Jestem młody, nie mam nic i mieć nie będę.

a

Wokół wszyscy na wyścigi się bogacą,

e

Są i tacy, którym płacą nie wiem za co,

F

Ale cieszą się szacunkiem i urzędem,

G

Bo czas możliwości wszelakich ostatnio nam nastał...

a F G a (F G)

Mogę włóczyć się i żyć z czego popadnie,

a

Mogę okraść kantor, kościół czy przekupkę,

e

Żyć z nierządu albo doić chętną wdówkę,

F

Paradować syty i ubrany ładnie —

G

A chyłkiem, jak złodziej o zmroku wymykam się z miasta...

a F G a (F G)

Mogłem uczyć się na księdza lub piekarza

a

(Duch i ciało zawsze potrzebują strawy),

e

Na wojaka mogłem iść i zażyć sławy,

F

Co wynosi i przyciąga — bo przeraża,

G

A młodość to ponoć przygoda, a wojsko to szkoła...

a F G a (F G)

Mogłem włączyć się do bandy rzezimieszków,

a

Niepodzielnie rządzić lasem lub rozstajem,

e

Zostać mnichem i dalekie zwiedzać kraje

F

Rozgrzeszając niespokojne dusze z grzeszków,

G

A chyłkiem przez życie przemykam i drżę, gdy ktoś woła...

a F G a (F G)

Jestem młody, jestem nikim — będę nikim.

a

Na gościńcach zdarłem buty i kapotę.

e

Nie obchodzi mnie co będzie ze mną potem,

F

Tylko chciałbym gdzieś odpocząć od paniki,

G

Co goni mnie z miejsca na miejsce o głodzie i chłodzie...

a F G a (F G)

Ludzie, których widzę — stoją do mnie tyłem:

a

Ten pod bramą leje, ów na pannę czeka.

e

Nawet pies znajomy na mój widok szczeka...

F

Sam się z życia nader sprawnie obrobiłem,

G

Więc chyłkiem powracam do domu o zmroku —jak złodziej.

a F G a (F G)

Jakaś ciepła mnie otacza cisza wokół,

a

Padam z nóg i czuję ręce na ramionach,

e

Do nóg czyichś schylam głowę, jak pod topór.

F

Moje stopy poranione świecą w mroku,

G

Lecz panika — nie wiem skąd wiem — jest już dla mnie skończona.

a F G a (F G)

Lecz panika — nie wiem skąd wiem — jest już dla mnie skończona.

a F G a (F G)

Lecz panika — nie wiem skąd wiem — jest już dla mnie skończona.

a e F e a