Aksamitne pazurki - Erle Stanley Gardner.pdf

(2348 KB) Pobierz
Tytuł oryginału
THE CASE OF THE VELVET CLAWS
Okładkę projektował
MIECZYSŁAW KOWALCZYK
Redaktor
ZOFIA UHRYNOWSKA
Redaktor techniczny
BARBARA MUSZYŃSKA
Korektor
JOLANTA ROSOSIŃSKA
Copyright, 1933, by Erie Stanley Gardner
For the Polish edition © copyright by
Państwowe Wydawnictwo „Iskry”, Warszawa, 1968
Osoby w kolejności pojawiania się
Perry Mason,
adwokat, który miał zwyczaj walczyć i ucierać
nosa próbującym go wodzić za nos
Della Street,
która była wiernym Piętaszkiem w spódnicy, a
często (za często) także Sobotaszkiem i Niedzielaszkiem
Ewa Griffin,
osoba dobrze ubrana i dobrze sytuowana, w
której jednak coś nie grało
Paul Drake,
detektyw, który się dogrzebał ciekawych
wiadomości o georgijskich liliach i tychże lilii amatorach
Frank Locke,
redaktor „Pikantnych Wiadomości”, który był
wprawdzie południowcem, ale bynajmniej nie dżentelmenem
Sidney Drumm,
który zapomniał, że gdzie Perry Mason
drwa rąbie, tam wióry lecą
George C. Belter,
który tak długo zarabiał szantażem, aż w
końcu zarobił
Pani Belter,
która miała własną wolę i maczała aksamitne
paluszki w atramencie
Harrison Burke,
kongresmen, który poczytywał sobie za
obowiązek niedopuszczenie do wiadomości swoich wyborców,
że jest zamieszany w morderstwo
Bill Hoffman,
sierżant policji, który chciał dostać w swoje
ręce adwokata, całego adwokata i tylko adwokata
Carl Griffin,
siostrzeniec Beltera, który uchodził za złotego,
oj, złotego młodzieńca
Pani Veitch,
gosposia, która wyglądała jak mumia i milczała
jak grób
Norma Veitch,
małżeństwo
dziewczyna,
której
w
głowie
było
Estera Linten,
która by powetować sobie wczesne
przebudzenie, zdecydowała, że sen zmorzył ją wcześniej
poprzedniego wieczoru
Sol Steinburg,
właściciel lombardu, który celował w
odgrywaniu komedii
Artur Atwood,
który nie oparł się sztuczkom pani Belter
Harry Loring,
który nie był pewny, czy ma dwie żony, czy
nie ma żadnej
Zgłoś jeśli naruszono regulamin