Shiatsu.doc

Shiatsu - Japoński Masaż Uciskowy Shia Tsu

Zdrowie

Shiatsu

Shiatsu to japoński masaż uciskowy mający wywołać stan relaksu i harmonii w organizmie. Zabieg Shiatsu przypomina przegląd samochodu– podczas zabiegu pacjent może wyłączyć się na chwilę z aktywności i odzyskać równowagę układu wegetatywnego (autonomicznego) – równowagę pomiędzy stanem pobudzenia, a stanem spokoju i odpoczynku.
W Shiatsu wykorzystywanych jest wiele technik oddziaływania na organizm: uciski (zarówno kciukami i całą dłonią, ale także uciski łokciem, kolanami, czy nawet piętą), rotacje i rozluźniania stawów, rozciągania (aktywne oraz rozciąganie bierne).

Shiatsu jest w praktyce połączeniem współczesnej medycyny akademickiej i tradycyjnej medycyny chińskiej. Wynika to z historii tej metody. Namikoshi i jego uczniowie zagłębiali się zarówno w tajniki tradycyjnego masażu japońskiego (anma) i chińskiego (tuina), jak i w badania anatomiczne nad mechanizmem dobroczynnego oddziaływania ucisku.

Sama nazwa „Shiatsu” oznacza „uzdrawiający ucisk dłoni” (shi-a-tsu), co niekiedy bywa tłumaczone na angielski „Touch for Health”. Shiatsu też bywa nazywane czasami akupresurą, lub też „akupunkturą bez igieł”.


Historia Shiatsu

Pierwszym liderem i twórcą nazwy Shiatsu jest Tokujiro Namikoshi (1905-2000). Gdy Namikoshi był dzieckiem, jego matka cierpiała na dokuczliwą dolegliwość układu ruchowego (reumatyzm). Z powodu swojej choroby odczuwała intensywne bóle układu mięśniowo-kostnego i nie mogła wstawać z łóżka. Namikoshi, jako młody (7 letni) chłopiec, spontanicznie uciskał jej różne miejsca na ciele. Matka zauważyła, że działania chłopca wyraźnie zmniejszają stany bólowe i zachęcała chłopca do kontynuacji. Po około roku jego działań, jego matka była już na tyle wolna od swoich dolegliwości bólowych, że mogła normalnie funkcjonować.

Zdarzenie to skłoniło Tokujiro Namikoshiego do poświęcenia swojego życia takiemu masażowi uciskowemu. Namikoshi badał anatomiczny i fizjologiczny mechanizm dobroczynnego oddziaływania ucisku. Jednocześnie założył kilka szkół tej metody (Shiatsu) oraz doprowadził do pełnej jej legalizacji w Japonii.

W roku 1925 otworzył pierwsze centrum Shiatsu na Hokkaido, w roku 1933 otworzył klinikę Shiatsu w Tokio. W roku 1947 Japońskie Ministerstwo Zdrowia rozpoczęło 8-letni okres badań klinicznych nad tą metodą, by w końcu w roku 1955 uznać ją oficjalnie za skuteczną metodę medyczną. W kolejnych latach japońskie ministerstwo w pełni licencjonowało Japoński Collage Shiatsu oraz uznało Shiatsu za skuteczną metodę terapii indywidualnej.


Shiatsu obecnie

Uczniowie Namikoshiego (Tadashi Izawa i Shizuto Masunaga) rozwinęli uporządkowanie punktów do ucisku Shiatsu wg map meridianów (południków, kanałów, na których leżą punkty akupunktury).
Ich podejście (Meridianowe Shiatsu i Shiatsu Zen) stało się bardziej znane na Zachodzie, niż mapy punktów Namikoshiego, odwołujące się do anatomii.
Podejście to (Meridians Shiatsu i Shiatsu Zen) jest zarówno anatomiczne i uwzględnia medycynę akademicką, jak i intuicyjne – uwzględniające emocje i psychikę pacjenta oraz jego energetyczne odczuwanie.

Bardzo znany na Zachodzie Shizuto Masunaga był zarówno nauczycielem Shiatsu, jak i wykładowcą psychologii na Uniwersytecie w Tokio. Jego styl, jako bardzo wszechstronny, stał się szczególnie popularny poza Japonią. Obecnie większość szkół Shiatsu w USA i w państwach Europy Zachodniej bazuje szczególnie na podejściu Masunagi. Shizuto Masunaga zwracał uwagę na intuicyjny kontakt dawcy ze swoim klientem oraz na uwzględnianie równowagi pomiędzy stanem braku i nadmiaru (kyo/jitsu) w poszczególnych rejonach ciała. Ponieważ bazował on na meridianach, lokalizacja punktów w jego podejściu jest znacznie łatwiejsza, niż w podejściu Namikoshiego (Nippon Shiatsu, podejście Namikoshiego, jest szczególnie popularne w Japonii).


Metoda Shiatsu jest obecnie bardzo popularna i wysoko ceniona zarówno w USA, jak i w wielu państwach Europy Zachodniej. W Europie, np. w Szwajcarii, Austrii i Niemczech, działa wiele liczących się i renomowanych szkół Shiatsu, starających się nauczać tej metody na bardzo wysokim i profesjonalnym poziomie. Niektóre z tych szkół są uznawane przez odpowiednie ministerstwa zdrowia, co umożliwia w niektórych przypadkach refundowanie kosztów za zabiegi Shiatsu z funduszu zdrowia.


Cechy zabiegu Shiatsu

Shiatsu dąży do równowagi i harmonii. W obrębie autonomicznego (wegetatywnego) układu nerwowego Shiatsu powoduje uaktywnienie układu parasympatycznego (przywspółczulnego – regenerację organizmu) i uspokojenie aktywności układu ortho-sympatycznego (współczulnego, adrenalicznego, związanego z mobilizacją). Taki stan równowagi układu autonomicznego sprzyja zdrowiu fizycznemu i psychicznemu oraz długowieczności.

Przeciętna osoba ma nadmiernie aktywny układ sympatyczny; ten brak równowagi w skrajnych przypadkach prowadzi do bezsenności, nerwowości, wypalenia zawodowego, czy innych problemów z funkcjonowaniem.
Zatem podstawowym dobroczynnym mechanizmem Shiatsu jest przywrócenie optymalnej równowagi.


Istotne jest także działanie przeciwbólowe tej terapii. To właśnie taka była geneza powstania metody – Namikoshi odkrył bardzo skuteczne przeciwbólowe działanie uciskania punktów na ciele.
Shiatsu potrafi przynieść ogromną ulgę w wielu dolegliwościach bólowych: przy bólach kręgosłupa, rwie kulszowej, czy bólach ramienia.

Ponadto podział metod uciskania na techniki pobudzające (stymulujące) i hamujące (sedatywne) zwiększa dodatkowo dobroczynne działanie przeciwbólowe masażu Shiatsu. O ile w klasycznym masażu szwedzkim zazwyczaj stosuje się oddziaływanie pobudzające, to techniki Shiatsu o działaniu uspokajającym i wyciszającym bardzo dobrze sprawdzają się w wielu przypadkach bólowych, także w bólach ostrych, np. podczas ataku rwy kulszowej.


Istotna cechą masażu Shiatsu jest wykorzystywanie swojego własnego ciężaru ciała przez terapeutę. Dzięki temu może on cały czas podczas zabiegu być podobnie zrelaksowany, jak jego pacjent. Uważa się, że fenomenem terapii Shiatsu jest to, że ma ona wzmacniać zarówno pacjenta (biorcę), jak i terapeutę (dawcę).

Oddziaływanie uciskiem na punkty leżące po obu stronach kręgosłupa (1,5 cun od wyrostków ościstych kręgosłupa) zarówno poprawia kondycję pleców i zmniejsza dolegliwości bólowe w tym obszarze, jak i jednocześnie ma wzmacniać i regulować przemianę materii i procesy życiowe wszystkich organów (punkty zgodności tylnej).
Z kolei punkty alarmowe leżące na przedniej powierzchni tułowia mogą być wykorzystywane w nagłych dolegliwościach, jako szybkie punkty pierwszej pomocy.


Shiatsu jest znakomitą metodą uzupełniającą konwencjonalną terapię medyczną, a także metodą ogólnie poprawiającą nasze samopoczucie, zwiększającą pozytywne nastawienie do życia oraz metodą wspierającą nasze piękno i zdrowie.
Jednocześnie Shiatsu jest szczególnie interesującym połączeniem wielowiekowych tradycji masażu i terapii naturalnych ze współczesną nowoczesną wiedzą medyczną.
W Japonii Shiatsu pełni obecnie nieodłączną część funkcjonowania społeczeństwa w harmonii, podobnie jak np. rytuał picia zielonej herbaty.
Bardzo aktywni zawodowo i często przepracowani ludzie, dzięki Shiatsu mogą złapać swój drugi oddech i odzyskać nowe siły do codziennego funkcjonowania.