Donna Tart - Szczygieł.pdf

(3442 KB) Pobierz

Dla matki

dla Claude’a

Część I

Absurd nie wyzwala, ale wiąże*.

ALBERT CAMUS

* Fragment Człowieka absurdalnego A. Camusa, tłum. J. Guze, Warszawa 2004 (przy

p. tłum.).

ROZDZIAŁ 1

Młodzieniec z czaszką

Byłem jeszcze w Amsterdamie, gdy po raz pierwszy od wielu lat przyśniła mi się mama. Od

ponad tygodnia nie wyściubiałem nosa z hotelu, bojąc się do kogokolwiek zadzwonić lub wyjść

z pokoju, a serce trzepotało i zamierało mi w piersi, gdy rozlegały się najbardziej niewinne

dźwięki: dzwonek windy, pobrzękiwanie hotelowego wózka na kółkach, nawet wybijanie

godzin przez kościelne dzwony, de Westertoren, Krijtberg, z ich mroczną nutą, z wtopionym w

ich szczęk baśniowym poczuciem nadchodzącej katastrofy. Za dnia przesiadywałem w nogach

łóżka, usiłując rozszyfrować telewizyjne wiadomości po holendersku (beznadziejna sprawa, bo

nie znałem z holenderskiego ani słowa), a gdy dawałem za wygraną, przenosiłem się pod okno i

wyglądałem na kanał w narzuconym na ramiona płaszczu z wielbłądziej wełny – opuściłem

Nowy Jork w pośpiechu i ubrania, które zabrałem, nie były wystarczająco ciepłe, nawet w

hotelowym pokoju.

Na zewnątrz wszędzie ruch i wesołość. Trwały święta Bożego Narodzenia, w nocy na

mostach nad kanałami migały lampki; zaczerwienieni dames en heren, w powiewających na

lodowatym wietrze szalikach, turkotali na rowerach po kocich łbach z choinkami przywiązanymi

do bagażników. Popołudniami amatorski zespół odgrywał kolędy, które pobrzękiwały