Syjon - Biały Koń
Księga Izajasza
Kościół Katolicki jak Sodoma i Gomora
Spośród czterech królów judzkich za których działał Izajasz, tylko Achaz był odstępcą. Chodził on za Baalami i przeprowadził syna przez ogień (praktyki łączone z Kościołem adwentystów dnia siódmego). Natomiast Ozjasz, Jotam i Ezechiasz czynili to co jest miłe w oczach Pana.
Wykarmieni i wychowani synowie to chrześcijanie. Wystąpienie przeciw Panu to utworzenie Szkarłatnej bestii i przygotowanie zwiedzenia. Nierozpoznawanie swego Pana i żłobu Właściciela to uleganie zwiedzeniu. Naród grzeszny, lud obciążony nieprawością, plemię zbójeckie i dzieci wyrodne to katolicy. Choroba, rany i sińce spowodowane są okupacją muzułmańską. Kraj to południowa Europa. Miasto to kraje katolickie. Cudzoziemcy to muzułmanie. (1;1-7).
Córa Syjonu to Nowy Kościół, który powstanie na północy Europy. Wodzowie sodomscy to kler. Lud Gomory to katolicy. Mnóstwo ofiar to efekt wzmożonej religijności w czasach Szkarłatnej Bestii. Sytość całopaleń, łoju, cielców, krwi wołów, baranów i kozłów oznacza, że system ofiarniczy został zniesiony wraz z ofiarą Jezusa. Gdy przychodzicie by stanąć przede Mną - tzn. do miejsca najświętszego. Miejsce najświętsze oznacza okres królowania Pomazańca. Miejsce święte to etap, na który prawo zostało wypełnione na krzyży, wydeptywanie dziedzińca jest zatem cofaniem się w planie zbawienia i oznaką odrzucenia ofiary Jezusa. Czcza ofiara to eucharystia. Wznoszenie dymu oznacza zanoszenie modłów. Święta nowiu i uroczystości to święta katolickie. Szabaty to niedziele. Święte zebrania to synody, sobory i konklawe. Ręce pełne krwi oznaczają, że na Kościele Katolickim ciąży wina za zabijanie świętych. Obmycie oznacza przyjęcie wiary Nowego Kościoła. Spór z Panem dotyczy odebrania grzesznikom władzy nad ziemią (por. Rdz 32;1-32 - jest to spór o podobnym charakterze, gdyż zmierzał on do odebrania władzy Ezawowi). (1;8-20).
Miasto, które stało sie Nierządnicą to papieski Rzym. Słowa: Syjon był pełen rozsądku występują tylko w septuagincie, i zostały tam umieszczone nieprawidłowo. Zabójcy to administracja papieska z czasów Szkarłatnej Bestii. Srebro symbolizuje tu prawdopodobnie zaszczyt służenia Bogu. Wino to doktryny, woda oznacza tutaj wymysły ludzkie. Książęta i wspólnicy złodziei to biskupi czerpiący zyski z systemu Szkarłatnej Bestii. Obrócenie ręki to zesłanie muzułmanów. Ruda - zob. Dn 2;33. Przywrócenie sędziów i radnych oznacza powrót do sprawiedliwości pierwszych chrześcijan. Miasto sprawiedliwości i Wierny gród to odnowione chrześcijaństwo. Okupienie Syjonu i jego nawróconych oznacza zachowanie od kary (zob. Obj 3;10). Terebinty to prawdopodobnie dziesięciu królów Szkarłatnej Bestii (zob. Obj 17;12). Gaje to zarządcy Szkarłatnej Bestii. Terebint ze zwiędłym listowiem to europejski róg Szkarłatnej Bestii. Brak wody oznacza brak wiary chrześcijańskiej. Mocarz to papież, a jego dzieło to Szkarłatna Bestia. (1;21-31). [1;1-31]
Zwycięski Syjon
Juda i Jerozolima to protestanci i katolicy. Koniec czasów to okres Kościoła Laodycejskiego (por. 3;14-22) liczony od objęcia władzy przez pomazańca, do końca świata. Świątynia Pańska to lud Boży, góra Świątyni Pańskiego to królestwo Syjonu. Stanie na szczycie gór oznacza, że będzie to centrum nowego światowego systemu. Pagórki to pozostałe królestwa. Kroczenie ścieżkami Syjonu to przyjęcie jego wiary, praw i ustroju. Jeruzalem to tutaj nazwa nowego światowego systemu (por. Obj 21;1-3). Przekucie mieczy na lemiesze i włóczni na sierpy oznacza, że dominacja Syjonu będzie końcem duchowej walki rozpoczętej wraz z powstaniem Nowego Kościoła (por. Jl 4;10). (2;1-5).
Upokorzenie Grzeszników
Dom Jakuba to katolicy i wyznawcy upadłego protestantyzmu. Wróżbici i wieszczkowie to prorocy zwiedzenia. Filistyni to katolicko-porotestancki naród z północy Europy, który zwróci się ku pogaństwu. Uderzenie na zgodę w ręce cudzoziemców oznacza zjednoczenie z innymi religiami w światowym systemie Szkarłatnej Bestii. Konie i wozy to nowe ujęcia ewangelii forsowane przez Szkarłatną Bestię. Bożyszcze i dzieło rąk, to bałwany zwiedzenia. Poniżenie i upodlenie to efekt ulegania zwiedzeniu. (2;6-9).
Skały oznaczają opokę. Powstanie Pana oznacza prawdopodobnie najazd muzułmanów. Cedry Libanu to możnowładcy Stanów Zjednoczonych. Dęby Baszanu to przywódcy europejscy. Niebotyczne góry to imperia. Wyniosłe pagórki to bogate państwa. Wieże strzeliste to centra religijne (zob. 5;2. Mi 4;8). Okręty i statki to korporacje. Posągi bożków to bałwany zwiedzenia. Wiersz 2;19 - zob. Obj 6;15-17. Krety i nietoperze symbolizują ślepotę. Blask majestatu związany jest z wypełnionymi wyrokami. Człowiek, który ledwie dech ma w nozdrzach, to zdany na łaskę muzułmanów papież. (2;10-22).
[2;6-22]
Ostatni Stają się Pierwszymi a Pierwsi Ostatnimi
Jerozolima i Juda to katolicy i protestanci. Zapas chleba i wody to nauka i wiara chrześcijańska. Mocarze i wojownicy to głosiciele ewangelii. Pięćdziesiątnicy i magnaci to biskupi i arcybiskupi. Radni, biegli w magii i czarach, to administracja papieska, która zainicjuje wielkie zwiedzenie. Chłopcy i młokosi to muzułmańska administracja terenów okupowanych. Brat to prawdopodobnie Zwycięzca. Płaszczem jest prawość i sprawiedliwość, które chronią przed deszczem fałszywego ducha (por. 61;10. Hi 29;14). Ruina to upadłe chrześcijaństwo. Lekarzem - por. Mt 9;12. Chleb to nauka. Szata oznacza nieskalane życie (zob. Za 3;3-5). (3;1-7).
Jeruzalem i Juda, których słowa są przeciw Panu, to katolicy i protestanci służący Szkarłatnej Bestii. Oczy Bożej Chwały to wyłożone proroctwa. Sprawiedliwy to Zwycięzca (por. Obj 3;21). Zły to papież.
Lud Boży to Kościół adwentystów dnia siódmego. Słowa: to wyście spustoszyli winnicę oznaczają, że adwentyści sami czynią to, co przypisują innym. To, co zrabowano biednemu, ucisk ludu Bożego, i przygnębianie oblicza ubogich to bezprawne pobieranie dziesięciny. Zyski z nich konsumowane są głównie przez domy zarządców. (3;8-15).
[3;1-15]
Oczyszczenie Syjonu
Córy Syjońskie mogą oznaczać zarówno mieszkanki Syjonu jak i tamtejsze Kościoły. Łysina i obnażone skronie to skutek popadnięcia w zależność od imperium islamskiego. Słoneczka i półksiężyce sugerują, że ucierpi także światło ewangelii. Główną zaletą częściowej islamizacji będzie naprawa obyczajów i przywrócenie kultury patriarchalnej. Ludzie i rycerze Jerozolimy to armie krajów chrześcijańskich. (3;16-26).
Siedem niewiast to Kościoły, mężczyzna to Syjon. Chleb oznacza naukę. Własna odzież - być może w odróżnieniu od białych szat Nowego Kościoła. Odjęcie hańby sugeruje, że Nowy Kościół będzie jedynym tolerowanym przez muzułmanów (por. Jr 40;1-8). Odrośl Pana to Zwycięzca (por. Obj 21;7). Córa Syjońska to Nowy Kościół. Krew rozlana w Jeruzalem oznacza prześladowanie świętych przez Kościół Katolicki w czasach Szkarłatnej Bestii. Tchnienie sądu i pożogi to czas islamizacji. Chwała Pańska, która daje schronienie, to znajomość rzeczy przyszłych, będzie ona chronić lud Boży w każdej niebezpiecznej sytuacji. (4;1-5). [3;16 - 4;5]
Winnica
Przyjaciel to Bóg. Winnica to chrześcijaństwo. Szlachetna winorośl to Kościół pierwszych chrześcijan. Cierpkie jagody to zwodnicze doktryny. Jeruzalem i Juda to katolicy i protestanci. Rozebranie żywopłotu i ogrodzenia oznacza odejście wiernych. Stratowanie i rozgrabienie oznacza usunięcie przez muzułmanów chrześcijaństwa. Osty i ciernie to Islam. Deszcz to wylanie Ducha Świętego. Chmury to proroctwa. Rozlew krwi oznacza prześladowanie świętych. (5;1-7).
Siedem Grzechów Głównych Adwentystów Dnia Siódmego
Przyłączanie domu do domu to konsolidacja władzy religijnej. Przyłączenie roli do roli oznacza przyłączanie grup wiernych. Brak wolnego miejsca oznacza brak odpowiedniego kościoła (por. Jr 7;32). Środek kraju to określenie Świątyni. Domy w ruinie, i domy bez mieszkańców, oznaczają zagładę zarządu Kościoła adwentystów dnia siódmego w czasach Szkarłatnej Bestii. Mizerne plony mąki i moszczu, z dużej ilości winorośli i ziarna, symbolizują nieudolność KADS w wykorzystywaniu powierzonej im nauki. (5;8-9. por. Mt 23;13-14).
Sycera symbolizuje u Izajasza to samo, co oliwa u innych proroków - prawdy ukryte w proroctwach i Ducha Świętego. Wino to doktryny. Zostawanie do późna w noc oznacza niezmordowane głoszenie nauki. Rzeczy te odnoszą się do duchowieństwa Kościoła adwentystów dnia siódmego. Harfy, cytry, bębny, flety i uczty odnoszą się do wyznawców, i oznaczają rozrywkowy charakter ich wspólnoty. Mój lud to określenie używane w stosunku do adwentystów. Niewola oznacza okres dominacji Kościoła Katolickiego. Głód oznacza brak nauki. Pragnienie to zanik wiary. Będą to prawdopodobnie skutki niespełnionej nadziei na wybawienie w czasach Szkarłatnej Bestii. Szeol rozszerzający gardziel oznacza zagładę (por. Obj 6;8). Wspaniały tłum miasta to Kościół adwentystów dnia siódmego. Wycie z uciechy oznaczać może fanatyzm w czasie prześladowań. Poniżenie śmiertelnika, upokorzenie człowieka i spuszczenie oczu dumnych, oznacza odebranie im władzy nad ludem Bożym. Wywyższenie Boga to zarazem objęcie przez Niego panowania. Baranki na własnym pastwisku to sprawiedliwi zrzeszeni w Nowym Kościele. Żerowanie w ruinach oznacza przejęcie części dziedzictwa Kościoła adwentystów dnia siódmego. (5;11-17. por. Mt 23;15)
Ciągnięcie nieprawości na postronkach od wołu, i swych grzechów na powrozach uprzęży, polega na przedkładaniu czerpanych korzyści ponad szczerość i prawdziwość głoszonej nauki. (5;18. por. Mt 23;16-22).
Dzieło Świętego Izraelowego to Dzień Pański. Adwentyści dnia siódmego są tymi, którzy z niecierpliwością wypatrują tego dnia, uważają bowiem, że są do niego najlepiej przygotowani. W rzeczywistości jest na odwrót, ponieważ adwentyści przecedzać będą komara połykając wielbłąda. (5;19. por. Mt 23;23-24).
Nazywanie dobra złem a zła dobrem, oraz zamienianie światła i słodyczy na ciemność i gorycz, polega na służeniu mamonie i jednoczesnym stwarzaniu pozorów pobożności. (5;20. por. Mt 23;25-26).
Rzekoma mądrość i spryt polegają na ukrywaniu swojej nieprawości i obłudy. (5;21. por. Mt 23;27-28).
Picie wina oznacza przyjmowanie doktryn. Mieszanie sycery oznacza zniekształcanie znaczenia proroctw. Spalona słoma i siano, oraz zgniły korzeń i porwany kiełek, symbolizują zagładę w czasach Szkarłatnej Bestii, i zanik Kościoła adwentystów dnia siódmego. Lud Boga to określenie stosowane w stosunku do adwentystów. Gardzenie tym co mówi Święty Izraela (por. 5;19) to odrzucenie dobrej nowiny podanej prorokom (zob. Obj 10;7). Drżące góry to potęgi , które skapitulują przed Szkarłatną Bestią. Nieuśmierzony gniew i wyciągnięta ręka to zapowiedź kolejnej fazy sądu - najazdu muzułmańskiego. (5;22-25. por. Mt 23;29-36)
[5;8-25]
Opis Muzułmanów
Daleki naród to muzułmanie. Pas symbolizuje siłę. Strzały to argumenty. Kopyta koni, które sa jak krzemień i rydwany, które pędza jak huragan, symbolizują brutalny i szybki przebieg islamizacji. Lew, który porywa zdobycz, to obraz zniszczenia wiary chrześcijańskiej. Szum morza i ciemności to kataklizm sprowadzony przez Boga. (5;26-30).
Wizja Serafinów
Wysoki i wyniosły tron symbolizuje panowanie Boże na ziemi. Tren szaty wypełniający Świątynię to ochrona ludu Bożego przed zwiedzeniami. Serafim (ogniści), to podobnie jak Chrubim rodzaj istot symbolizujących cztery królestwa. Zakryta twarz i nogi wskazują, że chodzi tu o okres sprzed ustanowienia ostatecznego kształtu czterech królestw (por. Ez rozdz.1). Serafin, który zawołał, to Serafin Syjonu, natomiast ten, do którego zawołał, to serafin Stanów Zjednoczonych (por. Obj 10;2). Futryny drzwi - por. Obj 3;8. (6;1-4).
Nieczyste wargi - por. Za 3;3. Lud o nieczystych wargach to katolicki naród z północy Europy. Serafin, który przyleciał to Serafin Syjonu. Dotknięcie węglem symbolizuje oczyszczenie przez próby. Zgładzona wina - por. Za 3;4. Wiersz 6;8 - zob. Obj 5;2-5. Posłany to Zwycięzca. Wiersze 6;9-10 - por. Obj 14;14-20. Upadek miast i domów to upadek odstępczych Kościołów, spustoszenie to ich islamizacja. Powtórne zniszczenie - por. Obj 19;21. (6;5-13).
Pierwsze Wołanie do Serafina
Achaz symbolizuje przywódców protestanckich. Juda to protestanci. Resin, król Aramu, to u Izajasza typ papieża, zastępuje on na tym miejscu króla Babilonu, który był w tym czasie lennikiem króla asyryjskiego. Pekach, król izraela to przywództwo Stanów Zjednoczonych. Jerozolima to katolicy, trudności w jej zdobyciu to trudności w ustanowieniu systemu Szkarłatnej Bestii. Aram stojący obozem w Efraimie oznacza przejęcie przez papistów władzy w USA. Drżenie Achaza i jego ludu to strach i uległość protestantów. Szear-Jaszub znaczy Reszta powróci, symbolizuje to ocalenie Nowego Kościoła. Uważaj - zob. Obj 3;2-3. Niedopałki dymiącej głowni wskazują na rychły upadek papiestwa i władz USA. Wtargnięcie do Judei oznacza podporządkowanie protestantów. Tabaael - por. Ezd 4;7-23. To że Aram i Efraim maja własne stolice i królów oznacza, że będzie w tym czasie istniała trzecia chrześcijańska stolica i trzeci król. (7;1-9).
Drugie Wołanie do Serafina
Znak to powstanie Syjonu. Dom Dawidowy to do czasu powstania Nowego Kościoła przywódcy protestantyzmu. Panna oznacza Nowy Kościół. Mężczyzna, którego porodzi, to królestwo. Śmietana i miód to bogactwa ziemi obiecanej. Nauczenie wybierania pomiędzy dobrem a złem polega prawdopodobnie na odmianie społeczeństwa Syjonu. Kraina dwóch królów to system Szkarłatnej Bestii. (7;10-16).
Odpadnięcie Efraima od Judy to ateistyczna rebelia w Stanach Zjednoczonych. Muchy z końcowych odnóg Nilu oznaczać mogą literalnych Egipcjan z czasów ostatecznych. pszczoły z ziemi asyryjskiej to muzułmanie. Parowy potoków i rozpadliny skalne to źródła wiary chrześcijańskiej. Krzaki kolczaste to ośrodki Kościoła Katolickiego. Pastwiska to ziemie chrześcijan. Brzytwa wynajęta zza Rzeki to pochodzący zza Eufratu imperator muzułmański, Abaddon. Ogolenie oznacza usunięcie katolickich przywódców. Hodowla bydła i owiec oznacza samowystarczalność w zdobywaniu nauki. Pozostali w kraju to niezislamizowani chrześcijanie w Europie. Wielki obszar to Europa południowa. Winne szczepy to Kościoły. Głóg i ciernie to fałszywe doktryny, pokrycie nimi całej ziemi symbolizuje zwyrodnienie Kościoła Katolickiego w czasach Szkarłatnej Bestii. Strzały i łuk oznaczają sprawiedliwą karę. Myśliwy to król muzułmanów. Góry zarośnięte cierniami to potęgi służące Szkarłatnej Bestii. Trzoda oznacza ludzi nieczystych. (7;17-25).
Szkarłatna Bestia
Chłopiec symbolizuje tu Szkarłatną Bestię Maher-Szalal-Chasz-Baz znaczy Rychły-Łup-Bliska-Zdobycz. Damaszek i Samaria to Rzym i Waszyngton. Król asyryjski to król muzułmański. (8;1-4).
Panowanie Muzułmanów
Woda Siloe to jedyne źródło Jerozolimy, symbolizuje ono wiarę Nowego Kościoła. Resin i syn Remaliasza to papież i przywódcy Stanów Zjednoczonych. Wody Rzeki (Eufratu) oznaczają tutaj Islam. Król asyryjski to król muzułmanów. Juda to protestanci. Zalanie Judy po szyję oznacza, że pewna część protestantów zostanie niezislamizowana. Rozpostarte skrzydła to wpływy. Ziemia Emmanuela to Syjon. Zgniecenie, udaremniony plan i rozkaz, który nie nabierze mocy, dotyczą interwencji Bożej, która powstrzyma pochód muzułmanów na Syjon. Z nami Bóg - tzn. z Syjonem. (8;5-10).
Wypróbowanie Chrześcijan
Ten lud oznacza tu protestantów. Nazywanie wszystkiego spiskiem polegać będzie na wyolbrzymianiu mocy i roli Kościoła Katolickiego (por. Obj 13;4). Kamień obrazy i skała potknięcia oznaczają, że dojdzie w tym czasie do rozłamu wśród chrześcijan. Oba domy Izraela to Kościół Katolicki i protestanci. Jeruzalem to Kościół Katolicki. Usidlenie i wzięcie w niewolę to prawdopodobnie efekt Zwiedzenia. (8;11-15).
Ukryte Świadectwo
Zamknięte pouczenie i ukryte świadectwo oznacza, że Księga Izajasza zostanie odczytana w czasach ostatecznych. Ukrywane oblicze oznacza, że plan zbawienia nie jest jeszcze do końca ujawniony. Dzieci Izajasza symbolizują rychłe wypełnienie objawienia po jego odpieczętowaniu (por. 7;3. 8;3-4). Przebywanie Pana na górze Syjon wskazuje na czasy królestwa Syjonu. Wywoływacze duchów i wróżbici to ludzie, którzy przygotowali zwiedzenie. Swoich bogów - tzn. bałwanów ukazywanych na niebie. Objawienie i Świadectwo to ukryte w Piśmie Świętym treści. Jutrzenka to Nowy Kościół zapowiadający panowanie Boga na ziemi. (8;16-20).
Tułaczka Izraela
Ucisk i głód oznaczają czasy muzułmańskiej okupacji. Wściekłość i przeklinanie Boga - por. Obj 16;8-9. Rozpędzenie mroku to nawrócenie muzułmanów. Kraj, który cierpi ucisk to południowa Europa. (8;21-23).
Koń Biały
Naród kroczący w ciemnościach, to naród katolicki, w którym powstanie Syjon. Jarzmo, drążek i pręt, to władza Kościoła Katolickiego, Szkarłatnej Bestii i muzułmanów. Dzień porażki Madianitów oznacza, że wrogowie Syjonu zwrócą się przeciwko sobie. Symbolem szerzenia ewangelii jest koń. Pieszy żołnierz oznacza więc szerzenie ateizmu. But żołnierza oznacza dominację. Płaszcz zbroczony krwią to fanatyzm Kościoła Katolickiego w czasach Szkarłatnej Bestii. Spalenie i wydanie na pastwę ognia, oznacza zislamizowanie. Narodzenie syna symbolizuje powstanie królestwa. Wiersz 9;6 - por. Obj 5;13. (9;1-6).
Koń Trupioblady
Jakub to Kościół Katolicki w południowej Europie. Cały naród to wszyscy katolicy. Efraimczycy to amerykanie, mieszkańcy Samarii to rządzący. Rozsypane cegły to wierni podupadłego Kościoła Katolickiego, odbudowanie z kamienia to przywrócenie i wzmocnienie jego potęgi (zob. Obj 13;3). Sykomory i cedry to przywódcy Kościoła Katolickiego. Aramejczycy to muzułmanie. Filistyni to ateiści w Stanach Zjednoczonych.
Głowa, czyli starszy i dostojnik, to Rząd Stanów Zjednoczonych. Ogon, czyli prorok i Nauczyciel Kłamstwa (por. 1QM) to papież. Ten naród - to Kościół Katolicki. Pożar i ogień to islamizacja. Ciernie i głogi to zwyrodniałe nauki Kościoła Katolickiego. (9;7-18).
Klęska Szkarłatnej Bestii
Pożeranie oznacza podboje. Manasses to rebelianci ze Stanów Zjednoczonych. Efraim to amerykańscy zwolennicy Szkarłatnej Bestii. Juda to wierni protestanci. Przywódcy ustaw bezbożnych to amerykańscy twórcy Szkarłatnej Bestii. Wiersze 10;3-4 - por. Obj 6;15-17. (9;19 - 10;4)
Koń barwy Ognia
Asyryjczyk to król muzułmanów. Naród bezbożny to katolicy z południowej Europy. Miasta, które król asyryjski stawia na równi z Jerozolimą to Kościoły, które król muzułmanów postami na równi z Kościołem Syjonu. Dokonanie dzieła to ukształtowanie Nowego Kościoła. (10;5-15).
Gorączka, ogień i płomień to rozprzestrzeniające się chrześcijaństwo. Ciernie i głogi to fałszywa nauka Islamu. Reszta z Izraela i ocaleni z domu Jakuba ludzie, którzy przetrwają Dzień Pański (10;16-23).
Lud, co mieszka na Syjonie, to Nowy Kościół. Asyria, która uderza rózgą, to imperium muzułmańskie kontrolujące Syjon. (10;24-27).
[10;5-27]
Koń Czarny
Wróg to rebelianci ze Stanów Zjednoczonych. Potrząsanie ręką na górę Syjonu oznacza wrogi stosunek do tego konkurencyjnego mocarstwa. Korony drzew to możni. Liban symbolizuje potęgę i bogactwo amerykanów. (10;28-34).
Nowy Dawid
Odrośl z korzeni Jessego to Odrośl Dawidowa, czyli Zwycięzca. Sądzenie i wydawanie wyroków wskazuje na wykonywanie faktycznej władzy królewskiej. Rózga ust - zob. Obj 2;26-28. Uśmierzenie tchnieniem warg - zob. Obj 19;21. Pas jest symbolem siły. Sprawiedliwość i wierność na biodrach - zob. Obj 19;16. Wilk mieszkający z barankiem to ateiści przyjmujący wiarę Nowego Kościoła. Chłopiec, który pogania zwierzęta to królestwo władające narodami. Lew jedzący słomę oznacza, że nie będzie już ludzi, którzy niszczą wiarę innych. Niemowlę igrające na norze kobry oznacza okres rozpoczęcia działalności Nowego Kościoła. Dziecko, które włoży rękę do kryjówki żmii to czas rozpoczęcia sporu ze zwodniczymi siłami. Czas, kiedy węże nie będą działać zgubnie na całej świętej górze Boga, to okres dominacji Syjonu. (11;1-9).
Owego dnia - tzn. w okresie dominacji. Korzeń Jessego to Król Syjonu, czyli Zwycięzca. Miejsce spocz...
elo52