Dzieš_Handlowca_oglaszamy.pdf

(3562 KB) Pobierz
■
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na luty
Dzień Handlowca ogłaszamy
– na zakupy zapraszamy!
Propozycje aktywności pomocne w trakcie planowania pracy
wychowawczo-dydaktycznej dla dzieci starszych na luty
Plansza do gry
została dołączona
do bieżącego
numeru
miesięcznika
Cele ogólne:
�½
�½
�½
�½
�½
�½
�½
�½
zapoznanie dzieci z historią handlu oraz pieniędzy jako
środka płatniczego;
rozwijanie zasobu słownictwa starszaków o  pojęcia
związane z pieniędzmi;
zapoznanie przedszkolaków z  podstawowymi zasa-
dami handlu i  stwarzanie okazji do przeprowadzania
transakcji kupna i sprzedaży w formie zabawy;
uświadamianie dzieciom wartości pieniędzy i kształto-
wanie postawy szacunku dla nich;
zapoznanie starszaków z  polskimi monetami i  bank-
notami, porównywanie wartości pieniędzy w różnych
sytuacjach zadaniowych;
uwrażliwianie przedszkolaków na biedę i  zachęcanie
do niesienia pomocy potrzebującym;
rozwijanie zainteresowań dzieci;
kształtowanie kompetencji czytelniczych starszaków
(czytanie globalne, analiza i synteza sylabowa i głosko-
wa wyrazów).
konane w poziomie). Przykładamy do siebie dwie części
i sklejamy po bokach, a w trzeciej części (klapka) zaokrą-
glamy rogi. Następnie wykonujemy dowolne wzory pi-
sakami.
Zabawy inicjowane przez nauczyciela
�½
Gdzie są pieniądze? – rozwijanie zdolności logiczne-
Propozycje aktywności
Wprowadzenie do tematu zajęć
�½
Co jest w  portfelu? – rozbudzenie ciekawości po-
go myślenia.
Dzieci siedzą w kręgu. Nauczyciel wręcza
jednej osobie monetę. Przekazując ją sobie, uczestnicy
zabawy mówią, gdzie wykorzystywane są pieniądze.
�½
Monetowy frotaż – zabawa plastyczna.
Dzieci otrzy-
znawczej przedszkolaków.
Prowadzący przynosi port-
fel i zachęca dzieci, aby powiedziały, co może się w nim
znajdować. Starszaki podają propozycje. Kiedy nie mają
już pomysłów, nauczyciel wyjmuje jego zawartość,
a  przedszkolaki nazywają to, co aktualnie prezentuje
(np. pieniądze, karty kredytowe, zdjęcia bliskich, wizy-
tówki). Banknoty i monety powinien pokazać na samym
końcu. Ochotnicy lub dorosły podają nominały.
�½
Portfel z kartonu.
Nauczyciel zachęca dzieci do wyko-
mują kartkę papieru i  ołówek. Wkładają monetę pod
kartkę i rysują ołówkiem po jej powierzchni.

Starsze
przedszkolaki mogą wyciąć wszystkie monety i włożyć
do swojego portfela.
Zabawy integracyjne
�½
Co kupiłeś? – rozwijanie koncentracji oraz pamięci
nania portfeli z kolorowego bloku technicznego

we-
dług własnego pomysłu
lub według instrukcji.
Propo-
zycja wykonania portfela:
Kartkę z bloku technicznego
(format A4) składamy na trzy równe części i  zginamy
(kartka powinna być ułożona pionowo, a linie zgięć wy-
wzrokowej i słuchowej.
Uczestnicy siedzą w kole. Na-
uczyciel rozpoczyna zabawę od informacji:
W  sklepie
kupiliśmy książkę,
prezentując jednocześnie gest prze-
wracania kartek. Następnie dziecko siedzące po lewej
stronie mówi:
W  sklepie kupiliśmy książkę
(prezentuje
gest przewracania kartek)
i  szczotkę
(pokazuje gest
czesania włosów). Kolejne osoby powtarzają nazwy
wszystkich przedmiotów, które były już na liście, i do-
dają coś od siebie. Za każdym razem powinny okazać
66
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.184/2017
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na luty
■
gest przyporządkowany danej rzeczy. Na koniec pro-
wadzący powinien zdobyć się na odwagę i  wymienić
nazwy wszystkich produktów kupionych w  sklepie
wraz z ilustracją gestów.
Zabawa nie powinna doprowadzić do tego, że ktoś się
zestresuje, ponieważ nie pamięta, w jakiej kolejności
były prezentowane przedmioty. W takiej sytuacji
dzieci mogą podpowiedzieć koleżance lub koledze,
o jaką rzecz chodzi, i zabawa powinna toczyć się dalej.
Zabawy i rozmowy inspirowane wierszem
�½
„Czego nie kupię za pieniądze?” – wdrażanie dzieci
do poszanowania uniwersalnych wartości.
Przed-
szkolaki w  trakcie rozmowy zastanawiają się, co jest
cenniejsze niż pieniądze. Mogą wymieniać wszystko,
co im przyjdzie do głowy. Następnie słuchają wiersza
Magdaleny Ledwoń „Czego nie kupię za pieniądze?”
i  próbują odpowiedzieć na pytanie postawione w  ty-
tule.
�½
Po co stać w  kolejce? – rozwijanie umiejętności
współpracy.
Dzieci ustawiają się w kolejce – jedno za
drugim, starając się, aby odległość między nimi była
zawsze około 20-centymetrowa. Na końcu na bardzo
niskim krześle siada nauczyciel i  chwytając ostatnią
osobę za biodra, powoli sadza ją na kolanach. Siedzące
dziecko w taki sam sposób chwyta koleżankę lub kole-
gę stojącego przed nim i  również sadza na kolanach.
Podobnie postępują kolejne przedszkolaki, aż usiądą
wszyscy. Wstawanie odbywa się w odwrotnej kolejno-
ści – najpierw wstaje dziecko, które jest na początku,
a następnie pozostałe osoby.
(Na podstawie zabawy „Siadanie”, [w:] K.W. Vopel, „Witajcie nogi!
Gry i zabawy ruchowe dla dzieci w wieku od 3 do 6 lat, część 1”,
Wyd. JEDNOŚĆ, Kielce 1999, s. 105)
Czego nie kupię za pieniądze?
(Magdalena Ledwoń)
Za pieniądze, mój drogi, możesz kupić wiele,
lecz nie kupisz wspomnień związanych z przyjacielem.
Bezcenne są miłość, przyjaźń i zdrowie,
oraz wsparcie bliskich, gdy czarne myśli chodzą po głowie.
Przyjaciele i rodzina to skarb największy,
a czas, który z nimi spędzasz, od pieniędzy jest cenniejszy.
Zabawy i rozmowy inspirowane opowiadaniem
�½
„Kolekcjoner monet” – rozmowa na temat opowiada-
Zanim zabawa zostanie przeprowadzona z udziałem
całej grupy, warto zademonstrować obowiązującą
zasadę na przykładzie kilku osób, którym nauczyciel
pomoże wykonać to zadanie.
nia.
Nauczyciel czyta opowiadanie Magdaleny Ledwoń
„Kolekcjoner monet” (dostępne na stronie www.dopo-
brania.blizejprzedszkola.pl) i prosi dzieci, żeby spróbo-
wały opowiedzieć, które z informacji przedstawionych
w  tekście najbardziej je zainteresowały i  dlaczego.
W  trakcie rozmowy prosi ochotników, aby spróbowali
wyjaśnić następujące pojęcia:
kolekcja, kolekcjoner, mo-
neta, banknot, klaser.
�½
Prawda czy fałsz? – podsumowanie wiedzy zdoby-
Zabawy i rozmowy inspirowane
historyjką obrazkową
�½
„Pieniądze to nie wszystko!” – rozwijanie empatii;
doskonalenie umiejętności myślenia przyczynowo-
-skutkowego.
Dzieci układają ilustracje w  logicznej
kolejności, następnie nauczyciel inicjuje rozmowę
w oparciu o treść ilustracji – przykładowe pytania:
O co
dziewczynka poprosiła tatę? Co zauważyła dziewczynka,
pakując zakupy? Jak myślicie, dlaczego mama chłopca nie
chciała mu kupić cukierków? Co zrobiła dziewczynka, kiedy
zauważyła chłopca wychodzącego ze sklepu? Dlaczego tak
się zachowała? Jak czuł się chłopiec, kiedy otrzymał cukier-
ki? Jak czuła się dziewczynka po tym zdarzeniu? Co czuł
tata dziewczynki? Jak myślicie, co powiedział swojej córce?
tej na podstawie opowiadania.
Prowadzący podaje
informacje nawiązujące do treści opowiadania „Kolek-
cjoner monet”, a dzieci określają ich prawdziwość, np.
numizmat to inna nazwa mumii egipskiej; portfel służy
do przechowywania pieniędzy; moneta to papierowy pie-
niądz, przeważnie w kształcie prostokąta; klaser to album
ze starymi zdjęciami; awers to bok monety; kolekcjoner to
osoba, która produkuje korale; banknoty służą do płacenia
za zakupy.
Zabawy i rozmowy inspirowane piosenką
�½
„Sklepowa wyliczanka” – nauka tekstu i  melodii
piosenki Marii Peszat.
I  etap:
Nauczyciel wiesza na
tablicy obrazki w takiej kolejności, w jakiej występują
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.184/2017
67
■
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na luty
w piosence, a następnie uczy dzieci tekstu, wskazując
kolejne ilustracje.
II etap:
Gdy przedszkolaki znają już
słowa, prowadzący uczy je melodii i śpiewają wspólnie.
Zabawy logopedyczne
Ćwiczenia artykulacyjne
�½
Moneta.
Dzieci uczą się prostej rymowanki:
Ta moneta
Sklepowa wyliczanka
(sł. i muz. Maria Peszat)
Ref. Dużo różnych sklepów znam!
Jeśli znasz, jeśli znasz – to wylicz je nam!
Stoły, krzesła i fotele – to sklep meblowy.
Auta, lalki oraz klocki – to zabawkowy.
Ref. Dużo różnych sklepów znam!
Teraz ty, teraz ty, wyliczysz je nam!
Chleby, bułki, rogaliki kupisz w piekarni.
Wiersze i różne bajeczki kupisz w księgarni.
Ref. Dużo różnych sklepów znam…
Rower, sanki, adidasy – to sklep sportowy.
Bluzka, sweter oraz spodnie – to odzieżowy.
Ref. Dużo różnych sklepów znam!
tu – tamta moneta tam.
Wypowiadają każdy wyraz, sze-
roko rozstawiając wargi podczas wymawiania głoski „a”.
Ćwiczenia słuchowe
�½
Ile płacę?
Przed wybranym dzieckiem leżą monety: 1 zł,
2 zł, 5 zł i banknot 10 zł. Nauczyciel wystukuje na bę-
benku określoną liczbę uderzeń (jedno, dwa, pięć lub
dziesięć), a ochotnik podnosi monetę lub banknot, który
odpowiada liczbie uderzeń.
Zabawy paluszkowe
�½
„Dzieci liczą pieniądze” – zabawa paluszkowa.
Przed-
szkolaki recytują wierszyk i  wykonują opisane niżej
gesty. Zanim opanują treść utworu, nauczyciel może
mówić kolejne wersy, robiąc przerwę na powtórzenie
ich przez dzieci.
Dzieci liczą pieniądze
(Magdalena Ledwoń)
Liczą, liczą, liczą pieniążki wszystkie dzieci:
dzieci uderzają otwartą dłonią w blat stolika
„Za pierwszy dziś kupimy na obiad kotlety,
uderzają w blat stolika kciukiem prawej ręki
za drugi kupimy w naszym kiosku gazety,
uderzają w blat stolika
palcem wskazującym prawej ręki
a trzeci odłożymy, by kupić dwa tablety.
uderzają w blat stolika palcem środkowym prawej ręki
Czwarty zaś wydamy na szalik i na czapkę,
uderzają w blat stolika palcem serdecznym prawej ręki
za piąty w aptece kupimy lek na czkawkę.
uderzają w blat stolika małym palcem prawej ręki
Za szósty kupimy rzeczy bardzo wiele
albo też rzucimy na tacę w kościele.
uderzają w blat stolika kciukiem lewej ręki
Siódmego zaś pieniążka wydamy na lody,
uderzają w blat stolika palcem wskazującym lewej ręki
a ósmym opłacimy rachunek za wodę.
uderzają w blat stolika palcem środkowym lewej ręki
Dziewiąty znów wydamy na drobne przyjemności,
uderzają w blat stolika palcem serdecznym lewej ręki
dziesiąty na ciasteczka, by kumpli swych ugościć”.
uderzają w blat stolika małym palcem lewej ręki
Tak dzieci policzyły pieniążki mamy, taty,
pocierają opuszki palców wskazującego,
serdecznego i kciuka w geście liczenia banknotów
że dzisiaj są rodzice bez swojej wypłaty!
rozkładają bezradnie ręce.
�½
Aktywne słuchanie piosenki – doskonalenie koncen-
tracji uwagi.
Wybrane dzieci otrzymują obrazki ilu-
strujące treść piosenki. Uczestnicy zabawy siedzą na
krzesełkach i śpiewają piosenkę „Sklepowa wyliczanka”.
W momencie, gdy pojawia się nazwa przedmiotu z ob-
razka, który ma dana osoba, wstaje ona z krzesła i po-
daje ilustrację koleżance i  koledze siedzącemu obok.
Zabawę można powtórzyć kilka razy, aby każde dziecko
miało możliwość aktywnego udziału w słuchaniu.
�½
Jakie mamy sklepy? – ćwiczenia klasyfikacyjne;
rozwijanie kompetencji czytelniczych.
Prowadzący
umieszcza na dywanie koła hula-hop, a  w  nich wizy-
tówki z nazwami sklepów (sklep meblowy, sklep z za-
bawkami, piekarnia, księgarnia, sklep sportowy, sklep
odzieżowy).
Przed rozpoczęciem zadania nauczyciel
wspólnie z  dziećmi powinien przeczytać wszystkie
nazwy sklepów.

Zadaniem przedszkolaków jest
ułożenie swoich obrazków we właściwych „sklepach”,
sugerując się ich nazwą.
68
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.184/2017
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na luty
■
Zabawy dydaktyczne
�½
Miś liczy pieniądze – rozwijanie logicznego myślenia.
�½
Książeczka towarowa – rozwijanie kompetencji czy-
Nauczyciel prezentuje monety: 1 zł, 2 zł, 5 zł i  bank-
noty: 10 zł, 20 zł, 50 zł (monet i banknotów powinno
być po kilka sztuk). Następnie układa w jednej obręczy
monetę 5 zł i prosi, aby w drugiej obręczy Miś ułożył
tyle złotówek, co w pierwszej. Miś narzeka, że to jest
za trudne i prosi, aby ktoś mu pomógł.

Ochotnik lub
nauczyciel pomaga misiowi, układając w drugiej ob-
ręczy pięć monet po 1 zł lub dwie monety po 2 zł i jed-
ną monetę o  wartości 1 zł. Prowadzący inicjuje kilka
takich sytuacji, stopniowo zwiększając poziom trudno-
ści i zachęcając, aby dzieci pomagały misiowi. Czasami
miś może się pomylić. Wówczas prowadzący dąży do
tego, aby dzieci poprawiły błąd.
Do tej zabawy można wykorzystać ksero pieniędzy i wy-
ciąć je, aby pokazać realistyczną wielkość banknotów.
Warto też pokazać dzieciom prawdziwe pieniądze,
zaznaczając, że zwłaszcza banknoty są delikatne i na-
leży się z nimi obchodzić bardzo ostrożnie, oraz uświa-
domić przedszkolakom, że pieniądze trzeba szanować.
telniczych.

Osoby, które zdobyły wszystkie pro-
dukty, otrzymują książeczki (wykonane w  dowolny
sposób z kartek ksero, z okładką z bloku technicznego)
oraz kartoniki z podpisami (dzieci powinny samodziel-
nie wyciąć kartoniki). Na osobnych stronach przekleja-
ją obrazek z jednym produktem,

wybierają właści-
wy podpis, i przyklejają go pod obrazkiem. Na tablicy
nauczyciel również umieszcza podpisy pod obrazkami,
aby przedszkolaki mogły porównać, czy wybrały wła-
ściwy podpis, zanim go przykleją.
�½
Targ sylab – rozwijanie kompetencji czytelniczych
�½
Handel wymienny – rozwijanie umiejętności myśle-
nia strategicznego.
Nauczyciel przygotowuje zestawy
obrazków z różnymi produktami (buty, koszula, książ-
ki, lody, chleb, kwiaty, miś, owoce, telefon – powinno
być po dziewięć kartoników dla każdego dziecka; ta-
kie same obrazki wiszą na wzór na tablicy). Następnie
rozsypuje wszystkie zestawy na podłodze obrazkiem
w  dół, miesza je, po czym dzieci losują dla siebie po
dziewięć obrazków (nie patrzą, co wylosowały). Kiedy
wszystkie osoby mają po dziewięć kart, prowadzący
prosi, aby sprawdziły, jakie produkty mają na swoich
kartach i  określiły, jakich jeszcze nie mają (na tablicy
wiszą wszystkie obrazki). Zaczyna się handel wymien-
ny – jeżeli dziecko ma w  swoim zbiorze np. dwa lub
więcej chlebów, może krzyczeć jak na targu:
Chleb,
sprzedaję chlebek, pyszny świeży chlebek!
Jeżeli podej-
dzie do niego inna osoba i powie, że chce kupić chleb,
wówczas sprzedający mówi, że wymieni chleb na buty,
kwiaty lub lody (bo akurat tych produktów nie ma).
Jeżeli kolega ma jeden z tych przedmiotów, wymienia-
ją się kartami. Jeżeli nie ma takiej karty, nie dochodzi
do wymiany. Zabawa trwa do momentu, w  którym
wszystkie dzieci skompletują swoje obrazki.
(wykorzystano elementy Odimiennej Metody Nauki
Czytania dr Ireny Majchrzak).
Każde dziecko otrzy-
muje kartkę z  czterema obrazkami, dziesięć żetonów
(mogą to być kółeczka wycięte z żółtego kartonu – je-
żeli dzieci mają swoje portfele, mogą je do nich włożyć)
oraz klej w  sztyfcie. Zadaniem przedszkolaków jest
zdobycie sylab, które po ułożeniu utworzą podpisy do
obrazków. Kartoniki z  sylabkami znajdują się w  kilku
„sklepach”, w  których „sprzedawcami” są ochotnicy
(kartoników z sylabkami powinno być więcej, niż jest to
konieczne do wykonania zadania). Osoba, która chce
„kupić” kartkę z  sylabką, podchodzi do „sprzedawcy”,
nazywa sylabkę i w zamian za nią wręcza „sprzedawcy”
jeden żeton. Zaraz po „zakupieniu” sylabki dzieci po-
winny nakleić ją we właściwym miejscu na kartce, aby
jej nie zgubić. Kiedy pierwsza grupa wykona zadanie,
następuje zmiana – dzieci, które były „sprzedawcami”,
zostają „klientami”.
�½
Przysłowia o pieniądzach – wzbogacanie słownictwa
dzieci i rozwijanie umiejętności wyrażania własnych
opinii.
Nauczyciel trzyma kartoniki, na których zapi-
sane są przysłowia lub powiedzenia związane z  pie-
niędzmi. Dzieci próbują własnymi słowami wyjaśnić
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.184/2017
69
■
przewodnik nauczyciela przedszkola – materiały na luty
znaczenie zdań z  kartoników, np.
Pieniądze szczęścia
nie dają; Czas to pieniądz; Grosz do grosza, a będzie koko-
sza
(kartoniki z powiedzeniami są dostępne na stronie
www.dopobrania.blizejprzedszkola.pl).
�½
„Grosz do grosza, a będzie kokosza” – doskonalenie
sprawności manualnej.
Dzieci otrzymują sporo monet
jednogroszowych, które rozsypują na ceracie (na tac-
ce). Każdy uczestnik zabawy powinien mieć skarbonkę
(słoik z  otworem w  wieczku wyciętym przez nauczy-
ciela). Przedszkolaki palcem wskazującym i  kciukiem
zbierają monety ze stołu, a  następnie wrzucają je do
skarbonki.
Szacują ilość monet, porównując poziom
wypełnienia słoika,

mogą też wysypać wszystkie
zebrane pieniądze na tackę i przeliczyć. Wygrywa oso-
ba, która zbierze najwięcej monet.
�½
W sklepie z zabawkami – utrwalanie znajomości cyfr
wartość, a które najmniejszą. Umawia się z przedszko-
lakami, że gdy na dywanie zostanie ułożona moneta
groszowa, wystukują najkrótsze dźwięki, czyli ósemki
i wypowiadają sylaby rytmiczne „ti”. Kiedy pojawią się
złotówki, wystukują ćwierćnuty i wypowiadają sylaby
rytmiczne „ta”. A kiedy zostaną ułożone banknoty, wy-
stukują półnuty i wypowiadają sylaby rytmiczne „ta-a”.
Zabawy plastyczne i przestrzenne
�½
Skarbonka.
Dzieci otrzymują pudełko (plastikowe
lub metalowe, np. po kawie, herbacie, ciastkach) z po-
krywką, w której nauczyciel wcześniej wykonał otwór
na monety. Dowolnie ozdabiają swoje skarbonki, np.
oklejając je papierem samoprzylepnym, wydzieranką
z  gazety lub naklejkami. Na zakończenie nauczyciel
organizuje wystawę skarbonek i do każdej wrzuca po
grosiku na szczęście.
�½
Przedszkolna mennica.
Każda osoba otrzymuje kulkę
i liczb oraz łączenie ich graficznego zapisu z właściwą
liczbą zabawek na obrazkach.
Przed rozpoczęciem za-
jęć nauczyciel wycina (i laminuje) karty z plakatu – osob-
no kartonik z dzieckiem i osobno z liczmanami. Umiesz-
cza na podłodze obrazek z  dzieckiem, które pokazuje
określoną liczbę palców. Ochotnik podchodzi do obraz-
ka i spośród kartoników z liczmanami dobiera ten, który
odpowiada liczbie wskazywanej przez postać z obrazka.
z glinki samoutwardzalnej, którą rozwałkowuje na mały
placuszek o grubości około 1 cm. Następnie wycina kół-
ko za pomocą małego kieliszka i robi w tym kółku odcisk
dowolnej monety (z jednej i z drugiej strony, wykonując
odcisk awersu i  rewersu). Uczestnicy zabawy muszą
robić odciski bardzo delikatnie, aby nie zniszczyć odci-
sku, który już jest na drugiej stronie. Po wyschnięciu

dzieci malują monety złotą farbą akrylową.
Nauczyciel
może też w  innym pomieszczeniu spryskać wszystkie
monety złotym sprayem i pozostawić je do wyschnięcia.
Zabawy teatralne
�½
Sceny ze sklepu wzięte – scenki dramowe.
Ochotnicy
Plakat dołączony do
bieżącego numeru
miesięcznika
wcielają się w  rolę rodziców i  dzieci, które robią za-
kupy w sklepie. Przedszkolaki odgrywają dwie scenki.
Pierwsza para inscenizuje sytuację, w  której dziecko
upiera się, żeby tata kupił mu autko. Rodzic odpo-
wiada, że nie ma pieniędzy, a  dziecko zaczyna robić
mu awanturę. Druga para odtwarza sytuację, w  któ-
rej dziecko wymusza na mamie kupienie cukierków.
Mama odmawia, mówiąc, że od takiej ilości słodyczy,
jaką dziecko zjada, zepsują mu się zęby. Następnie ak-
torzy i widzowie opowiadają o uczuciach, które towa-
rzyszyły im w trakcie odgrywania tych scenek. Wspól-
nie próbują ustalić, jak w danej sytuacji czuły się dzieci
i rodzice. Na koniec ochotnicy mogą zaprezentować te
same scenki, ale ze szczęśliwym zakończeniem.
Zabawy muzyczne
�½
Rytm pieniędzy – utrwalanie w zabawie wartości ryt-
Zabawy i ćwiczenia ruchowe
�½
Wyprawa po wielki skarb – zabawy i ćwiczenia rucho-
micznych.
Nauczyciel rozkłada przed dziećmi monety
groszowe, złotówki oraz banknoty po 10 zł. Następnie
pyta, które z  położonych pieniędzy mają największą
we.
Nauczyciel wprowadza dzieci w klimat zajęć, opo-
wiadając, że właśnie rozpoczynają wyprawę po wielki
skarb. Każde ćwiczenie może wzbogacić, snując bajko-
wą opowieść. Jeżeli będzie demonstrował poszczegól-
70
BLIŻEJ PRZEDSZKOLA 1.184/2017

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin