ŚW. JAN PAWEŁ II - BÓG OJCIEC (Katechezy Ojca Świętego).pdf

(1386 KB) Pobierz
KATECHEZY
OJCA ŚWIĘTEGO
BŁ. JANA PAWŁA II
1
2
CZĘŚĆ I
WSTĘPNE ROZWAŻANIA
O KATECHEZIE
3
1.
EWANGELIZACJA I KATECHEZA PODSTA-
WOWYM ZADANIEM KOŚCIOŁA
Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony (Mk 16,16).
Jakżeż uwierzą, skoro nie słyszeli (por. Rz 10,14).
1.
Znajdujemy się w Jerozolimie w dniu Pięćdziesiątnicy.
Apostołowie zgromadzeni w wieczerniku „zostali napełnieni Du-
chem Świętym”. Równocześnie „dał się słyszeć z nieba szum,
jakby uderzenie gwałtownego wichru” i „ukazały się im też języki
jakby z ognia” nad głowami zebranych. Wieczernik, dotąd za-
mknięty, stanął otworem i Apostołowie wyszli na spotkanie przy-
bywających w tym dniu pielgrzymów żydowskich z różnych kra-
jów i narodów. Wszyscy oni zdumieli się bardzo, słysząc Aposto-
łów, o których wiedzieli, że są Galilejczykami, przemawiających
w różnych językach: „tak jak im Duch pozwalał mówić”.
Wówczas do zgromadzonej wokół wieczernika rzeszy przemówił
Piotr. Powołał się na proroka Joela, który zapowiada „wylanie
Ducha Bożego na wszelkie ciało” — a następnie przedstawił ze-
branym sprawę Jezusa z Nazaretu. Bóg potwierdził mesjańskie
posłannictwo Jezusa „niezwykłymi czynami, cudami i znakami”
— a gdy Jezus „został wydany, przybity do krzyża i zabity”,
wówczas Bóg potwierdził Jego posłannictwo zmartwychwsta-
niem: „wskrzesił Go, zerwawszy więzy śmierci”. Piotr odwołuje
się w tym miejscu do Psalmu 16 [15], w którym zawiera się za-
powiedź zmartwychwstania. Nade wszystko zaś odwołuje się do
świadectwa wszystkich Apostołów: „my wszyscy jesteśmy tego
świadkami”. „Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną
pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił
Bóg i Panem, i Mesjaszem” (Dz 2,2-4.17.22-24.32.36).
4
2.
Wraz z wydarzeniem Pięćdziesiątnicy rozpoczął się czas
Kościoła. Ten czas Kościoła oznacza także początek ewangeliza-
cji apostolskiej. Przemówienie Szymona Piotra jest pierwszym
aktem ewangelizacji. Apostołowie otrzymali od Chrystusa pole-
cenie, aby „iść na cały świat, nauczając wszystkie narody” (por.
Mt 28,19; Mk 16,15). Oto rozpoczynają wypełniać to polecenie,
naprzód w Jerozolimie, wobec własnego narodu, ale równocześnie
też wobec zebranych tam przedstawicieli różnych narodów i języ-
ków. Głoszenie Ewangelii wedle polecenia Odkupiciela, odcho-
dzącego do Ojca (por. np. J 14,28; 16,10), jest związane z wezwa-
niem do Chrztu w imię Trójcy Przenajświętszej. Tak więc w dniu
Pięćdziesiątnicy na pytanie słuchaczy: „Cóż mamy czynić, bra-
cia?” Piotr odpowiada: „Nawróćcie się […] i niech każdy z was
ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa”.
„Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni. I przyłą-
czyło się owego dnia około trzech tysięcy dusz”. W ten sposób
narodził się Kościół jako społeczność ochrzczonych, którzy
„trwali […] w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu
chleba i w modlitwach” (Dz 2,37-38.41-42). Narodziny Kościoła
idą w parze z początkiem ewangelizacji. Można powiedzieć, że
jest to równocześnie początek katechezy. Od tej pory każde prze-
mówienie Piotra jest nie tylko głoszeniem Dobrej Nowiny o Jezu-
sie Chrystusie, a więc aktem ewangelizacji — ale spełnia również
funkcję pouczenia przygotowującego do przyjęcia Chrztu: jest
katechezą chrzcielną. Z kolei zaś owo „trwanie w nauce Aposto-
łów” pierwszej wspólnoty ochrzczonych stanowi wyraz systema-
tycznej katechezy Kościoła u samych jego początków.
3.
Do tych początków stale się odwołujemy. Jeśli „Jezus
Chrystus wczoraj i dziś, ten sam” (Hbr 13,8) — to owej tożsamo-
ści odpowiada we wszystkich stuleciach i pokoleniach ewangeli-
zacja i katecheza Kościoła. Również i w naszej epoce, po Soborze
Watykańskim II, dwa kolejne zebrania Synodu Biskupów praco-
wały nad sprawą ewangelizacji i katechezy w posłannictwie Ko-
ścioła w świecie współczesnym. Owocem tej pracy są dokumenty
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin