Pan jest z Tobą dzielny wojowniku 85 stron(1).pdf

(2410 KB) Pobierz
M
o d l i t w y i r o z w a ż a n ia o u z d r o w i e n i u
z. tobą - rzekł
mu dzielny wojowniku!Odpowiedział mu Ceder
on: „Wybacz, panie mój! Jeżeli Pan jest z nami, skąd
pochodzi to wszystko, eo się nam przydarza? '’
S
dz
6
,
12-13
Często w tych najtrudniejszych chwilach życia, kiedy tracimy już na­
dzieję, w nasze serca wkrada się zwątpienie. Gdzie jest Bóg? Dlacze­
go na to pozwala? Czy zapomniał o nas? Wtedy najbardziej tęsknimy
za Jego obecnością, aie nie starcza nam sił nawet na to, by się po­
modlić. Wszystko stracone. A jednak właśnie wtedy, w najbardziej
ponurych ciemnościach naszego zwątpienia, najłatwiej przeoczyć
cichą i wierną obecność Pana. Wtedy, kiedy nie ma już żadnej na­
dziei, On przychodzi i mówi do nas jak do Gedeona: „Pokó j z tobą!
Nie bój się niczego! Nie umrzesz”.
My także niekiedy tracimy rozeznanie we własnym życiu, nie je
steśmy pewni, do czego Bóg nas powołuje, czujemy się zagubieni
- a nawet obawiamy się modlić, nie wiedząc, czy jesteśmy gotowi
na zmiany, których Bóg może dokonać w naszym życiu. Tymczasem
wystarczy poddać się miłości Ducha Świętego. Historie biblijne,
przypomniane w najnowszej książce o. Józefa Witko, uczą nas, jak
rozpoznawać Boże działanie, i przekonują, że Bóg nie opuszcza nigdy
swoich dzieci.
Oprócz rozważań oraz modlitw zaczerpniętych z tradycji biblijnej
w książce o. Józefa jak zwykle znajdziemy również świadectwa osób,
które doznały uzdrowienia oraz duchowej przemiany dzięki łasce
Ducha Świętego.
*
'***
• ••;
. ; i u*
1
■
.f
*
' ;! ' W
<v/1
‘ '
/."■
.A '
'/
W-
O. J
ózef
W
itko
ofm
\
s
P
an jest z
T
obą
,
DZIELNY WOJOWNIKU!
V
%'f
K
sięgarnia internetowa
:
www.esprit.com.pl
ISB
978
-
83
-
61989
-
26-4
N
788361 989264
O. Józef Witko, franciszkanin, autor
książek:
Nie bój się, wierz tylko'., Jezusie,
Synu Dawida, ulituj się nade mną
oraz
Uzdrawiająca moc Ducha Świętego,
już od
ponad dziesięciu lat odprawia w całej
Polsce Msze św. w intencji chorych z mo
dli twą o uzdrowienie fizyczne i duchowe.
Przestań się bać
i uwierz
w moc Boga
■
■
••
skan http://cnomikuj.pl/KosciolKatolicki
skan http://chomikuj.pl/WiDI19
3://www.exsite.pl/usei7azoon94
O . J
ózef
W
itko
ofm
P
an
DZIELNY WOJOWNIKU!
Przestań się bać
i uwierz
w moc Boga
Wydawnictwo E sprit
Redakcja wydawnicza:
Kazimierz Bocian
W
p r o w a d z e n ie
Imprimatur:
Kuria Metropolitalna w Krakowie
Nr 2696/2010 z dnia 23 sierpnia 2010 r.
bp Jan Zając, wikariusz generalny
ks. dr Stanisław Szczepaniec, cenzor
K
o ś c ió ł j e s t w s p ó l n o t ą
.
CHARYZMATYCZNĄ
i. T
eologia charyzmatów w historycznym
rozwoju
Wydanie I, Kraków 2010
ISBN 978-83-61989-26-4
W
ydawnictwo
E
sprit
SC
ul. św. Kingi 4, 30-528 Kraków
tel./fax 12 267 05 69, 12 264 37 09,
12 264 37 19,12 262 35 51
e-mail: sprzedaz(S)esprit.com.pl
ksiegarnia(fl)esprit.com.pl
Księgarnia internetowa: www.esprit.com.pl
Początkiem działalności Kościoła jako wspólnoty
Ludu Bożego Nowego Przymierza było Zesłanie Ducha
Świętego. On przeniknął tę społeczność w całości
i jednocześnie każdy chrześcijanin otrzymał Go jako
dar. W Konstytucji dogmatycznej o Kościele Soboru
Watykańskiego II czytamy: „Kiedy dopełniło się dzieło,
którego wykonanie Ojciec powierzył Synowi na ziemi,
został zesłany w dniu Pięćdziesiątnicy Duch Święty, aby
ustawicznie uświęcał Kościół i aby w ten sposób wierzący
mieli przez Chrystusa w jednym Duchu dostęp do Ojca.
On to właśnie jest Duchem życia, czyli źródłem wody
tryskającej na życie wieczne; przez Niego Ojciec ożywia
ludzi umarłych na skutek grzechu, zanim wskrzesi
w Chrystusie ich śmiertelne ciała. Duch mieszka
w Kościele, a także w sercach wiernych jak w świątyni;
w nich przemawia i daje świadectwo przybrania za synów.
Prowadząc Kościół do wszelkiej prawdy i jednocząc
go we wspólnocie i posłudze, obdarza go rozmaitymi
darami hierarchicznymi i charyzmatycznymi i za ich
pomocą kieruje nim oraz przyozdabia swoimi owocami.
Mocą Ewangelii utrzymuje Kościół w ciągłej młodości,
ustawicznie go odnawia i prowadzi do doskonałego
zjednoczenia z Oblubieńcem. Albowiem Duch
i Oblubienica mówią do Pana Jezusa: «Przyjdź!». W ten
sposób cały Kościół ukazuje się jako lud zjednoczony
jednością Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (LG, 4).
Efektem Pięćdziesiątnicy były dary Ducha - cha­
ryzmaty, których zadaniem było ożywianie wspólnoty
Kościoła. Zjawisko charyzmatów jest szeroko opisane
w Nowym Testamencie, zwłaszcza w Listach św. Pawła
Apostoła. Było ono następnie przedmiotem refleksji wie­
lu teologów. Przez dwadzieścia wieków historii Kościoła
zajmowano się nim z różnym nasileniem.
Powszechnie przyjmuje się, że wydarzenie Zielonych
Świąt ukonstytuowało Kościół jako wspólnotę Ludu
Bożego Nowego Przymierza. Apostołowie otrzymali dary
Ducha Świętego, które uzdolniły ich do odważnego gło­
szenia Jezusa Chrystusa i Jego nauki o Królestwie Bożym.
Można mówić o szczególnej przemianie w umysłach apo­
stołów, skoro przed Zesłaniem Ducha żyli w strachu i cią­
głej niepewności, natomiast od Pięćdziesiątnicy stają się
Apostołami w prawdziwym znaczeniu tego słowa. Zresztą,
mówiąc o wylaniu Ducha, nie możemy zacieśniać tego
faktu tylko do konkretnych ludzi, którzy znali Jezusa, cho­
dzili za Nim i z tego powodu zostali nazwani uczniami.
Chodzi o przeniknięcie Bożym Duchem całego Kościoła,
wszystkich, którzy uwierzyli, aż
przez wszystkie dni, aż do
skończenia świata,
jak poucza Ewangelista (Mt 28, 20).
Kościół, który jest nowym stworzeniem, narodził się
z Ducha Świętego - od Niego bierze początek wszystko,
co istnieje. Zesłanie Ducha Świętego jest zapoczątkowa­
niem misji apostolskiej Kościoła, niejako jego „chrztem”.
Dzieje Apostolskie opisują to wydarzenie w sposób obra­
zowy i symboliczny:
Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali
się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się
słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru,
i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też
jakby języki z ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich
spocząłjeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym,
i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał
mówić (Dz 2, 1-4).
Św. Łukasz - autor powyższego opisu - ogranicza się
do zmysłowych wrażeń związanych z faktem Zesłania.
Głęboką teologię pneumatologiczną można dostrzec do­
piero przy bliższym spojrzeniu na tę relację. Pierwszym
darem Ducha Świętego był dar języków, który nieko­
niecznie oznaczał mówienie obcymi językami; był ra­
czej rodzajem mowy ekstatycznej. Celem tej mowy nie
było nauczanie, lecz wychwalanie Boga w taki sposób,
że dobrze nastawieni słuchacze rozumieli sens słów wy­
powiadanych przez apostołów, natomiast źle nastawieni
mogli uznać ją nawet za bełkot pijacki. Wszyscy słucha­
cze, choć różnej narodowości, dobrze rozumieli tę mowę,
jako swoją własną. Drugim skutkiem Zesłania Ducha
Świętego było pełne odwagi i mądrości wystąpienie Piotra
Apostoła. Można przypuszczać, że i pozostali apostoło­
wie obdarzeni zostali podobnymi darami. Spełniła się
tym samym zapowiedź Jezusa z Dz 1, 8, który mówił:
Ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc
i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei,
i w Samarii, i aż po krańce ziemi.
Duch Święty z aposto­
łów czyni proroków Nowego Testamentu, którzy z mocą
dają świadectwo Chrystusowi. Duch Święty uzdalnia
apostołów do odważnego wyznawania wiary w Jezusa
Chrystusa, w Jego mesjańskie posłannictwo, odkupieńczą
śmierć i zmartwychwstanie. Po Zesłaniu Ducha Świętego
nietrudno zauważyć zmianę w dotychczasowym zacho­
waniu apostołów i uczniów. Przed darem Ducha byli
wystraszeni, zamknięci z
obawy przed Żydami
(J 20, 19),
niedowierzali niewiastom, które przekazały wiadomość
o spotkaniu ze Zmartwychwstałym. Po Zesłaniu Ducha
Świętego przeciwnie, wychodzą z ukrycia, wygłaszają pu­
bliczne świadectwa, są gotowi cierpieć i umrzeć w obronie
prawdy o Jezusie Chrystusie. Skutkiem Zesłania Ducha
było nawrócenie się wielu Żydów, pogan i prozelitów po
wystąpieniu Piotra. Także i oni obdarowani zostają przez
Ducha łaską wiary i mocą do odważnego jej wyznawania.
W momencie Zesłania Ducha Świętego następuje
ukonstytuowanie się Kościoła jako Ludu Bożego Nowego
Przymierza. Kościół jest owocem
napojenia jednym
Duchem
według słów św. Pawła (1 Kor 12,13) i staje się od­
tąd
wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, na­
rodem świętym, ludem Bogu na własność przeznaczonym
(1 P 2, 9). Oczywiście nie można zacieśniać momentu po­
wstania Kościoła wyłącznie do Zesłania Ducha Świętego.
Samo Zesłanie jest dopełnieniem ustanowienia Kościoła,
które przygotowane zostało przez Jezusa Chrystusa
w czasie Jego publicznej działalności, na płaszczyźnie
liturgicznej dokonane w czasie Ostatniej Wieczerzy,
zrealizowane na Krzyżu i w chwili Zmartwychwstania.
Trudna do przyjęcia wydaje się eklezjologia zorientowana
wyłącznie pneumatologicznie, gdyż nie można tworzyć
niezależnej ekonomii Ducha Świętego obok ekonomii
Słowa Wcielonego. To Chrystus jest tym, który posyła
Ducha Świętego, który jest Duchem Jezusa, mocą którego
Chrystus działa w Kościele, podtrzymuje go w istnieniu
i świętości, przenika i nieustannie ożywia.
Należy wspomnieć również o takich jeszcze darach
Ducha jak: dar proroctwa, dar umiejętności rozpoznawa­
nia duchów i wiele innych.
Począwszy od Pawła Apostoła rozumienie charyzmatu
w rozwoju myśli teologicznej nabierało różnych odcieni.
Jedni interesowali się tym zagadnieniem bardziej, inni
mniej, chociaż byli i tacy, którzy zupełnie je przemilczali.
Wybrane przez św. Pawła Apostoła słowo
charisma,
określające jakieś specjalne dary nadprzyrodzone, które
uzdolniają do pełnienia właściwej funkcji we wspólnocie

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin