Oszustwa Herbowe.pdf

(59 KB) Pobierz
OSZUSTWA HERBOWE
Uzurpacja to nie tylko podawanie się za szlachcica nie będąc nim. Uzurpacją jest również
podawanie nie swego wizerunku herbu lub jego "upiększanie". Wszak nie każdy herb posiada
klejnot! A spotkać można herbarze albo wcale nie podające klejnotów lub dodające klejnoty do
każdego herbu. Należy pamiętać, że nawet gdy herb posiadał klejnot, to w wielu przypadkach
manifestacje heraldyczne obchodzą się bez klejnotu, np. herby na nagrobkach, portalach itp. (jest
to powrót do pierwowzoru herbu - tarczy rycerskiej). Z kolei klejnot pełnił też funkcję rozróżnienia
herbu nowego od starego, jak to miało miejsce w przypadku adopcji herbowej. Z drugiej strony
klejnot służył do manifestowania związków ze starym rodem w przypadku prostej nobilitacji. W tym
przypadku umieszczano w klejnocie albo cały herb albo jego część. W ten sposób podkreślano
"nabycie" stanu szlacheckiego. Oprócz klejnotu należy mieć na uwadze złożoność problemu
kształtowania się dodatkowych elementów herbu takich jak hełm, korona i labry. Tylko tytułem
wzmianki warto podkreślić odmienność zasad stosowania koron hełmowych heraldyki polskiej od
heraldyki zachodniej. Na zachodzie kształtował się zwyczaj wyróżniania za pomocą typu korony
stopnia szlachectwa, podczas gdy w Polsce korona podkreślała równość szlachty, równość
uprawniającą aż po sięganie po koronę królewską. Stąd polskie herby wzbogacane są o otwarta
koronę z czterema fleuronami (stąd na rysunkach widoczne są tylko trzy fleurony).
Herb jest wyróżnikiem rodu i nie ma znaczenia który jest "ładniejszy", ale ma znaczenie który jest
znaczniejszy. Rozwój herbów jest odbiciem zarówno przemian wśród szlachty, wpływów obcych,
mody i sytuacji w których herb został nadany. Tak więc należy być niezwykle krytycznym
spotykając się zarówno z herbami mieniących się nimi szlachciców jak i przytaczających je
herbarzy. Z jednej strony mamy często do czynienia z "radosną twórczością" nieświadomych
znaczenia herbu "szlachciców". Z drugiej strony czasami występujący brak dokładnych informacji o
herbach sprawia, że niektóre herbarze sprowadzają wyglądy herbów do jednego szablonu
"zapominając" np. o fakcie, że wierzch labrów jest barwiony tak jak pole herbu a spód odpowiada
barwie godła.
Warto zwrócić uwagę na herby takie jak Rola (Pogonia, Pomian,...) - występują one w wielu
różnych odmianach, wśród których są takie które nie posiadają korony, inne labr, hełmu a inne
klejnotu (lub czasem kilku elementów łącznie). Nie wolno wybierać sobie tego herbu, który podoba
się nam bardziej. Szlachectwo, a zatem i herb jest dziedziczne. Zatem jeżeli przysługuje nam herb
to tylko taki, który odziedziczyliśmy! Pamiętać należy, że nie każdy szlachcic zachował wizerunek
herbu.
O ile prezentowanie niepoprawnych wizerunków herbów w różnych zbiorach czy herbarzach jest
oznaką małej wiedzy lub nierzetelności, o tyle wprowadzanie zmian do własnych herbów jest już
uzurpacją, przewinieniem. Do podstawowych przewinień związanych z herbem zaliczamy:
umieszczanie tytułu lub herbu na budowlach, powozach, nagrobkach, pomnikach,
łączenie własnego herbu z innymi,
dodawanie nie przysługujących płaszczy, dewiz, tarcz sercowych albo trzymaczy oraz koron
wyższych rang i o większej liczbie hełmów
Posługując się herbem należy zachować dużą ostrożność zwłaszcza "odkrywając" własne
szlachectwo nie mając dokładnych informacji o herbie. Z jednej strony będąc skromnym,
ostrożnym możemy zostać posądzeni o ukrywanie oznak wskazujących na pochodzenie szlachectwa
(np. adopcja herbowa), z drugiej strony bezpodstawne upiększanie narazić może na śmieszność
(oprócz miana uzurpatora...).
Szlachta drobna, zagrodowa w wielu przypadkach przestała dbać o sprawy tak odległe od zdobycia
chleba jak wizerunek herbu. Wiele tysięcy rodzin szlacheckich "zagubiło" wizerunek herbu. Więcej o
szlachcie zaściankowej
Zgłoś jeśli naruszono regulamin