BIOPIERWIASTKI(1).pdf

(237 KB) Pobierz
BIOPIERWIASTKI
Minerały - składnica pierwiastków niezbędnych do życia
Pierwiastki
występują w całym kosmosie, w którym żyjemy i takież same są też w
organizmie człowieka. Od nich zależy stan naszego zdrowia, rytm pracy serca, dobry nastrój i
uroda. Najlepszymi tak zwanymi biopierwiastkami są takie, które pozyskujemy w sposób
naturalny w pożywieniu. Najbardziej korzystne dla naszego zdrowia są tylko te pierwiastki,
które pozyskujemy bezpośrednio z natury pod postacią płynów, surowych owoców, warzyw
czy też z ziół leczniczych.
Pierwiastki niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmów żywych są w biologii
nazywane
biogenami.
Najważniejsze biogeny to
węgiel, wodór, azot
i
tlen,
wchodzące w
skład białek, kwasów nukleinowych i wielu innych związków organicznych. Kolejnymi
ważnymi dla zdrowia człowieka pierwiastkami są:
fosfor
w postaci utlenionej, którego
związki tworzą system energetyczny komórki i wchodzą w skład kwasów nukleinowych i
siarka,
wchodząca w skład dwóch aminokwasów – cystyny i metioniny. Pozostałe
pierwiastki nie wchodzą w skład tak kluczowych związków, są jednak ważne dla wielu
procesów życiowych. Ich ilość w organizmie człowieka jest niewielka ale mają istotny wpływ
na
jego
prawidłowy
rozwój
i
funkcjonowanie.
Kiedy spożywamy pierwiastki w postaci
naparów
czy też
wywarów
z ziół są najłatwiej
przyswajane i nie należy się obawiać, że zostaną przedawkowane. Znacznie gorzej to
wygląda, jeśli przyjmujemy pierwiastki w postaci
leków
(syntetyczne) - są one wtedy trudniej
przyswajalne i tolerowane oraz może wystąpić ich przedawkowanie szkodliwe dla zdrowia a
czasem nawet i życia. Niedobór lub nadmiar
biopierwiastków
może prowadzić do zaburzeń
fizjologicznych. Składniki mineralne są niezbędne w ustroju do celów budulcowych
(szczególnie w tkance kostnej), wchodzą w skład: płynów ustrojowych, niektórych enzymów,
związków wysokoenergetycznych itp. Wywierają również wpływ na regulację czynności
narządowych i ogólnoustrojowych. Zarówno
niedobory
pierwiastków jak i ich
nadmiar
wprowadzają dysfunkcje organizmu które nazywamy chorobami. Aby wyzdrowieć - należy
jak najszybciej przywrócić równowagę pierwiastków w organizmie.
Biopierwiastki można podzielić na 3 grupy
Makroelementy, Mikroelementy i Ultraelementy
MAKROELEMENTY
- (z gr. makros - duży; łac. elementum - substancja pierwotna).
Pierwiastki stanowiące większość (w przeciwieństwie do mikroelementów) w organizmach
żywych (zwierząt i roślin), niezbędne do ich prawidłowego funkcjonowania. Mianem
makroelementów (makrominerałów) określa się pierwiastki, których dobowe
zapotrzebowanie w diecie człowieka przekracza 100 mg na dobę są one niezbędne do
prawidłowego rozwoju organizmów. Makroelementy, czyli pierwiastki występujące w
stosunkowo dużych ilościach i stanowiące nie mniej niż 0,1% masy organizmu człowieka, np.
Tlen
(O) - 65,04%,
Węgiel
(C) - 18,25%,
Wodór
(H) – 10,05%,
Azot
– 2,65%,
Wapń
(Ca)
– 1,4%,
Fosfor
(P) - 0,81%,
Potas
(K) – 0,27%,
Sód
(Na) - 0,26%,
Chlor
(Cl) - 0,25%,
Siarka
(S) - 0,21%.
MIKROELEMENTY
- (z gr. mikros - mały; łac. elementum - substancja pierwotna).
Mikroelementy, mikroskładniki, oligoelementy, pierwiastki śladowe, pierwiastki chemiczne
występujące w minimalnych, śladowych ilościach w organizmach zwierzęcych i roślinnych,
niewspółmiernie małych w porównaniu z pierwiastkami podstawowymi zwanymi
makroelementami.
Mikroelementy
są niezbędne do właściwego rozwoju organizmów
żywych. Ich niedobór powoduje zakłócenia w prawidłowym funkcjonowaniu organizmów
żywych, a nadmiar jest toksyczny. Do mikroelementów zalicza się:
Żelazo
(Fe) 0,02%,
Magnez
(Mg) 0,04%,
Mangan
(Mn),
Miedź
(Cu),
Cynk
(Zn),
Molibden
(Mo),
Bor
(Bo),
Kobalt
(Co),
Jod
(I),
Fluor
(F),
Chrom
(Cr),
Selen
(Se).
ULTRAELEMENTY
- pierwiastki występujące w organizmach w bardzo małych ilościach
(stanowią procentowo mniej niż milionowe części masy ciała) niezbędne do funkcjonowania
organizmu. Te pierwiastki to np:
Złoto
(Au),
Srebro
(Ag),
Rad
(Ra),
Selen
(Se),
Wanad
(V),
Rtęć
(Hg),
Stront
(Sr). Rola ultraelementów nie jest w pełni wyjaśniona, są
przypuszczalnie składnikami niektórych białek, aktywatorami szlaków metabolicznych.
Biopierwiastki konieczne do budowy organizmu:
węgiel, tlen, wodór, azot, siarka, i fosfor
oraz wapń (budowa kości) i Si (szkielety roślin, np. okrzemków, gąbek, skrzypów, zbóż); Z
nich syntetyzowane są białka, cukry, tłuszcze i kwasy nukleinowe DNA i RNA przenoszące
kod genetyczny materii żywej.
Biopierwiastki konieczne do utrzymania odczynu i ciśnienia osmotycznego
płynów
ustrojowych i równowagi jonowej organizmów: kationotwórcze: sód, potas, wapń, magez;
anionotwórcze:
chlor,
siarka,
fosfor,
azot
-jako
NH4+
lub
NO3;
Biopierwiastki konieczne do sterowania procesami metabolicznymi organizmu
-
pierwiastki śladowe: żelazo, cynk, miedź, chrom, bor, mangan, jod, cyna, selen, , fluor, lit,
glin;
lub
ultraśladowe:
nikiel,
molibden,
kobalt,
wanad;
Biopierwiastki
wchodzą w skład enzymów, koenzymów, hormonów, białek transportowych,
regulatorów
wzrostu
itp.
Biopierwiastki dostają się do organizmów z pożywieniem i w wyniku kumulacji ze
środowiska (gleby, wód lub atmosfery). Ich rozmieszczenie w organizmach jest
nierównomierne.
Biopierwiastki i minerały lecznicze
WAPŃ (Ca)
- Jest głównym składnikiem kości i zębów, odgrywa główną rolę w odtwarzaniu
mięśni, nerwów i krwi. Od prawidłowej ilości wapnia w organizmie zależy rytm serca,
wpływa na układ nerwowy, kurczliwość mięśni poprzecznie prążkowanych, krzepnięcie krwi,
utrzymanie równowagi elektrolitowej, stymuluje mechanizmy obronne, ma działanie
przeciwobrzękowe,
przeciwzapalne,
przeciwalergiczne.
Naturalnym źródłem wapnia jest:
mleko i przetwory mleczne, których nie przetworzono
chemicznie, a więc mleko prosto od zdrowej krowy, sok pomarańczowy, jogurt, kalarepa,
suszone figi, poziomki, porzeczki, jeżyny, maliny, pomarańcze, truskawki, serek sojowy tofu,
rzepa, jarmuż, brokuły, fasola, kefir, seler, jajka, natka pietruszki, groch, chrzan, czosnek,
kukurydza, marchew, chleb razowy, twarogi, maślanka, sery żółte oraz zioła takie jak:
majeranek, kozieradka, bazylia, hyzop, mięta, arnika, nagietek, goryczki, cząber, tymianek,
suszone
owoce.
Przetwarzanie mleka w sposób chemiczny powoduje, że wapń jest trudniej przyswajalny
tworząc guzki artretyczne i zwyrodnienia oraz może uszkadzać tkankę kości i zębów!
Niedobór wapnia
w organizmie powoduje również jedzenie pokarmów nieświeżych,
chemicznie uzdatnianych i konserwowanych. Organizm musi wtedy walczyć z truciznami
chemicznymi zużywając duże ilości wapnia, a jeśli nie ma wystarczającej ilości tego
pierwiastka, to sięga do wapnia zgromadzonego w kościach - osłabiając je i dziurawiąc co jest
też przyczyną osteoporozy. U chłopców w okresie dojrzewania może wystąpić rzeszotowanie
kości. Przy deficycie wapnia mogą wystąpić takie choroby jak: próchnica, paradontoza,
zwapnienia żył, kruchość kości, choroby układu krążenia, wysoki poziom cholesterolu, słaba
krzepliwość krwi, skurcze mięśni, uczucie mrowienia i drętwienia w rękach i nogach, ból w
stawach, zwolnienie tętna, bicie serca, krwotoki, zaburzenia snu, stany lękowe, zaburzenia
chodu, złamania kości, zaburzenia wzrostu u dzieci oraz krzywica. Utratę wapnia może
powodować:
nadmiar
soli,
kofeina,
alkohol.
_______________________________
MAGNEZ (Mg)
- Nazywany jest "pierwiastkiem
życia"
biorąc udział prawie we wszystkich
procesach jakie zachodzą w organizmie, jest składnikiem tkanki kostnej, zębów, mięśni oraz
enzymów, bierze udział w przemianie cukrów, reguluje działanie układu nerwowego, działa
przeciwmiażdżycowo obniżając poziom cholesterolu we krwi, przyspiesza reakcje
enzymatyczne, wpływa na biosyntezę białek, ochrania układ hormonalny przed wpływami
mutacyjnymi środowiska; magnez nie może być zastąpiony żadnym innym pierwiastkiem,
jest antagonistą ołowiu (zapobiega odkładaniu się tego pierwiastka w organizmie),
rakotwórczego
chromu
i
glinu
wywołującego
chorobę
Altzheimera.
Źródłem występowania magnezu jest:
kakao, gorzka czekolada, kukurydza, mak, buraki,
siemie lniane, owies, orzechy, soja, kasze (gryczana, jęczmienna, manna), ryż, fasola, groch
(niełuskany), czekolada, migdały, banany, rodzynki, suszone śliwki, pomidory i koncentrat
pomidorowy, pietruszka (korzeń i natka), pieczywo razowe, makaron oraz woda ze studni (tak
jak i wody zdrojowe)! W ziołach najwięcej magnezu zawiera: kozieradka, babka, pomidory,
ogórecznik, glony, dziurawiec, fiołek polny, siemię lniane, lubczyk, mięta, nagietek,
pokrzywa, szałwia. Magnez znajduje się w rodzynkach, suszonych śliwkach i brzoskwiniach,
pod
skórką
ziemniaków,
mleku
i
jego
przetworach.
Niedobór magnezu
(może przez dłuższy czas przebiegać bezobjawowo i rozpoznanie jego
jest bardzo trudne) powoduje niewłaściwe funkcjonowanie całego organizmu i ogólne
osłabienie, podatność na stresy, stany niepokoju, zdenerwowania i lęku, miażdżyca, ataki
serca i zawały, kołatanie serca, arytmia, zawroty głowy, drętwienie kończyn, wypadanie
włosów, łamanie paznokci, podatność na próchnicę, szybkie męczenie się, bezsenność,
niepokój, wrażliwość na zimno, skłonności do płaczu, depresja, wrażenie ociężałości, bolesne
kurcze
mięśni,
bóle
głowy,
utratę
łaknienia,
zaburzenia
snu.
Do nadmiernego wydalania magnezu z organizmu przyczyniają się stresy, alkohol,
wysoka temperatura otoczenia, antybiotyki i leki odwadniające, uspakajające i
antykoncepcyjne.
_____________________________
CYNK (Zn)
- Wzmacnia odporność organizmu działając przeciwwirusowo i
przeciwbakteryjnie. Cynk tworzy wraz z wapniem, krzemem i magnezem kości, szczególnie
chrząstki i kostki twardniejące, wpływa na gojenie się ran i wzmacnia odporność organizmu.
Bardzo istotnie wpływa na przebieg ciąży u kobiet, pobudza hormon wzrostu (też insuliny)
oraz hormony płciowe szczególnie u chłopców w okresie dojrzewania.
Naturalnym źródłem pozyskiwania cynku są:
dynia i pestki dyni, słonecznik, otręby
pszenne i kiełki pszenicy, grzyby, kakao, orzechy, groch fasola, soczewica, herbata, cebula,
czosnek, ryż, jajka, maliny, czarne jagody, buraki, szparagi, marchew, seler pomidory,
rzodkiewka, drożdże, żyto, jęczmień, szpinak, żółtka jaj, mięta, tymianek, majeranek, bazylia,
goryczka,
lubczyk,
arnika,
rumian
rzymski,
nagietek.
Niedobór cynku
bywa przyczyną zaburzeń ciążowych oraz słabego rozwoju płodu, u dzieci
prowadzi do opóźnionego dojrzewania i niedorozwoju narządów płciowych, wywołuje także
ataki epilepsji, trudność w gojeniu ran i oparzeń, problemy ze skórą, uzębieniem i włosami,
słaba zdolność koncentracji, zaburzenia zmysłu węchu i smaku, anemia, reumatyzm,
skłonność
do
wrzodów
żołądka,
niedokrwistość.
_____________________________
SELEN (Se)
- Wraz z
witaminą E
szczególnie chroni serce i układ krążenia przed zmianami
chorobowymi, oraz wzmacnia sprawność funkcjonowania układu odpornościowego.
Przedłuża młodość, wpływa na odporność organizmu i utrzymuje ciało fizyczne w dobrej
kondycji dając młody wygląd, pomaga w wydalaniu z organizmu szkodliwych metali ciężkich
i uczestniczy w wytwarzaniu hormonopodobnych substancji.
Naturalnym źródłem pozyskiwania selenu są:
drożdże piwne pod warunkiem że zostaną
pozbawione aktywności pod wpływem wysokiej temperatury, na przykład zalania wrzątkiem,
czosnek, nieoczyszczona sól morska i kopalna, ziarno z pełnego przemiału, otręby owsiane,
kiełki pszenicy, kukurydza, mleko, cebula, białka jaj, czosnek, chrzan, koper, szpinak,
nasiona
słonecznika,
orzechy,
pomidory.
Nadmiar selenu
powoduje łysienie, uszkodzenia skóry, paznokci, nadwrażliwość, nudności i
wymioty. Po wpływem zatrucia selenem, zwiększa się prawdopodobieństwo powstawania
nowotworów.
Niedobór selenu
ma wpływ na bezpłodność i na rozwój chorób nowotworowych, na pracę
układu krążenia, wczesne starzenie się organizmu, mała odporność organizmu, podatność na
infekcje, podatność na chandrę i depresję, zmienność nastrojów, ciągłe odczucie zmęczenia,
ból
mięśni,
osłabienie,
choroby
wątroby
i
trzustki,
otępienie.
Selen należy do mikroelementów, którego poziom w organizmie trudno jest utrzymać w
optymalnych granicach. Szkodliwy jest niedobór, jak również, jego nadmiar. Nadmiar
selenu
może
być
toksyczny!
_____________________________
ŻELAZO (Fe)
- Nie dopuszcza do anemii, a związki żelaza są konieczne dla organizmu, aby
odbudowywać skład krwi (buduje czerwone krwinki i barwnik mięśni), wytwarza niektóre
enzymy, transportuje tlen, umożliwia oddychanie komórkowe.
Naturalnym źródłem żelaza są:
żyto i owies, migdały, warzywa strączkowe, rodzynki,
płatki owsiane, pszenica, ryż, fasola biała, rodzynki, daktyle, maliny, porzeczki, banany,
jabłka, wiśnie, mleko, jajka (żółtka), szpinak (żelazo słabo przyswajalne), mięta, kozieradka,
tymianek, majeranek, koniczyna, lubczyk, bylice, pokrzywa, hyzop, pietruszka (natka), seler
(nać), groch, brukselka, pomidory, cebula, kapusta (liście), sałata, drożdże, grzyby, miód,
orzechy, czekolada, seler, soja, (rośliny strączkoowe), bób, koper, borówki, agrest, żurawiny,
śliwki suszone.
Niedobór żelaza
powoduje niedokrwistość (anemię), powoduje małą aktywność, opóźnienia
w rozwoju (psychicznym i fizycznym), szara cera, bóle i zawroty głowy, przyspieszony
oddech, szum w uszach, łatwość popadania w irytację, zaparcia, mdłości, łysienie i
przedwczesne siwienie, łamanie i rozdwajanie się paznokci, niska hemoglobina, małą
krzepliwość krwi, bezsenność, permanentne uczucie zmęczenia, zaburzenia koncentracji i
zapamiętywania, brak łaknienia, bladość skóry, zimne dłonie i stopy, częste omdlenia, zmiany
na języku i dziąsłach, ból gardła przy przełykaniu śliny, ból żołądka, utrata smaku i węchu,
zmniejszenie siły mięśniowe, znaczne zmniejszenie sprawności fizycznej, drażliwość, bóle
głowy, zaburzenia odżywcze skóry i błon śluzowych.
____________________________
LIT (Li)
- Przeciwdziała bezsenności, wpływa na stan emocjonalny i psychiczną równowagę.
Był stosowany w leczeniu manii i depresji.
Naturalne źródło litu
znajduje się w niektórych wodach mineralnych, szczególnie w wodzie
ZUBER (Krynica), w ziemniakach, pomidorach, oberżynie, owocach dzikiej róży,
goździkach, kapuście, w soli pochodzącej z Wieliczki, w piwnych drożdżach, w owocach
dzikiej róży.
Niedobór litu
objawia się bezsennością, stanami lękowymi, obsesją, melancholią,
rozdrażnieniem
i
agresją.
Nadmiar
litu
_____________________________
jest
bardzo
toksyczny!
BAR (Ba)
- Jest wykorzystywany jako tzw. papka barytowa w rentgenologii do
prześwietlenia żołądka czy jelit, działa także hamująco na proces mineralizacji kości, w
których
jest
łatwo
odkładany.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin