Java.pdf

(330 KB) Pobierz

Java

1 Cechy Javy przemawiające za jej

wyborem

•

Przenośność - możesz uruchomić program na każ-

dym systemie i sprzęcie, na który istnieje implemen-

tacja wirtualnej maszyny Java.

•

Wygoda - podstawowe klasy i mechanizmy Java są

zaimplementowane tak, że dostarczają programiście

wygodnych w użyciu bibliotek, która w wielu przy-

padkach znacznie przyśpieszają tworzenie aplikacji.

•

Szybkość tworzenia aplikacji - w Java aplikacje pi-

sze się szybciej niż w niektórych innych językach

programowania. Wszystko dzięki użytecznym kla-

som i mądrze zaplanowanym bibliotekom, narzę-

dziom oraz IDE.

•

Duże wsparcie ze strony twórców środowisk progra-

mowania - dzięki środowiskom IDE, takim jak Net-

Beans czy Eclipse, programy możesz tworzyć jesz-

cze szybciej i jeszcze wydajniej używając profesjo-

nalnych narzędzi, które ułatwią tworzenie dużych

aplikacji i panowanie nad tworzeniem oraz utrzymy-

waniem kodu.

•

Użytkownik potrzebuje zainstalowanej maszyny

wirtualnej javy (JVM), aby móc uruchomić nasz

program.

•

Java ustępuje innym językom programowania (np.

C++ lub Ada) w tworzeniu aplikacji czasu rzeczy-

wistego.

3 Czego potrzebujesz, żeby zacząć

Java to nie tylko język programowania - to również śro-

dowisko uruchomieniowe, w którym działają programy,

tak zwana Wirtualna Maszyna Java (Java

Virtual Machi-

- JVM). Java jest zaliczana do języków kompilowano-

interpretowanych - aby napisane przez nas programy za-

działały, wymagany jest kompilator, który przekształci

kod źródłowy do tzw.

byte code,

czyli odpowiednika ko-

du maszynowego rozumianego przez JVM (w tej książce

funkcjonuje również termin

kod bajtowy).

Zarówno JVM

jak i kompilator są dostarczane za darmo przez twórców

Javy - ﬁrmę

Oracle.

Najlepiej ściągnąć wszystko w jed-

nym pakiecie, który obecnie nosi nazwę

Java SE

(Ja-

va Platform, Standard Edition). Java SE jest dostępna na

wiele platform, w tym dla systemów 32- i 64-bitowych

Windows i GNU/Linux. Jest to wszystko, czego potrze-

bujemy do rozpoczęcia pracy.

•

Ciekawe możliwości tworzenia interfejsu użytkow-

nika - możliwość dostępu do wygodnych w użyciu

bibliotek i narzędzi pozwalających szybko i bezbo-

leśnie stworzyć niezależny od systemu i przenośny

3.1 Linux

interfejs graﬁczny dla aplikacji. Biblioteki graﬁczne

udostępniają metody, które są dokładnie tym, czego Istnieje kilka implementacji Javy.

[1]

My wybierzemy

otwartą implementację OpenJDK

[2]

potrzebujesz.

•

Duża ilość publikacji - w sieci jest sporo informacji

na temat języka Java. Jest to ogromna zaleta szcze-

3.1.1 Debian/Ubuntu

gólnie dla osób uczących się tego języka. W Inter-

W konsoli wpisujemy:

necie znaleźć można sporo przykładowego kodu, ar-

$ sudo apt-get install openjdk-6-jdk openjdk-6-jre

tykułów czy tutoriali.

openjdk-6-doc

•

Garbage collection, czyli automatyczne zwalnianie

nieużywanych już obszarów pamięci

3.1.2 Arch Linux

2 Wady, o których warto pamiętać

W konsoli wpisujemy (jako root):

# pacman -S jdk7-openjdk jre7-openjdk

•

Przeważnie programy uruchamiane pod maszyną lub jeśli potrzebujemy wersji 6:

wirtualną działają wolniej niż programy napisane w

C++ (szczególnie czasochłonne jest uruchamianie # pacman -S openjdk6

Następnie możemy sprawdzić działanie wpisując:

aplikacji).

$ javac -version

JAVA Z PUNKTU WIDZENIA PROGRAMISTY

4.2 Kod wykonywalny programu

Po napisaniu kodu źródłowego program kompilowany

4 Java z punktu widzenia progra-

jest do bytecodu. Nie jest to jeszcze kod zrozumiały dla

procesora w sposób bezpośredni, który pozwalałby nam

misty

na jego uruchomienie. Jest to jednak kod zapisany w

określonym formacie, który może zostać poprawnie zin-

4.1 Środowisko uruchomieniowe i develo-

terpretowany przez Maszynę Wirtualną Java, przetłuma-

czony na kod wykonywalny i uruchomiony.

perskie

Aby dobrze programować, warto zrozumieć, jak wyglą-

da całe podłoże mechanizmu Java. Pierwszym podstawo-

wym elementem jest JRE (Java Runtime Environment -

środowisko uruchomieniowe Javy). JRE jest niezbędne

do uruchamiania aplikacji Java na komputerze. A co to

oznacza dla nas programistów? Oznacza nie mniej, nie

więcej, a dokładnie tyle, że programy pisane w tym języ-

ku uruchamiane są nie “w komputerze”, ale w pewnym

środowisku działającym na komputerze. Dzięki temu je-

steśmy pewni, że jeśli powstanie implementacja Wirtu-

alnej Maszyny Java (JRE - w naszym przypadku) na ja-

kąkolwiek maszynę, to będziemy mogli na tej maszynie

uruchomić nasz program bez względu na to, czy będzie

to: Atari ST, XBOX czy najnowsza wersja tostera mar-

ki “dla Ciebie dla Domu”. Dzięki temu programy pisane

w Javie będą mogły być uruchamiane nawet na sprzęcie,

który pojawi się za 10-20 lat, o ile będzie istniała imple-

mentacja Wirtualnej Maszyny Java dla tych urządzeń.

4.3 Zwalnianie pamięci w języku Java -

Garbage Collector

W języku Java w tle, podczas działania naszego progra-

mu, działa mechanizm zwany Garbage Collector (zbie-

racz śmieci). Ma on na celu zwolnienie programisty z

obowiązku dbania o zwalnianie pamięci w programie.

Stosuje on szereg algorytmów mających na celu wyłapa-

nie niepotrzebnych obiektów i usunięcie ich. Posiada to

swoje wady i zalety.

Zaletą jest to, że programista nie musi pamiętać o znisz-

czeniu obiektu lub zwolnieniu pamięci. Mamy wolny

czas, który normalnie poświęcilibyśmy na tworzenie de-

struktorów i czasochłonne myślenie nad tym, czy oby na

pewno dobrze alokuję i zwalniam pamięć. Więcej nawet

- istnieją problemy w których nie jesteśmy w stanie roz-

strzygnąć, czy obiekt powinien zostać “już extquotedbl

Wykonywanie aplikacji języka Java poprzez JRE rozwi- zwolniony czy jeszcze powinien pozostać przy życiu. GC

jało się w następujących kierunkach:

zrzuca z nas również ten ciężar.

•

Początkowo program mógł być interpretowany in-

strukcja po instrukcji (podobnie jak w językach

skryptowych) jednak rozwiązanie to było bardzo

niewydajne i powodowało, że programy napisane w

języku Java działały bardzo wolno.

•

Aby zwiększyć wydajność programów napisanych

w języku Java w nowoczesnych maszynach wirtu-

alnych Java, zaimplementowano mechanizmy ma-

jące przyśpieszyć działanie programów. Jednym z

nich jest technika JIT (Just In Time). Technologia

Just In Time kompiluje kod bezpośrednio przed je-

go wykonaniem. Dzięki temu kompilowane są tylko

i wyłącznie funkcje czy klasy, których używamy w

naszym programie (a nie cały program). JIT w po-

łączeniu z optymalizacją adaptacyjną pozwala dzia-

łać programom napisanych w Java niemal tak szyb-

ko jak aplikacjom C/C++.

Poza JRE (niezbędnym użytkownikowi) istnieje inna po-

pularna forma dystrybucji pakietu Java. JDK (Java De-

velopment Kit), zwana również SDK (Software Develop-

ment Kit). To dystrybucja języka Java dla osób tworzą-

cych kod w języku Java. Poza środowiskiem uruchomie-

niowym zawiera między innymi: kompilator, dokumen-

tację/pomoc i debugger.

Wadą jest to, że działanie Garbage Collectora zajmuje

czas. Nigdy nie wiadomo kiedy Garbage Collector po-

stanowi zadziałać i wyszukać oraz zwrócić do systemu

nieużywaną już przez program pamięć. Przez to systemy

czasu rzeczywistego pisane w Javie obwarowane są do-

datkowymi restrykcjami, ponieważ działanie programu

może być w każdej chwili wstrzymane na odśmiecanie.

Najprostsze mechanizmy działania Garbage Collectora to

usuwanie obiektów, dla których ilość referencji wynosi

zero (z takiego obiektu nie skorzystamy bo nie mamy się

do niego jak odwołać, więc nie ma sensu trzymać go w

pamięci) i odnajdywanie trójkącików (referencja A wska-

zuje na B, B wskazuje na C ale C znowu wskazuje na A),

ale istnieją również bardziej złożone.

Ciekawostki

Istnieją właściwie dwa GC. Jeden uruchamiany jest czę-

sto i zwalnia zmienne które nie są już potrzebne, a któ-

re zostały utworzone “niedawno”. Np. użyte zmienne lo-

kalne po opuszczeniu metody która ich używała. Drugi

jest uruchamiany rzadziej, ale czyści dokładniej całą pa-

mięć, jednak jego działanie może powodować zatrzyma-

nie JVM do czasu zakończenia procesu odśmiecania (ist-

nieją jednak implementacje JVM które nie posiadają tej

wady). Powinieneś wiedzieć, że GC w “zasadzie działa”,

ale dla aplikacji bardzo intensywnie używających pamięć

może zdarzyć się sytuacja, że GC nie zdąży z odśmiece-

niem nim nastąpi przepełnienie pamięci - w takim przy-

padku zostanie zrzucony wyjątek OutOfMemoryError i

aplikacja w zasadzie przestanie działać. W takich progra-

mach warto używać przypisania do “null” - pomoże to GC

łatwiej odnajdywać obiekty do usunięcia. Można również

ręcznie zainicjować działanie GC poprzez użycie Sys-

tem.gc() - nie gwarantuje to, że wszystkie śmieci zosta-

ną zwolnione, ale często może pomóc. Wgłębiając się w

różne aspekty pamięci używanej przez JVM odnajdziesz

obszar PermGen. Obszar PermGen nie jest odśmiecany

(tak mówi doświadczenie) przez JVM, przechowuje się w

nim między innymi informacje o klasach załadowanych

przez ClassLoadera. Był taki problem z biblioteką java-

assist, używanej przez kontener EJB3, który powodował

ciągłe powiększanie obszaru zajmowanego PermGen, aż

do katastrofy JVM. Do sterowania (w pewnym stopniu)

GC mogą służyć parametry uruchomieniowe JVM.

5 Nauka programowania w języku

Java

Naukę programowania można podzielić na pewne etapy.

Pierwszy to poznanie struktur języka takich jak: pętle,

warunki, operatory, podstawowe wyrażenia i składnia.

Nie da się w tym czasie uniknąć osobnego działu, jakim

jest korzystanie z bibliotek dostępnych w języku. Choć-

by po to, by wyświetlić coś na ekranie lub pobrać wiado-

mość od użytkownika. Te dwa elementy przeplatają się w

początkowych etapach nauki języka. Później przychodzi

czas na szczegóły związane z semantyką oraz składnią ko-

du, niuansami, dzięki którym można tworzyć optymalny

kod i pisać kod sprytniej i wydajniej.

Poza nauką języka programowania trzeba poznać pa-

radygmaty programowania jako takiego czyli przyjęte,

obowiązujące lub zalecane reguły pisania programu, nie-

zależne od tego w jakim języku programowania (wyso-

4.4 Notka dla programistów C++

kiego poziomu) piszemy. Jest to tak zwany dział “inży-

•

W Java nie ma wielkości globalnych. Ponieważ w nierii oprogramowania”, którym tutaj nie będziemy się

dobrym przybliżeniu wszystko jest klasą (dokładnie zajmować.

rzecz ujmując może być klasą), więc wartość global- Potraktuj naukę języka programowania jak etapy, w któ-

na nie istnieje (każda wartość jest składową jakiejś rych jesteś wyposażany w kolejne narzędzia. Na początku

klasy lub zmienną lokalną).

Twoja wiedza jest równa niemalże zeru, później umiesz

pierwszą rzecz, drugą, trzecią... jesteś wyposażany w ko-

•

Wszystkie klasy są pochodnymi od jednej wspólnej lejne narzędzia, poznajesz więcej mechanizmów, których

klasy Object.

możesz użyć do swojej pracy z językiem.

•

W Java nie ma wielokrotnego dziedziczenia. W Java

występuje za to mechanizm interfejsów. Jedna klasa

może implementować wiele interfejsów.

6 Komunikacja z użytkownikiem

Z racji struktury używanych dziś systemów operacyj-

•

Brak preprocesora. Nie jest potrzebny ponieważ

nych istnieją dwie podstawowe warstwy komunikacji z

wszystkim może zająć się Wirtualna Maszyna Java.

użytkownikiem: konsola i GUI (Graphic User Interfa-

ce). Pierwsza z nich to tak zwana konsola, czyli literki

•

Nie ma plików nagłówkowych. Program podzielony

w okienku (czy na ekranie). Komunikowanie się z użyt-

jest na pakiety.

kownikiem (wyświetlanie informacji, pobieranie danych

od użytkownika) jest znacznie prostsze w trybie konso-

•

Brak typedef - tworzenie alternatywnych nazw dla

li. Dlatego też wszystkie początkowe składniki Javy po-

istniejących typów nie jest wspierane.

znamy pisząc programy działające właśnie pod konso-

lą. Unikniemy w ten sposób komplikowania kodu frag-

•

Brak możliwości przeciążania operatorów.

mentami charakterystycznymi dla bibliotek obsługują-

cych graﬁczny tryb użytkownika, który poznamy w dal-

•

Operator zakresu :: jest zastąpiony znakiem kropki.

szej części kursu. Pozwoli to skupić się i wyeksponować

to czego uczymy nie zaciemniając kodu niepotrzebnymi

•

W języku Java nie istnieje możliwość przekazania

fragmentami, niezwiązanymi z tematem. Kiedy już oswo-

domyślnej wartości, ani listy inicjalizującej w C++.

isz się z Javą jako taką - nic nie stoi na przeszkodzie abyś

zaczął tworzyć aplikacje posiadające graﬁczny interfejs

•

Brak destruktorów i konieczności pamiętania o

- jednak naukę najlepiej rozpocząć od prostych aplikacji

zwalnianiu pamięci. Działa garbage collector, któ-

pisanych pod konsolą.

ry robi to za nas.

•

Nie ma wskaźników - wszystko przekazywane jest

przez wartość.

7 Kurs podstawowy

•

W Javie łańcuchy znaków są obiektami klasy ja- W tej części postaram się zapoznać Cię z podstawowymi

va.lang.String.

elementami języka takimi jak: pętle, warunki, zmienne

itp. Na początku każdego zagadnienia będzie kilka słów

teorii, później postaram się zobrazować go w postaci ko-

du programu. Do niektórych działów będę dodawał do-

datkowe paragrafy uściślające pewne kwestie, ważne dla

osób już znających się na programowaniu. Jeżeli dopie-

ro zaczynasz swoją przygodę z pisaniem programów, nie

musisz ich czytać, są one tam raczej dla zaawansowanych

programistów potraﬁących już posługiwać się językiem

programowania w celu zwrócenia uwagi na pewne kwe-

stie mogące odgrywać rolę w ich programach - osobie do-

piero uczącej się mogłyby tylko zaciemnić obraz całości

i stać się niepotrzebną na początku komplikacją.

Ponieważ aby coś wyświetlić lub pobrać jakieś dane od

użytkownika trzeba użyć bibliotek oraz w trakcie progra-

mowania używać pewnych konwencji - niektóre fragmen-

ty mogą wydać się dla Ciebie na samym początku nie-

zrozumiałe - a do ich objaśnienia dojdziemy później. Po-

staraj się nie zwracać na nie uwagi w początkowej fazie

nauki, przyjąć, że “tak się robi” i poczekać trochę aż z

czasem wszystko się wyjaśni. Zaczynamy!

KURS PODSTAWOWY

gdzie widnieje

NazwaPliku

musisz wpisać nazwę pli-

ku, w którym zapisujesz swój program. Jeżeli plik będzie

nazywał się Pusty.java to powyższy kod będzie wyglądał

tak:

public class Pusty { public static void main (String []

args) { } }

Dobrym nawykiem jest pisanie nazwy klasy wielką lite-

rą. Nazwa pliku z kodem musi być taka sama jak nazwa

klasy. W tym przypadku to “Pusty”, a plik, w jakim za-

piszemy kod, to Pusty.java.

Powyższy program nic nie robi - jest jak łupinka orze-

cha pustego w środku. Jeżeli Twój edytor wspiera two-

rzenie szablonów nowych dokumentów, to dobrym po-

mysłem może okazać się stworzenie właśnie takiego sza-

blonu w edytorze - przynajmniej na początek. Zwolni Cię

to z obowiązku przepisywania tej struktury za każdym ra-

zem.

7.1

Jak kompilować / uruchamiać progra-

7.2.1 Struktura programu dla zaawansowanych

Jeżeli używasz konsoli najpierw musisz skompilować kod

(przetłumaczyć na język zrozumiały dla Wirtualnej Ma- Ponieważ w języku Java wszystko jest obiektem, również

program musi być reprezentowany jako klasa. JRE pro-

szyny Java). Robisz to poleceniem:

szone o uruchomienie pliku, wywołuje domyślnie meto-

javac NazwaPliku.java

dę main klasy, o nazwie identycznej z nazwą pliku. Jeżeli

Powstanie wtedy plik

NazwaPliku.class,

który będzie w pliku nie znajduje się klasa o tej samej nazwie zosta-

już programem w języku Java. Aby go uruchomić wy- nie zwrócony błąd. Wszystko, co znajduje się w metodzie

main, to właśnie nasz program. Ponieważ nigdzie nie jest

konaj:

tworzony obiekt naszej klasy, metoda main musi być sta-

java NazwaPliku

tyczna, aby można było ją wywołać bez tworzenia instan-

i po problemie.

cji klasy (czyli bez tworzenia obiektu). Nakłada to na nas

Jeżeli używać środowiska IDE nie będziesz musiał wpi- pewne ograniczenia - na przykład nie możemy korzystać

sywać żadnych komend. W Eclipse wystarczy, że wybie- z this (nie ma ono żadnego sensu w metodzie statycznej).

rzesz:

Run \ Run As \ Java Application

. W NetBe- Metodą pozwalającą ominąć ten problem jest stworzenie

ans zaś wybierz

Run \ Run Main Project

(musisz tyl- obiektu w metodzie main i przeniesienie kodu do kon-

ko zwrócić uwagę który projekt jest wyróżniony po lewej struktora:

stronie na liście

projects).

Jeżeli chcesz uruchomić inny public class Pusty{ public Pusty() { // Tutaj kod programu

projekt, kliknij na jego nazwę prawym przyciskiem my- } public static void main(String [] args) { new Pusty(); } }

szy i wybierz

Set As Main Project.

7.2

Struktura podstawowego programu

W Javie każdy program posiada pewną sztywną struktu-

rę. Nie proszę, abyś ją zrozumiał (jeszcze nie teraz), ale

żebyś po prostu zapamiętał ją i przyjął, że taka jest (z

czasem wszystko stanie się dla Ciebie jasne).

public class NazwaPliku { public static void main (String

[] args) { } }

Powyższy kod tworzy obiekt klasy, którą projektujemy

- dzięki temu ograniczenia związane z pisaniem kodu w

metodzie statycznej znikają. Zastanawiać może jeszcze

fragment kodu String [] args - jest to nic innego jak prze-

kazanie do programu listy (tutaj tablicy) stringów (łańcu-

chów znaków czy jak wolisz napisów), będących parame-

trami wywołania Twojego programu. To właśnie poprzez

zmienną args (arguments) otrzymujesz dostęp do wszyst-

kich parametrów z jakimi została uruchomiona twoja

aplikacja. Przekazanie parametrów od wersji

Java SE5

może wyglądać również tak:

Jeżeli chciałbyś uruchomić ten program, musiałbyś go public static void main(String ... args) {

zapisać w pliku NazwaPliku.java. Po prostu w miejscu

7.3

Zmienne

liczba = 2;

no i w pudełku znalazła się liczba 2, a to co było w środ-

ku, zostało automatycznie wyrzucone. Można w jednej

linijce stworzyć pudełko i włożyć do niego coś pisząc:

int liczba = 2;

Teraz wartości zmiennoprzecinkowe. Typ zmiennej na-

zywa się

ﬂoat:

ﬂoat liczba_zmiennoprzecinkowa = 3.14;

Zmienne możesz sobie wyobrazić jak pudełka, które naj-

pierw opisujesz jakąś etykietką (nazwą), potem coś do

takiego pudełka wkładasz i to tam trzymasz. Jest tylko je-

den warunek: musisz wcześniej powiedzieć, co będziesz

w tym pudełku trzymał. W analogii do zwierząt: inne

pudełko weźmiesz dla psa (budę), inne dla rybki (akwa-

rium). Dlatego musisz wziąć odpowiednie pudełko w za-

leżności od tego, co chcesz trzymać. Potem możesz na-

zwać to pudełko. Znowu analogicznie możesz nakleić na-

lepkę z napisem “Nemo” na akwarium - informującą o

tym, że rybka w akwarium nazywa się Nemo. Może być

wiele rybek, ale twoją odróżnia od innych to, że nazywa

się Nemo.

stworzy pudełko do trzymania liczb zmiennoprzecinko-

wych (ﬂoat) o nazwie

liczba_zmiennoprzecinkowa

włoży do tego pudełka wartość

3,14.

Teraz przechodzi-

my z terminologii pudełkowej do terminologii zmiennych

- najwyższy czas! Więc teraz uważaj. Do zapisania poje-

Jeżeli nie zrozumiałeś analogii ze zwierzątkami, to mo- dynczego znaku użyjesz

typu

char.

