bilans energetyczny.pdf

(104 KB) Pobierz
Z
DROWIE
„Szlachetne zdrowie” cz. 4.
Bilans energetyczny
w równowadze
Jak złożyć razem składniki pra-
widłowej diety, aby uzyskać zdro-
we i smaczne posiłki? Ważne jest,
aby składniki pokarmowe dobrać
w odpowiednich proporcjach i w ilo-
ściach pokrywających dobowe za-
potrzebowanie. Ponadto prawidłowa
dieta powinna być zawsze urozmai-
cona.
Dobowe spożycie węglowodanów
u dorosłego, zdrowego człowieka
powinno wynosić 250-400 g, czyli
4-5 g na 1 kg masy ciała. W ten spo-
sób cukry powinny zaspokoić 50-
60% potrzeb energetycznych orga-
nizmu.
Dzienne zapotrzebowanie na tłusz-
cze wynosi ok. 1 g na 1 kg masy cia-
ła, co stanowi 20-
30% potrzeb kalo-
admierne w stosunku do potrzeb
rycznych organi-
zmu. W pewnych
sytuacjach, jak na
dostarczanie organizmowi energii
przykład w przy-
zawartej w pokarmach prowadzi
padku ciężkiej
Każdy jest inny
Nie jest możli-
we wyznaczenie
sztywnych norm ilości i kalorycznoś-
ci pokarmów w dobowej diecie,
gdyż każdy z nas jest inny, ma inne
warunki fizyczne, prowadzi specy-
ficzny tryb życia – ma różne wydatki
energetyczne. Dlatego zostało wpro-
wadzone pojęcie ogólnej przemiany
materii (OPM). Jest to suma wszyst-
kich procesów metabolicznych za-
chodzących w organizmie, warunku-
jących życie i prawidłowe funkcjo-
nowanie człowieka w naturalnych
warunkach bytowych, która określa
zapotrzebowanie człowieka na
energię.
Na ogólną przemianę mate-
rii składają się:
G
podstawowa przemiana
materii (PPM) czyli najniższy
poziom przemian energetycz-
nych organizmu, dostarczają-
cych energii niezbędnej do pod-
trzymania życia,
G
ponadpodstawowa prze-
miana materii – uzależniona od
naszej pracy oraz aktywności fi-
zycznej i umysłowej,
G
swoiste działanie pokar-
mów czyli nakłady energetyczne
potrzebne na trawienie i wchła-
nianie pokarmów (największy
wydatek energetyczny na-
stępuje przy trawieniu
białek).
Najłatwiej wyzna-
czyć można wartość
podstawowej przemia-
ny materii, chociaż za-
leży ona od wielu czynni-
ków, takich jak np. masa ciała,
wzrost, wiek, płeć, powierzchnia skó-
ry, klimat otoczenia.
N
zwykle do otyłości,
która staje się coraz
poważniejszą
choroba cywilizacyjną.
Wartość kaloryczna
podstawo-
wych składników pokarmowych jest
następująca:
I
1g białka – 4 kcal,
I
1g węglowodanów
(cukrów) – 4 kcal,
I
1g tłuszczów – 9 kcal,
witaminy, sole mineralne i woda –
nie stanowią dla organizmu źródła
energii, ich wartość kaloryczna wy-
nosi 0 kcal.
Białko powinno dostarczać około
15% dziennego zapotrzebowania ka-
lorycznego. Przyjmuje się, że w cią-
gu doby należy dostarczyć organiz-
mowi 1 g białka na 1 kg masy cia-
ła. Zapotrzebowanie na białko jest
większe u dzieci, kobiet ciężarnych
i karmiących, u osób wykonujących
ciężką pracę fizyczną oraz chorych
z infekcją.
pracy fizycznej, należy proporcjonal-
nie zwiększyć zawartość węglowo-
danów i tłuszczów w diecie.
18
Zwiastun
4/2004
Dobowe
zapotrzebowanie
na energię
Orientacyjny sposób obliczenia
PPM opiera się na masie ciała, przy
założeniu, że u ludzi zdrowych prze-
miana materii jest stała i wynosi oko-
ło 1 kcal /1 kg masy ciała /1 godzinę.
Wynika z tego, że najprościej war-
tość naszej dobowej PPM możemy
obliczyć mnożąc własną masę cia-
ła przez 24. Przyjmuje się, że dla
zdrowego człowieka wykonującego
umiarkowany wysiłek fizyczny PPM
stanowi ok. 50% ogólnej przemiany
materii. W niektórych stanach fizjo-
logicznych i chorobowych OPM ule-
ga zmianie – wzrasta (np. przy cięż-
kiej pracy fizycznej, w okresie ciąży,
w gorączce, w nadczynności tarczy-
cy) lub obniża się (we śnie, w niedo-
czynności tarczycy). Naszą OPM,
która odpowiada dobowemu zapo-
trzebowaniu na energię, przy założe-
niu, że jesteśmy zdrowi i średnio ak-
tywni fizycznie, możemy obliczyć
według następującego wzoru:
ga na tym, że organizm otrzymuje
niewystarczającą w stosunku
do potrzeb ilość pokarmów
i zawartych w nich kalorii, co prowa-
dzi do osłabienia organizmu, utraty
masy ciała, zaburzeń rozwoju u dzie-
ci, zwiększonej podatności na in-
fekcje.
Dodatni bilans energetyczny czy-
li nadmierne w stosunku do potrzeb
dostarczanie organizmowi energii za-
wartej w pokarmach prowadzi zwy-
kle do nadwagi, a nawet otyłości,
która staje się coraz poważniej-
szą choroba cywilizacyjną, a za-
razem czynnikiem ryzyka innych
chorób metabolicznych, takich jak:
miażdżyca, nadciśnienie tętnicze
i cukrzyca.
Jak wyznaczyć
wskaźnik masy
ciała?
Aby ocenić swój bilans energe-
tyczny nie trzeba prowadzić skom-
plikowanych obliczeń – wystar-
czy zbadać u siebie dwa parametry
– masę ciała i wzrost, na podstawie
których możemy wyznaczyć wskaź-
nik masy ciała (BMI – Body Mass
Index). Jest to obecnie najdokład-
niejszy wskaźnik tego, czy zachowu-
jemy prawidłową masę ciała, czy też
mamy niedowagę, nadwagę, a może
już cierpimy na otyłość.
BMI obliczmy według następu-
jącego wzoru:
Wartości BMI interpretujemy
w sposób następujący:
< 20 – niedowaga
20-25 – prawidłowa masa ciała
25-30 – nadwaga
> 30 – otyłość.
Jeżeli nasze BMI wynosi poniżej
20 to oznacza, że najprawdopodob-
niej mamy ujemny bilans energe-
tyczny – nie przyjmujemy odpowied-
niej w stosunku do potrzeb ilości po-
karmów i kalorii. Po prostu powinni-
śmy więcej jeść! Gdy nasze BMI wy-
nosi 20 do 25, powinniśmy utrzymy-
wać stałą wagę ciała i dobre nawyki
żywieniowe. W przypadku, gdy nasz
wskaźnik masy ciała przekracza 25,
oznacza to, że nasz bilans energe-
tyczny jest (lub był w przeszłości)
dodatni, jemy zbyt dużo. Zatem inte-
resie własnego zdrowia oraz dobrego
samopoczucia powinniśmy ograni-
czyć ilość przyjmowanego pokarmu,
aby konsekwentnie i stopniowo obni-
żyć masę ciała do zalecanej normy.
Krawiecki metr
i kalkulator
Kolejnym waż-
nym wskaźnikiem nadwagi i otyłości
jest stosunek obwodu talii (pasa) do
obwodu bioder (wskaźnik T/B). Pra-
widłowo u kobiet powinien on wy-
nosić nie więcej niż 0,8 natomiast
u mężczyzn nie więcej niż 0,9. Do
oceny tego wskaźnika potrzebny jest
tylko metr krawiecki i kalkulator.
Na przykład dla kobiety o obwo-
dzie 65 cm w talii i 90 cm w bio-
drach, wskaźnik T/B wynosi 0,72
i jego wartość mieści się w granicach
normy. Dla mężczyzny o obwodzie
w pasie 95 cm i 100 cm w biodrach,
wskaźnik T/B wynosi 0,95 – jest
więc nieprawidłowy i może sugero-
wać otyłość typu brzusznego.
Obliczając własne parametry we-
dług podanych wzorów, warto pomy-
śleć o zrównoważeniu swojego bilan-
su energetycznego.
Jadwiga Penkala, Rafał Wiencek
Autorzy tego cyklu są lekarzami, w kolejno-
ści: pediatrą i internistą. Część przygotowa-
nych materiałów prezentowali już w infor-
matorze parafii ewangelickiej w Jaworzu.
OPM = 2 x 24 x masa ciała (w kg)
Na przykład dla człowieka o ma-
sie ciała 70 kg OPM wynosi: 2 x 24
x 70 = 3360 kcal – tyle kalorii powi-
nien przyjąć ten człowiek w pokar-
mach, aby utrzymać wyrównany bi-
lans energetyczny.
Warto wiedzieć, że po stronie wy-
datków energetycznych godzinny
spacer to około 250 kcal, godzina
pływania to 500 kcal, a godzina jazdy
na rowerze to prawie 750 kcal.
masa ciała (kg)
BMI =
[wzrost (m)]
2
Spróbujmy wykonać to obliczenie
na przykładzie człowieka o wzroście
170 cm (1,7 m) i masie ciała 68 kg.
Dla niego wskaźnik masy ciała wy-
nosi:
68
68 (kg)
BMI =
=
= 23,52
[1,7 (m)]
2
2,89
Dla człowieka o wzroście 180 cm
(1,8 m) i masie ciała 100 kg, wskaź-
nik ten wynosi:
BMI =
100
100
=
= 30,86
1,8 x 1,8 3,24
Ile kalorii
potrzebujemy?
Pojawiające się powyżej pojęcie
bilansu energetycznego jest kolej-
nym parametrem charakteryzującym
funkcjonowanie organizmu. Opty-
malnym stanem jest zrównoważony
bilans energetyczny czyli taki, w któ-
rym wartość energetyczna przyjmo-
wanych pokarmów równa się naszej
ogólnej przemianie materii (tzn.
energii zużywanej przez organizm).
Ujemny bilans energetyczny (ina-
czej niedożywienie kaloryczne) pole-
Zwiastun
4/2004
19
Zgłoś jeśli naruszono regulamin