Scenariusze andrzejkowych imprez integracyjnych
Wstęp
Marzenia, fantazje i plany, często zastanawiamy się co przyniesie los. Wróżby andrzejkowe to wspaniała okazja by zabawić się w ich przepowiadanie. Dzieci z klas młodszych i klas „0” również ciekawe są co będzie jutro, za tydzień, w przyszłości i chętnie bawią się w „przepowiadanie przyszłości”. Musimy przede wszystkim pamiętać i powtarzać dzieciom, że jest to tylko i wyłącznie zabawa.
Oto dwa scenariusze spotkań andrzejkowych:
· dla uczniów klas młodszych i przedszkolaków,
· dla uczniów klas młodszych i rodziców.
Scenariusz imprezy integracyjnej dla uczniów kl. I-III i grupy przedszkolnej 6-latków
„Stare i nowe zabawy andrzejkowe”
1. Powitanie młodszych kolegów.
· Zapoznanie (przypięcie przedszkolakom wizytówek np. w formie bucika).
· Taniec integracyjny.
2. Spotkanie z dobrą wróżką.
(Starsza uczennica może wcielić się w tą postać)
· Dzień dobry, czy mogę wspólnie z Wami się pobawić?
· Wiecie kim jestem?
· Jestem dobrą wróżką i mogę zabrać Was do Krainy Wróżbolandii.
· Czy chcecie?
· Siadamy do samolotu.
3. Zajęcia w kole – załączniki.
· Co to są wróżby andrzejkowe?
· Skąd pochodzą?
· Kiedy wróżono?
· Jakie znacie wróżby?
· Jakie były kiedyś wróżby?(Przypominamy, że jest to tylko zabawa).
4. Dowolne tańce integracyjne.
5. Przejście do stoisk z wróżbami – załączniki.
6. Pożegnanie.
Scenariusz imprezy integracyjnej dla uczniów kl. I-III i rodziców
1. Powitanie i bliższe poznanie.
· Wykonanie wizytówek (na szarym papierze piszemy instrukcję wykonania wizytówek np. wykonaj wizytówkę sobie i dziecku wg schematu).
· Wykonanie nakryć głowy z papieru.
· Wspólny taniec.
· Prezentacja nakryć głowy.
2. Zajęcia w kole - załącznik 1 i 2.
(wszyscy siedzą w kole np.)
· Co to są wróżby?
· Jakie znamy?
· Jak kiedyś wróżono?(Przypominamy, że jest to tylko zabawa).
3. Tańce integracyjne.
4. Przejście do stoisk z wróżbami – załączniki.
5. Wspólne sprzątanie.
Załącznik nr 1
Wiadomości teoretyczne dla nauczyciela
Zgodnie z tradycją św. Andrzej przepowiadał przyszłość wszystkim pannom w wigilię św. Andrzeja, natomiast chłopcy wróżyli sobie w wigilię św. Katarzyny – 24 listopada. Do dziś zachowała się tylko tradycja „Andrzejek”.
Św. Andrzej pochodził z Betsaidy w Galilei, był rybakiem i uczniem Jana Chrzciciela, potem poszedł za Chrystusem. Przyprowadził też do Niego swojego brata Szymona Piotra. Przedstawił Jesusowi pogan, którzy chcieli Go poznać. Zginął ukrzyżowany w Achai. Wcześniej zdążył założyć w Bizancjum kościół. Podobno był obieżyświatem – nauczając, podróżował, po wielu krajach.
Andrzejki zawdzięczamy Grekom. Wróżby św. Andrzeja powstały w środowisku greckim, gdzie dostrzeżono etymologiczne podobieństwo aner, andreós – mąż, mężczyzna i Andreas – Andrzej. Św. Andrzej mógł być więc rozdawcą mężów … - wyjaśnia ksiądz Luter.
W postaci zbliżonej do dzisiejszej andrzejkowe wróżby pojawiły się na przełomie XVI i XVII wieku. Przetrwały do dziś, mimo że przez stulecie Kościół potępiał je jako zabobony.
Załącznik nr 2
Jak wróżono kiedyś
Zwierzęta domowe (np. psy, koguty)
· Na podłodze kładziono kulki z ciasta oznaczone imionami chłopców i wypuszczano psa. Którą kulkę pies najpierw złapał, ten chłopak był dziewczynie przeznaczony.
· Na podłodze rozsypano ziarno i stawiano miskę z wodą. Wpuszczano koguta, jeżeli zaczął najpierw dziobać ziarno tzn., że przyszły mąż będzie gospodarny, jeżeli pił wodę to nie.
· Dziewczyny siedziały w kole, przed każdą leżało ziarno. Wpuszczano koguta. Czyje ziarno zacznie kogut jeść pierwsze, ta dziewczyna pierwsza wyjdzie za mąż.
· Nasłuchiwano z której strony wieczorem pies zaszczeka, co znaczyło, że stąd przybędzie kawaler.
Przedmioty
· Pod talerze chowano listki, różaniec i czepek. Jeżeli wylosowano: listek - oznaczał dalsze panieństwo, różaniec - życie zakonne, czepek - ślub i wesele.
· Lusterko – w noc andrzejkową wkładano pod poduszkę lusterko. Wtedy miał się przyśnić wymarzony chłopak. Podobnie zaglądano do studni i przeglądano się w lustrze wody.
· Igła lub obrączka na nitce – dziewczyna, która chciała wiedzieć czy urodzi syna, czy córkę, trzymała nad otwartą dłonią igłę lub obrączkę na nitce. Jeśli igła zataczała koła, wróżyła córkę, jeśli poruszała się jak wahadło, to syn.
Inne
· Wymiatanie śmieci – dziewczęta wymiatały śmieci z izby i obserwowały, w którą stronę poniesie je wiatr – z tej strony miał przybyć ukochany.
· Męskie ubrania – dziewczęta kładły pod poduszkę męskie ubranie, które gwarantowało że przyśni się przyszły mąż.
· Kołki w płocie – odliczano kołki w płocie. Dziesiąty symbolizował przyszłego męża. Jaki był ten kołek taki miał być też mąż (gruby, chudy, prosty, krzywy, itp.).
· Gałązki wiśni – jeśli ścięta w andrzejki gałązka zakwitła do Bożego Narodzenia znaczyło to rychłe małżeństwo.
Załącznik nr 3
Wirująca butelka
Rekwizyty – butelka oklejona kolorowym papierem z doklejoną strzałką, kartki z napisanymi wróżbami.
Przebieg wróżby – karteczki układamy w kole, pośrodku kładziemy butelkę i uczestnik kręci butelką. Po zatrzymaniu strzałka wskazuje szczęśliwy los, np. prezenty, wygrana na loterii, wycieczka, dobre oceny, sukces, wyjazd, niespodzianka, zabawki, spełnione marzenia, dostaniesz zwierzątko itp.
Kim będę?
Rekwizyty – duże kolorowe pudełko lub torba, do której wkładamy małe zabawki, drobiazgi.
Przebieg wróżby – dzieci z zamkniętymi oczami losują jeden przedmiot, który symbolizuje dany zawód, który uczestnik wylosował np.:
breloczek - taksówkarzlalka - modelkagrzebień - fryzjerkaciężarówka - kierowcazwierzak - weterynarzksiążka - pisarzkwiat - ogrodniktabletki - farmaceutapiłka - sportowiecpędzel - malarzsamolot - lotnikstatek - marynarz
Skrzynia niespodzianka
Rekwizyty – pudełko w formie skrzyni, oklejone kolorowym papierem. Karteczki z napisanymi wróżbami, pojemniczki po jajkach niespodziankach lub filmach fotograficznych.
Przebieg wróżby – wróżący losuje pojemniczek z wróżbą. Otwiera pojemniczek i odczytuje wróżbę np.
· Czeka Cię wspaniała wycieczka.
· Dostaniesz wspaniały prezent.
· Czeka Cię daleka egzotyczna podróż.
· Miła niespodzianka.
· Wielka wygrana.
· Poznasz wspaniałą koleżankę.
· Poznasz wspaniałego kolegę.
· Czeka Cię wielka pochwała.
· Wygrana na loterii.
· Wycieczka z rodziną.
Buty
Rekwizyty – lewe buty osób wróżących.
Przebieg wróżby – ustawiamy buty z lewej nogi rzędem w kącie pokoju. Ostatni w kolejce przestawiamy na początek. Właściciel buta, który pierwszy dotknie czubkiem progu może liczyć np.:- na powodzenie u płci przeciwnej,- na spełnienie najskrytszych marzeń itd.
„Tak” lub „nie”
Rekwizyty – stara gruba książka (nie ma znaczenia jej treść, możemy obłożyć ją w ozdobny papier z napisem np. „Spełnione marzenia?”).
Przebieg wróżby – wróżący myśli sobie o jakimś marzeniu lub zadaje pytanie, księga odpowiada tak lub nie przez otwarcie jej na stronie wybranej przez wróżącego. Jeżeli jest to strona parzysta wróżba się spełni, jeżeli nieparzysta musimy zaczekać do następnego roku.
Mowa kwiatów
Rekwizyty – rysunki wybranych kwiatów.
Przebieg wróżby – na stole rozkładamy ilustracje kwiatów. Uczestnik losuje wybrany kwiat i odczytuje wróżbę np.
Aster - czekają Cię przeszkody
Narcyz - zakochasz się
Nasturcja - podobasz się innym
Piwonia - szczęśliwa podróż
Róża - szczęście w życiu, powodzenie
Jemioła - przyjaźń
Lilia - zasłużyłaś na odpoczynek
Stokrotka - uważaj na kolegów
Bez - miłe towarzystwo
Dalie - sukcesy w życiu
Niezapominajki -...
ewajorek