się, umiejętność odnalezienia się w różnych sytuacjach, znajomość języków obcych, stosowanie zasad etykiet i savoir vivre’u oraz wygląd zewnętrzny. Wszystkie te aspekty często poruszane są w polskich oraz zagranicznych mediach, kreując wizerunek pary prezydenckiej w kraju
i na arenie międzynarodowej.

              W czasach władających naszym wolnym czasem mediów, dbałość o korzystny wizerunek jest sprawą niezbędną. Również w świecie polityki. Na potrzeby działalności politycznej, a przede wszystkim – rywalizacji wyborczej, tworzony jest wizerunek (image) polityka. Wizerunek to wyobrażenie, jakie funkcjonuje w opinii publicznej w związku
z danym politykiem, partią polityczną, rządem. Nie jest to obraz rzeczywisty, dokładny czy szczegółowy, ale raczej mieszanka wielu szczegółów, odnoszących się zarówno do wypowiedzi, działań, zachowania, wyglądu, kontaktów z innymi uczestnikami życia politycznego. Elementem wizerunku jest język ciała, na który składa się kontakt wzrokowy, mimika i wyraz twarzy, ruchy ramion i ciała, postawa, kontakt fizyczny, sposób ubierania się, gesty, intonacja głosu. W pokazaniu polityka na spotkaniu publicznym czy w telewizji ubiór, głos, gesty są równie ważne jak sama wypowiedź. Wizerunek może być kształtowany sztucznie niemal w całości, tworząc nową osobę, jednak jego tworzenie opiera się na istniejących cechach zachowania polityków. Przez wypowiedzi, zdjęcia i relacje filmowe można uwypuklić te cechy, które mogą pomóc w dobrym odbiorze polityka.

              W związku z wyżej wymienionymi argumentami, celem mojej pracy będzie określenie wizerunku jaki posiadają Maria i Lech Kaczyńscy w polskiej prasie, a dokładniej w tygodniku satyrycznym „Angora”. Jaka jest o nich opinia? Postaram się odpowiedzieć na pytania jaki jest to wizerunek? Czy na równi można postawić Prezydenta i Prezydentową? Czy może ich wizerunki są odrębna, niezależne od siebie? W jakich kontekstach „Angora” najczęściej kreuje opinię o pierwszej parze Rzeczypospolitej?

1) Pozycja tygodnika „Angora” na rynku prasowym

              Tygodnik „Angora” – początkowo tytuł brzmiał „Agora”, lecz ze względu na konflikt z koncernem medialnym o tej samej nazwie zmieniono go – istnieje na polskim rynku medialnym od 1990 roku. Średni nakład gazety wynosi ok. 430 tyś. sztuk co plasuje go po środku czytelnictwa tygodników w kraju[1]. Konwencja pisma polega na przedruku wybranych artykułów z polskich i światowych gazet i czasopism, lecz  także publikowane są własne artykuły i felietony (znanymi, stałymi felietonistami są Janusz Korwin – Mikke, Henryk Martenka, kabaret Klika). Punktem wyróżniającym „Angorę” wśród polskich tygodników jest wszechobecna satyra w postaci obrazków, rysunków, komiksów, napisów.

2) Pytania i tezy badawcze

              Pytania badawcze:

Ø      Jaki jest wizerunek pary prezydenckiej w tygodniku „Angora”?;

Ø      Jaki jest wizerunek Prezydenta?;

Ø      Jaki jest wizerunek Prezydentowej?;

Ø      Czy w opisach dominuje kontekst zawodowy, publiczny czy prywatny?;

Ø      Więcej jest pozytywnych, negatywnych, neutralnych czy satyrycznych artykułów
o Marii i Lechu Kaczyńskich?.

              Tezy badawcze:

Ø      Najczęstszym kontekstem pojawiania się artykułów o parze Prezydenckiej są sprawy zawodowe, publiczne;

Ø      Wizerunek Marii Kaczyńskiej jest bardziej pozytywny niż wizerunek Prezydenta Kaczyńskiego;

Ø      Ze względu na humorystyczny charakter tygodnika, najczęstsze będą artykuły
o wymowie satyrycznej.

3) Metody i techniki badawcze

              Metoda jaką  się posłużę w zbadaniu tematu pracy, będzie analiza treści, której narzędziem będzie formularz klucza kategoryzacyjnego. Analiza treści to metoda badawcza służąca do obiektywnego, systematycznego i ilościowego opisu jawnej zawartości przekazu. Zastosowanie tej metody jest celowe w przypadku badania przekazów oraz do udzielania odpowiedzi na pytania: „kto mówi”, „do kogo”, „dlaczego mówi”, „jak mówi”, „z jakim skutkiem”[2].

Poniżej znajduje się formularz klucza kategoryzacyjnego:

Operacjonalizacja pojęć użytych w tabeli:

Ø      Pozytywny wizerunek – korzystny, przychylny, celowy,  na miejscu, należyty, owocny, pomocny, potrzebny, pożądany, przydatny, wartościowy, wskazany, wspierający, zalecany, zasadny, zbawienny;

Ø      Negatywny wizerunek  - odmowny, przeczący, ujemny, nieprzychylny, krytykujący, obraźliwy, pejoratywny;

Ø      Neutralny wizerunek – obojętny, niekomentujący, opisujący tylko fakty;

Ø      Satyryczny wizerunek – groteskowy, prześmiewczy, „z przymrużeniem oka”, humorystyczny, krytykujący nie wprost;

Ø      Artykuł – przyjęta na potrzeby tej pracy podstawowa jednostka analizy: artykuły informacyjne i publicystyczne (wzmianki, notatki, sprawozdania, kroniki, kalendaria, reportaże, wywiady, sylwetki, komentarze, artykuły publicystyczne, eseje, felietony, recenzje, dyskusje)

Ø      Kontekst zawodowy – wszystkie obowiązki Prezydenta i Prezydentowej wynikające
z Konstytucji III Rzeczypospolitej (np. reprezentowanie kraju na arenie międzynarodowej, mianowanie ministrów, wręczanie orderów i odznaczeń, sprawowanie funkcji najwyższego zwierzchnika sił zbrojnych, itp.), działania związane z funkcjonowaniem kancelarii prezydenckiej, działalność charytatywna itp.;

Ø      Kontekst prywatny – życie rodzinne, spędzanie wolnego czasu, członkowie rodziny prezydenckiej, zainteresowania, hobby, praktyki religijne.

4) Dobór próby

              Zgodnie z logiką doboru próby przy metodzie jaką jest analiza treści, doborem prostym losowym, wylosowałam po jednym numerze „Angory” z każdego miesiąca roku 2007, w związku z czym w skład próby weszło 12 egzemplarzy tygodnika. Jako podstawową jednostkę analizy wybrałam artykuł: artykuły informacyjne i publicystyczne - wzmianki, notatki, sprawozdania, kroniki, kalendaria, reportaże, wywiady, sylwetki, komentarze, artykuły publicystyczne, eseje, felietony, recenzje, dyskusje.

5) Prezentacja wyników badań empirycznych