że porównanie matematyczne da Ci do myślenia. Kiedy char znak = 'a';

rozwiązujesz jakieś zagadnienie matematyczne, gdzieś na

Powyższa linijka

utworzy

zmienną

typu

char

nazwie

końcu pojawia się coś w stylu:

znak

wartości

(zawartość pudełka będziemy nazywać

x=2

wartością zmiennej). Zapewne trapi Cię cały czas pyta-

Cały czas posługiwałeś się symbolem

no i nagle okazuje nie: “skąd tam się wziął średnik na końcu”. Otóż pro-

gramowanie polega na wydawaniu komputerowi poleceń.

się, że jest równy 2 ... jeżeli

x = 2

Tak jak to powyższe “Utwórz zmienną typu znakowego o

x+x+x=6

wartości

extquotedbl. Każde takie polecenie w języku

zgadza się ? Czyli posługujesz się x-em jak dwójką i za Java musi kończyć się średnikiem. Programując przyj-

każdym razem gdy piszesz x myślisz 2. Identycznie spra- muje się, że zapisujemy jedno polecenie w jednej linij-

ce (choć można w jednej linijce zapisać więcej poleceń -

wa ma się ze zmiennymi.

są wtedy po prostu oddzielone średnikami). Dzięki temu

Wróćmy do zmiennych jako takich. Zmienne to nic inne- program wygląda tak, że

każda linijka kończy się śred-

go, jak nazywanie w programie napisów i liczb. Możesz

nikiem

- choć tak naprawdę

każde polecenie (instruk-

liczbie 2 przypisać dowolną nazwę. Używane nazwy mo-

cja) kończy się średnikiem.

Ot cała ﬁlozoﬁa średników.

gą być niemalże dowolnie długie (nie ważne czy zmienna Zwróć jeszcze uwagę, na to, że pojedyncze znaki zapisu-

będzie nazywała się

czy

niewiadoma_rownania_x).

jemy w apostrofach. Użycie cudzysłowu byłoby błędem.

W nazwach najlepiej ograniczać się do stosowania ma- Powyższą wiedzę przedstawię w tabelce:

łych i wielkich liter, cyfr i znaku podkreślenia.

Każdą

instrukcję kończ znakiem średnika

;

7.3.1

Typy zmiennych

Podstawowe informacje, jakie możemy chcieć przetrzy-

mać w komputerze, to: wartość logiczna, liczba, napis

lub pojedynczy znak. Mamy więc różne

typy

zmiennych.

Podstawową wartością, którą możesz chcieć przechować

sobie gdzieś (zanotować na tak długo jak Ci jest potrzeb-

na - a tak działają zmienne), jest liczba. Komputer roz-

różnia liczby całkowite (2;

−15;

123) i zmiennoprzecin-

kowe (2,14; 3,14;

−1,5).

Do trzymania liczby

całkowitej

używać będziemy typu

int.

Tak więc napisanie:

8 Pierwszy program

Utwórzmy plik Hello.java o poniższej treści.

//główna klasa programu: public class Hello { //głów-

na metoda programu: public static void main(String

args[]){ System.out.print(“Witaj swiecie! extquotedbl);

//ten tekst w nawiasie zostanie wyświetlony: } }

Najlepiej do tego celu użyć edytora plików tekstowych

kolorującego składnię. Dzięki temu bez problemu od-

int liczba;

stworzy zmienną o nazwie liczba. Teraz powrót do ana- różnisz treść programu od licznych komentarzy, których

logii pudełek. Stworzyłeś pudełko, które umie trzymać obecność ma pomóc zorientować się w temacie i nie

liczby całkowite i nazwałeś je

liczba.

Masz więc pudeł- wpływa w żaden sposób na działanie naszego programu.

liczba.

Ale co w nim jest? Nie wiadomo - i naprawdę Ja użyłem darmowego programu

Vim

(wersję dla twoje-

to jest poprawna odpowiedź. Musisz pamiętać! Jak two- go systemu operacyjnego pobierzesz spod adresu

http://

rzysz pudełko to ono w ogólności na starcie nie jest puste

www.vim.org/download.php.

Możesz skopiować powyż-

(tylko w pewnych szczególnych przypadkach). Aby teraz sze źródło programu, lub przepisać je ręcznie (w celu roz-

poczęcia ręcznej edycji tekstu programu, należy przesta-

na przykład włożyć do tego pudełka liczbę 2 piszesz:

Plik z chomika:

kakarolinka

Java.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: