Złota mucha.pdf

(2039 KB) Pobierz

Redaktor: Julita Jaske

Redaktor wydania: Anna Pawłowicz

Projekt okładki: Maciej Sadowski

Typografia: Piotr Sztandar-Sztanderski

Warszawa 2007

ISBN 978-83-88791-89t5

Wydawca:

Kobra Media Sp. z o.o.

skr. poczt. 33, 00-712 Warszawa 88 www.chmielewska.pl

Dystrybucja:

L&L Firma Wydawniczo-Dystrybucyjna Sp. z o.o.

80-298 Gdańsk, ul. Budowlanych 64 F

Dział handlowy:

tel. (0-58) 340 55 29, fax (0-58) 344 13 38

e-mail:

hurtownia@ll.com.pl

infolinia: 0 801 00 31 10

www.ll.com.pl <http://www.ll.corn.pl>

www.ksiegarnia-ll.pl<http://www.ksiegarnia-ll.pl>

Przygotowanie do druku:

Page Graph

Druk i oprawa: opolgreife

Wszystkie trzy tragedie rozegrały się w tym samym miejscu i

zapewne tego samego dnia. Dzień musiał być piękny,

słoneczny, upalny, taki w którym drzewa pocą się z gorąca.

Pociły się też w tym tropikalnym upale właściwą sobie

substancją: żywicą.

Rosły owe sosny jakoś rozmaicie, nie tylko w wodzie i nie

tylko na suchym gruncie, albo może z wody wyrastały kwiaty,

wabiące barwą i wonią, bo na jednym pożywiał się motyl.

Składał i rozkładał ogromne, kolorowe skrzydła, nie

przeczuwając niebezpieczeństwa, i właśnie w momencie, kiedy

je rozłożył, z góry spłynęła kropla. Kapnęła tuż obok, wielka i

ciężka, nie zahaczyła porządnie ani motyla, ani kwiatka,

zaledwie musnęła całą grupę, ale to wystarczyło, żeby z wnętrza

roślinki i ze skrzydła motyla podniósł się obłok pyłu. Mała,

gęsta chmurka, którą zgarnęła następna spadająca kropla.

Trafiła w nią, skupiła mikroskopijne drobiny i razem z tym

pyłkiem dołączyła do poprzedniej. Kwiatek wytrzymał, ale

motyl zginął, bo bez pyłku na skrzydłach motyl żyć nie może.

Woda musiała tam być, skoro nieźle wyrośnięty narybek

lęgnął się z ikry. Ktoś zawsze pozostaje ostatni i ta ostatnia

rybka nie zdążyła. Liczne rodzeństwo odpłynęło, a ona została,

jeszcze z jajeczkiem na ogonku, dognana tonącymi w wodzie

gęstymi, potężnymi kroplami.

Wielka, złota mucha usiadła dla odpoczynku na odstającym

kawałeczku kory u podnóża drzewa. Rozpostarła lśniące

skrzydełka, czyściła je, z lubością rozkładała do słońca,

poruszała nóżkami i kręciła łebkiem. Nie widziała swojego

nieszczęścia, które spływało z góry, rosnąc stopniowo jak

lawina. Krople żywicy połączyły się w strumień, zatrzymały na

moment na drobnej nierówności, po czym spadły razem, całym

ciężarem. Prosto na nią. Mucha nie zdołała uczynić nic,

zamarła, unieruchomiona lepką substancją, która otoczyła ją

dookoła. I tak zdechła w tej nieruchomości, nie mając

najmniejszego pojęcia, że dzięki katastrofie zachowa na wieki

swoją urodę i zyska nieśmiertelność. Nie mogła także wiedzieć,

iż w całe wieki później istoty podobno wyższego rzędu, które na

razie jeszcze nie zdążyły się pojawić na młodej i pięknej Ziemi,

będą się dla niej i przez nią zabijać...

Minęło przeszło dwadzieścia milionów lat.

Plik z chomika:

Elli1958

Złota mucha.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: