Ipet (2).docx

(29 KB) Pobierz

Diagnoza

 

Diagnoza medyczna : zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Bartłomiej ze względu na upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim i niepełnosprawność objęty jest indywidualnym tokiem kształcenia specjalnego.

Jest uczniem klasy pierwszej. Realizuje dostosowany do indywidualnych możliwości program nauczania oparty na programie  „Raz dwa trzy teraz My! „ (szkoła na miarę)dla ucznia o mniejszej dojrzałości szkolnej.

Uczeń realizował  tygodniowo 6 godzin nauczania indywidualnego, 1 godzinę zajęć rewalidacyjnych oraz 1 godzinę zajęć logopedycznych.

Z 120 godzin przeznaczonych na  realizację nauczania w I semestrze , uczeń zrealizował 72, co stanowi  60% przyznanych godzin.  Tak duża liczba zajęć niezrealizowanych to wynik  pobytu dziecka w szpitalu i leczenia operacyjnego, mającego na celu usunięcie tętniaka mózgu.

Do zajęć uczeń przystępuje  najczęściej z małą ochotą. Koncentruje się jednak na krótki czas. Podczas wykonywanych zadań najczęściej potrzebuje pomocy nauczyciela. Samodzielnie pracuje rzadko.  Przestrzega przyjętych zasad zachowania. Podczas pobytu w szkole współpracuje z kolegami podczas zabawy jednak na zajęciach lekcyjnych nie radzi sobie w pracach grupowych. Lubi dominować.  Chętnie pomaga innym. Jest uczniem zdyscyplinowanym. Przez kolegów jest akceptowany. Chłopiec reaguje na znajomych spontanicznie z uśmiechem. Wrażliwość dziecka nasiliła się po rozwodzie rodziców; przejawia tendencję do współodczuwania ( smutek matki) .

Uczeń nie opanował umiejętności pisania. Poziom graficzny jego pisma jest bardzo niski. Litery O, A i E odwzorowuje jedynie po śladzie. Samodzielne pismo jest niekształtne i błędne. Nie mieści się w liniaturze, nie potrafi łączyć liter. Tempo pisania bardzo wolne. Liter  z pamięci nie pisze wcale. Estetyka pisma niezadowalająca.

Uczeń nie rozpoznaje liter, nie potrafi samodzielnie czytać. Wprowadzone jedynie 3 głoski  każdorazowo trzeba   przypominać. Wówczas w modelach wyrazowych potrafi wskazać położenie danej głoski. Odpowiadając na pytania związane z tekstem wymaga ukierunkowania.

Uczeń ma  poważną wadę wymowy. Używa mowy „swoistej”. Na pytania nie odpowiada zdaniami, a jedynie pojedynczymi wyrazami. Prawie wcale nie wypowiada się swobodnie. Nie formułuje zdań, ale w komunikacji używa większej liczby poznanych wyrazów.

Potrafi  porównać  liczebności więcej, mniej, tyle samo. klasyfikuje obiekty: tworzy kolekcje np. zwierzęta, zabawki. Uczeń ma duże trudności z określaniem  położenia obiektów przestrzeni. Potrafi pokazać prawą i lewą rękę, ale nie rozumie informacji na prawo od..., na lewo od.. itp. Układa z elementów całość obrazka.

Uczeń ma duże trudności z  całkowitym opanowaniem liczby naturalnej 1, 2, 3 . Nie potrafi ich zapisać, ma trudności z odczytaniem ich zapisu cyfrowego, często się myli. Przeliczanie na konkretach także sprawia mu trudności. Poziom samodzielnego myślenia jest bardzo niski. Słabo rozumie  pojęcia  matematyczne. Coraz lepiej rozpoznaje kształty figur geometrycznych oraz je nazywa. Nie opanował  sprawności rachunkowej- nie dodaje i nie odejmuje. Nie operuje na liczbach z wymaganą biegłością i dokładnością. Utrzymuje się wolne tempo wykonywania obliczeń. Występują również trudności z wyobrażeniem sobie treści zadań tekstowych i przedstawieniem ich zapisu arytmetycznego.

Uczeń potrafi  nazywać  związki pokrewieństwa między najbliższymi członkami rodziny. Rozpoznaje niektóre zawody. Potrafi rozpoznać pospolite zwierzęta po charakterystycznych cechach wyglądu. Dostrzega związek między porą roku a temperaturą i ubiorem.

Utrzymują się trudności z nazywaniem kolorów, zapamiętuje je na krótko, chociaż dostrzega ich różnorodność i stosuje je w swoich pracach plastycznych. W rysunkach i malunkach konturowych nie zawsze poprawnie dobiera  barwy. Coraz lepiej wypełnia przestrzeń ograniczoną konturem. Nawleka koraliki na sznurek. Nie podejmuje własnej twórczości, potrzebuje pomocy przy  rozwiązywaniu problemów technicznych. Duży kłopot sprawia mu cięcie nożyczkami. Nie tnie wzdłuż linii.

Uczeń  nie wystukuje, nie wytupuje rytmu piosenki. Nie zapamiętuje całego tekstu piosenki, a jedynie pojedyncze jej słowa,  zniekształca jej melodię. Mimo to chętnie podejmuje śpiewanie słuchanych z magnetofonu piosenek. Potrafi interpretować melodię ruchem. Chętnie uczestniczy w grach i zabawach ruchowych, chociaż jego sprawność ruchowa ograniczona jest wieloma deficytami fizycznymi. Nie potrafi poprawnie rzucać do celu.

Bartek interesuje się sportem ( żużel), lubi uczęszczać na pływalnie, nie ogląda TV, lubi słuchać muzykę. Lubi gry komputerowe. Nie lubi się uczyć - reaguje płaczem i agresją (  trzaskanie drzwiami).

Bartek wykazuje bardzo obniżoną sprawność spostrzegania. Wykazuje  trudności w skupieniu uwagi na dłuższy czas. Dominuje u niego  uwaga mimowolna. Uczeń  wykazuje bardzo  ograniczony zakres pamięci długiej. Wykazuje bardzo wolne tempo uczenia się.  Nie potrafi zapamiętać prostych tekstów. Jego mowa jest znacznie opóźniona, niewyraźna, wypowiedzi mają bardzo ograniczony zasób słownictwa.  Wykazuje bardzo wolne tempo myślenia. Obserwuje się bardzo małą samodzielność. Bartek cechuje się poważnie zaburzonym  rozwojem ruchowym. Jego sprawność manualna jest bardzo niska.
              W ocenie nauczycieli uczących Bartka, dostosowane do jego możliwości wymagania, nie gwarantują zrealizowania podstawy programowej, nawet w minimalnym zakresie.

 

Mocne strony

 

- pogodny, uśmiechnięty

- śmiały w relacjach towarzyskich

-znajomość konwencjonalnych standardów zachowania

- Motywuje się dobrze przy pochwałach i drobnych sukcesach

 

Słabe strony

 

- ograniczona ciekawość poznawcza

- niska gotowość do gromadzenia wiedzy

- spostrzeganie wzrokowe rozumiane jako organizacja wzrokowa bez aktywności motorycznej

- długotrwała pamięć wzrokowa

- koordynacja wzrokowo – ruchowa

- pamięć słuchowa ( bezpośrednia, mechaniczna)

- często się denerwuje , wybuchowy, często płacze

- tempo procesów umysłowych

- tempo manipulowania liczbami



 


IPET

 

 

1.      Sposób dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia:

 

Sposób dostosowania

Dostosowanie na zajęciach

- Dostosowanie treści metod i form ,

- Praca w małej grupie z naciskiem na metody słowne;

- Dostosowanie treści do kompetencji wyjściowych,

- Wzbogacanie pojęć

- Umożliwienie realizacji nauczania indywidualnego na terenie szkoły w odrębnym pomieszczeniu.

- Nauczyciele realizują cele dydaktyczne i terapeutyczne których hierarchia zależna jest od stanu zdrowia oraz aktualnych wskazań lekarskich.

- Stosowanie częstych przerw zapobiegających zmęczeniu psychofizycznemu.

- Wydłużenie czasu pracy.

- W ocenianiu brać pod uwagę chęć i wysiłek włożony przez ucznia w wykonywanie zadań.

- Aktywizowanie i motywowanie ucznia w procesie edukacyjnym poprzez wzmocnienia pozytywne.

- W procesie  dydaktycznym  stwarzanie okazji do wykorzystania mocnych stron ucznia i budowania  na nich osiągnięć edukacyjnych

- Indywidualizowanie wymagań

- Dzielenie materiału na mniejsze partie

- Rozszerzanie kompetencji do poziomu programu

- Rozpoczynanie realizacji każdego tematu zajęć od zagadnień najbliższych uczniowi, znajomych z codziennego życia;

- Monitorowanie pracy – zwracanie uwagi na rozpraszanie się, przypominanie o kilkakrotnym czytaniu poleceń

- Powtarzanie trudniejszych pojęć, używanie wyrazów bliskoznacznych;
- Powtarzanie w poleceniach z matematyki danych liczbowych, by uczeń je zapamiętał.

- wspomaganie ucznia dodatkowymi
pytaniami.

- Wydłużanie czasu na sprawdzianach,
zmniejszenie liczby zadań do wykonania
na lekcjach i w domu.

- Dostosowanie wymagań co do jakości pisma, dostosowanie wymagań co do tempa czytania

- Metody oparte na obserwacji:

              obserwacja eksponatów naturalnych,

            modeli, atrap, makiet, prostych

            doświadczeń połączona z działaniem

            poznawczym

              oglądanie obrazów, filmów i przezroczy

 

- Metody słowne:

              formułowanie poleceń przez nauczyciela

            i odpowiednie reagowanie przez

            uczniów (kształtowanie mowy biernej)             

              nazywanie konkretów modeli, obrazów

              określanie czynności, cech, stosunków

              pogadanki oparte na materiale

            poglądowym i wykorzystujące materiał

            pamięciowy

              opis

              opowiadanie

              dyskusja

              praca z książką

 

- Metody oparte na praktycznym działaniu:

              zajęcia praktyczne zróżnicowane w

            zależności od przedmiotów nauczania i

            typów zajęć (modelowanie, cięcie,

            wycinanie, wydzieranie, konstruowanie,         

            szycie, czynności gospodarskie i inne)

              dłuższe obserwacje naturalnych zjawisk

             połączone z oddziaływaniem na te

            zjawiska

 

- Metody nauczania przez naśladownictwo:

              naśladownictwo ruchowe i statyczne

              naśladownictwo werbalne

              naśladownictwo zachowań i postaw

 

- Metody aktywizujące

              burza mózgów

 

-              Inne metody

              Metoda Dobrego Startu Marty

            Bogdanowicz

              Kinezjologia Edukacyjna Paula   

            Dennisona

              Elementy Terapii behawioralnej

              Ćwiczenia relaksujące

              Dodatkowe karty ćwiczeń i karty pracy

 

                      Formy

 

- Praca indywidualna j

- Praca  grupowa

- Praca grupowa koleżeńska

 

 

 

2.      Zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem:

 

RODZAJ DZIAŁAŃ ZE WZGLĘDU  NA TYP ZABURZEŃ

DZIAŁANIA / CELE NAUCZYCIELI I SPECJALISTÓW

- działania rewalidacyjne :
( niepełnosprawność)

- Zintegrowane działanie

- Działania o charakterze profilaktycznym
i terapeutycznym nakierowane na niwelowanie

trudności rozwojowych i edukacyjnych
(np. uczenie pracy we współdziałaniu);

- Korelacja programu rewalidacji z programami nauczania z poszczególnych przedmiotów

- Wydłużanie koncentracji uwagi na danym zadaniu

- działania resocjalizacyjne :

( niedostosowanie społeczne)

- Eliminowanie negatywnych postaw społecznych
( pobudzanie empatii), praca indywidualna a następnie grupowa.

działania socjoterapeutyczne:

( zagrożenie niedostosowaniem społecznym)

- Uczenie nawiązywania i podtrzymywania kontaktów społecznych

- Uczenie autokontroli swoich zachowań

- Praca w grupie

- Terapia indywidualna

- Praca nad zaburzonym zachowaniem

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin