KULTURA 1957 121.pdf

(16194 KB) Pobierz

""'z

PARYŻ

Nr 11/121

1957

ABC POLSKIEd SYTUACdl

TOWSKI :

POLSKIE GOSPODARSTWA ROLNE

WEINTRAUB :

Z ZAGADEK MICKIEWICZOWSKICH

SPIS

RZECZY

Wiktor Weinttaub:

Henryk Speedby-Szpidbaum:

Jerzy Harasymowicz:

Edward

Kozik:

zagadek

mickiewiczowskich

....

wiek

twoj~

seTce

..........

Kat

............................

Djouadar

....................

ARCHIWUM POLITYCZNE

Juliusz Mieroszewski:

Londyńczyk:

ABC

polskiej

sytuacji

............

Krcmika angielska

.........

......

KRA J

Zbigniew

Brzeziński:

Juliusz Poniatowski:

Janusz Matiasiak:

Wrażenia

Polski

...

........

Państwowe

Gospodarstwa Rolne

Newroza na

śląsku

..............

106

19-1J6Wiadania

•

Sp~

'-----------------------------------------------------------

PARYŻ

lisłopad-Novembre

1957

....

•

NAJ NOWSZA HISTORIA POLSKI

Leon

Kozłowski:

Więzienie

soWieckie

(2)

113

KRONIKA KULTURALNA

J6zef Czapski:

Kazimierz Braun:

dwóch

napaściach

............

127

Moskwa

Sierpień

1957

........

129

Bim-Bom

STS

................

136

KSIĄżKI

Paweł

Hostowiec:

Jerzy Horzelski:

M.K. Dziewanowski:

Odyseja

nowym

tłumaczeniu

Wit-

tlina

. .

. ..

. .

. . .

. .

139

Parapsychologia.

. . . . . .

142

Likwidacja K.P.P

...

.....

150

•

]. Koprowski, Al.

Bocheński,

Michał

K. Pawlikowski, K.

Szpakowska, Sto

Wąsowski,

Sukiennicki, K. Marek,

Heydenkorn .

. . . . .

Lisly

do Redakcji

.....

....

152

INSTYTUT

.......

LITERACKI

NOTY

BIOGRAFICZNE

Henryk SPEEDBY-SZPIDBAUM.

UrodzOłly

w Warszawie

1902

roku. Po

ukończeniu gimnazj~!'I państwowego

im. Tadeusza Rejtana studia

lekarskie na Uniwersytecie Warszawskim. gdzie uzyskuje doktorat w 1928

rolcu. Do wybuchu wojny praktykuje jako

internista

ogłasza kilkanaście

prac z dziedziny antropologii

medycyny w krajowych

zagranicznych pis-

mach naukowych. W 1946 roku uzyskuje doktorat medycyny na wydziale

lekarskim Uniwersytetu w Bolonii i po przedstawieniu

pr~~)'.

opartej na

obserwacjach leczenia zgorzeli gazowej w czasie akcji we

Włoszech

w 2.

Korpusie.

Członek

rzeczywisty Polskiego T-wa Naukowego na

Uchodźstwie.

Fellow Royal Society of Medicine

innych towarzystw lekarskich. Prak-

tykuje w Londynie.

KOZIK Edward. urodzony w 1922 na Podkarpaciu. W czasie wojny

w niemieckim obozie koncentracyjnym w Mostach (Sudety).

Maturę

w polskim Liceum w

Courtine.

Zamieszkały

we Francji gdzie

następujących

zawodach: robotnik tekstylny. robotnik drukarski.

agent handlowy. hodowca pieczarek. szofer. mechanik. tokarz. frezarz. Obec-

nie jest zatrudniony jako majster w

zakładzie

dekoratorsko-malarskim.

więziony

otrzymał

pracował

Jarrwz

MAT/AS/AK.

ur. w 1934. Pierwsze publikacje

zamieszczał

śląskiej

Trybunie Robotniczej.

Studiując

na Uniwersytecie Wanzaw-

skim

współpracuje

No,!:,_([

Kulturą,

gdzie

drukował reportaże

literackie:

.. Wyznanie agitatora" ... Westchnienie do Ojczyzny".

W 1956 roku

otrzymał

na warszawskim konkursie

Młodych wyróżnie

nie I stopnia za

reportaż

.. Zapach wilgotnej ziemi".

Obecnie przygotowuje do druku tom nowel robotniczych ze Sllllh.

zagadek

mickiewiczowskich

Czy "Paroles d'un Croyant" Lamennais

należą

do pro-

genitury duchowej

"Ksi

ąg"

Mickiewicza? - Pytanie to nie jest

bynajmniej po prostu

ciekawostką

erudycyjno-"

wpływologicz

ną"

Prawda,

"Słowa wierzącego" na le żą

do tych,

jakże

licz-

nych,

płodów

muzy romantycznej,

tóre nie

najszczęśliwiej

wy-

~rzymały próbę

czasu.

Trącą dzi

sentymentalną retoryką

czasie ich lektury

boleśnie

odczuwa

się niewspółmi

rność

Illiędzy

tym, co

miało być

wyczuciu autorskim

porywającą

SWym entuzjazmem,

rozpaloną

żaru wizją,

a co jest w od-

CZuciu

współc

zesnego

czytelnika

afektacją, startą kliszą

literac-

ką·

Tym niemniej,

należą

one do kilkunastu kluczowych, re-

prezentacyjnych

dzieł

romantycznej Francji. Ba, romantycznej

Europy. Powodzenie ich

mało

ma sobie rÓ'wnych w dziejach lite-

jest

rozszerzoną

i znacznie

przeredagowaną wersją

.a.nglelskiego

artykułu

.. Mickiewicz, Lamennais and Biblical Prose" ,

ogło

&'lanego w

książce

zbiorowej .. For Roman jakobson". wydanej w

ubi~8łym

rC?k? w Hadze. z okazji

sześćdziesiątej

rocznicy urodzin jakobsona. W ni-

n!e)szej redakcji

wypadło

szczególności zająć się bliżej pomin

ętą zupeł

~Ie

w wersji angielskiej

historią

polskiej pia fraus. rzekomego wyznania

~ennais·go. iż pomysł

.. Paroles d'un Croyant"

zawdzięcza

M:ckiewiczo-

WI,. skoro

wypłynęło

ono w ostatnich

miesiącach

znowu w liteMturze nauko-

We). Przypiski w niniejszym studium ograniczono do minimum.

stosując

&y't~matycznie

tylko w odniesieniu do tekstów, nie cytowanych w szkicu

Ąglelskim. Pełny

ich aparat znajdzie crytelnik w

tekście

angielskim.

ut~r składa

serdeczne

podzi~kowania

kol. Ryszardowi Pipesowi za spraw-

~letl1e

w paryskiej Bibfiotheque Nationale cytatów Krystyna Ostrowskiego

I Za zwrócenie uwagi na tekst Aleksandra

jełowickiego.

WPŁATY

BIBLIOTEKĘ NARODOWĄ

21.000 fr.

Dalsza zbiórka na terenie Argentyny. zorganizowana z ramienia Klubu

Polskiego jlrzez

inż.

Różyckiego.

Ofiarowali: józef Silakowski. 50 p.;

Tadeusz

Dobrzański.

50 p.;

Władysław

Różycki.

150 p.; Eugeniusz

Troms.zczyński.

50 p. ; Eugeniusz Siedlecki. I()() p.; Tadeusz

Muszyński,

50 p.; Adam Szarek. 20 p.; Janusz Lobaczewski. I()() p.; K.azimierz Re-

rutkiewicz, 20 p.; Henryk Siedzieniewski. 15 p. ; janusz

Łaszewski

50 p.;

Henryk Rabaiski, 20 p.; jerzy Lipka, 10 p.; Stefan

Styliński,

50 p.;

S .• 100 p.; Seweryn Sadowski, 50 p.; T. P .•

J()()

p.; Andrzej Bartak.

I()() p.; Aleksander Pastewski, 50 p.; Aleksander Czeka Iski , 20 p.; Sta-

nisław Jasiński,

60 p.; oraz józef

Cząstkiewicz.

50 p. RAZEM ZE-

BRANO pesos

...... . . . . . . . . . . . . .

. . . . . .

. . . . . . . . . . . . . . . . . . 1.265

Stanisław Orłowski.

Meksyk........................

--------

. Szkic nieniejszy

DALSZE

WPŁATY

NA DOM " KULTURY "

1.250

4.250

1.700

750

fr.

Karol Styczniewski, London. Ont. (Kanada) ponownie......

W .• Montreal. Que. (Kanada). ponownie ........ ,

......

Felicja Turynowa. Urbana. IIlinois (USA). po raz trzeci....

Zofia

Starczyńs.ka.

Berno (Szwajcaria) •.....

.............

DZIĘKUJEMY

Jmprime en France.

WIKTOR WEINTRAUB

Z ZAGADEK MICKIEWICZOWSKICH

ratury francuskiej. W

ciągu

jednego tylko roku 1834

dziewięć

wyd~ń

Fr~ncji, <?sie~ ~ B~lgii, ~iedem

w Szwajcarii. W dw.a

ml~sl~ce

po Ich p?Jawlemu

Się

obliczano

nakład

"edtion ordl-

n.alre na sto

tySIęCy, wydań

popularnych - na

dwieście

ty-

sIęcy.

~lez z~amlenm~Jsza Jes~

IC? wymowa dla czwartego

dziesięcio

lecIa

ubleg:łeg:o

"':Ieku. NIewIelka broszura Lamennais

'go

wstrzą

snęła SUmlen!a~l1I, z~lektryzowała umysły, sprowokowała gwał

Są

to cyfry, które

przyprawiają

o zawrót

głowy

i dzisiaj,

kl~dy. przyz:wyc~a.aiśm'y si.ę

do wielkich, masowych

nakładów.

towne

pol~ml~l, zamepokoiła rządy. Stała się

manifestem dla

tych

lu~zl wIerzących.,

którzy

właśnie

jako katolicy chcieli

:w oparcIU o

E.wanĘ"elię przystąpić

do radykalnej przebudowy

sp?łe~~nego,

P?litycznego

porządku świata.

Mimo

iż ogło

s~eme

Jej

oka.z~ło Się przełomowym

momentem w procesie zerwa-

L~mennals

Rzym~m, wywarła

ona

ogromny

wpływ

rozwÓJ

do~tryny społ~cznej Kościoła.

Jak to

przyznają

sami

pi-

sar~e ~~toliccy,

tacy pk Georges Goyau czy Bernanos,

zawdzię

czaH.Jej

sporo

wsz~~tkie

prądy,

które znamy jako

"liberałny

ka~?licyz.m", ,,~h~ześc~pńs~ą demokrację"

czy

"lewicę

katolic-

ką

mewątpliwle

tez duzo z etosu Lamennais'CTo jest w

ruchu

francuskich

księży-robotników.

F.erme~t,

jaki.

,,~~roles ~'un

Croyant"

wytworzyły,

me-

ogram~za Sl.ę

bynaj.mmej ?O

śWiata ~rar:cusk.iego.

Bardzo szybko

przełozono

Je na memal ze wszystkIe

Języki

europejskie.

Szcze-

Ę"ól~ie

silny

oddźwięk ~ywołały

one

wśród

tych narodów kato-

lickIch, których

wolnOŚCIOwe

aspiracje

kłóciły się

ze stanem rze-

czy, usankcjonowanym przez Kongres

Wiedeński wśród

Bel-

gów,

Włochów

i Polaków

(2).

Ust~lenie zat~m.

cl1ara~teru wpływu

"Ksiąg"

na utwór hi-

storycznie tak wazkI ma me bagatelne znaczenie dla

określenia

zasi~gu doniosłości

europejskiej tego zjawiska literackiego któ-

SIę

nazywa Mickiewicz.

.Sprawa

nie )est bynajmniej prosta. Kiedy

się przystępuje

do .Jej

r0;Zl?lątama, ~atwo

zgubić

się

gąszczu

sprzecznych

stwle:dzen I

prete~syj, wśród

których

jest

też

i jedno oczywiste,

.maJące ~wardy zy\~ot, fałszerstwo

historyczno-literackie. Kom-

phiwje

.tez I?roblem

I to,

że

niełatwo

jest

rozwikłać

dziedzinie

Ideologicznej zakres

wpływów,

kiedy - jak w naszym wypadkU

2) Na

język

polski

"Słowa wierzącego" tłumaczone były

kilka razy.

Trudno

,Amer~ce

opracować dokładną, ~ibl~ografię

tych

przekładów.

Mi-

chał

Chodzko, kIedy w roku

1843

zwro~lł Się

do Lamenna:s'go z

prośbą

przedmowę

do nowego

pr~ek.lf1du

- wIerszem I - pisze w swym

liście,

?r~owanym

w "Revue. Latme

1908

roku (t.

VII,

str. 765),

że istnieją

l~z

trzy prz.ek!ady polskIe.

Estr~lcher

zna dwa wydania

przekładu

Je/owic-

k!ego, wymIenIa

też przekład

Wlkt?ra Henryka Rochet:na, dokonany w

Lyo-

nIe w roku 183,4,.

oraz

przekład ~Ichała Chodźki,

który datuje na rok

1841.

Przekład.

Chodzkl nIe

doczekał ~Ię

druku.

Wyszedł

tylko, jak informuje wy-

dawca ltstu M.

Chodźki,

KaZImierz

Woźnicki,

prospekt

książki,

w któ-

rym

przytoczono fragment

dostarczonej przez Lamennais'go

przedmowy.

mamy do czynienia z dwoma pisarzami, którzy wyrastali

podobnym klimacie ideologicznym i którzy wzajemnie na sie-

~l!e od~ziaływali. Stąd też jeśli się ją

ujmuje tylko w

aspekcie

Ideologicznym

- najgruntowniejsza

najsystematyczniejsza taka

próba

podjęta została

przez Kridla jeszcze

roku 1909 w

książ

Ce ".Mickiewicz i Lamennais" - niesposób

wyjść

poza stwier-

dze.D1e pewnego

pokrewieństwa

ideowego i

poza

sprecyzowanie

zasięgu

tego

pokrewieństwa,

zinwentaryzowanie

wspólnych

idei.

Sprawa ta ma jednak

także

i swój

aspekt formalny

Idzie

o pewien swoisty rodzaj prozy literackiej, typ

ujęcia

mate-

nału

literackiego.

Ponieważ

tak w polskiej jak i we francuskiej

t~adycji.

literackiej ten typ

ujęcia był

czymś

nowym,

śmiałym,

nIe

maHcym precedensu, zagadnienie

wpływu

w tym aspekcie

się

sprecyzować,

rozwinąć.

Zacznijmy od dat.

.Lamennais

długo się wahał,

zanim

się

zdecydował

ogło

sz~nle

wiosną

1834 roku

(książka wyszła

spod pras drukar-

skich

~o.

kwietnia)

s~oich

"Paroles d'un Croyant". Jego po-

przedma Impreza publicystyczna,

założony

1830 roku dziennik

"l:'A:renir",

wywołała burzę

w "dobrze

myślących" kołach

ka-

toltcktch .

Burzy tej nie

udało się zażegnać

w Rzymie.

roku

1~32

przyszło

pismo

zawiesić.

Nie

uchroniło

to od

potępie

nia

ze strony Rzymu. W tych warunkach

ogłoszenie

manifestu

rewolucyjnego

katolicyzmu, jakim

były "Słowa wierzącego",

kznaczało

ostateczne zerwanie z Rzymem. Starali

się

go od tego

roku

odwieść ~rzyja~iele.

N!c dziwnego,

iż długo się namyślał.

rzeczywistoścI rękopiS

książki

był

gotów

już

od lipca

1833 roku.

V.,r

liście

do jednego ze swych

przyjaciół

Gerbet'a

14 lipca,

Lamenn~is

pisze o swoim

"dziełku"

(petit ouvrage):

Ątóre zdecydował Się przetrzymać

w szufladzie i nie

ogłaszać.

zatem "Paroles"

były już

wtedy napisa ne.

Nie

mamy da-

~ych,

które by

.nam

po;zwoliły

absoll!tną

pewnością stwierdzić,

d ledy Lamennals.

p.OWZlął ~mysł

SWOich "Paroles" i

zabrał się

o pracy nad mm!. Z

duzą dozą prawdopodobieństwa można

przyjąć,

że stało się

to w lutym 1833 roku.

Badacz Lamennais'go

Yves

Le Hir w swoim wydaniu kry-

~Cznym

"Paroles" z 1949 roku

wysunął

przypuszczenie,

że

Ple;Wszym

śladem

pracy Lamennais'go nad nimi jest wzmianka

hstu d?

~ontalembert'a

lutego

1833

roku.

Informując

przyjaciela

o swoich studiach filozoficznych Lamennais pi-

Sze' "

rzysz

dł"

g owy

rózne

H.tee

temat

sztuki które

sądzę, spo~obają

się; ponieważ

jednak obecnie

z~jęty

je:

~.?m zupełll1e

Illnym tematem,

będę

mógł spisać

dopiero za

miesięcy". ~w "zupełni~

inny

temat" - przypuszcza

. Hlr - to

właśll1e "Słowa wierzącego".

vVzmianka Lamen-

~als:go,

jak widzimy, jest bardzo ogólnikowa.

Jeśli ją

jednak

{UCI

tło

ówczesnej

jego korespondencji, przypuszczenie

e Hlr'a nabiera

dużego prawdopodobieństwa.

L:'lmennais

wrócił

z rzymskiej misji przybity i

obolały.

Za-

zył Się

w swoim bretollskim

ustroniu

La Chenaie, spragniony

WIKTOR WEINTRAUB

nade wszystko spokoju. Na

najbliższą przyszłość chciał POŚW!ę

cić się wyłącznie

pracy nad swym

dziełem

filozoficznym . .DzIa-

łalności

publicystycznej, kontynuowania walki o

wolność

me za-

rzekał się

ostatecznie. Ale

odkładał ją

dalszą przyszłość,

gdzieś

za dwa lata.

miała

być działalność publicystyczn~,

utrzymana

wyłącznie

płaszczyźnie

politycznej,

trzymająca Się

na uboczu od spraw religijnych.

"Powinniśmy odtąd mówić

wy-

łącznie

jako Francuzi, a nie jako katolicy",

pisał

do Monta-

lembert'a.

Plany te

musiały być

mu drogie. Nawraca do nich raz

raz w listach do Montalembert'a z

stycznia oraz

lute-

go 1833 roku. Natomiast w

liście

lutego, w tym samym,

w którym po raz pierwszy

słyszymy

"zupełnie

innym

tem~

cie", o planach tych nie ma ani

słowa.

najciek~wsze, ~I~

wrócą

one

już

ani razu w dalszej

korespond~ncji

N~jwyra~n!ej

ów "inny temat" plany te z gruntu

wywrócIł.

jeśli

przYjmie-

my,

że słowa

odnoszą się

do pierwszego

pomysłu

"Paroles

d'un Crovant", to zarzucenie planów staje

się

od razu

rzeczą

zupełnie ~rozumiałą. Przystępując

do pracy nad "Paroles", La-

mennais

wrócił

do publicystyki, i to do publicystyki o

wyraź

nym zabarwieniu religijnym.

Oryginał

polski

"Ksiąg" ukazał się

drukiem w grudniu

1832 roku.

Przekładu

język

francuski

podjął się

Charles Mon-

talembert.

Ponieważ

jego

znajomość

polskiego nie

była

wystar-

czająca

po temu, aby

przekładu

takiego

mógł się podjąć

włas

nych

siłach, przyszło

mu uciec

się

do pomocy polskiej. Jak

wynika z korespondencji jego z Lamennais'm -

szczegół

przeoczony dotychczas -

przekładu

pierwszych str<?n

dokonał

sam Mickiewicz. W

liście

Montalembert'a z

styczma 1831 ro-

ku czytamy:

"Z ..

obił

on (Mickiewicz)

przekład

francuski, o któ-

rego przejrzenie mnie

prosił. Otrzymałem już

dwie pierwsze

strony, które mnie

rozentuzjazmowały"

(3).

Ostatecznie jednak

brulion

przekładu całości,

który Montalembert potem

szlifował,

wyszedł

spod pióra Bohdana

Jańskiego.

Pierwsze arkusze francuskiego tekstu

"Ksiąg" dotarły

Lamennais'go w La CMnaie -

datę można ustalić

dokład

nością

co do dnia -

jeszcze w trakcie druku

przekładu,

pierw-

szego maja 1833 roku

Dalsze arkusze

przyszły

szybko potem,

miarę

odbicia. Wiemy wprawdzie,

że

jeszcze przed

tą da~ą

fragmenty

"Ksiąg"

przekładzie

Lemaltre'a

pojawiły Się

w paryskim "Le Temps", ale nie wydaje

się rzeczą

prawdo-

podobną,

aby

przekład

ten

znalazł się

ręku

Lamennais'go.

Zachowała się

obfita korespondencja Lamennais'go z krytycz-

nego roku 1833, w

szczególności

jego

częste

i obszerne listy dC!

Montalembert'a. W listach tych Lamennais daje wyraz swej

3) .. II

a fait une traduction fran9<lise, qu'il m'a prie de revoir. fen

res:u dejA deux premieres feuilles qui m'ont enthousiasme' .. Lettres de

talemhert

Lamenn.ais",

ed.

Gouau i P. de Lallemand,

Paryż,

193 ,

str. 34-35.

-====~~~~==============

Z ZAGADEK MICKIEWICZOWSKICH

niecierpliwej

chęci

jak najszybszego

zapoznania

~ię

pr~ekła

d~m

Montalembert'a. Kiedy

przekł

ten

na~es~cle

~aju

niego dociera, wybucha

entuzj

z~em.

W:azeme

musiało by.ć

wyjątkowo

silne i

świeże.

PodobOle

en!u

~jastyczn~

s,dy

~naj

dujemy w jego listach do markiza de ConolIs, Ben01t d Azy I

ronowej Cottu wszystkich z maja i czerwca 1833 roku

O ja-

kiejkolwiek jego

wcześniejszej znajomości

tekstu

"Ksiąg"

w ko-

respondencji tej ani

śladu.

Tak

więc

z samym tekstem

"Ksi.ąg" zazn~j~mlł Się

La-

lllennais dopiero w maju 1833

ro~u,.

kiedy sam lUZ od z gó;!

dwóch

miesięcy pracował

nad SWOimi "Paroles d un Croyant. .

Potwierdzają

słowa

z jeg o listu do

Montalem~ert'a

maja:

"Zanim

przeczytałem

Mickiewicza,

zacząłem dZiełko

bardzo po-

dobnego rodzaju".

Wszystko to

tłumaczyłob~ zbieżności id

eologic~ne

obu utw,c;

rów i

zapożyczenia

frazeolog iczne czy oI;>razowanla

"Par~les,,'

wzięte

Ksiąg".

Lamennais

zapoznał S

ię

z tekstem

\,K~ląg

kiedy mi';; "Paroles d

un Croyant"

j.es~cze

na,

warsz~acle,

t~kst

ten, który

wywarł

na nim silne wrazenle,

odCisnął Się

szeregiem

~eminiscencji

na ostatecznej redakcji

"Słów

wierz<Jcego

Wr~

zenie

było

tak silne,

że

Lamennais ,bez

mała 'przeJął

nawe~ n~l

bardziej

swoiście,

ezoterycznie polski element

I~eologll ,\K~I~

",:iarę

Polskę

jako naród wybrany,

od~upujący

swo!ml cier-

Pieniami grzechy

świata.

Bez

mała,

ale me ze wszystkim:

.. Kiedy widzicie naród w kajdanach i

od~ny

ręce

kat!l' nie

ten naród to naród

gwałtowmków,

który

C~Clał

za-

Albowiem

być może

jest to naród

męczennIk,

który

umiera dla odkupienia rodzaju ludzkiego" (rozdz,

werset

śpieszc:e Się mówić:

mącić

pokój

świata.

Mi-

Bardzo to znamienny

ustęp.

Znamienny

zaró~no

dla

zas!ę

oddziaływania

Mickiewicza .na

Lam

e~na,ls'go,

jak

~wOlm

Cofnięciu się

przed bezapelaCYjnym

przejęcleI? :yzyk?w~ej

dok-

t,ryny, w

ostrożnym "być może", któr~ kłÓCI. Się

biblIjną

sty-

hzacją

tekstu i zdradza jej sztuczny, lIteracki charakter.

Wszystkie te

zbieżności, pokrewi

ństwa

ideowe i

zapoży

Czenia -

zajęli się

nimi

bliżej

Kridl oraz

niezależnie

od niego

Vves Le Hir w swym krytycznym wydaniu "Paroles d'un

Croyant" z

1949

roku, a przed t

jeszcze w specj

alnym

art y-

k!Jle,

ogłoszonym

w "Annales de Bretagne" w

1~J48 rok~

-:-

Ole

tłumaczą

jeszcze bliskieg o powinowactwa samej

zll:s~dmcze]

koncepcji literackiej obu

dzieł,

powinowactwa tym bardZie] zaska-

kUjącego, że

koncepcja ta jest

czymś

nowym i

niezwykłym

tak

w polskiej, jak

we francuskiej tradycji,

Ujmując

rzecz bardzo og ólnie, stylizacja biblijna w

ht~rat~

rze polskiej

miała

charakter dwoja ki:

albo

była

st~lIza<:Ja

t~kstu

charakteru modlitewnego (czy wizyjnego) -

n~jwyblt

Olejszym jej

przykładem

jest "Psalmodia"

Kocho~sklego

albo

też była

to stylizacja

użyta

w literaturze publIcystycznej

dla celów parodystycznydh.

Przykładem

takiej parodii jest

Plik z chomika:

pr64

KULTURA 1957 121.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: