Bhagawad-Gita - przełożył Bronisław Olszewski (przedruk z) Antoni Lange - Epos - Zbiór arcydzieł poezyi epickiej t4 Epos indyjskie (1911) ss 184-247.pdf

(24578 KB) Pobierz

Bhagawad-Gita

przełożył Bronisław Olszewski

[przedruk z]

Antoni Lange: Epos. Zbiór arcydzieł poezyi epickiej,

t. 4: Epos indyjskie, Brody 1911, ss. 184-247

Wstęp

(z opisu na stronie:

http://www.gnosis.art.pl/e_gnosis/ex_oriente_lux/bhagavad_gita_1.htm

)

Bhagawadgita (sanskr.

Pieśń Pana)

— święta księga hindu-

izmu, powstała ok. II w. p.n.e, będąca ustępem wielkiego eposu

starożytnych Indii —

Mahabharaty

(Księgi VI —

Bhiszma-

Parvan).

W osiemnastu pieśniach mających charakter poucza-

jących dialogów pomiędzy królem Ardżuną a jego woźnicą,

w którego wciela się bóg Kriszna, zostają wyłożone najważniej-

sze tezy filozofii indyjskiej. Całość akcji Gity rozgrywa się

w dramatycznym momencie starcia armii dwu wielkich (i spo-

krewnionych) rodów Kuru i Pandawów. Antoni Lange, wydaw-

ca polskiego przekładu-streszczenia (Brody 1911r.), z którego

zaczerpnęliśmy zamieszczany poniżej tekst, pisze: „Powietrze

pełne jest straszliwych znaków, zapowiadających rozlew krwi i

nieszczęścia. Wojsko z jednej i drugiej strony, gotowe do boju,

pełne ducha i ognia. Nic już starcia nie powstrzyma”. Lange

objaśnia:

Przekładu Bhagawadgity dokonał Bronisław Olszewski, podług francu-

skiego tłumaczenia E. Burnoufa. Ze względu na wielką wagę Bhagawad-

gity, dodajemy przed każdym rozdziałem jego streszczenie podług

Herm. Jacobiego. Nadto dla orientacji czytelnika zaznaczę, że Deussen

dzieli Bhagawadgitę na trzy części:

1. Część etyczna (Pieśni I-VI),

2. Część teozoficzna (Pieśni VII-XII),

3. Część psychologiczna (Pieśni XIII-XVIII).