261September2016.pdf

(2002 KB) Pobierz

IARNO

RAWDY

Czasopismo chrześcijańskie

wrzesień 2016

Nie na sprzedaż

W TYM

Numerze

Porzucić wszystko

Trwałość i świętość małżeństwa

Czosnek

–

Boży prowiant

Pięniądze to nie wszystko

Książka na dachu

Ziarno Prawdy

Christian Aid Ministries

PO Box 360

Berlin, OH 44610 USA

Wydawca:

Wydawane w Polsce

przez:

Międzynarodowa Misja

Anabaptystyczna

ul . Miłosza 8

05–300 Stara Niedziałka

redakcja@ziarnoprawdy .pl

Treści

Artykuł wstępny

Porzucić wszystko . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3

Nauczanie

Ty jesteś tym mężem! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

„Daj mi tę górę” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7

Dla rodziców

Trwałość i świętość małżeństwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10

Jak ukierunkować ciekawość dziecka . . . . . . . . . . . . . . . 12

Zajęcia pozaszkolne dla nastolatków . . . . . . . . . . . . . . . . 13

Część historyczna

Dawid i Jonatan . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

Willem Janss . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18

Część praktyczna

Czosnek – Boży prowiant . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20

Waga ciężka . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 21

Dla młodzieży

Podręczna lista modlitewna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

Pieniądze to nie wszystko . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24

Przypowieść o ogniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 25

„Błogosławieni . . .” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Kącik dla dzieci

Książka na dachu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27

Uważaj! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Fragment książki

Odwaga z uśmiechem (Część Szósta) . . . . . . . . . . . . . . . . 31

Poezja

Powrót . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 43

Ostatnia strona

Jak małe dziecko . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 44

Spis

www.ziarnoprawdy.pl

Komitet wykonawczy:

David Troyer | Paul Weaver

Roman B . Mullet

James R . Mullet

Philip Troyer | Eli Weaver

Komitet rewizyjny:

Ernest Hochstetler

Perry Troyer

Johnny Miller

Clay Zimmerman

Fred Miller

Redaktor naczelny:

Alvin Mast

Zastępca redaktora

naczelnego:

James K . Nolt

Skład komputerowy:

Kristi Yoder | SuAnn Troyer

Paweł Szczepanik

Jolanta Ławrynowicz

Szymon Matusiak

Korektorzy:

Zdjęcie na okładce:

Shutterstock

91 1050 1894 1000 0022 9084 2752

publikacji ani żadna jej część

nie może być reprodukowana

bez pisemnej zgody

Christian Aid Ministries .

Wszelkie prawa zastrzeżone .

www .christianaidministries .org

Czasopismo jest bezpłatne .

Dobrowolne ofiary można wpłacać

na nasze konto:

Fundacja „Dziedzictwo”

ING Bank Śląski nr:

Ziarno Prawdy • wrzesień 2016

„Ezdrasz otworzył księgę na oczach całego ludu –

stał bowiem na podwyższeniu;

kiedy zaś ją otworzył, wszyscy zebrani wstali .”

Księga Nehemiasza 8,5

rtykuł

WSTĘPNY

Porzucić wszystko

Uczniostwo według Ewangelii Łukasza

—Alvin Mast

14 rozdziale Ewangelii

Łukasza Jezus podaje kryte-

ria uczniostwa . Osoba, któ-

ra do Niego przychodzi, nie stawiając Go

wyżej od swojej rodziny, a nawet od siebie

samego, nie może być Jego uczniem . Użyte

w tekście słowo „nienawidzić” rodziny i siebie

samego należy rozumieć jako „miłować mniej

niż” – tak jak w Liście do Rzymian 9:13 „Jak

napisano: Jakuba umiłowałem, a Ezawem

wzgardziłem” . Nie powinniśmy nienawidzić

samych siebie w sensie dosłownym, lecz mi-

łować własne życie mniej niż Chrystusa .

Innym kryterium uczniostwa jest niesienie

krzyża . Jezus jest najlepszym tego przykła-

dem . Ten wymóg oznacza oddanie wszystkie-

go, żeby tylko zostać Jego uczniem . Ktoś, kto

nie jest na to gotów, nie może być uczniem

Pana . Musimy Mu oddać nasz egoizm, dumę,

ambicje i cele . Jeśli świat nie widzi, że niesie-

my krzyż, to nie widzi w nas Jezusa . Niesienie

krzyża jest drogą chrześcijanina .

Jezus stosował podobieństwa, by pokazać,

jak powinniśmy policzyć koszty, porzucając

wszystko . W pierwszym podobieństwie zapi-

sanym w Łk 14,28 człowiek budujący wie-

żę powinien usiąść i policzyć koszty, żeby

stwierdzić, czy stać go na dokończenie bu-

dowy . Inwestor sam mógł zdecydować, czy

będzie ją budował . Jeśli jednak postanowił za-

cząć, ale nie może skończyć, to zostanie na-

zwany głupcem, który nie zaplanował sobie

wydatków prawidłowo . Każdy, kto przycho-

dzi do Chrystusa, pokutując ze swoich grze-

chów i pokładając w Nim ufność jako w Panu

i Zbawicielu, musi się poważnie zastanowić

nad znaczeniem pojęcia „uczeń Chrystusa” .

Trzeba nie tylko dobrze zacząć, lecz również

dokończyć biegu . „Usiąść” znaczy w tym tek-

ście tyle, co „dać sobie czas na poważne prze-

myślenie” . W wersetach 28-30 jest mowa o

człowieku, który położył fundament, lecz nie

był w stanie dokończyć budowy .

W drugim podobieństwie czytamy o kró-

lu wybierającym się na wojnę (Łk 14,31-35)

z innym królem . Po tym, jak jego kraj został

„Wszyscy niech wychwalają imię Pana... Jego majestat ponad ziemią i niebem.” Psalm148,13

zaatakowany, musi zdecydować, czy będzie

w stanie sam się obronić . Musi usiąść i skon-

sultować się ze swymi doradcami . Walczyć czy

negocjować warunki rozejmu? Budowniczy

wieży musi podliczyć koszty . Król musi się

naradzić, czyli rozważyć za i przeciw, a następ-

nie podjąć decyzję . Zanim zaczniesz budowę,

policz koszty . Zanim wyruszysz do bitwy, za-

stanów się, czy jesteś w stanie ją wygrać .

Te dwa podobieństwa pokazują, że ucznio-

stwo niesie z sobą zarówno walkę, jak i bu-

dowanie na rzecz Królestwa, co wyklucza

związanie sprawami tego świata, natomiast

wymaga porzucenia wszystkiego (2 Tm 2,4) .

Musimy zaangażować się w walkę przeciw

wrogowi silniejszemu od nas . Dobra wiado-

mość jest taka, że mamy do dyspozycji środ-

ki wystarczające do zwycięstwa! (Ef 6,10-18) .

Musimy również budować . Porzućmy oso-

biste ambicje i traktujmy innych jako wyżej

stojących od siebie . Zachęcajmy się wzajem-

nie, bądźmy cierpliwi, łagodni, składając

Bogu duchowe ofiary . Nauczajmy, zachęcaj-

my się wzajemnie i bądźmy na tyle pokorni,

by uznać, że nasze dary powinniśmy ofiaro-

wać na służbę Kościołowi . Przypuśćmy, że

inwestor policzył koszty i nie zdecydował

się na rozpoczęcie budowy . Co wtedy? Nie

zazna przyjemności posiadania czegoś, co

naprawdę było mu potrzebne . W Chrystusie

mamy wystarczające środki do budowania

Jego Królestwa . Zatem do dzieła!

Porzucenie wszystkiego, co doczesne, jest

tak naprawdę zyskiem . W Łk 18,18-27 Jezus

kazał bogatemu młodzieńcowi sprzedać

wszystko, co ma . Ten człowiek już wcześniej

żył pobożnie, lecz religijność nie jest wyrze-

czeniem się wszystkiego . Najwyraźniej ten

bogacz chciał zachować wszystko, co miał,

jednocześnie dziedzicząc żywot wieczny .

Musimy porzucić cele osobiste, żeby zostać

uczniami Chrystusa (werset 33) . Musimy po-

rzucić stare życie i te pragnienia, które zda-

niem Boga powinniśmy zostawić za sobą .

Policzmy dokładnie, czy nas na to stać .

Ponieważ apostoł Paweł policzył koszty

i porzucił wszystko, mógł powiedzieć: „wiem,

komu zawierzyłem, i pewien jestem tego, że

On mocen jest zachować to, co mi powie-

rzono, do owego dnia . (…) Dobry bój bojo-

wałem, biegu dokonałem, wiarę zachowałem;

a teraz oczekuje mnie wieniec sprawiedli-

wości, który mi w owym dniu da Pan, sę-

dzia sprawiedliwy, a nie tylko mnie, lecz

i wszystkim, którzy umiłowali przyjście Jego”

(2 Tm 1,12; 4,7-8) .

Przekład na język polski: Krzysztof Dubis

Wreszcie szukajcie umocnienia w waszym zjednoczeniu z Panem i w Jego niezmierzo-

nej potędze.

Przywdziejcie na siebie pełną zbroję Bożą, byście mogli oprzeć się wszyst-

kim, nawet najbardziej podstępnym atakom diabła.

Prowadzimy bowiem walkę nie

ze zwykłymi ludźmi, lecz mamy stawiać czoło Zwierzchnościom i Władzom, rządcom

świata tych ciemności oraz mocom duchowym zła na wyżynach niebieskich.

Dlatego

okryjcie się dokładnie zbroją Bożą, abyście, gdy nadejdzie ów dzień zły, mogli odeprzeć

zwycięsko [ataki zła] i ostać się zwyciężywszy wszystko.

Przygotujcie się więc do walki!

Przepaszcie swe biodra prawdą, przyodziejcie się w pancerz sprawiedliwości,

a nogi

obujcie w gotowość głoszenia Dobrej Nowiny pokoju.

Wiara niech wam zawsze służy

za tarczę, którą zdołacie unieszkodliwić wszystkie, najbardziej nawet rozpalone pociski

Złego.

[Na głowę] załóżcie hełm zbawienia, [do ręki] weźcie miecz Ducha, to jest sło-

wo Boże.

Wszystko to czyńcie modląc się i prosząc Boga o pomoc. Módlcie się zresztą

nieustannie, poddając się działaniu Ducha [Świętego]. Bądźcie bardzo czujni i módlcie

się za wszystkich wiernych (Ef 6,10-18).

Ziarno Prawdy • wrzesień 2016

„Wtedy powstał Piotr razem z Jedenastoma

i przemówił do nich głosem donośnym .

Mówił zaś tak: Judejczycy i wszyscy mieszkańcy

Jerozolimy, proszę was o chwilę uwagi

i o dokładne wysłuchanie tego, co wam powiem .”

Dzieje Apostolskie 2,14

Nauczanie

Ty jesteś tym mężem!

ról spoglądał poprzez dziedziniec na

człowieka, który wchodził po scho-

dach pałacu . Tak, to był prorok .

Król usadowił się na swoim tronie, nagle od-

czuwając jakiś dyskomfort w obecności męża

Bożego . Uciekł wzrokiem od przenikliwych,

badających go oczu .

– Chcę ci coś opowiedzieć, o królu .

Król skinął głową .

– Mów .

– W pewnym mieście żyło dwóch mężów:

jeden bogaty a drugi biedny . Bogaty człowiek

miał wielkie stada owiec, ale biedny nie miał

nic oprócz jednej małej owieczki, którą ku-

pił i pielęgnował, a ona dorastała wraz z jego

dziećmi . Jadła z jego talerza, piła z jego kub-

ka, spała na jego piersi i była mu jak córka .

Pewnego dnia do bogacza przybył wędrowiec,

jednak ten nie chciał mu przyrządzić owcy ze

swojego stada .

Król słuchał uważnie, a jego twarz zapłonę-

ła gniewem .

– Mów dalej – rozkazał .

– No więc ów bogacz poszedł, zabrał

owieczkę tego biednego męża i przyrządził ją

dla swojego gościa .

Gdy tylko prorok wypowiedział te słowa,

wówczas król Dawid wybuchnął gniewem,

wołając:

– Jako żyje Pan, mąż, który tak uczynił, za-

sługuje na śmierć!

Prorok wyraźnie skrzywił się na ten wybuch

i spoglądając na niego ze smutkiem pomiesza-

nym z litością, wypowiedział te rozstrzygają-

ce słowa:

– To ty jesteś tym mężem!

Możemy sobie tylko wyobrazić, jak słowa

Natana dotarły do świadomości króla . Czy

jego myśli natychmiast wyświetliły mu się

w umyśle, przypominając, że posłał na śmierć

niewinnego człowieka po to, by odebrać mu

żonę? Nie znamy dokładnie myśli Dawida, ale

jedno jest pewne: pozostawił nam pierwszo-

rzędny przykład głębokiej pokuty .

W całej tej historii wydaje się ironią fakt, że

król tak bardzo się rozgniewał na kogoś, kto

popełnił grzech, którego on sam był winny .

W rzeczywistości grzech bogatego człowieka

„Wszyscy niech wychwalają imię Pana... Jego majestat ponad ziemią i niebem.” Psalm148,13

Plik z chomika:

pawel_p_1

261September2016.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: