OW_91_5-2008.pdf

(12385 KB) Pobierz
ych
Sperrbrecher 2-Athen
jako polski frachtowiec
Waryński.
Fotografia z około
1970
roku.
Fot. Janusz Uklejewski
Sperrbrecher 13-Minerva
(w głębi z lewej) i
Sperrbrecher 24-Waltraut Horn
(z prawej) w
1941
roku w Kilonii.
Fot. zbiory Martin Maass
Dwumiesięcznik
Vol. XVI, Nr 5/2008 (91)
ISSN-1231-014X, Indeks 386138
Redaktor naczelny
Jarosław Malinowski
Kolegium redakcyjne
Rafał Ciechanowski, Michał Jarczyk,
Maciej S. Sobański
Współpracownicy w kraju
Jarosław Cichy, Andrzej Danilewicz,
Józef Wiesław Dyskant, Maciej K. Franz,
Przemysław Federowicz, Michał Glock,
Tadeusz Górski, Krzysztof Hanuszek,
Rafał Mariusz Kaczmarek,
Jerzy Lewandowski, Andrzej Nitka,
Grzegorz Nowak, Grzegorz Ochmiński,
Jarosław Palasek, Jan Radziemski,
Marek Supłat, Tomasz Walczyk
Współpracownicy zagraniczni
BELGIA
Leo van Ginderen, Jasper van Raemdonck
CZECHY
René Greger, Ota Janeček
FRANCJA
Gérard Garier, Jean Guiglini, Pierre Hervieux
HISZPANIA
Alejandro Anca Alamillo
LITWA
Aleksandr Mitrofanov
MALTA
Joseph Caruana
NIEMCY
Siegfried Breyer, Andreas Dwulecki,
Richard Dybko, Hartmut Ehlers,
Jürgen Eichardt, Christoph Fatz,
Zvonimir Freivogel, Reinhard Kramer
ROSJA
Siergiej A. Bałakin, Nikołaj W. Mitiuckow,
Konstantin B. Strelbickij
STANY ZJEDNOCZONE. A.P
.
Arthur D. Baker III
UKRAINA
Anatolij N. Odajnik, Władymir P Zabłockij
.
WIELKA BRYTANIA
Ralph Edwards
WŁOCHY
Maurizio Brescia, Achille Rastelli
Adres redakcji
Wydawnictwo „Okręty Wojenne”
Krzywoustego 16, 42-605 Tarnowskie Góry
Polska/Poland tel: +48 032 384-48-61
www.okretywojenne.pl
e-mail: okrety@ka.home.pl
Skład, druk i oprawa:
DRUKPOL sp. j.
Kochanowskiego 27, 42-600 Tarnowskie Góry
tel. 032 285 40 35, www.drukujemy.pl
©
by Wydawnictwo „Okręty Wojenne” 2008
Wszelkie prawa zastrzeżone. All rights reserved.
Przedruk i kopiowanie jedynie za zgodą
wydawnictwa. Redakcja zastrzega sobie prawo
skracania i adjustacji tekstów. Materiałów nie
zamówionych nie zwracamy.
Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za treść
publikowanych artykułów, które prezentują
wyłącznie opinie i punkt widzenia ich autorów.
W NUMERZE
Jarosław Malinowski
Z życia flot
2
5
Tomasz Walczyk
Strażnicy Imperium – pancerniki typu
Admiral,
część I
Nikołaj W. Mitiuckow,
Zvonimir Freivogel
Kubań
- ostatni krążownik wojny
rosyjsko-japońskiej
Zvonimir Freivogel
Dobra wróżka znad adriatyckiego
wybrzeża
Vila Velebita
Siergiej W. Patjanin
Najbardziej nieudane okręty Kriegsmarine
– eskortowce typu „F”, część I
Andrzej S. Bartelski
Operacja „Peking”. Nowe spojrzenie
10
17
27
34
Maciej S. Sobański
Okręty liniowe typu
Dunkerque,
część II
40
52
Aleksandr Mitrofanov
„LEMBIT”. Bądź godny swego imienia,
część II
Rafał Mariusz Kaczmarek
Niemieckie przerywacze zagród
minowych 1939-1945, część III
Hartmut Ehlers
Brazylijskie niszczyciele typu „M” i „A”
60
70
Jarosław Palasek
Amerykańskie krążowniki ciężkie typu
Baltimore
i
Oregon City,
część IVb
Jarosław Palasek
Operacje minowe końca wojny
w Wietnamie
Maciej S. Sobański
Gruzińska awantura
80
Nakład:
1500 egz.
88
Na okładce:
Rosyjski krążownik rakietowy
Moskwa
(eks-Sława), który osłaniał działania Floty
Czarnomorskiej w  czasie ostatniej wojny
z Gruzją.
Fot. Siergiej Bałakin
98
Z życia flot
Okręt desantowy
Sir Gaalahad
w nowych brazylijskich barwach.
Pięć patrolowców z Niemiec
Marynarka Wojenna Łotwy
zamówiła pięć patrolowców
25 m typu „SWATH@A&R”,
które zaprojektuje i skonstruuje
stocznia Abeking & Rasmussen
w Niemczech. Budowa i dostar-
czenie nastąpi we współpracy
z łotewską Riga Shipyard.
Technologia SWATH@A&R
(Small Waterplane Area Twin
Hull) dzięki swoim wszechstron-
nym właściwościom jest odpor-
na na falowanie morza. Tech-
nologia ta powoli zyskuje na
znaczeniu w  przypadku budo-
wy jednostek specjalnych. Po
kutrach pilotowych i inspekcyj-
nych, stocznia Abeking & Rasmussen podpisała kontrakt na dostawę
pięciu patrolowców dla łotewskiej marynarki. Jednostki te zbudowa-
ne zostaną na podstawie sprawdzonych jednostek dla pilotów mor-
skich, które od roku 1999 znajdują się w służbie, a od kilku lat zoba-
czyć je można również u wejścia do Rotterdamu i Antwerpii. Przy
niezmienionych parametrach kadłuba, nowe jednostki charakteryzo-
wać się będą zupełnie nowym napędem i rozmieszczeniem nadbudó-
wek. Niespotykane właściwości morskie przekonały marynarkę Łotwy,
aby zamówić naraz aż pięć takich jednostek. Autonomiczność każdej
jednostki z 8 członkami załogi na pokładzie wynosi 7 dni. Głównym
ich zadaniem jest dozór i kontrola wód terytorialnych i właściwej stre-
fy gospodarczej oraz udział w operacjach międzynarodowych. System
odbijaczy (niem. Fendersystem) użyty na jednostkach, umożliwia bez-
kolizyjny cumowanie do burty innej jednostki.
W dziobowej części międzykadłubowej będzie zabudowany moduł,
który będzie można wymieniać, w zależności od charakteru operacji,
którą jednostce przyjdzie wykonać, jak np. moduł nurkowy wzgl. urzą-
dzenie do zwalczania min. Samo uzbrojenie ma zapewne składać się
z działka małokalibrowego lub wkm-u, niestety danych brak.
Pierwsza jednostka zostanie zbudowana w  grudniu 2010 roku
w stoczni w Lemwerder. Pozostałe budowane przez A&R jednostki
typu SWATH zostaną dostarczone w ramach programu zwalczania
bezrobocia, którego nazwa brzmi „Innowacyjne Budownictwo Okrę-
towe zapewnia konkurencyjne miejsca pracy” (Innovativer Schiffbau
sichert wettbewerbsfähige Arbeitsplätze”. Jak z tego widać, w niektó-
rych krajach Unii Europejskiej można utrzymywać stocznie i zwalczać
bezrobocie, w Polsce natomiast
Fot. Abeking & Rasmussen
jest odwrotnie, lecz do tego po-
trzeba prawdziwej polityki mor-
skiej, o politykach nie wspomi-
nając.
fot. Marina do Brasil
ŁOTWA
BRAZYLIA
„Nowy” desantowiec
Do służby został wcielony okręt desantowy
García D`Avilla
(nr burt.
G29). Jest to były brytyjski
Sir Galahad
(L 3005) zbudowany przez
Swan Hunter w latach 1985-86, dla zastąpienia zatopionego pod Falk-
landami okrętu o tej samej nazwie. W Royal Navy okręt służył do roku
2005, dwa lata później zainteresowała się nim Marina do Brasil.
Dane taktyczno-techniczne są następujące: wyporność standardo-
wa 7441 t, wyporność maksymalna 8585 t, wymiary 140,47 x 20,02
x 3,97/4/57 m, napęd złożony z 2 silników wysokoprężnych Mirrlees-
Blackstone KMR9 Mk 3 o łącznej mocy 13 310 KM (9787 kW), pręd-
kość maksymalna 18 węzłów, zasięg 13 000 Mm/15 w, załoga 49 ludzi
+ 340 żołnierzy desantu.
Uzbrojenie obronne obejmuje 2 działka GAM-B01 kal. 20 mm
i 2 wkm-y Browning kal. 12,7 mm.
Okręt wyposażony jest w rampy: dziobową i rufową o nośności 20
ton, dwa żurawie 6-tonowe, lądowisko dla śmigłowca na platformie
rufowej, zabiera ponadto 4 pontony „Mexiflote”.
IZRAEL
4 „LCS” z USA
Wszystko na to wskazuje, że to marynarka wojenna Izraela a nie
U.S. Navy, będzie największym posiadaczem jednostek klasy „LCS”.
Kongres amerykański ma wyrazić zgodę, co zapewne będzie formal-
nością, na sprzedaż 4 okrętów tego typu. Wartość kontraktu ocenia się
na 1,4 mld USA, z czego część będzie pokryta z amerykańskiej pomocy
wojskowej dla Izraela. Izraelczy-
Model patrolowca dla Łotwy.
cy wybrali wersje jednokadłubo-
wą, której amerykański proto-
typ
Freedom
(LCS-1) przechodzi
obecnie wszechstronne próby
morskie.
Planowane uzbrojenie jedno-
stek izraelskich ma być inne niż
amerykańskiego pierwowzoru,
i ma się składać z dwóch 8-pro-
wadnicowych wyrzutni Mk 41 dla
rakiet plot., 4 (8?) rakiet przeciw-
okrętowych „Harpoon”, 1 zesta-
wy przeciwrakietowego „
Vulcan/
Phalanx” kal. 20 mm, 2 wyrzutni
toped Mk 32. Ponadto duża część
wyposażenia elektronicznego ma
pochodzić z Izraela.
ROSJA
„Sarow” w służbie
7 sierpnia 2008 roku oficjalnie
wcielono w skład Floty Północ-
nej okręt podwodny
B-90 Sarow
projektu 20120. Swym wyglą-
dem jednostka przypomina po-
większony typ
Kilo
(proj. 877)
z  dobudowanym segmentem
kadłuba za kioskiem.
Według najnowszych infor-
macji okręt rozpoczęto budować
2
Nr 91 (5/2008) • OKRĘTY WOJENNE
Z życia flot
Jedyna dostępna fotografia rosyjskiego okrętu podwodnego
Sarow.
w  układzie CODAG składa się
z  4  silników wysokoprężnych
MTU 20V 8000 M90, o  mocy
11  000 KM każdy (8088 kW),
prędkość maksymalna 27 węzły,
zasięg 5000 Mm/15 w, załoga 86
ludzi.
Głównym elementem uzbro-
jenia jest wyrzutnia Sylver A43
(4 z 8 silosów) przystosowanych
do wystrzeliwania rakiet „Aster”
15, Uzbrojenie uzupełnia 8 ra-
kiet przeciwokrętowych RGM-
84C „Harpoon” (2 x IV), 6 wt
kal. 324 mm, 1 działo OTO Me-
lara kal. 76 mm, 2 działka Oer-
lokon kal. 20 mm, 2 wkm-y kal. 12,7 mm, 1 śmigłowiec Sikorsky MH-
60 „Seahawk”.
Wyposażenie elektroniczne – z radarem wielofunkcyjnym Thales
Herakles na czele – pochodzi niemal całkowicie z Europy.
Fot. Lenta.ru
Program „Zumwalt” anulowany
U.S. Navy zdecydowała wykreślić z budżetu na 2009 rok, zamówie-
nie na trzeci okręt DDG-1000
Zumwalt.
Oznacza to definitywny koniec
programu budowy tych okrętów.
Zostaną zatem zbudowane zatem tylko dwa okręty powyższego
typu. Decyzja U.S. Navy, podjęta 22 lipca wspólnie z Pentagonem, któ-
ra w najbliższych dniach zosta-
„Nowy” tralszczik
nie przedstawiona Kongresowi,
29 lipca 2008 roku przybył
do Noworossyjska, okręt mino-
podyktowana jest oszczędnoś-
cią i potrzebą posiadania więk-
wo-trałowy
Wice-Admiral Zacha-
rin
celem odbycia ostatnich prób
szej liczby okrętów, a nie jedynie
zwiększania ich możliwości.
morskich. Jest to były trałowiec
morski typu
Natya
(proj. 266M),
Pierwotnie planowano zakup
32 okrętów typu
Zumwalt.
Póź-
którego budowę rozpoczęto pod
koniec lat 80-tych ubiegłego wie-
niej tę liczbę zredukowano do 7,
ku, prawdopodobnie dla odbior-
a ostatecznie 2. Warto dodać, że
dowództwo U.S. Navy rozważa-
cy zagranicznego. Po kryzysie fi-
ło pozostanie tylko przy jednym
nansowym państwa rosyjskiego,
Rosyjski okręt przeciwminowy
Wice-Admiral Zacharin.
Fot. Army.ru
postanowiono ostatecznie okręt
prototypie, ale zaawansowanie
ukończyć w zmodyfikowanym projekcie 02668, jako okręt przeciwmi-
prac przy drugim okręcie okazało się zbyt duże, by zrezygnować z do-
kończenia jego budowy.
nowy.
Zamiast nich mają zostać zamówione kolejne niszczyciele typu
Ar-
Brak bliższych pewnych danych taktyczno-technicznych okrętu,
oprócz wymiarów, które wynoszą 61,00 x 10,20 x 2,98/3,60 m. Uzbro-
leigh Burke.
Według obecnych planów, okręty tego typu miały być bu-
jenie obronne składa się z dział-
ka AKM-630 kal. 30 mm.
w 1989 roku w Stoczni „Krasnoje Sormowe” w Gorkim (obecnie Niż-
nyj Nowgorod). Ostatecznie wyposażenia końcowego dokonała stocz-
nia „Sewmasz” w Siewierodwińsku w roku ubiegłym (wodowanie gru-
dzień 2007). Sam projekt okrętu opracowało CKB „Rubin”.
Napęd okrętu określa się jako diesel-elektryczny, jednak większość
źródeł twierdzi, że okręt wyposażony jest również w mini-reaktor ato-
mowy, który ma być testowany. Nie wykluczone iż testowany będzie
napęd niezależny od powietrza (AIP).
Przy okazji źródła rosyjskie poinformowały, że opracowano projekt
nowego małego atomowego okrętu podwodnego typu
Kalitka
z siłow-
nią KTP-7I „Feniks”.
USA
SINGAPUR
Ostatnia fregata
Singapurska marynarka wo-
jenna przejęła od stoczni Sin-
gapore Technologies Marine
w Jurong fregatę
Supreme
(73),
ostatnią z 6 zamówionych typu
Formidable.
Oficjalnie jednostka
wejdzie do służby w pierwszym
kwartale 2009 roku.
Fregaty typu
Formidable
wy-
wodzą się z  francuskich fregat
typu
La Fayette.
Posiadają wy-
porność pełną 3800 t, wymia-
ry 114,8 x 16,3 x 6,00 m, napęd
Amerykański niszczyciel rakietowy
Sterret.
Fot. U.S. Navy
Nr 91 (5/2008) • OKRĘTY WOJENNE
3
Zgłoś jeśli naruszono regulamin